Καράγκουτης: «Η… τρέλα του τον έκανε να ξεχωρίζει ως παράγοντας»

Στη μεγάλη απώλεια του Θανάση Γιαννακόπουλο για το ελληνικό μπάσκετ και τον ελληνικό αθλητισμό μίλησε ο Γιώργος Καράγκουτης. Ο παλαίμαχος διεθνής παίκτης του Παναθηναϊκού και νυν προπονητής που τα τελευταία χρόνια ζει στο Νομό Σερρών μίλησε στην ΕΡΤ Σερρών για την απώλεια του μεγάλου παράγοντα με τον οποίο συνεργάστηκε στους «πράσινους».

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

«Είναι μια άσχημη μέρα για τον Ελληνικό αθλητισμό και το Ελληνικό μπάσκετ. Φεύγει το τρίτο από τα αδέλφια από την οικογένεια Γιαννακόπουλου. Φεύγει ένας εξαίρετος άνθρωπος, μεγάλος παράγοντας για το Ελληνικό μπάσκετ. Είχα την χαρά και την τιμή να τον γνωρίσω και ως παίκτης και ως άνθρωπος. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ήταν ένας αυθόρμητος άνθρωπος, ο οποίος με την απλότητα του σε κέρδιζε αλλά και με την «τρέλα» που κουβαλούσε. Μια «τρέλα» που τον έκανε να ξεχωρίζει ως παράγοντας. Ότι είχε να πει, θα στο έλεγε ανοιχτά και νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή το Ελληνικό μπάσκετ είναι φτωχότερο», ανέφερε αρχικά.

Για τις στιγμές που θυμάται με τον Θανάση Γιαννακόπουλο: «Ήταν ένας πολύ απλός άνθρωπος. Ερχόταν στο γήπεδο και μας μιλούσε σαν να ήμασταν φίλοι του κι όχι με την ιδιότητα του προέδρου. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το ότι και αυτός και ο Παύλος ήταν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το lifestyle και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν ο Παναθηναϊκός και η εταιρεία τους. Αγαπούσανε πάρα πολύ όλους τους υπαλλήλους τους, τους απευθυνόταν με το μικρό τους όνομα για να καταλάβετε την απλότητα την οποία είχαν αυτοί οι άνθρωποι. Βοηθούσαν πολύ κόσμο και όλους τους ανθρώπους οι οποίοι συνεργαζότανε μαζί τους. Έχω πολλές στιγμές να θυμηθώ με τον Θανάση Γιαννακόπουλο, και σε ταξίδια εκτός έδρας αλλά και στα παιχνίδια που παίζαμε στο ΟΑΚΑ ήταν πάντα δίπλα μας και ερχόταν πάντα με μεγάλη χαρά και προσμονή πότε θα έχει ταξίδι για να μας ακολουθήσει. Ήταν πάρα πολλές στιγμές που ο Θανάσης Γιαννακόπουλος έβγαζε αυθόρμητο χαρακτήρα «οπαδού» και αυτό ήταν κάτι το οποίο πολλές φορές παρεξηγούνταν από τους υπόλοιπους είτε προέδρους, είτε οπαδούς και αυτό ήταν το ιδιόμορφο του χαρακτήρα του».

Για το κενό που αφήνει στο ελληνικό μπάσκετ: «Σίγουρα αφήνει ένα μεγάλο κενό για το ελληνικό μπάσκετ. Νομίζω, από την δεκαετία του 90 και μέχρι πριν από λίγα χρόνια, για είκοσι και πλέον χρόνια ο Θανάσης και ο Παύλος Γιαννακόπουλος δώσανε πάρα πολλά στο Ελληνικό μπάσκετ και στον Ελληνικό αθλητισμό, δώσανε την ψυχή τους και είχαμε τη χαρά όλοι εμείς του μπάσκετ να δούμε στην Ελλάδα παίκτες που η οικογένεια του Παναθηναϊκού είχε φέρει στην Ελλάδα και μας τιμούσανε πραγματικά με τα ονόματα τους στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Όλοι αυτοί οι παίκτες, που κατά καιρούς είχαν υπογράψει συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό, ήταν ένα πολύ μεγάλο φροντιστήριο για εμάς. Μην ξεχνάμε ότι όταν εγώ ήμουν 17 ετών, ένα πολύ μεγάλο όνομα από το NBA ο Ντομινίκ Ουίλκινς, με προσωπικές ενέργειες του Παύλου και του Θανάση, είχε έρθει στην Ελλάδα κι έδωσε όχι απλά ώθηση, έδωσε μεγάλη αίγλη στο Ελληνικό μπάσκετ. Όλοι εμείς που ήμασταν μικροί είχαμε την αφίσα του Ντομινίκ στο δωμάτιο μας και ξαφνικά τον αντιμετωπίζαμε σε αγώνες πρόσωπο με πρόσωπο. Η προσφορά του Θανάση και του Παύλου Γιαννακόπουλου είναι ανεκτίμητη στο Ελληνικό μπάσκετ που ξεκίνησε να έχει άνοδο το 1987 με την μεγάλη επιτυχία της Εθνικής ομάδας και νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που σηματοδότησε την άνοδο των συλλόγων με τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός με την κάθοδο του Γιάννη Ιωαννίδη και τον Σωκράτη Κόκκαλη προσπάθησε να είναι το αντίπαλο δέος και να ακολουθήσει την πορεία του Παναθηναϊκού που είχε ξεκινήσει με τους αδελφούς Γιαννακόπουλου και νομίζω ότι αυτή η άτυπη κόντρα ώθησε το μπάσκετ να πάει ψηλά και ακολουθήσανε κι άλλοι σπουδαίοι παράγοντες σε άλλες ομάδες. Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν από την όρεξη και την τρέλα που είχαν τα αδέλφια Γιαννακόπουλου».