Θα ξυπνήσουν μετά τον πρώτο νεκρό αθλητή...
Είναι γνωστό ότι οι αθλητές δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Οπως το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για τους οργανωμένους και... ανοργάνωτους ανεγκέφαλους, αν είχαν το ελάχιστο μυαλό που απαιτείται για τέτοιου είδους σκέψεις, στο κεφάλι τους.
Οταν έχεις κινδυνέψει να σκοτωθείς, επειδή κάποιοι σκέφτηκαν να σου στήσουν καρτέρι θανάτου και να σου σπάσουν το κεφάλι, έχεις κάθε δικαίωμα να γίνεις έξαλλος, να βρίσεις, να, να, να...
Και όμως το μεγαλείο της ψυχής που επέδειξαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν τέτοιο που πιστοποιεί αυτό που τους έχει κάνει να ξεχωρίζουν και να αφήνουν βαθιά χαραγμένο το στίγμα τους στο αθλητικό... δήθεν κατεστημένο.
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ως πραγματικός αρχηγός, συνοδευόμενος από τον Καϊμακόγλου έσπευσαν να δώσουν το χέρι στον Πρίντεζη και να του απονείμουν τα εύσημα για την κατάκτηση του τίτλου της Euroleague, την ώρα που όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού με το που είδαν τους συναδέλφους τους να φτάνουν στο ΣΕΦ, ζήτησαν να μάθουν για την κατάσταση της υγείας των Περπέρογλου και Σμιθ και εξέφρασαν συμπαράσταση, αλλά και αποτροπιασμό για όσα είχαν συμβεί νωρίτερα.
Οι αθλητές δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αυτό πρέπει -επιτέλους- να το καταλάβουν και οι οπαδοί. Και για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί να τους το... βάλουν μέσα στο κεφάλι. Οι ίδιοι. Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές. Η δύναμη που έχουν στα χέρια τους είναι τεράστια. Πρέπει να τη συνειδητοποιήσουν και από κοινού, όχι με δηλώσεις και ανακοινώσεις, αλλά με πράξεις ουσίας και ενέργειες ριζοσπαστικές να γυρίσουν σελίδα.
Χρειάζεται κάτι πραγματικά καινούργιο, κάτι που θα ρίξει μια γροθιά στο κατεστημένο και θα το αφήσει οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν.
Η αστυνομία δεν μπορεί. Αυτό είναι γνωστό και δεδομένο. Δεν μπορεί και ενδεχομένως να μη... θέλει, κιόλας, να εμπλακεί σε αυτή τη διαδικασία εκκαθάρισης του χώρου των ανεγκέφαλων. Των γνωστών αγνώστων...Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, τώρα...
Το κράτος, σίγουρα δεν μπορεί. Αποδεδειγμένα... Αρα, απομένει μόνο στη διάθεση των ίδιων των πρωταγωνιστών να θέσουν τους νέους κανόνες των παιχνιδιών και από κοινού, επαναλαμβάνω, να πράττουν σύμφωνα με όσα επιτάσσει πάνω απ' όλα η ίδια τους η προσωπική και σωματική ακεραιότητα και στη συνέχεια το επαγγελματικό τους καθήκον.
Και αυτό δεν είναι κάτι που ξαφνικά... ανακαλύφθηκε χθες το βράδυ. Είναι ένα γεγονός που βασάνιζε και βασανίζει τον ελληνικό αθλητισμό, μια μάστιγα που -δυστυχώς- δεν μπορεί να ξεριζωθεί και να καταπολεμηθεί σε βαθμό αφανισμού από την ελληνική πραγματικότητα.
Αργά ή γρήγορα, αν δεν γίνει άμεσα κάτι ριζοσπαστικό, θα έχουμε νεκρό αθλητή. Εντός ή εκτός γηπέδου δεν έχει σημασία. Το γράφω τόσο ωμά, όσο ωμή είναι και η πραγματικότητα. Κάποιοι εξακολουθούν να παίζουν με την ανθρώπινη ζωή.
Ηρθε η ώρα τα μελλοντικά θύματα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους...
