Η αξία της φανέλας, η Ατρομητάρα και η nouvelle vague για Ολυμπιακό
Η φετινή σεζόν ολοκληρώθηκε ιδανικά… Τόσο για τον Ολυμπιακό, ο οποίος πανηγύρισε το 25ο κύπελλο και παράλληλα το 15ο νταμπλ της ιστορίας του, όσο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα!
Ο λόγος θεωρώ ότι είναι προφανής… Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση, καθώς όλος ο υγιώς σκεπτόμενος φίλαθλος κόσμος της χώρας απόλαυσε – έπειτα από πολύ καιρό – έναν τελικό κυπέλλου, που έμοιαζε περισσότερο με γιορτή, παρά με… πόλεμο!
Και γι’ αυτό αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσοι βοήθησαν από την πλευρά τους για να είναι το κλίμα του τελικού του περασμένου Σαββάτου αυτό που ήταν… Είτε μιλάμε για τις διοικήσεις των δύο συλλόγων και δη για τους προέδρους τους, Βαγγέλη Μαρινάκη και Γιώργο Σπανό, είτε για τους οπαδούς, τόσο του Ολυμπιακού, όσο και του Ατρομήτου…
Οι δύο διοικητικοί ηγέτες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, ώστε ο 70ος τελικός του κυπέλλου Ελλάδας ν’ αποτελέσει γιορτή, όπως άλλωστε είχαν υποσχεθεί και στην συνέντευξη Τύπου πριν το ματς…
Η εικόνα τους να παρακολουθούν το παιχνίδι δίπλα-δίπλα, έστω με τον Σοφοκλή Πιλάβιο, ανάμεσά τους, παράδειγμα προς μίμηση… Όπως και ο τρόπος, με τον οποίο αντιμετώπισαν το τελικό αποτέλεσμα…
Όπως παράδειγμα προς μίμηση ήταν και η συμπεριφορά των χιλιάδων οπαδών και των δύο αντιπάλων που βρέθηκαν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ… Ενός γηπέδου, το οποίο έχει γίνει… πεδίο μάχης ουκ ολίγες φορές… Οι εικόνες από το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, άλλωστε, όπως και ο περσινός τελικός κυπέλλου μεταξύ ΑΕΚ και Ατρομήτου είναι ακόμα νωπές στις μνήμες όλων…
Προσωπικά είχα πολλά χρόνια να παρακολουθήσω μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση στην Ελλάδα, στην οποία να κρίνεται ένας τίτλος και όλοι οι εμπλεκόμενοι να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και πρώτα απ’ όλα να διασκεδάζουν οι ίδιοι και ν’ απολαμβάνουν τη στιγμή!
Σ’ αυτό συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό η γενικότερη συμπεριφορά του Ατρομήτου, είτε μιλάμε για διοίκηση, είτε μιλάμε για ποδοσφαιριστές, είτε μιλάμε για τον φίλαθλο κόσμο της περιστεριώτικης ομάδας στις εξέδρες…Ακόμα έχω στα μάτια μου την εικόνα του Σκόνδρα να αγκαλιάζει και να φιλάει τον Φετφατζίδη λίγο πριν ξεκινήσει το δεύτερο 45λεπτο!
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσοι έχουν βάλει έστω κι ένα λιθαράκι για να δημιουργηθεί αυτή η ομάδα, που ακούει στο όνομα «Ατρόμητος». Από τον πρόεδρο του συλλόγου, Γιώργο Σπανό, τον τεχνικό διευθυντή, Γιάννη Αγγελόπουλο, τον προπονητή, Γιώργο Δώνη, τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, μέχρι τον τελευταίο φροντιστή ή υπάλληλο της ΠΑΕ, καθώς εδώ και χρόνια κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε ο Ατρόμητος ν’ ανέβει επίπεδο, να είναι υγιής σύλλογος, ανταγωνιστική ομάδα για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου και κυρίως ν’ αποτελεί αθλητική «οικογένεια», η οποία θα προάγει τα αθλητικά ιδεώδη και το «ευ αγωνίζεσθαι»… Αξίες, οι οποίες δυστυχώς – όχι μόνο στην χώρα μας, ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα – τείνουν να εκλείψουν ελέω επαγγελματισμού και όχι μόνο…
Υ.Γ. Είχα γράψει ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην σηκώσει τα κύπελλο ο Ολυμπιακός… Είχα τολμήσει μάλιστα, να γράφω και σκορ… 3-0! Με δεδομένη την εικόνα του τελικού, ιδιαίτερα στο α’ μέρος, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε πράγματι να έχει κάνει το σκορ τουλάχιστον 2-0 και να έχει «κλειδώσει» την κούπα από το πρώτο 45λεπτο. Και πέναλτι έχασε, κι ευκαιρίες είχε, ενώ ο Ατρόμητος ούτε απείλησε, ούτε τη μπάλα μπορούσε να κρατήσει… Στην επανάληψη για ανεξήγητο λόγο οι περισσότεροι στον Ολυμπιακό πίστεψαν ότι ο τελικός είχε τελειώσει και… έσβησαν τις μηχανές! Μοιραία ο Ατρόμητος - έχοντας και την απαραίτητη τύχη μαζί του - κατάφερε να ισοφαρίσει και να στείλει το ματς στην παράταση… Είδατε, όμως, που στο τέλος «μίλησε» το βάρος της φανέλας που λέγαμε! Μεγάλη υπόθεση η… φανέλα στο ποδόσφαιρο! Αξίζουν, πάντως, πολλά «μπράβο» στον Ατρόμητο! Θεωρώ ότι ο φετινός τελικός είχε μια... νότα ρομαντισμού από τα παλιά. Αυτό αισθάνθηκα... Μου «ξεκλείδωσε» συναισθήματα που είχα να νιώσω από τις αρχές της δεκαετίας του '80... Δεν ξέρω γιατί... Μάλλον συνέβαλε σ' αυτό και η παρουσία του Ατρομήτου...
Υ.Γ. 2 Έχω εκφράσει και στο παρελθόν την άποψη ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει «δικό» του ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί από τη… nouvelle vague του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όχι ότι δεν μπορεί να βρει ισάξιους παίκτες στο εξωτερικό, αλλά όπως και να το κάνουμε αλλιώς «φτιάχνεται» η εξέδρα όταν βλέπει στην ενδεκάδα Έλληνες πιτσιρικάδες…
Υ.Γ. 3 Προσωπική μου άποψη είναι ότι Σκόνδρας, Βλαχοδήμος, Σιόβας, Φορτούνης, Τάτος, Μήτρογλου και Ζαραδούκας παίζουν με… κλειστά μάτια στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Όπως και ο Φετφατζίδης, ο οποίος… πρόλαβε να το δείξει αυτό και στον τελικό στο διάστημα που αγωνίστηκε! Βέβαια ο «Φέτφα», ο οποίος έβγαλε δύο κάθετες πάσες, απ’ αυτές που είναι… μισό γκολ, αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά ότι μπορεί να παίξει καλύτερα στον άξονα, σε ρόλο Ιμπαγάσα ή Φουστέρ, παρά στα άκρα. Διότι δεν έχει επιτάχυνση, ούτε ταχυδύναμη, ούτε καλή σέντρα… Αντίθετα έχει «μάτι», βασικό στοιχείο για παίκτες που παίζουν στον άξονα της μεσαίας γραμμής!
Υ.Γ. 4 Μήπως στο Περιστέρι ο κόσμος θα πρέπει να στηρίξει λίγο περισσότερο την ομάδα του; Προσωπικά χαίρομαι πολύ που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο μία ομάδα όπως ο Ατρόμητος… Θα ήθελα, όμως, να βλέπω σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι του 6.000-7.000 φιλάθλους. Δεν είναι μεγάλος αριθμός για έναν Δήμο, όπως το Περιστέρι… Και σίγουρα δεν είναι μεγάλος αριθμός για μία ομάδα, όπως ο Ατρόμητος!
