Καλή η ελπίδα, αλλά ας μείνει στην άκρη

Το φαινόμενο αυτό ξεκίνησε στην εποχή Μπατατούδη όταν ο μεγάλος Μπάτμαν έψαχνε να δαγκώσει κανέναν. Τελικά, το μόνο που κατάφερε ήταν να δαγκώσουν τον ίδιο και να χρεωθεί η ΠΑΕ την εποχή του νεοπλουτισμού της.

Ο Βρύζας από την ημέρα που ανέλαβε, πρέπει να έχει συναντήσει όποιον είναι ΠΑΟΚ και έχει λεφτά. Και ο ίδιος στην ανακοίνωση που έβγαλε, αναφέρθηκε στα δεκάδες ραντεβού που έχει κάνει. Η αλήθεια - η πικρή - είναι πως ο Ζήσης, κάνει αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο Ζαγοράκης, όταν υπήρχαν λεφτά. Τα περισσότερα ραντεβού έπεσαν στο κενό.

Τρεις περιπτώσεις επιχειρηματιών εξελίχθηκαν ομαλά. Η μία, σκάλωσε Μεγάλη Τετάρτη, όταν η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να περάσει τη τροπολογία για τις Α.Ε. αλλά τελικά τη μετέφερε για μετά τις εκλογές.

Κανένας, μα κανένας επιχειρηματίας δεν θέλει να πληρώσει χρέη προς το Δημόσιο που δεν έκανε ο ίδιος και αυτό αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.

Η τροπολογία προέβλεπε έναν πολύ βολικό διακανονισμό των χρεών και από εκεί που θα έπρεπε να δώσει επτά εκατ. ευρώ μπροστά, θα είχε να δώσει δόσεις των 130 χιλιάδων ευρώ το μήνα.

Ο κάθε σοβαρός επιχειρηματίας, θα σκεφτεί πως καλύτερα να τα δώσει τα επτά εκατ. ευρώ για την ανάπτυξη του προϊόντος, παρά για τα μαμισιάτικα του Γούμενου.

Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στη ζωή του ΠΑΟΚ ο Γιαννούλης Καμπάνης. Γνωστός μας εδώ και χρόνια, με σκηνικά που όταν τα αναφέρω σίγουρα θα σκάσετε ένα χαμόγελο.

Άσχετος από ΠΑΟΚ και από ποδόσφαιρο γενικότερα, δηλώνει εφοπλιστής και δεν θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε μία φερέγγυα λύση για τον ΠΑΟΚ. Η έκπληξη στη προκειμένη περίπτωση, ήρθε από το γεγονός πως εμφάνισε εγγυητική τραπέζης. Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα και δικαίως, αφού όπως διευκρινίζεται δεν πρόκειται περί εγγυητικής, αλλά απλού εγγράφου...

Η ζωή τα φέρνει έτσι, πάντως, που τόσο καιρό ο Καμπάνης γινόταν γνωστός στο Πανελλήνιο από τον ΠΑΟΚ και τις σφήνες που έκανε, χρησιμοποιώντας αυτή την ιστορία, όμως ήρθε και η στιγμή να τον χρησιμοποιήσει ο ΠΑΟΚ.

Ο Βρύζας έβαλε στο παιχνίδι τον Ιβάν Σαββίδη παρουσιάζοντάς του την εγγυητική του Καμπάνη. Ενημερώνοντάς τον ουσιαστικά πως αν θέλει να κάνει την κίνησή του ας την κάνει τώρα γιατί αλλιώς ίσως και να μη τη κάνει ποτέ.

Τα άλλα τα ξέρετε. Ήρθε στην Ελλάδα, έστειλε επίσημο έγγραφο εκδήλωσης ενδιαφέροντος, δεσμεύτηκε για ένα δάνειο δύο εκατ. ευρώ μέχρι να μπει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και άλλα διάφορα.

Όλα αυτά όμως, δεν μας δίνουν το δικαίωμα να χαιρόμαστε. Εννοείται πως ο Σαββίδης με τον Καμπάνη δεν έχουν καμία σχέση. Ο πρώτος, είναι πρόεδρος του ελληνισμού της Ρωσίας, πρόεδρος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων, βουλευτής του Ρώσικου κοινοβουλίου και φέρεται να λειτουργεί ως άνθρωπος του Πούτιν στην Ελλάδα. Όλα τα παραπάνω σε μία εποχή που η Gazprom χτυπάει σε διαγωνισμούς ελληνικές ΔΕΚΟ.

Ο άλλος δηλώνει εφοπλιστής, αλλά σε αυτή τη χώρα γενικά είσαι ό,τι δηλώσεις.

Για να πούμε πως υπάρχει ελπίδα, θα πρέπει πρώτα απ όλα να μπούνε τα χρήματα. Η είδηση είναι εκεί και πουθενά αλλού.

Κακά τα ψέματα, στο μυαλό όλων μας υπάρχει το ενδεχόμενο μέχρι την επόμενη Παρασκευή να μην έχει μπει κανένα δάνειο και η ομάδα να είναι παραμελημένη στη διαδικασία των πλέι οφ.

Θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να σβήσουμε τα όσα έγιναν το τελευταίο τριήμερο ή να τα παρκάρουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και να δώσουμε βάση στην ομάδα.

Κακά τα ψέματα, το ενδεχόμενο να μπούνε λεφτά είναι υπαρκτό, αλλά με τα όσα έχουμε δει το μικρό καλάθι είναι απαραίτητο.

Δεν αφήνω τον εαυτό μου να μπει σε μία διαδικασία να σκεφτεί τι θα συμβεί αν ο ΠΑΟΚ έχει λεφτά σε μία περίοδο που μόνο ο Ολυμπιακός μπορεί να κουνηθεί.

Τον αφήνω να σκεφτεί τι θα συμβεί αν δεν μπούνε χρήματα. Και αυτό το σενάριο επειδή μετά την ελπίδα που εμφανίστηκε είναι πιο τρομακτικό, ας την αφήσουμε στην άκρη κι ας ασχοληθούμε με όλα τα άλλα.