Ζήσης: «Το κύπελλο το 2005 και η νίκη επί των ΗΠΑ οι καλύτερες στιγμές της καριέρας μου»

Το κλειστό γυμναστήριο Λίντο γέμισε... αναμνήσεις και άπαντες απόλαυσαν όλα τα event που πραγματοποιήθηκαν.

Στο Ηράκλειο βρέθηκε και ο Νίκος Ζήσης, ο οποίος τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση. Ο πρωταθλητής Ευρώπης το 2005, μίλησε στο ΑΠΕ/ΜΠΕ για την εκδήλωση, αλλά και τις αναμνήσεις που ζωντάνεψαν όταν είδε το βαρύτιμο τρόπαιο.

Ο Νίκος Ζήσης ξεχώρισε τις δύο πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα του σε διοργανώσεις της FIBA, ενώ αποκάλυψε την ιστορία που ακόμα και σήμερα του έχει μείνει χαραγμένη.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Νίκου Ζήση:

Νίκο συμμετείχες στην εκδήλωση των 90 χρόνων της FIBA. Πως είδες την εκδήλωση με τόσα πολλά παιδιά και τόσους αστέρες του μπάσκετ. «Πραγματικά ήταν μία πολύ ωραία εκδήλωση και δεν είναι λόγια κλισέ. Θεωρώ πως για την χώρα μας είναι πάρα πολύ σημαντικό που ο εορτασμός για τα 90 χρόνια FIBA ξεκίνησε από την Ελλάδα. Το Ηράκλειο της Κρήτης, όπως όλοι μπορούν να δουν, είναι ένα πολύ μπασκετικό νησί, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πολλές μεγάλες εκδηλώσεις. Πολλά Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα U19, πραγματοποίησε το Final Four με πολύ μεγάλη επιτυχία. Είναι ιδανικός προορισμός και δείχνει την σύμπραξη της Ελληνικής Ομοσπονδίας και του υφυπουργείου αθλητισμού για να πάμε μπροστά ως μπάσκετ. Επομένως ήταν πραγματικά μία πολύ σημαντική εκδήλωση».

Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σου από διοργανώσεις της FIBA; «Είναι πάρα πολλές αναμνήσεις που έχω από διοργανώσεις της FIBA. Είχα την τύχη και την ευλογία να συμμετάσχω σε διοργανώσεις της FIBA από μικρό παιδί και πολλές φορές αυτές μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στην μνήμη. Προφανώς το Ευρωμπάσκετ με την Εθνική Ανδρών είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Οταν η Εθνική μας το 1987 κατέκτησε το κύπελλο ήταν ο λόγος που ξεκίνησαν μπάσκετ τα περισσότερα παιδιά της γενιάς μου, όπως κι εγώ. Μας ευλόγησε ο Θεός μετά από 20 περίπου χρόνια να το ζήσουμε κι εμείς.

Επίσης θα έβαζα τη νίκη με τους Αμερικάνους. Οταν κατορθώνεις το ακατορθωτο να νικήσεις μία ομάδα με αυτούς τους αστέρες και αυτή τη δυναμική και να φτάνεις σε έναν τελικό Παγκοσμίου είναι απερίγραπτο. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το ένα με το άλλο».

Βλέποντας τα δύο κύπελλα τι αναμνήσεις σου ήρθαν; «Θεωρώ πολύ έξυπνη την κίνηση που κάνει η ομοσπονδία εδώ και αρκετούς μήνες. Να δίνει την ευκαιρία σε όλο τον κόσμο να δει τα κύπελλα και να φωτογραφηθεί σε διάφορα μέρη της χώρας. Ειδικά είναι σημαντικό για τα νέα παιδιά, γιατί αποκτούν ερεθίσματα, να ονειρευτούν και να πετύχουν όπως κάναμε κι εμείς. Οταν το είδα μετά από αρκετό καιρό θυμήθηκα πόσο βαρύ είναι! Πραγματικά ζυγίζει πολλά κιλά και φυσικά πολλές αναμνήσεις που ζήσαμε στο Βελιγράδι και πραγματικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε».

Από την χρυσή πορεία του 2005 υπάρχει κάποια ιστορία που σου έχει μείνει χαραγμένη; «Οταν ξυπνήσαμε τρεις ώρες πριν τον τελικό, ήμασταν η μισή ομάδα και κατευθυνόμασταν στο meeting room, όπου ήταν το pre game. Εκεί είδαμε από τα παράθυρα ότι είχε γεμίσει ο δρόμος από Ελληνες που είχαν έρθει μόνο και μόνο για τον τελικό! Αυτό είναι κάτι που μου έμεινε χαραγμένο. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσος κόσμος ήρθε για να μας δει και μόλις μπήκαμε στο γήπεδο, είδαμε ότι όλες οι κερκίδες ήταν μπλε! Αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω».