Μπάρτσα - Τσέλσι, Part II

Σ’αυτό ρίξαμε μια ματιά στην αμυντική διάταξη της Μπαρτσελόνα στους δύο τελευταίους αγώνες της και στο τέλος μιλήσαμε για την (σχεδόν βέβαιη) συμμετοχή του Πικέ, που δίνει κάποιες απαντήσεις όσον αφορά την διάταξη των Καταλανών στα μετόπισθεν.

Ρέντα στην επίθεση

Όμως, το θέμα για την Μπαρτσελόνα δεν είναι κυρίως το πως θα αμυνθεί. Ειδικά από τη στιγμή που η Τσέλσι σίγουρα δεν είναι Ρεάλ, να μπορεί να απειλήσει με πολλούς τρόπους, αλλά αντιθέτως “πέταξε” τον Ντρογκμπά μπροστά να παλεύει μόνος, με ελάχιστη βοήθεια από τους υπόλοιπους. Όπως, έγραψε κι ο Τσάρλι, μόνο μ’αυτόν στην κορυφή θα ήταν δυνατόν η Τσέλσι να έχει ελπίδες για απειλή.

Χωρίς τον Ντρογκμπά στην κορυφή και με τέτοια παθητική συμπεριφορά στο χορτάρι, η Τσέλσι δεν είχε πάνω από 5% πιθανότητες να σκοράρει. Η παρουσία κι ο τρόπος παιχνιδιού του Ιβοριανού τις διπλασίασε, αλλά ακόμα και το 10% ήταν λίγο. Η μπάλα ήταν, όμως, με την Τσέλσι, και με την τέλεια εκτέλεση του τακτικού σχεδίου που περιγράψαμε και στο προηγούμενο κείμενο, οι Μπλε βρήκαν γκολ στοχεύοντας στο κενό πίσω από τον Άλβες, στο μοναδικό σουτ στο τέρμα που είχαν σ’όλο το 90λεπτο.

Παθητική

Η ποδοσφαιρική τύχη της Τσέλσι δεν εξαντλήθηκε εκεί. Οι Λονδρέζοι όχι μόνο κατάφεραν να βρουν ένα γκολ, αλλά κατάφεραν και να μην δεχθούν. Και το δεύτερο κατόρθωμα ίσως να είναι και μεγαλύτερο από το πρώτο. Γιατί όσο απίθανο ήταν να βρουν γκολ με το ισχνό επιθετικό πλάνο, άλλο τόσο απίθανο ήταν να κρατήσουν ανέπαφη εστία με τόσο παθητική συμπεριφορά από τις δύο γραμμές άμυνας.

Κανείς δεν είχε την απαίτηση από την Τσέλσι να πάρει την μπάλα από την Μπαρτσελόνα, ή να βγει ψηλά και να παίξει στα ίσα μέτρα. Όπως και τόσες άλλες ομάδες στο παρελθόν, οι Μπλε ήταν δεδομένο πως θα πέσουν αρκετά μέτρα πίσω και θα έχουν το μικρό κομμάτι της κατοχής. Απόλυτα αναμενόμενο, αλλά όχι κι έτσι. Όχι με τόση παθητικότητα στην αμυντική συμπεριφορά και των δύο γραμμών, όχι με τόσο λίγα κλεψίματα, όχι με τέτοια αδυναμία στην κατοχή της μπάλας.

Πολλές φάσεις

Θα μου πείτε, τι σημασία έχει. Έκλεισαν διαδρόμους, προβλημάτισαν, άντεξαν, η τακτική απέδωσε. Σίγουρα, αυτό λέει το ταμπλό, πάνε στο Καμπ Νου με το 1-0. Όμως, ακόμα κι αυτή η Μπαρτσελόνα των χαμηλότερων στροφών απ’ότι μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν, κατάφερε απέναντι σ’αυτήν την “πετυχημένη” αμυντική συμπεριφορά να βγάλει τόσες φάσεις.

Αν φέρουμε στο μυαλό μας τις “φάσεις ρεπερτορίου” που βλέπουμε να βγάζει η Μπαρτσελόνα τα τελευταία χρόνια, θα διαπιστώσουμε πως στο Λονδίνο κατάφερε αρκετές από κάθε “είδος”. Έφερε δύο φορές τον φορ της φάτσα με το τέρμα, τη μία με την μπαλιά του Ινιέστα από πίσω και την διαγώνια κίνηση του Σάντσες προς την περιοχή που έφερε το δοκάρι, την άλλη όταν ο Φάμπρεγας σήκωσε την μπάλα πάνω από τους αμυντικούς στο όριο της περιοχής κι έφερε τον Χιλιανό σε θέση βολής, να πλασάρει άουτ.

Βρήκε δύο φάσεις από σόλο του Μέσι. Την πρώτη όταν στο πρώτο ημίχρονο ο Αργεντίνος σκόρπισε πανικό, ο Ινιέστα σούταρε κι ο Φάμπρεγας έπιασε αέρα με τον τερματοφύλακα εξουδετερωμένο, την δεύτερη όταν ο Αργεντίνος έβγαλε τον Φάμπρεγας σε τετ-α-τετ, με τον Κόουλ να βγάζει πριν τη γραμμή. Απείλησε ακόμα και με κεφαλιά του Μέσι από το ύψος της περιοχής ή με το σουτ του Αντριάνο που έβγαλε ο Τσεχ. Βρήκε φάση ακόμα κι από στημένο, όταν ο Πουγιόλ ανάγκασε τον Τσεχ σε πολύ δύσκολη απόκρουση, ενώ το κερασάκι μπήκε στο τέλος με το δοκάρι του Πέδρο και σουτ στα πουλιά από τον Μπούσκετς στο ριμπάουντ.

Μια ίδια εμφάνιση ίσως αρκεί

Για μια “Μπαρτσελόνα που προβληματίζει” κι έπαιξε απέναντι σε μια “Τσέλσι που πέτυχε τον σκοπό της”, οι φάσεις δεν είναι ούτε λίγες, ούτε αποτελούν αμελητέες ευκαιρίες. Σίγουρα, η Μπάρτσα των παλιών ρυθμών θα μπορούσε να φτιάξει ακόμα περισσότερες, αλλά κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως η Τσέλσι πέτυχε απόλυτα στο πλάνο της αναχαίτισης, επειδή εμείς έχουμε συνηθίσει σε ακόμα μεγαλύτερη καταλανική κυριαρχία και το ταμπλό έγραψε 1-0.

Έτσι, μπορεί το χλωμό πρόσωπο της Μπαρτσελόνα απέναντι στην Ρεάλ να δημιούργησε την αίσθηση πως οι Καταλανοί χρειάζονται δραστική βελτίωση, αλλά αν το δούμε ψυχρά, ακόμα και μια παρόμοια απόδοση μ’αυτήν του Λονδίνου μπορεί να είναι αρκετή. Η Τσέλσι έπαιξε τόσο παθητικά κι αμυντικά στο γήπεδό της, αλλά ακόμα κι έτσι, οι φάσεις βρέθηκαν. Αν ξαναβρεθούν, δύσκολα η Μπαρτσελόνα θα είναι και πάλι τόσο σπάταλη στο τελείωμα.

Η Μπάρτσα, λοιπόν, μπορεί κι απλώς με μια επανάληψη της απόδοσης του Λονδίνου να πάρει την πρόκριση, αλλά δύσκολα μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και για την Τσέλσι. Αν η προσπάθεια των Μπλε δεν εμπόδισε την Μπαρτσελόνα να βρει τόσες φάσεις στο πρώτο ματς, τότε για να σταθούν όρθιοι στο Καμπ Νου θα χρειαστεί ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια. Μπορούν να βρουν κλεψίματα, λίγο μεγαλύτερη κατοχή, πιο επιθετική συμπεριφορά στην άμυνα και καλό ματς από τον εξαφανισμένο Μάτα του πρώτου αγώνα; Αρκεί μια πιθανή προσθήκη του Εσιέν στα χαφ για να τους δώσει το κάτι παραπάνω για να τα βγάλουν πέρα;

Χώροι

Πολλά τα ζητούμενα, κι όταν είναι πολλά, δύσκολα απαντώνται. Συν τοις άλλοις, η Τσέλσι θα έχει κι έναν επιπλέον αντίπαλο, το ίδιο το χορτάρι. Στην αναμέτρηση με την Μπαρτσελόνα το κύριο ζητούμενο είναι οι χώροι. Οι Μπλε θέλουν να μην έχουν κενά, οι Καταλανοί να τα δημιουργήσουν.

Σ’αυτήν την παρτίδα, ο αγωνιστικός χώρος είναι με την πλευρά της Μπάρτσα, μιας και αυτός του Καμπ Νου έχει εμβαδόν 239 τετραγωνικά μέτρα μεγαλύτερο απ’τον αντίστοιχο του Στάμφορντ Μπριτζ. Μεγαλύτερη προσπάθεια για την Τσέλσι στην κάλυψη χώρων, μικρότερη για την Μπαρτσελόνα στην δημιουργία τους, απλά μαθηματικά.

Εισιτήριο

Το θηρίο της Μπαρτσελόνα είναι πληγωμένο από τις δύο συνεχόμενες ήττες, ο Πικέ μοιάζει έτοιμος να δώσει απαντήσεις, ο Γουαρδιόλα μιλάει για σχεδόν σίγουρη πρόκριση και η ομάδα έχει κάνει όλα τα στραβά στο Κλάσικο. Η άμυνα θα είναι καλύτερη από του Σαββάτου, το ίδιο κι η τριάδα των χαφ και ο Σάντσες δεν μπορεί να συνεχίσει να χάνει τα πάρε-βάλε. Μόνη, μικρή ανησυχία για την Μπάρτσα, το γεγονός πως ο Μέσι έχασε την προπόνηση της Κυριακής επειδή “δεν αισθανόταν καλά”.

Το έργο μοιάζει πολύ δύσκολο για την Τσέλσι, την μοναδική ομάδα που ο Γουαρδιόλα δεν έχει κερδίσει στην μέχρι τώρα καριέρα του στον πάγκο. Τίποτε δεν είναι απίθανο όταν έχει προίκα το 1-0, αλλά θεωρώ (με κίνδυνο να εκτεθώ απ’το χορτάρι) πως η Τσέλσι δεν θα σταθεί εμπόδιο στο δικαίωμα της Μπαρτσελόνα να είναι παρούσα στον τελικό και να προσπαθήσει να γίνει η πρώτη που θα πάρει δύο συνεχόμενα Champions League.

Υ.Γ.: Ο,τι κι αν γίνει στο Καμπ Νου, την Τετάρτη δεν θα ασχοληθούμε πάλι με αυτό το ζευγάρι, αλλά θα ρίξουμε μια αντίστοιχη ματιά στο Ρεάλ-Μπάγερν, που προβλέπεται ακόμα πιο συναρπαστικό.