Μια βραδιά στη Βαρκελώνη…
Πόσος χρόνος αρκεί για να αλλάξεις την τύχη σου; Στην περίπτωση του Άλεξ Φέργκιουσον και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αρκούσαν δύο λεπτά. 120 δευτερόλεπτα που έκαναν τους Κόκκινους Διάβολους από looser… νικητές. Και πρωταθλητές Ευρώπης.
Το 1999 στη Βαρκελώνη γράφτηκε μία από τις πιο επικές ανατροπές στην Ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μέχρι το 90’ ο προπονητής των Γερμανών, Ότμαρ Χίτσφελντ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στη μάχη των πάγκων, νικητής με 1-0 και το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης. Αλλά δεν είχε τύχη.
Στο 91’ ένας τύπος που ο Φέργκιουσον έριξε στη μάχη στο 67’ ως κίνηση ανάγκης ονόματι Τέντι Σέριγχαμ βρήκε από το… πουθενά το δρόμο προς τα δίχτυα και ισοφάρισε σε 1-1…
Όσο κι αν τα έβαζαν με την τύχη τους, οι Βαυαροί πίστευαν όχι μόνο ότι θα πήγαιναν το ματς στην παράταση αλλά πολύ περισσότερο, με βάση την κυριαρχία τους σε όλο το παιχνίδι, ότι θα έπαιρναν το τρόπαιο. Ένα λεπτό αργότερα, κατάλαβαν ότι δεν είχαν δει όλο το… έργο. Η τύχη είχε άλλα σχέδια για τον πρωταθλητή Ευρώπης.
Ο Σόλσκιερ στο 93΄ έκανε το 2-1 και έριχνε στο καναβάτσο την ομάδα που είχε σύστημα και σωστή κατεύθυνση, αλλά όχι τύχη. Τουλάχιστον την τύχη που είχε όλη με το μέρος της η Γιουνάιτεντ και ο τύπος που έκανε την τσίχλα σήμα-κατατεθέν του. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον… Αυτός που αγαπήθηκε από τους οπαδούς της ομάδας του αλλά περισσότερο αγαπήθηκε από την τύχη.
Την τύχη που είχε στο πλευρό του αν όχι από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την Μάντσεστερ, σίγουρα όμως μέχρι την τελευταία. Εκτός κι αν πιστεύει κάποιος ότι το να γυρίζεις συνεχώς χαμένα παιχνίδια είναι μόνο θέμα ικανότητας και ενστίκτου. Όχι δεν είναι. Όσο κι αν θέλεις να μεγεθύνεις το μύθο του Φέργκιουσον σε δεκάδες από τις περιπτώσεις που άφησε την Ευρώπη με το στόμα ανοικτό, δεν χρειάστηκε απλά την τύχη, αλλά την καταχράστηκε!
Όπως και να έχει, αυτός ο «κοκκινομαγουλάκιας» έγραψε τη δική του Ιστορία, με τρόπο μοναδικό. Τυχερός; Ικανός; Γιατί να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο; Η τύχη άλλωστε λένε ότι βοηθάει τους ικανούς. Κι αν κάποιος είναι τόσο ικανός και τόσο τυχερός όσο ο Σερ Άλεξ, φτάνει ψηλά. Μέχρι την κορυφή της Ευρώπης.
