Final Four part 2

Ο Ολυμπιακός μέσα στη σαιζόν έχει βγάλει αρετές που όταν σχημάτιζαν το ρόστερ δεν ήταν εύκολο να φανταστεί κανείς πως υπάρχουν σε τόσο υψηλό επίπεδο. Βέβαια, όπως έχουμε πει πολλές φορές, τη χρονιά την άλλαξαν για τον Ολυμπιακό οι προσθήκες των Λο, Ντόρσι. Ας προσπαθήσουμε όμως να αναλύσουμε που υπερτερεί και που υστερεί ο Ολυμπιακός σε σχέση με την Μπαρτσελόνα.

Περιφέρεια:

Από πλευράς ποιότητας σίγουρα οι παίκτες του Πασκουάλ υπερτερούν. Ένα από τα πλεονεκτήματα όμως που έχουν δώσει οι Ίβκοβιτς, Ομπράντοβιτς στις ομάδες τους είναι πως έχουν πολλούς παίκτες ενεργούς. Τα πράγματα για τη Μπαρτσελόνα είναι ξεκάθαρα.

Μιλώντας λίγο απλοϊκά ο Χουέρτας είναι δημιουργός, ο Σάντα αμυντικό εργαλείο και οι Ναβάρο  εκτελεστής ενώ όπως επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ πηγαίνει και σε συνεργασίες δύο παικτών. Ο Ίβκοβιτς έχει πολλά εργαλεία, παίκτες που μπορούν να του κάνουν διάφορες δουλειές. Ο Σπανούλης οργανώνει αλλά και σκοράρει. Οι Μάντζαρης, Σλούκας βγάζουν πολύ ενέργεια και κουράζουν πολύ τον αντίπαλο γκαρντ κυνηγώντας τον σε όλο το γήπεδο, ενώ ο Λο θα είναι ο παίκτης κλειδί. Ο Αμερικανός μπορεί να κάνει τα πάντα σχετικά ισορροπημένα.

Η συζήτηση γίνεται έχοντας στο μυαλό μας πως ο Ναβάρο θα αγωνιστεί. Με δεδομένο πως ο σταρ της Μπαρτσελόνα αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών, θεωρώ σίγουρο πως ο Ίβκοβιτς θα τον κουράσει. Η λογική λέει πως ο Σπανούλης θα απαλλαγεί  από το μαρκάρισμα του Ναβάρο για να μη χάσει δυνάμεις και να είναι φρέσκος στην επίθεση και ο Ίβκοβιτς θα πάει σε σκυταλοδρομία πάνω στον Ναβάρο. Οι Μάντζαρης, Σλούκας, Λο πιθανότατα να δούμε και κάποιον άλλον πιο ψηλό, όπως τον Παπανικολάου, θα πάρουν εναλλάξ το μαρκάρισμα του Ναβάρο με στόχο να τον εξαντλήσουν. Αν το καταφέρουν θα είναι σημαντικό.

Το αμυντικό όπλο του Πασκουάλ γνωστό. Είναι δεδομένο πως τον Σάντα θα τον δούμε για μεγάλο διάστημα πάνω στον Σπανούλη και είναι πιθανό να πάρει περισσότερα από 15 λεπτά που έχει μέσο όρο στην Ευρωλίγκα. Αυτό που πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός είναι να μην βρει ρυθμό ο Ναβάρο καθώς αν συμβεί κάτι τέτοιοι σε ένα τρίλεπτο μπορεί να σε σκοτώσει αλλά φυσικά ελλοχεύει ο κίνδυνος, στην προσπάθεια να περιοριστεί ο Ναβάρο, μη βρει η Μπάρτσα επιπλέον πρωταγωνιστές και τελικά νικηθεί από άλλον παίκτη.

Για να είμαστε ρεαλιστές. Το ιδανικό σενάριο για τον Ολυμπιακό, αν επαληθευτεί, το παιχνίδι θα το πάει στο τέλος. Αν συμβεί αυτό θα πρέπει να βελτιωθούν πολύ οι επιλογές που γίνονται στις τελευταίες επιθέσεις. Αν υπολείπεται σε κάτι από τις κορυφαίες ομάδες, ο Ολυμπιακός είναι στον τρόπο που εκτελούνται οι επιθέσεις όταν η μπάλα καίει. Και προσέξτε αντιμετωπίζει έναν αντίπαλο που δεν τρέχει όπως τα προηγούμενα χρόνια. Που έχει κατεβάσει πολύ το μέσο όρο πόντων που πετυχαίνει, αλλά δεν κάνει λάθη. Είναι απίστευτο αλλά πρόσφατα η Μπάρτσα κέρδισε 86-83 τη Ρεάλ και έκανε μόλις 4 λάθη. Στα πλέι οφ με την Καζάν μέσο όρο είχε μόλις 8, 10 στο Top 16 και 11 στη regular season. Καταλαβαίνετε πως απέναντι σε έναν τέτοιο αντίπαλο το να πας σε βεβιασμένες, αγχωτικές επιλογές είναι δεδομένο πως θα σε οδηγήσει σε σίγουρη ήττα.

Φόργουορντ:

Όπως και στον ημιτελικό του Παναθηναϊκού και εδώ η μάχη στις θέσεις 3, 4 είναι άνιση. Η ποιότητα της Μπαρτσελόνα με τους Μάικλ, Έιντσον, Λόρμπεκ, Γουάλας, αναμφισβήτητη. Η διαφορά στη θέση τρία που ο Ολυμπιακός απέναντι στους Μάικλ, Έιντσον έχει να αντιπαρατάξει τους Παπανικολάου, Κέσελ και Γκετσεβίτσιους είναι τεράστια.

Δεν ξέρω αν ο Ίβκοβιτς θα τολμήσει να παίξει για κάποιο διάστημα με τρεις κοντούς και το πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά η λογική λέει πως οι Παπανικολάου, Κέσελ πρέπει να παίξουν την άμυνα της ζωής τους και να φανούν εύστοχοι στα σουτ που θα πάρουν. Αν ο Μάικλ πιάσει την απόδοση που είχε στο τελευταίο παιχνίδι με την Καζάν που τελείωσε με 22 πόντους, 7 ριμπάουντ καταλαβαίνεται πως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ελπίζει σε πολλά. Θυμίζω πως στην περσινή πρόκριση του Παναθηναϊκού, ο Μάικλ ήταν απών.

Στη θέση 4 ο Λόρμπεκ είναι δύναμη, έχει ποιότητα αλλά ο φετινός Πρίντεζης δεν έχει όρια. Εννοείται πως για να παλέψει για κάτι καλό ο Πρίντεζης πρέπει να θεωρείται ως σταθερά. Στη φετινή Ευρωλίγκα  μετράει 10,3 πόντους και 4,2 ριμπάουντ. Στα μεγάλα παιχνίδια όμως ξεπέρασε κατά πολύ αυτά τα νούμερα.

Αν θεωρήσουμε δεδομένο πως από τη θέση 3 η Μπάρτσα με Μάικλ, Έιντσον θα πάρει περισσότερους πόντους και γενικά θα υπερτερεί απ' ότι ο Ολυμπιακός με Παπανικολάου, Κέσελ, θα πρέπει οι Πρίντεζης, Άντιτς στο τέσσερα να δώσουν μια ισορροπία, δίνοντας πόντους και παίρνοντας μάχες στο καλάθι. Βέβαια ο Λόρμπεκ είναι πολύ ποιοτικός, αλλά ο φετινός Πρίντεζης βγάζει περισσότερη ενέργεια.

Σέντερ:

Όπως έγραψα και στον πρόλογο, τη χρονιά για τον Ολυμπιακό την άλλαξαν οι Ντόρσι, Λο. Ο Ντόρσι έδωσε στον Ολυμπιακό κάτι που έλειπε πολλά χρόνια. Άμυνα κάτω από το καλάθι. Για χρόνια οι ερυθρόλευκοι ταλαιπωριούνταν παίζοντας με σέντερ με αργά πόδια (Νεστέροβιτς, Βούισιτς, Μπουρούσης), είχαν μεγάλο πρόβλημα στην προσωπική άμυνα στη θέση 5, αλλά και στην αντιμετώπιση στα πικ εν ρολ.

Σε υψηλό επίπεδο οι προπονητές τις αδυναμίες τις εκμεταλλεύονται. Και ο Ολυμπιακός έχει χάσει πολλές μάχες χτυπώντας του τη συγκεκριμένη αδυναμία. Μια αδυναμία που ο Ντόρσι ήρθε να την διορθώσει. Παρότι μόνο 2,03, έχει πολύ όγκο, δύναμη και μπορεί να ακολουθήσει συνεργασίες δύο αντίπαλων παικτών αλλά και να σπρώξει οποιοδήποτε αντίπαλο. Τις μάχες που θα δώσει με τον Ν΄Γκονκ τις περιμένω με αγωνία. Σίγουρα ο ψηλός της Μπαρτσελόνα έχει περισσότερες επιθετικές επιλογές, αλλά περισσότερο προσφέρει με τη δύναμή του. Και οι δύο ομάδες δεν παίρνουν πολύ σκορ από τη θέση 5. Ο Ν΄Γκονκ σκοράρει κατά μέσο όρο 5,9 πόντους, ο Ντόρσι 4,4. Ο Ολυμπιακός βέβαια έχει και το όπλο του Χάινς.

Ο ύψους 1,98 σέντερ έχει τον τρόπο του. Είναι μετρ στα επιθετικά ριμπάουντ, εκμεταλλευόμενος την αντίληψη που έχει που θα πάει η μπάλα και τα γρήγορα πόδια του. Είναι από τους λίγους σέντερ που μπορούν να κάνουν κίνηση με μούρη απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Με τον Ν΄Γκονκ θα έχει δύσκολο έργο αλλά τους πιο αργούς Βάσκεζ, Πέροβιτς μπορεί να τους δυσκολέψει. Βέβαια όλοι υπερέχουν σε ύψος, αλλά είπαμε ο Χάινς έχει τον τρόπο του.

Πάγκος:

Πιθανότατα ο φετινός Ολυμπιακός να είναι και η πιο πετυχημένη δουλειά του Ίβκοβιτς. Έφτασε στο final 4 παίζοντας ελκυστικό, γρήγορο, ελεύθερο μπάσκετ και χτίζοντας μια νεανική ομάδα, η οποία είναι φανερό πως έχει μέλλον.

Το πρόβλημα είναι πως η Μπαρτσελόνα έχει περισσότερα χρόνια πίσω της, κάτι που της επιτρέπει να είναι κυνική και να μπορεί να κερδίζει ακόμα και όταν δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Φέτος για παράδειγμα η Μπάρτσα τρέχει λιγότερο από ποτέ, σκοράρει λιγότερο από ποτέ αλλά το αντιμετωπίζει παίζοντας άμυνα και πηγαίνοντας σε σωστές επιλογές και σε παιχνίδια με ελάχιστα λάθη.