«Έγκλημα» και τιμωρία
Η ήττα από την Κροατία ήταν η αιτία του αποκλεισμού της Εθνικής Γυναικών από το Ευρωμπάσκετ και όχι εκείνη από τη Γαλλία.
Δυστυχώς η πορεία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος τερματίστηκε άδοξα με την –κακά τα ψέματα- αναμενόμενη ήττα από τις Γαλλίδες και παρά το γεγονός ότι στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ η επικράτηση επί της Λετονίας είχε δώσει σημαντικές ελπίδες για διάκριση...
Τα κορίτσια του Κώστα Μίσσα στον πρώτο αγώνα της διοργάνωσης έδειξαν ότι είχαν τον τρόπο να κάνουν την Ευρώπη να «παραμιλάει» όπως είχαν κάνει το 2009 στη Λετονία, όταν και είχαν τερματίσει στην πέμπτη θέση, πραγματοποιώντας απίστευτες εμφανίσεις και κερδίζοντας το εισιτήριο για το Μουντομπάσκετ του 2010 που έλαβε χώρα στα γήπεδα της Τσεχίας.
Το καλό ξεκίνημα της πρεμιέρας όμως είχε κακές συνέπειες για την Εθνική και καλές για τη Λετονία του «δικού μας» Τζώρτζη Δικαιουλάκου...
Οι μεν Ελληνίδες πίστεψαν ότι προκρίθηκαν και φάνηκε σαν να χαλάρωσαν, καθώς γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η Κροατία ήταν «του χεριού τους», ενώ οι Λετονές κατάλαβαν ότι κανένας αγώνας δεν κερδίζεται αν ο ένας αντίπαλος έχει απλά καλύτερο ρόστερ από τον άλλον.
Η απρόσμενη ήττα από την Κροατία προσγείωσε απότομα την Ελλάδα, όμως ακόμα και μετά από αυτή, αν τα πράγματα κυλούσαν φυσιολογικά –όσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λέξη φυσιολογικά στον αθλητισμό- στην ελληνική ομάδα θα αρκούσε η νίκη επί της Λετονίας για να προκριθεί στις δώδεκα καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Τελικά το ένα «χτύπημα» διαδέχτηκε το άλλο και η Λετονία που είχε πάρει το μάθημά της από την Εθνική έκανε την τεράστια έκπληξη κόντρα στη Γαλλία και στην ουσία πέταξε εκτός συνέχειας την ομάδα του Κώστα Μίσσα, πριν καν την τρίτη και τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης. «Έγκλημα» και τιμωρία...
Η Λετονία από την «γκέλα» της πρεμιέρας πάει πια «καβάλα στο άλογο» στη δεύτερη φάση (μεταφέρει τις νίκες με Γαλλία και Κροατία και ψάχνει μία ακόμα για πρόκριση στα προημιτελικά), την ίδια ώρα που οι διεθνείς μας θα μπουν στο αεροπλάνο της επιστροφής για την πατρίδα.
Σίγουρα θα ήταν πέρα για πέρα άδικο να κατηγορήσει κάποιος τις κοπέλες οι οποίες πέρσι και πρόπερσι έκαναν όλους τους Έλληνες περήφανους και προσπάθησαν να βάλουν στον αθλητικό χάρτη το μπάσκετ γυναικών. Η αλήθεια όμως είναι ότι πέταξαν στα σκουπίδια μία ευκαιρία για ακόμα μία διάκριση (τρίτη διαδοχική)...
Όσον αφορά τη διαιτησία, στην ήττα από την Κροατία έπαιξε το ρόλο της (άλλωστε πριν το νικητήριο καλάθι της Μαντίρ είχαν προηγηθεί βήματα), αλλά αν οι Ελληνίδες εμφάνιζαν το πραγματικό τους αγωνιστικό πρόσωπο στο παρκέ του γηπέδου του Κατοβίτσε, θα είχαν «καθαρίσει» την Κροατία πολύ πριν την τελευταία φάση όπου όλα μπορούν να συμβούν.
Πλέον η Εθνική Γυναικών πρέπει να κοιτάξει μπροστά και σιγά – σιγά χρειάζεται να βρεθεί μία νέα Καλέντζου και μία νέα Μάλτση, ούτως ώστε να αντικαταστήσουν εν καιρώ τις κορυφαίες Ελληνίδες μπασκετμπολίστριες οι οποίες πλέον βαδίζουν προς τη δύση της τεράστιας καριέρας τους.