Λάβετε θέσεις για τους τελικούς

Επί της ουσίας είναι η πρώτη φορά- κατά την ταπεινή μου άποψη- που η σειρά των τελικών παρουσιάζει τόσο έντονες διαφοροποιήσεις συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές άρα και τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά περισσότερα.

Επί του προκειμένου: Θεωρώ ότι θα πρέπει να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι αλλά και τυχεροί ακριβώς επειδή στη σειρά των τελικών του πρωταθλήματος ΕΣΑΚΕ θ' αναμετρηθούν οι δύο τελευταίοι πρωταθλητές Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός του 2012 και ο Παναθηναϊκός του 2011. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ, σε κανένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Κι αν έχει συμβεί θα πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο πολύ πίσω!

Από μόνο του αυτό το γεγονός λέει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να προσεγγίσουμε τη σειρά. Δύο ομάδες που βρίσκονται στην κορυφή της Ευρώπης την τελευταία διετία αξίζουν το σεβασμό και την αποδοχή όλων, μακριά από γκρίνιες, μιζέριες κι ανούσια όσο και «ρηχή» επιχειρηματολογία που δεν εξυπηρετεί σε τίποτα.

Αυτή τη στιγμή- κι απ' αυτό θα εξαρτηθούν πολλά στον πρώτο αγώνα της σειράς κατά την άποψή μου- μένει να δούμε τη διαχείριση της κατάστασης και για τις δύο ομάδες. Από τον ενθουσιασμό που δικαίως έχει η ομάδα του Ολυμπιακού μετά το φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης κι από την εντονότατη πίεση που έχουν οι «πράσινοι» καθώς βλέπουν ότι για πρώτη φορά μετά από χρόνια αμφισβητούνται τόσο έντονα.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις οι προπονητές (και ο Ίβκοβιτς με τον Ομπράντοβιτς δεν είναι πρωτάρηδες) κοιτάζουν το πως θα «γυρίσουν» όλη αυτή την κατάσταση σε έξτρα κίνητρο. Το πως θα διατηρήσουν τη συγκέντρωση στο απόλυτο, το πως θα διατηρήσουν ή θα κάνουν το μάτι των παικτών να... γυαλίζει αλλά και όλα τα υπόλοιπα «τρικ» που χρησιμοποιούν για να φτάσουν την ομάδα τους στο επίπεδο που θέλουν.

ΥΓ: Το κείμενο που είχα γράψει για τον Καζλάουσκας, επίτηδες το «άφησα» πολύ για να... παίξει! Διότι θυμάμαι ότι τα έλεγα καιρό. Όχι μόνο από την αρχή της σεζόν όταν έγραφα ότι «διατηρώ έντονες αμφιβολίες για το τι θα μπορέσει να κάνει η ΤΣΣΚΑ σε ματς- όπως στο φάιναιλ φορ- όπου απαιτείται προπονητική παρέμβαση». Τα έλεγα από τότε που ο Γιώργος Βασιλακόπουλος τον «ανάστησε» και του έδωσε τη θέση του προπονητή της Εθνικής Ελλάδας. Τα έλεγα και τα έγραφα από τότε που ο Καζλάουσκας καμάρωνε με το χάλκινο μετάλλιο στην Πολωνία και ορισμένοι είχαν το... φοβερό επιχείρημα ότι «όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα». Τελικά τιμωρήθηκε ο Λιθουανός... Στον τελικό!