«Ήμασταν καλύτεροι»

Ο Γιάννης Σμυρνιώτης έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την εικόνα της ομάδας του και μετά το τέλος του αγώνα τόνισε: «Πιστεύω ότι παίζαμε όχι μόνο με μία ομάδα η οποία είναι “σκληροτράχηλη” και παλεύει όλα τα παιχνίδια. Παίζαμε με μία ομάδα η οποία “μάχεται” για τη σωτηρία της. Κάθε παιχνίδι όπως δηλώνει ο προπονητής της είναι τελικός και σαφώς έχει ένα λόγο παραπάνω και ένα κίνητρο παραπάνω και είναι υπολογίσιμη όταν παίζει για τη σωτηρία της. Εμείς προσπαθήσαμε πάρα πολύ, νομίζω ότι ήμασταν καλύτεροι κατά το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Ειδικά στο α’ ημίχρονο ήμασταν πολύ καλοί και στην άμυνα αλλά και στην επίθεση. Μετά σαφώς έγινε πιο σκληρό το παιχνίδι και το είπαμε με τα παιδιά στα αποδυτήρια. Γνωρίζαμε ότι θα είναι πιο σκληρή η ομάδα του Πιερικού στο γ’ δεκάλεπτο, όπως και έγινε. Έκαναν αρκετά περισσότερα φάουλ πιστεύω απ’ όσα τους έδωσαν οι διαιτητές. Αυτό δεν άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού. Απλά αυτό ματς δυσκόλεψε λίγο, αλλά νομίζω ότι κέρδισε η ομάδα που ήταν καλύτερη. Αυτή η ομάδα που είχε περισσότερο μυαλό και αυτή η ομάδα που έκανε περισσότερα σωστά πράγματα μέσα στο γήπεδο».

Για τις απουσίες των Αντωνιάδη και Κατιάκου, αλλά και το πόσο εύκολο είναι να πορευτεί χωρίς τους αυτούς τους δύο: «Αυτό το γεγονός έχει δύο στοιχεία. Το πρώτο λοιπόν είναι ότι κληθήκαμε να παίξουμε χωρίς τον Κατιάκο και Αντωνιάδη και ειδικά ο Κατιάκος στην επίθεση είναι πολύ βασικός μας παίκτης αφού στηρίζονται πολλά πράγματα πάνω του και κομμάτια ειδικά στο low-post πράγματα είναι ειδικά φτιαγμένα γι’ αυτόν και το έχει αποδείξει στο γήπεδο. Το ότι καλούμασταν να παίξουμε χωρίς αυτούς ήταν κάτι πολύ δύσκολο, απλά έτσι όπως έχει στηθεί η ομάδα και βάσει όσων ειπώθηκαν στα αποδυτήρια, τους τόνισα ότι όταν κάποια παιδιά για κάποιο λόγο δεν μπορούν να προσφέρουν, θα πρέπει οι υπόλοιποι να δείξουν πράγματα, να παίξουν γι’ αυτούς και η ομάδα καμιά φορά αν είναι φτιαγμένη έτσι και έχει ιδιοσυγκρασία κάτι που δεν κάνουν όλες οι ομάδες, τότε πραγματικά «σκληραίνει» και καταφέρνει αυτό που θέλει. Αυτό έκανε ο Αρκαδικός και πιστεύω ότι και υπόλοιποι έπαιξαν για την ομάδα. Δεν μπορεί να παραγνωρίζουμε την κατάσταση του Μπρόζου, που παίζει το παιδί τραυματίας. Πόναγε το γόνατό του συνέχεια. Στο τέλος μάλιστα έφτασε να υποφέρει και από κράμπες. Συν τον Λαμπράκο, ο οποίος βοήθησε πάρα πολύ. Τουλάχιστον αυτά τα παιδιά θέλω και πιστεύω ότι έχουν πολλά να δώσουν στο μπάσκετ και έχουν αρκετό μυαλό. Απλά χρειάζονται παιχνίδια γιατί αυτό χτίζεται και δεν γίνεται μόνο με κουβέντα και στις προπονήσεις αλλά χτίζεται με τα αγωνιστικά λεπτά μέσα στο παιχνίδι. Στη διάρκεια της εβδομάδας αλλάξαμε κάποια πράγματα, με το Λαμπράκο να κάνει καταπληκτική δουλειά, τραβούσε τους ψηλούς του έξω, έβαλε τα σουτ που επιχείρησε και αποδείχθηκε ότι η ομάδα είχε συγκέντρωση, είχε μυαλό και γι’ αυτό και δίκαια κέρδισε».

Αναφορικά με την συνέχεια του πρωταθλήματος: «Το ένα θέμα είναι ότι η φιλοσοφία της ομάδας είναι φτιαγμένη έτσι ώστε να κατεβαίνει σε οποιοδήποτε παιχνίδι και οποιοδήποτε αντίπαλο με στόχο τη νίκη. Κι αυτό πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει από την ομάδα και τους παίκτες και αυτό θα συνεχιστεί και στη συνέχεια. Το άλλο θέμα είναι ότι επειδή τα περισσότερα παιδιά είναι μικρά σε ηλικία, έχουν περισσότερο πάθος και περισσότερους στόχους κι αυτό ίσως τους βοηθάει περισσότερο σ’ αυτό που κάνουν. Θέλουν πάντα να κερδίζουν και τους αξίζουν συγχαρητήρια».

Σχετικά με τη διαιτησία του αγώνα με τον Πιερικό Αρχέλαο: «Ίσως είχαμε μερικά προβλήματα με τα σφυρίγματα, αλλά τελικά ας μόνο σ’ αυτό που είπα και στον κ. Μαλανδρή που παίζει Α1, ότι τελικά κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε ότι οι καλές ομάδες τη συγκεκριμένη τους μέρα πρέπει να κερδίζουν. Ήμασταν καλύτεροι σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, καλύτεροι στη στατιστική μας και σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού μας σε άμυνα και επίθεση και έπρεπε να κερδίσουμε. Το αν έγιναν κάποια ανάποδα σφυρίγματα ανάποδα δεν θα ήθελα να το σχολιάσω».

Τέλος, ο τεχνικός των Αρκάδων αναφέρθηκε στους φιλάθλους που για μία ακόμη φορά έδωσαν το «παρών»: «Πιστεύω ότι εάν πέρα από τα υπόλοιπα μπασκετικά, έχει κερδίσει η ομάδα κάτι αυτό είναι ο κόσμος. Είναι ο κόσμος αυτός που μας βοηθάει και μπορεί στην αρχή να είναι λίγο «παγωμένος», αλλά μετά μπαίνει στο ρυθμό του παιχνιδιού, μας βοηθάει πάρα πολύ και είναι χαρά μας να τον έχουμε μαζί μας. Ειλικρινά όταν γεμίζει το γήπεδο και μπορεί να μην ξέρουμε τι γίνεται στην κερκίδα γιατί το μυαλό μας είναι στο ματς, παρ’ όλα αυτά και μόνο αυτό που ακούμε και νοιώθουμε είναι κάτι πολύ σημαντικό και κάτι που το χρειαζόμαστε και μακάρι να είναι πάντα έτσι και ακόμη περισσότερο».