Πόνεσαν τα μυαλά μας...

Μόνο που τώρα που βρίσκεται το τριφύλλι με την πλάτη στον τοίχο μπορεί και να είναι αργά. Ποτέ μην λες ποτέ βέβαια αλλά η εικόνα που έχει παρουσιάσει στα τρία πρώτα παιχνίδια των πλέι οφς είναι, συνολικά, αποκαρδιωτική. Στην Τούμπα για παράδειγμα "πόνεσαν τα μυαλά μας" που λένε και στη Θεσσαλονίκη. Άλλα πέντε ημίχρονα να είχε στη διάθεσή του ο Παναθηναϊκός, με τον τρόπο που έπαιζε, έτσι άνευρος και ανούσιος που ήταν, γκολ δεν έβαζε ούτε με σφαίρες.

Εντάξει, στην άμυνα με τον Βύντρα να παραπαίει εδώ και καιρό (γενικά φέτος είναι αγνώριστος, θυμίζοντας παλιές κακές εποχές), με τον Μαρίνο να επιστρατεύεται μετά από... χρόνια, με τον Καντέ να αντιμετωπίζει τη μπάλα σαν... βόμβα και τον Μπουμσόνγκ φάντασμα του εαυτού του, την περιμέναμε την "παλίρροια".

Αλλά στη μεσαία γραμμή τέτοιο χάλι, τέτοιο δίδυμο Σιμάο και Βιτόλο, ομολογώ ότι δεν το φανταζόμουν. Μαζί με τον Κατσουράνη ήταν η τριάδα στον άξονα όπου δεν αντεπεξήλθαν έπ' ουδενί απέναντι στην αντίστοιχη τριάδα του ΠΑΟΚ, τους Γκαρσία, Λαζάρ και Ιβιτς που έκαναν σπουδαία δουλειά.

Εάν ούτε εκεί, που θεωρητικά έχει αρκετά "όπλα", δεν μπορείς να επιβληθείς, τότε αυτονόητο είναι ότι δεν γίνεται να περιμένεις από τον ντεφορμέ εδώ και καιρό Ζέκα ή τον εξαφανισμένο τελευταία Κλέιτον να πάρουν την ομάδα πάνω τους. Εδώ που τα λέμε θα ήταν εξ ορισμού ουτοπικό ακόμη και σε φόρμα να βρίσκονταν. Μοιραία, έμενε ο Κουίνσι. Ο Μπόλονι τον έκλεισε αποτελεσματικά, προσάρμοσε πάνω του κυρίως την αμυντική του λειτουργία της ομάδας του και αποσυντόνισε πλήρως τους "πράσινους" δημιουργώντας μία εικόνα λύπησης.

Για μία ομάδα που δεν το αξίζει με την προσπάθεια που έχει καταβάλει στη διάρκεια της φετινής χρονιάς. Μέσα σ' όλα μην ξεχνάμε ότι με τους τραυματισμούς του Λέτο και του Ρούντολφ δεν υπάρχει και αξιόπιστος επιθετικός για να παίξει τόσο μέσα στην περιοχή ως φορ, αλλά και έξω απ' αυτή, σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού που καθιέρωσε σε όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς και απέδωσε θαυμάσια όσο υπήρχε ο Λέτο... Ούτε ο Κλέιτον μπορεί να το κάνει αυτό, ούτε ο Λάζαρος, ούτε ο Κουίνσι, ούτε φυσικά ο Τοτσέ ή Πετρόπουλος ιδίως σε ματς εκτός έδρας.

Λεπτομέρεια, κατ' εμέ, που οφείλω όμως να την υπογραμμίσω. Δεν κατανοώ τη λογική της αλλαγής του Καραγκούνη στο 80'. Δεν μπορώ να εξηγήσω δηλαδή για ποιον λόγο, με αυτά τα προβλήματα στην κυκλοφορία της μπάλας, την τελική προσπάθεια, την ανυπαρξία έστω και απειλής για σουτ εκτός περιοχής, που μπήκε ο "Κάρα" τόσο αργά στο ματς...

Εν πάση περιπτώσει, τα πλέι οφς δεν έχουν τελειώσει. Εχουν δρόμο ακόμα και όλα μπορούν να συμβούν. Με την προϋπόθεση όμως να αλλάξουν άρδην κάποια πράγματα. Και να συνειδητοποιήσει όλη η ομάδα ότι δεν είναι αμελητέα η διαδικασία για το σύλλογο...