Γεννημένοι νικητές!
Όταν διαθέτεις εκρηκτικούς χαρακτήρες, εγωιστές σε βαθμό… κακουργήματος, αλλά γεννημένους νικητές, όταν έχεις στον πάγκο τον προπονητή που σου έφερε το πρώτο σου ευρωπαϊκό κύπελλο και ο οποίος τυγχάνει της αποδοχής του κόσμου, ε τότε δεν είναι και δύσκολο να πηγαίνεις… τρένο και να διασκεδάζεις με όλους εκείνους, που κάνουν λόγο για ένα ακόμη θαύμα του Αμαρουσίου.
Ήταν 17 Απριλίου του 2001, όταν το Μαρούσι με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή στο… τιμόνι έγραφε την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του, κατακτώντας την κορυφή της Ευρώπης. «Ξύπνα Λούη να δεις»!, έλεγε τότε το πρωτοσέλιδο του Sportime, μετά τη νίκη των «κιτρινόμαυρων» στον τελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα, επί της γαλλικής Σαλόν στη Βαρσοβία.
Το Μαρουσάκι, εν μια νυχτί έγινε Μαρουσάρα! Ήταν το πρώτο θαύμα. Και λέμε το πρώτο, διότι από τότε ακολούθησαν πολλά… Και για να σας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη, απλά αναφέρουμε τη συμμετοχή της ομάδας στο TOP 16 της Ευρωλίγκας (2009-10), εκείνη στον τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος και της FEL (2004), τις δύο παρουσίες σε τελικούς Κυπέλλου Ελλάδος (2002, 2006) και φυσικά το «παρών» που παραδοσιακά δίνει στα φάιναλ φορ της Α1 (2004, 2005, 2006, 2008, 2009, 2010).
Και φέτος η ομάδα συνεχίζει να εκπλήσσει ευχάριστα.
Με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή ξανά στον πάγκο, οι «κιτρινόμαυροι» σε πείσμα όλων εκείνων που βιάστηκαν να τους καταδικάσουν και να τους στείλουν πρόωρα στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία -λόγω συνθηκών βεβαίως μιας και το μπάτζετ των 380.000 ευρώ, σε ομάδα Α2 παραπέμπει – συνεχίζουν να δίνουν την απάντησή τους μέσα στο παρκέ και να απολαμβάνουν τη μοναξιά της τρίτης θέσης.
Υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα ήταν έκπληξη για το Μαρούσι η πορεία που διαγράφει στο φετινό πρωτάθλημα. Έχει κάνει τόσα και τόσα. Με δεδομένα όμως τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο ξεκίνημα της σεζόν διοικητικά και οικονομικά εκ των οποίων πολλά δεν έχουν ξεπεραστεί ακόμη και τώρα, αλλά και το πώς στήθηκε, ναι είναι θαύμα που στέκεται όρθιο, όταν άλλες ομάδες με σαφώς λιγότερα προβλήματα βλέπουν την πλάτη του. Αν μη τι άλλο, αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους «κιτρινόμαυρους» για την προσπάθεια που καταβάλλουν.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος, εκείνη που δείχνει τη… γύμνια της Α1 και επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά ότι μετά τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό το… χάος. Ακόμη κι έτσι όμως, δεν μπορεί να παραγνωριστεί η αυτοθυσία των ανθρώπων της ομάδας των βορείων προαστίων.
Για το φαινόμενο του Αμαρουσίου υπάρχει πάντως εξήγηση… «Το Μαρούσι έχει μια περίεργη αύρα και όποιος έρχεται στην ομάδα μεταμορφώνεται…», δηλώνει χαριτολογώντας ο τεχνικός διευθυντής της ΚΑΕ Σταύρος Ελληνιάδης, ο οποίος ήταν από τους ανθρώπους που στήριξαν την ομάδα στα δύσκολα και συνεχίζει να τη στηρίζει.
Τα προβλήματα που αντιμετώπισε το Μαρούσι είναι λίγο πολύ γνωστά. Η ουσία είναι ότι παίκτες, τεχνική ηγεσία και διοίκηση, τα έχουν αφήσει όλα αυτά πίσω τους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συνεχίσουν να υπηρετούν την ομάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να τη διατηρήσουν στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Κανείς δεν πετάει στα σύννεφα, όλοι γνωρίζουν που πατούν και που βρίσκονται. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Γιάννη Γκαγκαλούδη: «Καμία ομάδα δε σώθηκε με εννέα νίκες και αν μείνουμε σε αυτές, δε λέει τίποτα. Έχουν πέσει ομάδες με 11 νίκες. Πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε και να πάρουμε και άλλα θετικά αποτελέσματα». «Μια παρτίδα πρώτα τη σώνεις και μετά την κερδίζεις!». Αυτό λένε οι χαρτοπαίκτες και αυτό ασπάζονται και στο Μαρούσι, όπως υπογράμμισε και ο Σταύρος Ελληνιάδης.
« Έρχονται στο γήπεδο για το Βαγγέλη»
Η σχέση του Βαγγέλη Αλεξανδρή με τον κόσμο είναι ιδιαίτερη και η αγάπη προς το πρόσωπό του παραμένει ανεξίτηλη στο χρόνο. «Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στο γήπεδο για τον Βαγγέλη», λέει χαρακτηριστικά ο Σταύρος Ελληνιάδης. «Είναι πολύ αγαπητός και πιστεύω ότι ήταν η κατάλληλη επιλογή την κατάλληλη χρονική στιγμή», καταλήγει.
-Στην πρώτη σου θητεία στο Μαρούσι, τα δεδομένα ήταν τελείως διαφορετικά. Υπήρχε ο Βωβός, η διοίκηση ήταν υγιής, δεν υπήρχαν προβλήματα και φτάσατε στην κορυφή της Ευρώπης. Βρίσκεις ομοιότητες με εκείνη τη χρονιά;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Δεν υπάρχει καμία ομοιότητα σε αυτό. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν, όσες φορές κι αν ήρθα εδώ σαν αντίπαλος, εκείνο που παρέμεινε το ίδιο ήταν η αγάπη του κόσμου. Αυτό δεν το έχω συναντήσει ξανά. Να έρχομαι ως αντίπαλος να τους κερδίζουμε και ο κόσμος να με αποθεώνει και κατά τη διάρκεια του αγώνα και στο τέλος. Πάντα ένιωθα ένα δέσιμο με αυτή την ομάδα. Στο Μαρούσι πέρασα δύο πολύ όμορφα χρόνια, μας συνδέει ένας πολύ μεγάλος τίτλος το Σαπόρτα, έχω γίνει επίτιμος δημότης του δήμου Αμαρουσίου και ήθελα να ανταποδώσω ότι είχα εισπράξει, σε μια δύσκολη στιγμή που περνούσε η ομάδα. Ήρθα με πολύ μεγάλη χαρά και με συναισθήματα προσφοράς και δεν το μετάνιωσα, φυσικά. Πολλά από τα παιδιά που ήταν και τότε με δέχτηκαν με πάρα πολύ αγάπη και αυτό με γύρισε πολλά χρόνια πίσω.
-Τι άλλο μπορεί να πετύχει πια αυτή η ομάδα;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Κοίτα όσο είσαι ψηλά, βλέπεις το… ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Βέβαια δεν τρέφουμε και αυταπάτες. Δεν είμαστε και η καλύτερη ομάδα από τις υπόλοιπες. Άλλωστε δεν έχουμε κάνει προετοιμασία σωστή και πιστεύω ότι παρόλο που υπάρχει εμπειρία, κάποια στιγμή θα κουραστούμε, διότι δεν έχουμε και πολλούς παίκτες. Μεσολάβησαν και τραυματισμοί που είναι μέσα στο πρόγραμμα, όμως αυτά εμάς μας κοστίζουν. Κάποια στιγμή θα γίνει μια κάμψη και είναι φυσιολογικό. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να την περάσουμε όσο γίνεται πιο ανώδυνα. Τώρα βασικός μας στόχος είναι να παίξουμε στα πλέι οφ.
-Τι είναι εκείνο που νιώθεις ότι λείπει από την ομάδα;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Η προσπάθεια των ανθρώπων εδώ είναι συγκινητική και η προσφορά τους ανυπολόγιστη και ανιδιοτελής. Εντάξει μας λείπει η οργάνωση που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια και βέβαια μετά από μένα μεσολάβησαν πολλά ακόμη χρόνια, που το Μαρούσι απογειώθηκε σε όλους τους τομείς. Δυσκολευόμαστε στο οικονομικό σε αυτά που χρειάζεται μια ομάδα για να λειτουργήσει, αλλά είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα.
-Τώρα αντιμετωπίζετε τον Κολοσσό στη Ρόδο. Στην πρώτη σας συνάντηση κερδίσατε στον πόντο Πόσο διαφορετικό πιστεύεις ότι θα είναι αυτό το ματς;.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Από τότε έχουμε αλλάξει τελείως σαν ομάδα και σαν δυναμικότητα και σαν παρουσία. Καταρχάς δεν είχαμε τον Μπάγκαριτς. Ο Κολοσσός είναι πολύ καλή ομάδα με δυνατή έδρα και κυνηγάει τις υψηλές θέσεις. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Εμείς θα πάμε χωρίς άγχος και θα παλέψουμε για τη νίκη. Το καλό είναι ότι η ομάδα με τα αποτελέσματα που έχει φέρει έχει αυτοπεποίθηση και νιώθει ικανή να πετύχει παραπάνω πράγματα. Πρέπει όμως να διαχειριστούμε σωστά όλη αυτή την επιτυχία για να μην μας γυρίσει μπούμερανγκ. Είναι πολύ εύκολο να έρθουν τα πάνω κάτω. Θέλω να πιστεύω όμως ότι επειδή είμαστε έμπειρη ομάδα, μπορούμε να λειτουργήσουμε καταλλήλως.
-Έχετε αρχίσει να σκέφτεστε την Ευρώπη;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Όχι, η σκέψη μας δεν πάει τόσο μακριά. Άλλωστε δεν μπορούμε διότι είναι τόσο δύσκολο το πρωτάθλημα και οι ισορροπίες που αν κάνεις όνειρα και ξεφύγει λίγο το μυαλό, τρως δυο… σφαλιάρες και προσγειώνεσαι κατευθείαν.
-Τι δεν συγχωρείς σε έναν παίκτη;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Να μη θέλει να προοδεύσει. Έχω σαν μότο στη ζωή μου ότι η προπόνηση δεν τελειώνει ποτέ. Και όχι μόνο μες στο γήπεδο, αλλά κι έξω από αυτό. Πρέπει να προσέχεις τη ζωή σου, τη διατροφή σου, τη ξεκούρασή σου. Πρέπει να δουλεύεις και μέσα και έξω απ΄ το γήπεδο.
-Νιώθεις ότι σε κάποια πράγματα πλέον είσαι πιο χαλαρός…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Ναι. Κάποια πράγματα που πριν από 15-20 χρόνια τα έβλεπα διαφορετικά και ήμουν πιο αυστηρός, τώρα είμαι πιο ελαστικός. Τα βλέπω θα έλεγα με λιγότερο κριτικό μάτι, δίνω περισσότερες ευκαιρίες, συγχωρώ πιο εύκολα.
-Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισες όταν ανέλαβες την ομάδα;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Να μπορέσω να κάνω αυτούς τους εκρηκτικούς χαρακτήρες ομάδα, να τους δείξω το δρόμο. Γιατί οι εντάσεις μας, κατά τη διάρκεια μέχρι να φτάσουμε εδώ, ήταν πολύ μεγάλες. Κάποιες φορές ήταν έτοιμοι να τραβήξουν… πιστόλια, αλλά με τον τρόπο μου και τη δουλειά που κάνουμε εδώ προσπαθήσαμε και το ελέγξαμε. Και το κυριότερο: Μας βοήθησαν να περάσουμε τα μηνύματα που θέλαμε οι νίκες, γιατί αν είχαμε χάσει πολλά ματς, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
-Πώς θα χαρακτήριζες την ομάδα σου;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ: Είναι έμπειρη, η πλειοψηφία των παικτών είναι εγωιστές σε βαθμό… κακουργήματος, εκρηκτικοί τύποι, αλλά είναι και γεννημένοι νικητές. Σε αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία. Και για να έχεις επιτυχία, πρέπει να έχεις και καλή χημεία. Τα παιδιά είναι φίλοι, κάνουν παρέα και εκτός γηπέδου.
Ο Αλεξανδρής «ακτινογραφεί» τους παίκτες του
ΜΠΑΓΚΑΡΙΤΣ: Είναι η κολόνα της ομάδας. Ο παίκτης που συμπλήρωσε το τελευταίο κομμάτι του παζλ. Δυνάμωσε πάρα πολύ η φροντ λάιν μας.
ΚΟΜΜΑΤΟΣ: Είναι η… αιχμή του δόρατος στην επίθεση και ο παίκτης που μας βοηθάει στην άμυνα και στα ριμπάουντ.
ΓΚΑΓΚΑΛΟΥΔΗΣ: Δίνει έναν άλλο τόνο στην ομάδα με αυτά που κάνει, να ξεσηκώνει τον κόσμο. Έχει απίστευτη ενέργεια. Είναι βέβαια απρόβλεπτος στο παιχνίδι του, αλλά ξέρει να κουμαντάρει μια ομάδα.
ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ήρεμη δύναμη. Παίκτης «κλειδί» γιατί μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευχέρεια στις θέσεις «4» και «5».
ΚΟΓΙΑΝΤΙΝΟΒΙΤΣ: Θεωρώ ότι είναι ο καλύτερός αμυντικός μας παίκτης, ο οποίος μπορεί να μη σκοράρει, αλλά έχει ασίστ πολλές φορές περισσότερες από τους
πόντους του.
ΧΟΥΕΡΤΑΣ: Για πολλούς μπορεί να είναι έκπληξη. Είναι ένας χαρισματικός σκόρερ, νεαρός σε ηλικία τον οποίο προσπαθούμε να μυήσουμε στη λογική του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
ΚΛΕΜΕΝΤΕ: Ένα ταλαντούχο παιδί και αυτό, όπως και ο Πορτορικανός συμπατριώτης του ο Χουέρτας. Είναι ένα παιδί με απίστευτη ταχύτητα και επιτάχυνση. Είναι από τους πιο γρήγορους παίκτες που είχα στην καριέρα μου.
ΜΠΟΓΙΤΣ: Μας βοήθησε πάρα πολύ, όμως στα τελευταία παιχνίδια ήταν τραυματίας και δεν είναι ούτε καν στη 12άδα. Η έλλειψή του είναι εμφανής.
ΝΟΕΑΣ: Ήταν άτυχος που χτύπησε στα καλύτερά του. Είναι ένα παιδί που έχει μέλλον.
ΑΚΕΨΙΜΑΙΔΗΣ: Ένα επίσης ταλαντούχο παιδί με πολύ ταχύτητα, που δουλεύει πάρα πολύ. Εκτιμώ ότι θα ανέβει κι άλλο η απόδοσή του.
ΣΙΑΜΑΝΔΟΥΡΑΣ: Σαν ψηλός έχει μια εξαιρετική τεχνική. Μας βοηθάει πολύ και πιστεύω ότι θα μπορούσε να είχε ακόμη καλύτερη παρουσία. Ίσως χρειάζεται λίγο περισσότερη αυτοπεποίθηση.
ΣΕΦΕΡΙΔΗΣ: Άτυχος και εκείνος γιατί χτύπησε και δεν μπόρεσε να δείξει την αξία του.
ΒΑΒΑΤΣΙΚΟΣ: Γι αυτόν η χρονιά θα είναι χρονιά μάθησης. Μας δικαιώνει γιατί έχει κάνει πολύ πρόοδο μέχρι τώρα.
"Απ΄ ότι λένε… ξεπεράσαμε τις προσδοκίες"
Η… αιχμή του δόρατος της ομάδας, όπως τον χαρακτήρισε και ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, ο Νέστορας Κόμματος, δήλωσε: «Ήμουν σίγουρος ότι θα πάει καλά η ομάδα διότι έχει ποιότητα, καλό προπονητικό τιμ και όλα δουλεύουν σωστά. Συνήθως όταν υπάρχουν προβλήματα και παράλληλα κατάλληλοι άνθρωποι, υπάρχει μια συσπείρωση». Στην ερώτηση δε, για το αν νιώθει ότι η ομάδα ξεπέρασε τις προσδοκίες, έδειξε μάλλον να το… διασκεδάζει «Από ότι λένε…» -οι άλλοι ξέρετε- «ναι τις ξεπεράσαμε»!
Ο Άγγελος Σιαμανδούρας από την πλευρά του τόνισε: «Όταν ξεκίνησε η σεζόν, οι οιωνοί δεν ήταν ιδανικοί, όμως με την αλλαγή του διοικητικού καθεστώτος τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται και να στελεχώνεται η ομάδα από την επομένη κιόλας ημέρα. Αν και δεν είχαμε προλάβει να προετοιμαστούμε, καταφέραμε πολύ γρήγορα να δέσουμε σαν ομάδα και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον κόουτς. Το Μαρούσι είναι ομάδα με πολύ ταλέντο, αλλά και εμπειρία που μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα».
Σύμφωνα με τον Λευτέρη Ακεψιμαίδη «η προσαρμογή ήταν λίγο δύσκολη, διότι αλλιώς ξεκινήσαμε τη χρονιά και αλλιώς εξελίχθηκε. Το θετικό όμως είναι ότι τα πράγματα μπήκαν σε μια σειρά σχεδόν μέσα σε ένα μήνα. Με το που ήρθε ο κόουτς δέσαμε κατευθείαν. Πιστεύω ότι αν συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά όπως τώρα θα παραμείνουμε στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας».
