Δεύτερη ήττα απο τον Κωστένογλου

Είχε δηλαδή την ίδια εικόνα που έδειχνε όλο το 2012. Οι αμυντικές αδυναμίες πολλές. Είναι βαρετό να τις επισημάνουμε αλλά όλοι ακούσαμε τον Κωστένογλου γύρω στο 60ο λεπτό να φωνάζει στους παίκτες του πως φτάνει να κλέψουν μια μπάλα για να βάλουν γκολ. Η ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε ένα ψεύτικο πρέσινγκ στα στόπερ του Παναθηναϊκού. Η πίεση του παλαίμαχου. Δηλαδή πάω δεν πάω αλλά είμαι εκεί που θέλει ο προπονητής. Ακόμα και την υποτυπώδη πίεση όμως η άμυνα του Παναθηναϊκού δεν μπορούσε να τη διαχειριστεί.

Η άμυνα έβγαζε δύσκολα τη μπάλα και όταν αυτό γινόταν παρότι οι χώροι ήταν μεγάλοι δεν κατάφερναν  να τους εκμεταλλευτούν. Αυτό είχε να κάνει κυρίως με την απόδοση και τα χαρακτηριστικά κάποιων παικτών. Το δίδυμοο Βιτόλο-Σιμάο υστέρησε. Πέρα ότι χάθηκε στο πρώτο ημίχρονο η μάχη του κέντρου από θεωρητικά κατώτερη τριάδα κανένας τους δεν πήρε πρωτοβουλίες για να βγάλει τον Παναθηναικό μπροστά. Στην επανάληψη ο δραστήριος και πάντα φιλότιμος Καραγκούνης τραβήχτηκε για έναν περίεργο λόγο στα αριστερά από τον Φερέιρα. Με αυτόν τον τρόπο δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής για να μεταφέρει τη μπάλα.

Ο Κουίνσι όπως συνηθίζει συμμετείχε σε μεμονωμένες φάσεις στο παιχνίδι. Αυτή είναι και η μεγάλη του αδυναμία. Αν το παιχνίδι διαρκεί 90 λεπτά αυτουνού η συμμετοχή περιορίζεται σε τρεις – τέσσερις φάσεις, όπου θα δεχτεί τη μπάλα στα πόδια του και θα βρει χώρους για να τρέξει. Στο υπόλοιπο διάστημα είναι άφαντος. Βέβαια, για να είμαι δίκαιος μαζί του, το προσόν της ταχύτητας με τη μπάλα το έχει ανεπτυγμένο. Ο τρόπος που λειτουργεί η ομάδα του στο δεύτερο γύρο του περιορίζει τις φάσεις που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί αυτό το προσόν του. Από τη στιγμή που βγήκε εκτός ομάδας ο Λέτο ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα ψηλά, οπότε από τα εξτρέμ απαιτείται να γίνονται επιπλέον χαφ και να δημιουργούν από χαμηλά ανάπτυξη.

Κάτι που ο Κουίνσι δεν μπορεί να κάνει. Και γι’ αυτό το 2012 δεν έχει καμία σχέση με τον ποδοσφαιριστή που γνωρίσαμε στα πρώτα μισά του πρωταθλήματος. Η έλευση Αλαφούζου και η δημιουργία νέας διοίκησης κάποια λεφτά θα βάλει στο ταμείο των πρασίνων. Πέρα από τα χρήματα που θα χρειαστούν για αδειοδότηση, σίγουρα κάποιες μεταγραφικές κινήσεις θα γίνουν. Είναι δεδομένο πως το μπάτζετ θα είναι περιορισμένο, ο πήχης χαμηλός, αλλά είναι αναγκαστικό να κοιτάξει το τμήμα σκάουτινγκ του Παναθηναϊκού ή αν δεν υπάρχει όποιος κάνει τις επιλογές να βρει έναν φτηνό, γρήγορο φορ. Δεν γίνεται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που παίζεις με έναν φορ αυτός να είναι ο Τοτσέ ή ο Πετρόπουλος. Δεν θέλω να προσβάλλω τα φιλότιμα αυτά παιδιά, αλλά υπάρχει πρόβλημα.

Είδαμε με την ΑΕΚ πως ο Παναθηναϊκός δεν γινόταν να δημιουργήσει επιθέσεις γιατί ο φορ του ήταν αδύνατον να εκμεταλλευτεί την απόσταση που υπήρχε από τον αντίπαλο στόπερ μέχρι την εστία. Όπως είπα στην αρχή του κειμένου μου η ΑΕΚ στο δεύτερο μέρος έπαιζε ένα ψεύτικο πρέσινγκ. Τις λίγες φορές που το έσπασε ο Παναθηναϊκός έβρισκε την άμυνα της ΑΕΚ ψηλά. Επειδή δεν υπήρχε τρόπος να βγουν παραπάνω παίκτες από πίσω στην επίθεση χρειαζόταν είτε κίνηση του φορ για να πάρει αυτός μπάλα στο χώρο είτε να περάσει η μπάλα απευθείας σ’ αυτόν και να παίξει με τον διπλανό του ή να βγει ο ίδιος με μια τρίπλα τετ-α-τετ.

Η ντρίπλα και η κίνηση στο χώρο είναι πράγματα αδύνατα για τους Τοτσέ – Πετρόπουλο. Κάποιες φορές έπαιξαν με τον Λάζαρο (αν και σε μία από τις φάσεις που δημιουργήθηκαν ο Καραγκούνης ανέβηκε και έσπασε τη μπάλα από ψηλά στον Χριστοδουλόπουλο) και έγιναν τρία σουτ. Προσέξτε, ο Παναθηναϊκός βρήκε την ΑΕΚ με στόπερ τον Μπουγαΐδη και δεν έβγαλε μια καθαρή φάση. Θυμίζω πως την παρουσία του άπειρου στόπερ βρήκε πρόσφατα τρόπο να την εκμεταλλευτεί μέχρι και ο ΠΑΣ.

Η ΑΕΚ πέτυχε μια δίκαιη νίκη. Όχι γιατί έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο, αλλά γιατί ήξεραν οι παίκτες της τι προσπαθούσαν να ακολουθήσουν. Στο πρώτο μέρος κέρδισε απρόσμενα πολλές μάχες στο χώρο του κέντρου και από τη στιγμή που έγινε το 1-0 ο Κωστένογλου έψαξε το λάθος στην άμυνα του Παναθηναϊκού πιέζοντάς του την πρώτη πάσα. Το γεγονός αυτό δυσκόλεψε τον αντίπαλο και την κατάλληλη στιγμή πέτυχε το 2-0. Ο τρόπος που μπήκαν τα δύο τέρματα ευχάριστος. Ο Μάκος σημείωσε γκολ μεγάλου χαφ, θα πρέπει τώρα που είδε πως με τα πόδια του μπορεί να τελειώσει φάσεις, να προβληματιστεί που δεν πετυχαίνει συχνά παρόμοια τέρματα, θα πρέπει να καταλάβει πως για να γίνει μεγάλος χαφ και να μην περιοριστεί σε μια καριέρα με χαμηλό ταβάνι χρειάζεται να δουλέψει πολύ το σουτ του αλλά και γενικά τις επιθετικές του επιλογές. Ο νεαρός Κλωναρίδης έχει δείξει τα προσόντα που διαθέτει και το εκπληκτικό γκολ που πέτυχε θα του δώσει ψυχολογία για να βάλει θράσος στο παιχνίδι του αλλά σίγουρα θα του δώσει και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Τα πλέι οφ απέκτησαν ενδιαφέρον οπότε θα επανέλθω.