Εκκολαπτήριο βίας το ΣΕΦ των Αγγελόπουλων (videos+photos)

Ανέκαθεν το ΣΕΦ δεν ήταν ένα εύκολο γήπεδο, από όταν άρχισε να το χρησιμοποιεί ο Ολυμπιακός. Ειδικότερα στα ντέρμπι και σε παιχνίδια που τα πράγματα δεν πήγαιναν… καλά για τους Πειραιώτες, τα κρούσματα χουλιγκανισμού και βίας δεν λείπουν από την… ημερήσια διάταξη. Μπορεί να έχουν περάσει χρόνια αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις καταστροφές στο πρώτο μεγάλο break του Παναθηναϊκού το 1999 ή την επίθεση που δέχθηκε το «πράσινο» πούλμαν το 2002 καθ’ οδόν για το Φάληρο.

Πράγματα που πίστευε κανείς ότι εν έτη 2019 θα έχουν… εκλείψει. Ειδικότερα από τη στιγμή που στο «τιμόνι» του Ολυμπιακού τα τελευταία 15 χρόνια είναι δυο άνθρωποι που… διατείνονται ότι είναι τα «καλά παιδιά» του ελληνικού αθλητισμού, όπως ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Οι «Θρυλικοί Μάγκες» όπως αναφέρει και το πανό των οπαδών του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ. Φευ…

Οι διοικούντες τον Ολυμπιακό βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο, και σε αυτόν τον τομέα, με το ΣΕΦ να έχει μετατραπεί αυτή τη 15ετία σε ένα εκκολαπτήριο βίας. Είναι πλέον πασιφανές πως η ΚΑΕ Ολυμπιακός και οι ιδιοκτήτες της, όχι απλά δεν μπορούν αλλά δεν θέλουν κιόλας να βάλουν ένα τέλος σε όλη αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Τα περιστατικά βίας που έχουν καταγραφεί από το 2004, όταν και ενεπλάκησαν διοικητικά με τον μπασκετικό Ολυμπιακό, μέχρι και το βράδυ της Παρασκευής (29/03), αμέτρητα. Για σοβαρή καταδίκη και προσπάθεια εξάλειψης της βίας από την πλευρά τους, ούτε… λόγος βέβαια παρά μόνο σποραδικές προσπάθειες να… κατευνάσουν τα πνεύματα σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις αγώνων, πιθανότατα για το θεαθήναι και για να πείσουν – ποιον άραγε; - πως οι ίδιοι δεν… ευθύνονται, αλλά ευθύνεται το «κακό σύστημα» που τους… πολεμάει και εξοργίζει τον κόσμο του Ολυμπιακού. Είναι η πλέον βολική δικαιολογία και η καλύτερη… καραμέλα που χρησιμοποιείται από τους «ερυθρόλευκους» ιδιοκτήτες εδώ και 15 χρόνια τώρα. Είτε για να καλύψει αποτυχίες, είτε για να αποτινάξει κάθε λογής ευθύνες ειδικότερα αυτές που αφορούν περιστατικά βίας ή ηθικής αυτουργίας της βίας όπως το περιστατικό με τα χυδαία πανό στον αγώνα με τη Ζαλγκίρις.

Η πραγματικότητα, βέβαια, εκθέτει ανεπανόρθωτα τους αδερφούς Αγγελόπουλους. Όταν οι ίδιοι έχουν εμφανιστεί να έχουν συμπεριφορά που δεν θα είχε ούτε ο τελευταίος οπαδός, όταν επιζητούν να μην τιμωρείται ο Ολυμπιακός και η ΚΑΕ για τα αίσχη που λαμβάνουν χώρα – κυρίως στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό – στα ματς που γίνονται υπό το καθεστώς «ζούγκλας» στο ΣΕΦ, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο. 

Μιλάμε, άλλωστε, για μια ΚΑΕ και μια διοίκηση που πρόσφατα ζητούσε από τα αρμόδια όργανα να παρανομήσουν, στο θέμα της διαιτησίας και της τιμωρίας τους για το γεγονός ότι δεν κατεβαίνουν στα παιχνίδια, πυροδοτώντας ακόμα περισσότερο τη βία γύρω από το ελληνικό μπάσκετ με τα καμώματά της. Μια ΚΑΕ που έλεγε πως δεν την ενδιαφέρουν οι ποινές, αλλά που καταθέτει τη μια έφεση πίσω από την άλλη στο ΑΣΕΑΔ και που συνηθίζει να «δηλητηριάζει» με ρητορική μίσους για θεσμούς, όργανα και αντιπάλους το ελληνικό μπάσκετ.

Στο ΣΕΦ, λοιπόν, αναφορικά με το… πρακτικό κομμάτι της βίας, πέρα από την ηθική αυτουργία, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δει δεκάδες αναμετρήσεις να μην ολοκληρώνονται ποτέ. Οι μολότοφ, τα καπνογόνα, κάθε λογής επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα αντικείμενα και ό,τι μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους, πέφτουν στο παρκέ και στον πάγκο των αντιπάλων. Ιδίως όταν αυτός είναι ο Παναθηναϊκός.

Είναι πάρα πολλά τα παιχνίδια που δεν έχουν ολοκληρωθεί στο ΣΕΦ για έναν συγκεκριμένο λόγο. Την παντελή αδιαφορία των αδερφών Αγγελόπουλων να τηρήσουν την τάξη και να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα μεταξύ δυο κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων. Κάτι που οι ίδιοι ουσιαστικά ομολογούν, όπως για παράδειγμα στους περσινούς τελικούς, όταν αρνούνται να εγγυηθούν για τη σωματική ακεραιότητα των αντιπάλων και των μελών της διοίκησής τους. Όλα αυτά, λοιπόν, δείχνουν ξεκάθαρα το τι συμβαίνει στο ΣΕΦ και πως όλη αυτή την κατάσταση τη χρησιμοποιούν οι διοικούντες τον Ολυμπιακό για να καλύψουν τη δική τους αδυναμία, τα λάθη και τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν κατά καιρούς, όπως συμβαίνει εσχάτως με την «κατρακύλα» των «ερυθρόλευκων» σε όλα τα επίπεδα.

Άλλωστε, δεν μπορούμε να μιλάμε πλέον για τυχαία περιστατικά ή για… έξαρση της στιγμής. Παύει πια να είναι σύμπτωση. Ειδικότερα, όταν όλα αυτά τα έχουμε συναντήσει και σε αναμετρήσεις στην Ευρωλίγκα, χωρίς να είναι απαραίτητα ο Παναθηναϊκός αντίπαλος.

Δακρυγόνα σε ματς με τη Λε Μαν (!), αντικείμενα στους παίκτες της Σιένα το 2008, μπουκάλια στον Μενσά Μπονσού της Γαλατάσαραϊ το 2013, συγκρούσεις κάθε τόσο με τις δυνάμεις της αστυνομίας στον περιβάλλοντα χώρα και βίαιες καταστροφές. Ακόμα και στο παιχνίδι της φετινής σεζόν με τη Μπούντουτσνοστ, εκ των πλέον αδύναμων ομάδων της Euroleague, έξω από το ΣΕΦ το σκηνικό θύμισε… Βαγδάτη ενώ χημικά έξω από το στάδιο έπεσαν και πριν μερικά χρόνια ακόμα και σε παιχνίδι με το… αδελφό σωματείο του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου…

Όσο για τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό; Εκεί πραγματικά ξεφεύγει η κατάσταση. Οι… πρακτικές της τρομοκρατίας, οι «καρτελάκηδες» που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι σε όλους τους χώρους του ΣΕΦ, τα «ντου» στα αποδυτήρια, οι μολότοφ, οι κροτίδες, οι φωτοβολίδες ευθείας βολής και τα καπνογόνα στον πάγκο κοντεύουν να… γίνουν συνήθεια. Όλα αυτά, βέβαια, πάντα με την ανοχή και ενδεχομένως τη συγκατάθεση (κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί με σιγουριά πια) της διοίκησης του Ολυμπιακού.

Είναι αμέτρητα τα παιχνίδια στο ΣΕΦ στα οποία ο Παναθηναϊκός ήταν ο διαφαινόμενος νικητής και ουσιαστικά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ έπειτα από «ντου» των «ερυθρόλευκων» χούλιγκαν στο παρκέ, στον χώρο πίσω από τους πάγκους και τη γραμματεία ή ακόμα και στα αποδυτήρια. Σε όλα αυτά, μπορείτε να προσθέσετε και… bonus αλητείες, όπως οι ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων, οι επιθέσεις σε προπονητές μέσα στη φισούνα και οι τραυματισμοί τους και οι επιθέσεις στην αποστολή όσο αυτή είναι καθ’ οδόν (2012) ή φτάνει στο ΣΕΦ (προπηλακισμοί στις περισσότερες αφίξεις)…

Κατά καιρούς σε βάρος της αποστολής του Παναθηναϊκού έχουν εκτοξευθεί από… σιφώνια, λοστάρια, κινητά, καθίσματα, αιχμηρά αντικείμενα ως και… καντίνες των πλανόδιων πωλητών στο ΣΕΦ. Παιχνίδια που έπρεπε να ξεκινήσουν στις 22:00 τελείωσαν… στις 2:00 τα ξημερώματα. Τελικοί που ο Παναθηναϊκός διέλυσε αγωνιστικά τον Ολυμπιακό, έγραψαν στο τέλος… 0-20 γιατί έτσι ήθελαν οι «ερυθρόλευκοι» χούλιγκαν.

Αγώνες που θα έπρεπε να είναι… γιορτή, να διεξάγονται με επώνυμους οπαδούς – τηλεστάρ να σουλατσάρουν στο παρκέ και να πουλάνε… μαγκιά στους παίκτες του «τριφυλλιού» ή να κάνουν ρατσιστικές επιθέσεις. Αναμετρήσεις όπου πρωταγωνιστές θα έπρεπε να είναι οι παίκτες των δυο ομάδων, να περιμένουμε ώρες ολόκληρες για να εκκενωθεί το γήπεδο έτσι ώστε να τελειώσουν (και μάλιστα κάποιοι… πονηροί δεν έφευγαν και κρύβονταν σε κουρτίνες).

Εδώ και 15 χρόνια, λοιπόν, συμβαίνουν τα ίδια πράγματα. Είτε μιλάμε για τους αυτουργούς, είτε για τους ηθικούς αυτουργούς, το ΣΕΦ επί ημερών των αδελφών Αγγελόπουλων θυμίζει περισσότερο εκκολαπτήριο χουλιγκανισμού, παρά γήπεδο σοβαρής επαγγελματικής ομάδας. Το τελευταίο κρούσμα, άλλωστε, με τα εμετικά πανό για τη θλιβερή επέτειο της δολοφονίας του Μιχάλη Φιλόπουλου τον Μάρτιο του 2007 ακόμα να καταδικαστεί επίσημα από την «ερυθρόλευκη» ΚΑΕ. Αν αυτό δεν δείχνει… σύμπνοια με όσους χούλιγκανς «φωλιάζουν» στις κερκίδες του ΣΕΦ και απλά αναζητούν την ευκαιρία για να το… ισοπεδώσουν ξανά, τότε τι μπορεί να δείχνει; Βέβαια, μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί κανείς που είναι οι καταδίκες της ΚΑΕ Ολυμπιακός και των ιδιοκτητών της για τα εμετικά πανό σε βάρος του Διαμαντίδη, σε βάρος δημοσιογράφων και φυσικά  για όλα όσα καταγράφονται παραπάνω…

Απάντηση δεν υπάρχει, προφανέστατα, και δύσκολα θα υπάρξει. Διότι πολύ απλά, δεν υπάρχει καμία καταδίκη από πλευράς αδελφών Αγγελόπουλων σε βάρος όλων αυτών των άθλιων περιστατικών, με αποτέλεσμα να βάζουν ακόμα περισσότερο… νερό στον μύλο του χουλιγκανισμού.