Τα sexy «αγοροκόριτσα» του Αθηναϊκού
Τα «αγοροκόριτσα» όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τις μπασκετμπολίστριες (έτσι τουλάχιστον υποστήριξε η Σωτηρίου) Κατερίνα Χαλικιά, Κατερίνα Σωτηρίου και Μάγδα Καραμπατζάκη του Αθηναϊκού, πέταξαν τα σορτσάκια τους και φωτογραφήθηκαν αποκλειστικά στο www.onsports.gr με sexy ρούχα.
Μπορεί η αθλητική περιβολή τους στο γήπεδο να κρύβει μεγάλο μέρος της θηλυκότητάς τους, εκτός παρκέ όμως δεν ξεχνούν ότι είναι γυναίκες και το αποδεικνύουν περίτρανα οι φωτογραφίες!
Οι παίκτριες του Αθηναϊκού, της ομάδας που έγραψε ιστορία με την εκπληκτική περυσινή της πορεία (κατέκτησε πρωτάθλημα, κύπελλο και ευρωπαϊκό) θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα και στο μόντελινγκ. Άλλωστε η Μάγδα Καραμπατζάκη στο παρελθόν, όταν ακόμη σπούδαζε στη Γυμναστική Ακαδημία στη Θεσσαλονίκη, είχε ασχοληθεί με αυτό το χώρο και αυτό φάνηκε και από την ευκολία που στήθηκε μπροστά στο φωτογραφικό φακό. Τα άλλα δύο κορίτσια, αντιμετώπισαν, η αλήθεια είναι, κάποιες δυσκολίες στην αρχή, διότι ήταν κάτι που δεν το είχαν ξανακάνει, στην πορεία όμως χαλάρωσαν και το απόλαυσαν κιόλας.
Οι νέες Καραμπατζάκη-Σωτηρίου
«Ένα κλικ πάνω από τις άλλες ομάδες ο Αθηναϊκός»
Για τη Μάγδα Καραμπατζάκη και την Κατερίνα Σωτηρίου η μεταγραφή τους στον Αθηναϊκό τη φετινή σεζόν, ήταν ένα βήμα μπροστά στην καριέρα τους. Αμφότερες παραδέχτηκαν ότι ο Αθηναϊκός είναι ένα κλικ πάνω από τις υπόλοιπες ομάδες και όχι τυχαία.
-Ήρθατε σε μία ομάδα που την περασμένη σεζόν τα σάρωσε όλα. Πρωτάθλημα, κύπελλο, ευρωπαϊκό. Αυτό ήταν επιπλέον κίνητρο για σας να δώσετε τα χέρια με τους διοικούντες την ομάδα;
ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΑΚΗ: «Βέβαια, ήταν ένα πολύ σημαντικό κίνητρο, διότι για έναν αθλητή μετά από κάποια χρόνια στόχος του είναι να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα. Και ο Αθηναϊκός ήταν η μόνη ομάδα που έκανε την υπέρβαση, οπότε όνειρο κάθε αθλήτριας είναι να αγωνιστεί σε ένα σύλλογο, που έχει υψηλούς στόχους».
ΣΩΤΗΡΙΟΥ: «Εννοείται πως είναι κίνητρο. Γενικά όλος ο προγραμματισμός και η οργάνωση του Αθηναϊκού είναι κίνητρο για όλες τις ομάδες όπως και για τις αθλήτριες και αυτός είναι και ο λόγος που ήρθα. Εύχομαι και εγώ να πανηγυρίσω στο φινάλε της χρονιάς την κατάκτηση όλων των τίτλων».
-Υπάρχει πίεση στην ομάδα; Δεδομένου ότι πλέον οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί μετά την περυσινή πετυχημένη σεζόν;
ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΑΚΗ: «Σίγουρα υπάρχει πίεση, διότι δεν είναι σημαντικό μόνο να φτάσεις στην κορυφή, αλλά και να διατηρηθείς εκεί».
ΣΩΤΗΡΙΟΥ: «Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να κατακτήσεις όλα αυτά που έκαναν τα κορίτσια πέρυσι. Θεωρώ ότι είναι εξίσου δύσκολο ίσως και δυσκολότερο να διατηρηθείς στην κορυφή. Όλες οι ομάδες θέλουν να σε νικήσουν, όπως και εγώ όταν ήμουν πέρυσι στις Εσπερίδες αυτό ήθελα, να κερδίσω τον Αθηναϊκό. Η πίεση υπάρχει, αλλά ξέρω που έχω έρθει και είμαι προετοιμασμένη».
-Τι χρειάζεται για να παραμείνει η ομάδα στην κορυφή;
ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΑΚΗ: «Σίγουρα το αποτέλεσμα έρχεται μέσα από τη δουλειά που γίνεται. Η ομάδα δουλεύει πολύ σκληρά και πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο θα ανταμειφθεί. Πιστεύω ότι και φέτος θα μπορέσει να πετύχει τους περυσινούς στόχους».
ΣΩΤΗΡΙΟΥ: «Χρειάζεται καλό κλίμα, υγεία και τύχη με τη στήριξη φυσικά των παραγόντων, της Πολιτείας. Ο κόσμος στηρίζει την ομάδα, υπάρχουν φαν, παιδάκια, γονείς και δημότες αλλά και άλλος μπασκετικός κόσμος. Kαι με τη διαφήμιση που έγινε πέρυσι, πέραν από τους γνωστούς φιλάθλους του γυναικείου μπάσκετ έχουμε φέτος ακόμη περισσότερους».
-Η προσαρμογή σας στην ομάδα ήταν εύκολη;
ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΑΚΗ: Κάθε αρχή είναι δύσκολη. Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστείς σε μια νέα και τέτοιου βεληνεκούς ομάδα, παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι και το κλίμα στον Αθηναϊκό είναι πάρα πολύ καλό και με βοήθησαν να προσαρμοστώ ακόμη πιο γρήγορα.
ΣΩΤΗΡΙΟΥ: Το προπονητικό τιμ με βοήθησε πολύ, όπως και οι κοπέλες. Με πολλές μάλιστα ήμασταν και συμπαίκτριες στην εθνική ή και σε άλλες ομάδες από μικρές. Οι ξένες είναι πολύ καλά παιδιά και επαγγελματίες και δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερο πρόβλημα.
-Σε σχέση με τους προηγούμενους συλλόγους που αγωνιστήκατε, τι διαφορετικό συναντήσατε στον Αθηναϊκό;
ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΑΚΗ: Ο επαγγελματισμός είναι που κάνει αυτή την ομάδα να ξεχωρίζει. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το μπάσκετ στον Αθηναϊκό γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τη δουλειά τους.
ΣΩΤΗΡΙΟΥ: Η σκληρή δουλειά σε κάθε προπόνηση, η σοβαρότητα και ο σωστός προγραμματισμός από το καλοκαίρι μέχρι το επόμενο. Είναι ένα κλικ παραπάνω ο Αθηναϊκός από τις άλλες ομάδες. Σε επαγγελματισμό, σε τρόπο σκέψης, σε σπόνσορες, στη διαφήμιση, σε όλους τους τομείς.
Καραμπατζάκη:"Μου ταιριάζει ο Αθηναϊκός"
-Η φιλοσοφία του προπονητή σας Γιάννη Κτιστάκη και γενικότερα της ομάδας;
"Το γρήγορο μπάσκετ, αυτό που μου αρέσει και εμένα. Ο προπονητής μας έχει πάρα πολλές γνώσεις και είμαι πολύ ευχαριστημένη, διότι μαθαίνω πάρα πολλά πράγματα, τα οποία μέχρι τώρα δεν μπορούσα να τα πάρω από άλλες ομάδες. Αισθάνομαι ότι έχω κάνει ένα βήμα παραπάνω που είναι και το πιο σημαντικό, από το να μένεις στάσιμος".
-Ο Αθηναϊκός θα έλεγες ότι σου ταιριάζει δηλαδή, σαν ομάδα;
"Ναι μου ταιριάζει και μου αρέσει πολύ που είμαι μέλος του".
-Τι σε τράβηξε στο μπάσκετ;
"Η αλήθεια είναι ότι με βοήθησε το ύψος μου. Στην Πτολεμαίδα, από όπου κατάγομαι είχε τότε ομάδα που έπαιζε στην Α2. Με είδαν οι παράγοντες και με πήραν στην ομάδα Προσαρμόστηκα αμέσως και έβλεπα ότι μέρα με τη μέρα βελτιωνόμουν και μου άρεσε όλο και περισσότερο".
-Το ύψος βοηθάει και σε άλλα πράγματα, όπως το μόντελινγκ και γνωρίζω ότι είχες ένα σύντομο πέρασμα στο παρελθόν και από αυτό το χώρο.
"Ναι είχα ασχοληθεί λίγο στο παρελθόν στη Θεσσαλονίκη, όταν είχα περάσει ως φοιτήτρια στη γυμναστική ακαδημία, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ το μπάσκετ. Είναι ο χώρος που πιστεύω ότι μου ταιριάζει πιο πολύ. Σαν χαρακτήρας, σαν παρέα, επειδή έτσι έχω μάθει, έτσι έχω μεγαλώσει, από μικρή να είμαι μέσα στον αθλητισμό. Μου αρέσει η ομάδα. Στο μόντελινγκ, είσαι ουσιαστικά μόνος σου. Και κακά τα ψέματα όταν ολοκληρώσουμε την καριέρα μας στο μπάσκετ, αυτό που θα μείνει είναι οι φιλίες, οι παρέες. Με γεμίζει αυτό".
-Αν σου γινόταν στο μέλλον κάποια πρόταση να ασχοληθείς ξανά με το μόντελινγκ τι θα έκανες;
"Τώρα που μεγαλώνω βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Μπορεί να έκανα κάποια πράγματα επιλεκτικά, αλλά όχι να ασχοληθώ σοβαρά επαγγελματικά, άλλωστε περνάνε και τα χρόνια…"
-Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;
"Ευαίσθητη, εγωίστρια, δυναμική, δηλαδή αυτό που θα βάλω στόχο θέλω να το καταφέρω".
-Όταν μπαίνεις μέσα στο γήπεδο γίνεσαι αντράκι; Νιώθεις να βάζεις τη θηλυκότητά του για λίγο στο συρτάρι;
"Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα επαφής και αυτόματα γίνεται πιο αντρικό. Ναι νιώθω ότι μπορεί να γίνομαι πιο αντράκι και τώρα που κουρεύτηκα το νιώθω ακόμη περισσότερο".
-Αλήθεια, πώς πήρες την απόφαση να αποχωριστείς το τόσο πλούσιο μαλλί σου;
"Ήθελα να γίνω πιο αντράκι για να ταιριάζω περισσότερο με το άθλημα (γέλια). Ήθελα να κάνω μια αλλαγή. Παλιά ήμουν μελαχρινή, μετά ξανθιά, τώρα με κοντό μαλλί".
-Γενικά σου αρέσει να ρισκάρεις…
"Ναι ρισκάρω γιατί όχι; Πρέπει να ρισκάρεις στη ζωή. Αν δεν τα κάνω τώρα που είμαι νέα πότε θα τα κάνω;"
-Τα σχόλια από την εξέδρα πώς τα αντιμετωπίζεις; Σε επηρεάζουν;
"Ακούω διάφορα είναι η αλήθεια και θετικά και αρνητικά, προσπαθώ όμως να κλείνω τα αυτιά μου και να μην ακούω, διότι διαφορετικά αποσυντονίζομαι και δεν μπορώ να παίξω μπάσκετ".
-Τον ελεύθερο χρόνο σου πώς τον περνάς;
"Μου αρέσει το σινεμά, το κλάμπινγκ, τα μπουζούκια, αλλά και πιο χαλαρά πράγματα, να πάω για φαγητό ή ποτό. Ανάλογα με τη διάθεση και τις υποχρεώσεις που έχω φυσικά με την ομάδα".
-Πώς σκέφτεσαι τον εαυτό σου, όταν σταματήσεις το μπάσκετ;
"Θα ήθελα να κάνω κάτι δικό μου, όπως ένα γυμναστήριο. Θα δείξει, διότι οι εποχές είναι δύσκολες. Επίσης θα μου άρεσε να ασχοληθώ με πράγματα που έχουν να κάνουν με τη γυναίκα και την αισθητική της".
Σωτηρίου: «Δουλεύεις στη ΔΕΗ;»
-Εκτός από το μπάσκετ με τι άλλο ασχολείσαι Κατερίνα;
"Παράλληλα δουλεύω και στο υπουργείο Παιδείας και αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι. Θέλει υπομονή, επιμονή, πολύ καλύτερη ζωή σε
σε διατροφή, φυσική κατάσταση για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στο δύσκολο πρόγραμμα και τις αυξημένες απαιτήσεις μιας ομάδας όπως είναι ο Αθηναϊκός".
-Είναι εύκολο για μια γυναίκα να ασχολείται επαγγελματικά με το μπάσκετ;
"Εύκολο δεν είναι, αλλά η γυναίκα πιστεύω ότι μπορεί να κάνει γενικώς πάρα πολλά πράγματα".
-Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το μπάσκετ;
"Το ότι είναι ομαδικό άθλημα, με τράβηξε περισσότερο. Το ομαδικό πνεύμα μου αρέσει πάρα πολύ και δεν ξέρω αν μπορούσα να κάνω ατομικό άθλημα".
-Μέσα στο γήπεδο αισθάνεσαι ότι μεταμορφώνεσαι; Γίνεσαι ενδεχομένως πιο αντράκι;
"Σίγουρα μεταμορφώνεσαι. Όταν πρέπει να… χτυπήσεις να έρθεις σε επαφή, διότι δεν είναι ένα άθλημα σαν το βόλεϊ που έχει και το φιλέ και υπάρχει μια απόσταση από τον αντίπαλό σου και κάποια προστασία. Στο μπάσκετ αναγκαστικά υπάρχει επαφή, «ξύλο», για να διεκδικήσεις ένα ριμπάουντ, κάνεις άσχημες γκριμάτσες. Δεν είναι τυχαίο που όλες τις μπασκετμπολίστριες μας αποκαλούν αγοροκόριτσα".
-Ο «τσαμπουκάς» που βγάζετε μέσα στο γήπεδο, μπορεί να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για έναν άνδρα να σας πλησιάσει;
"Ναι πιστεύω ότι παίζει ρόλο και κάποιους τους φοβίζει. Προσωπικά βλέπω πολύ διαφορετικό τον εαυτό μου όταν είμαι μέσα στο γήπεδο. Εμφανισιακά κυρίως, διότι σαν χαρακτήρας δεν αλλάζω σε κάτι, πέρα από παραπάνω πάθος που θα βγάλω μέσα στον αγώνα ή την προπόνηση".
-Ποιο κομπλιμέντο που έχεις ακούσει σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;
"Εκείνο που άκουσα από έναν ηλικιωμένο, που με δυσκολία κρατιόταν όρθιος. Με πλησίασε και με ρώτησε: «Δουλεύεις στη ΔΕΗ», όχι του απάντησα, γιατί με γνωρίζετε από κάπου τον ρώτησα; Και συνέχισε: «Όχι πρέπει να δουλεύεις στη ΔΕΗ, διότι η ενέργεια που βγάζεις μπορεί να φωτίσει μια πόλη»!!! Είχα μείνει άναυδη…"
-Όταν ακούς ύβρεις από την εξέδρα πώς αντιδράς;
"Πιο πολύ με πεισμώνουν όταν ακούω αρνητικά σχόλια από την εξέδρα παρά με ρίχνουν".
Χαλικιά: "Ούτε στο όνειρό μου!"
"Όταν σε ηλικία οκτώ ετών έκανε τα πρώτα της μπασκετικά βήματα στον Αθηναϊκό, ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε να πανηγυρίζει με αυτή την ομάδα την κατάκτηση της κορυφής, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Η Κατερίνα Χαλικιά δεν μπορεί παρά να νιώθει υπερήφανη που έπειτα από το πέρασμά της στην Αυστρία όπου έπαιξε ως κοινοτική στα 17 της χρόνια, τον Παναθηναϊκό και τα Εξάρχεια, επέστρεψε στην ομάδα της καρδιάς της τον Αθηναϊκό και πανηγύρισε την κατάκτηση του τριπλ κράουν".
-Είχες την τύχη να είσαι μέλος της ομάδας που υποχρέωσε άπαντες να στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της με τις επιτυχίες της. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;
"Καταρχήν ήταν η πρώτη φορά στα τόσα χρόνια που παίζω μπάσκετ που κατακτήσαμε τόσους τίτλους και που αισθάνθηκα μέσα στο γήπεδο τόσο όμορφα. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη χρονιά. Παίζω πολλά χρόνια μπάσκετ και δεν το είχα ξαναζήσει αυτό, αλλά ούτε το ονειρευόμουν. Ειδικά ο ευρωπαϊκός τίτλος ήταν συγκλονιστικό συναίσθημα. Για μένα που την ξέρω την ομάδα από τότε που έπαιζε στην Α΄ ΕΣΚΑ στα ανοιχτά γήπεδα στα κρύα και στα χιόνα, τα συναισθήματά μου ήταν ακόμη πιο έντονα. Πέρυσι που την είδα να φτάνει τόσο ψηλά, ένιωθα πραγματικά πολύ υπερήφανη. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανε σε αυτό το επίπεδο. Θα ήθελα πραγματικά να ολοκληρώσω την καριέρα μου στον Αθηναϊκό.
Το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός σε σχέση με τις άλλες ομάδες. Είναι 2-3 ομάδες που είναι καλές, αλλά το γυναικείο μπάσκετ αρχίζει να πέφτει πάρα πολύ και δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Εντάξει έπεσαν σε εμάς τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της περσινής σεζόν και αυτό ήταν μια… αχτίδα φωτός. Εμείς θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε και ελπίζω στα νέα παιδιά και δη στις γυναίκες να δώσουμε κίνητρο να ασχοληθούν".
Η πίεση είναι μεγαλύτερη φέτος;
"Ναι, διότι ο πήχης έχει ανέβει πολύ και πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν ήταν τυχαία η περυσινή επιτυχημένη πορεία. Πραγματικά έχουμε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο είμαστε πάρα πολύ καλές".
-Τι κάνει τον Αθηναϊκό να ξεχωρίζει;
"Είμαστε επαγγελματίες όλες. Δεν χάνουμε καμία προπόνηση, είτε πονάμε είτε δεν πονάμε".
-Είσαι μητέρα δύο παιδιών. Πόσο εύκολο είναι να ασχολείσαι επαγγελματικά με το μπάσκετ;
Πάρα πολύ δύσκολο, αλλά εμένα το μπάσκετ μου δίνει ενέργεια. Παρόλο που έχω πολλές υποχρεώσεις και παράλληλα δουλεύω, έχω δυο παιδιά, σύζυγο και ένα σπίτι, το μπάσκετ είναι η ζωή μου. Το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά. Παρόλο που πολλές φορές εξαντλούμαι και λείπω πολλές μέρες από το σπίτι μου, μου αρέσει πολύ.
-Το μπάσκετ σε τράβηξε, επειδή ήταν ομαδικό άθλημα, όπως και τις συμπαίκτριές σου;
Δεν έχω μέτρο σύγκρισης με ατομικό άθλημα, αλλά θεωρώ ότι τα ομαδικά αθλήματα σε κάνουν να είσαι ανταγωνιστικός αλλά ταυτόχρονα να μοιράζεσαι. Για παράδειγμα νοιάζεσαι για τον συμπαίκτη σου, είναι πιο επικοινωνιακό.
-Στο γήπεδο γίνεσαι… αντράκι;
"Κατά διαστήματα. Είμαι πιο θηλυκό αντράκι εγώ…"