Τα πρόσωπα να ‘ναι καλά κι η ομάδα ας πάει να…

Μια αμπαλοσύνη και ηλιθιότητα, που περιφρονεί εντελώς πια την ποδοσφαιρική λογική, που επιβάλλει λύσεις και ασυλία σε οτιδήποτε φρενάρει αυτή την ομάδα και την κάνει να πετάει στον κουβά τον ένα στόχο μετά τον άλλο.

Δηλαδή ειλικρινά, τι πρέπει να πει κάποιος πια για τον Παναθηναϊκό; Που να σταθεί και αναζητήσει δικαιολογίες;

Στο ότι δεν υπάρχει διοίκηση; Στο ότι είναι απλήρωτοι οι παίκτες; Στο ότι είναι θολό το μέλλον;

Να το δεχτώ.

Μπορεί κάποιος που υποστηρίζει στα σοβαρά τα παραπάνω σαν εξήγηση και σαν δικαιολογία, την διοίκηση του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, από πότε έχουν να πληρωθούν οι παίκτες του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ και ποιο… σίγουρο μέλλον έχουν μπροστά του στον ΠΑΟΚ και στην ΑΕΚ αντίστοιχα;

Να πω πάλι, ότι είναι απλά θέμα έμψυχου υλικού και έλλειψης ποδοσφαιριστών κλάσης και εμπειρίας;

Να το δεχθώ κι αυτό. Και να το δεχθώ όχι για χάριν της κουβέντας, αλλά γιατί και επί της ουσίας έτσι είναι. Και να μην πιάσω καν την κουβέντα εδώ, τι σόι παίκτες μαζέψαμε τέσσερα χρόνια τώρα ξοδεύοντας διακόσια εκατομμύρια, που μόλις έφυγαν ΔΥΟ (Σισέ - Ζιλμπέρτο) και τραυματίσθηκε ΕΝΑΣ (Λέτο) απέμεινε στην κυριολεξία το χάος. Γιατί τότε είναι που θα πρέπει να στηθούν στον τοίχο επί εσχάτη προδοσία, όσοι με τόσα λεφτά έστησαν αυτό το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.

Μόνο που αν θυμάμαι καλά και στην περσινή σεζόν που ο Παναθηναϊκός είχε και τους ΤΡΕΙΣ αυτούς στην διάθεσή του, ανάλογα αποτελέσματα έκανε, ανάλογες εμφανίσεις έκανε και με τον ίδιο εύκολο και με κατεβασμένα χέρια πέταξε όλους τους στόχους του στον αέρα.

Αλλά το αφήνω κι αυτό, για χάριν συντομίας της κουβέντας.

Πέστε λοιπόν αντίστοιχα, το έμψυχο υλικό του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Και ειδικά της ΑΕΚ.

Τον Μέσι και τον Κριστιάνο αντίπαλα φορ αντιμετώπισε στα πλέι-οφ ο Παναθηναϊκός ή τον Τέρι, τον Πικέ και τον Φέρντιναντ βρήκαν μπροστά τους οι επιθετικοί;

Μην τρελαθούμε εντελώς πια.

Όσο για τον Φερέιρα, ειλικρινά δεν πρόκειται να πω τίποτε. Αν πρόκειται να λες το αυτονόητο και να σε βρίζει χυδαία ο κάθε αληταράς μετά από κάτω, άστο καλύτερα. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Ο καλύτερος που είχαμε ποτέ. Και δεν φταίει φυσικά σε τίποτε. Αλίμονο άλλωστε.

Είπαμε. Φταίει η… διοικητική αστάθεια, η έλλειψη χρημάτων, η διαιτησία, το έμψυχο υλικό του Παναθηναϊκού και φυσικά το ότι υπάρχουν πλέι-οφ στην διοργάνωση..

Αλλά θα σας πω κάτι εδώ και με αφορμή την σχετική κουβέντα.

Ένα πράγμα δυστυχώς αποδεικνύεται και απ’ αυτή.

Το ότι ο Παναθηναϊκός είναι στην κυριολεξία όμηρος ανθρώπων, που ότι λένε και γράφουν, έχει σαν κίνητρο προσωπικά κίνητρα και οφέλη και όχι την ομάδα.

Γιατί δεν γίνεται να λες τι είδες στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, να χτυπάς το καμπανάκι του κινδύνου και από κάτω στρατιά ολόκληρη να αρχίζει τα μπινελίκια και τις βρισιές. Για μένα αυτό, ένα πράγμα σημαίνει. Πως όλων αυτών, η ομάδα, το συμφέρον της και η ανάγκη να βελτιωθεί και να πάρει αποτελέσματα, στα παλιά τους τα παπούτσια. Καμιά σημασία δεν έχει, αν τους λες αυτό που ολοφάνερα βλέπουν όλοι μέσα στο γήπεδο. Καμιά σημασία δεν έχει, αν ο απλός νους καταλαβαίνει, πως αν ο Παναθηναϊκός δεν εντοπίσει και δεν διορθώσει έγκαιρα αυτά που κουβεντιάζουμε, θα πουλήσει ένα ακόμα στόχο τη φετινή χρονιά.

Γι’ αυτούς ένα πράγμα προέχει. Να μπουν και να κράξουν τον υπογράφοντα. Να τον μειώσουν, να τον προπηλακίσουν λεκτικά και κυρίως να μην αφήσουν να γίνεται κουβέντα επί της ουσίας. Αυτό και όλα τα άλλα και ειδικά ο Παναθηναϊκός, να πάνε να…

Γι’ αυτό ακριβώς και κανείς στην ομάδα, δεν νοιώθει την ανάγκη να απολογηθεί για οτιδήποτε. Κανείς δεν νοιάζεται να διορθώσει οτιδήποτε. Κανείς δεν αισθάνεται την υποχρέωση να δουλέψει, να γίνει καλύτερος, να προσφέρει ότι μπορεί κι ακόμα παραπάνω σ’ αυτή την ομάδα.

Γιατί νοιώθουν το πέπλο προστασίας και ασυλίας πάνω τους, απ’ όλες αυτές τις στρατιές της αμπαλοσύνης και του μίσους στο σύλλογο. Γιατί ξέρουν, πως δεν έχει καμιά σημασία για την θέση και το μέλλον τους σ’ αυτή την ομάδα, η δουλειά, τα αποτελέσματα και η απόδοσή τους σε όποιο πόστο κι αν βρίσκονται.

Αν αυτό είναι τελικά το ζητούμενο, να μας το πουν κι όλοι αυτοί που στήνουν τέτοια σκηνικά να μην παιδευόμαστε και σκάμε άδικα.

Κατά τα άλλα κι επειδή υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πονάνε για τον Παναθηναϊκό και θλίβονται γι’ αυτή την κατάντια και αγωνιστικά και ταυτόχρονα ΑΠΟΡΟΥΝ γι’ αυτά που βλέπουν, αν έχει μείνει λίγο τσίπα σε οποιοδήποτε στο ποδοσφαιρικό τμήμα, ας μπει στο κόπο έστω και στο τέλος να μας πει ειλικρινά την γνώμη του, για την φετινή του παρουσία στον Παναθηναϊκό.

Υ.Γ.  Η κουβέντα θα μπορούσε άνετα να αρχίσει και να τελειώσει με ένα πράγμα και ένα ερώτημα. Αλήθεια λοιπόν, ο Φερέιρα απ’ όσα είδε στο ματς με την ΑΕΚ, το μόνο που κατάλαβε είναι ότι ο… Σεϊταρίδης έθελξε με την παρουσία του και ήταν απαραίτητος στην Τούμπα; Είναι ποτέ δυνατόν, σε ένα ακόμα κρίσιμο παιχνίδι να βάζεις ένα εμφανέστατα ΠΑΛΑΙΜΑΧΟ ποδοσφαιριστή; Και να… γλιτώνεις τελικά την ξεφτίλα με άλλη… ξεφτίλα; Με τον ποδοσφαιριστή δηλαδή, για ακόμα φορά να αποδεικνύει ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ πια να παίξει και να σου… καίγεται στην κυριολεξία στο ζέσταμα πριν τον αγώνα; Δηλαδή είναι τόσο καθοριστικό να κάνει συμμετοχές προς το τέλος της σεζόν ο Σεϊταρίδης μπας και βρει ομάδα και τόσο πιο σημαντικό από το να κατέβει με όσο το δυνατόν καλύτερη και ετοιμοπόλεμη σύνθεση η ομάδα σε ένα κρίσιμο παιχνίδι;