Τσαλμπούρης: «Είναι πραγματικά τρέλα η March Madness»
Στο ρυθμό της March Madness ζουν άπαντες στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Τσαλμπούρης.
Η… τρέλα του Μαρτίου στο NCAA αφορά φέτος και τρεις Έλληνες. Ο 18άχρονος σέντερ του Αϊόβα Στέιτ, με δηλώσεις του στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ, αναφέρθηκε στην εμπειρία του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, την Εθνική Ελλάδας, αλλά και την αναμενόμενη πρόκριση του πανεπιστημίου του στα πλέι οφ. Αναλυτικά τα όσα είπε…
-Πόσο διαφορετική είναι η κατάσταση στο NCAAκαι το Αϊόβα Στέιτ από ό,τι είχες μάθει στην Ελλάδα;
«Είναι πολύ διαφορετική θα έλεγα. Κατ’ αρχάς εδώ σχολείο και μπάσκετ είναι ένα! Στην Ελλάδα δυστυχώς πρόκειται για δύο διαφορετικούς κόσμους. Οι παροχές είναι διαφορετικές, το περιβάλλον του πανεπιστημίου σου παρέχει ό,τι χρειάζεσαι για να πετύχεις. Οι εγκαταστάσεις είναι εντυπωσιακές, υπάρχει ξεχωριστό προπονητήριο και η μεγάλη αρένα είναι για τα παιχνίδια, κάτι που δεν συνηθίζεται στην Ελλάδα. Επίσης, τα γήπεδα στις ΗΠΑ, ειδικά στο υψηλότερο επίπεδο που έχω την τύχη να βρίσκομαι, είναι πάντα γεμάτα, ανεξάρτητα από το εάν παίζουμε με το καλύτερο ή το χειρότερο πανεπιστήμιο. Γενικότερα, οι ΗΠΑ ως χώρα επενδύουν πάρα πολλά στον αθλητισμό και η κουλτούρα τους στρέφεται γύρω από τον αθλητισμό».
-Εσύ, που το ζεις, πόσο σημαντική είναι η πρόκριση στην τελική φάση του NCAA; Είναι όντως March Madness;
«Είναι πραγματικά τρέλα! Η πρόκριση δεν ήταν έκπληξη για εμάς, ωστόσο είναι πραγματικά μεγάλη τιμή για όλα τα πανεπιστήμια που συμμετέχουν σε αυτό τουρνουά. Είναι απίστευτο το πόσο ο κόσμος αγκαλιάζει αυτό το τουρνουά. Πέρυσι το Final Fourφιλοξενήθηκε σε γήπεδο αμερικανικού ποδοσφαίρου στο Ντάλας, με 75.000 θεατές. Και νομίζω πως είναι λογικό. Ο κόσμος έχει δει απίθανα πράγματα να συμβαίνουν σε αυτό το τουρνουά, προσφέρει μοναδικές στιγμές και συγκινήσεις».
-Υπάρχει κάποια ελληνική στήριξη στο κολέγιο; Έχεις άλλους Έλληνες κοντά σου που σε βοηθούν ή είσαι τελείως μόνος;
«Ευτυχώς υπάρχουν τρεις ελληνικές οικογένειες εδώ, οι οποίες με στηρίζουν με τα λόγια τους και με την… κουζίνα τους! Και θέλω κιόλας με αυτή την ευκαιρία να τους ευχαριστήσω πάρα πολύ για ό,τι κάνουν για εμένα».
-Ποια είναι τα στοιχεία που πιστεύεις ότι βελτιώνεις εκεί που βρίσκεσαι, αυτά στα οποία δουλεύεις περισσότερο;
«Κυρίως δουλεύω στο σώμα μου και την αθλητικότητά μου γενικότερα και νομίζω έχω κάνει πρόοδο. Έχω βάλει δέκα κιλά, νιώθω καλύτερα στο παρκέ και γενικότερα αισθάνομαι πως έχω κάνει καλή δουλειά».
-Η παρουσία παικτών όπως ο Αντετοκούνμπο, ο Παπανικολάου ή οι Κουφός και Καλάθης βοηθούν με τον τρόπο τους εσάς που βρίσκεστε στο NCAΑ;
«Σίγουρα! Τους παρακολουθώ συνεχώς και πραγματικά είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους εμάς που ήρθαμε στις ΗΠΑ. Όποιος πει ό,τι δεν ονειρεύεται το NBAείναι μεγάλος ψεύτης και τα τέσσερα παιδιά, που είναι τώρα στο NBA, έχουν επηρεάσει κι έχουν δώσει ελπίδα σε όλα τα ελληνόπουλα».
-Πόσο σκέφτεσαι τις υποχρεώσεις σου με τις «μικρές» Εθνικές το καλοκαίρι; Ανυπομονείς; Και τι πιστεύεις ότι μπορεί να καταφέρει φέτος η Ελλάδα;
«Σας ευχαριστώ που το ρωτάτε αυτό. Δεν φαντάζεστε πόσο ανυπομονώ! Πραγματικά μετράω αντίστροφα. Οι προπονητές και οι συμπαίκτες μου ξέρουν πόσο αγαπώ την Εθνική. Ανυπομονώ από την ημέρα που τελείωσε το Ευρωπαϊκό στην Τουρκία και πήραμε την 4η θέση, η οποία είναι επιτυχία. Κακά τα ψέματα, όμως, όλοι φύγαμε με πικρία. Είμαι σίγουρος πως όλα τα παιδιά αισθάνονται ακόμα αυτή την πικρία. Πιστεύω με όλο μου το είναι σε αυτή την ομάδα και νομίζω πως κάτι άλλο πέρα από ένα μετάλλιο είναι αποτυχία».
-Τι σου έχει λείψει περισσότερο από την Ελλάδα και ποιο είναι το πρώτο που θα κάνεις μόλις επιστρέψεις, εκτός από το να δεις τους δικούς ανθρώπους;
«Πέρα από την οικογένεια και τους φίλους, που εννοείται μου λείπουν πιο πολύ από οτιδήποτε, νομίζω το φαγητό είναι το επόμενο. Όποτε το πρώτο πράγμα που θα κάνω, αφού δω την οικογένειά μου, είναι να επιστρέψω στις ελληνικές διατροφικές μου συνήθειες…. Όποιος με ξέρει καταλαβαίνει τι εννοώ!»
