Κεραμιδάς: «Ανοχύρωτη πόλη ο Αθηναϊκός»
Τους λόγους που τον οδήγησαν στην αποχώρησή του από τον Αθηναϊκό εξήγησε, με δημόσια δήλωσή του, ο Κώστας Κεραμιδάς.
Οι δύο πλευρές αποφάσισαν να λύσουν τη συνεργασία τους, με τον έμπειρο τεχνικό να αποχωρεί από την τεχνική ηγεσία του συγκροτήματος του Βύρωνα όχι με τον τρόπο που θα ήθελε ούτε με δική του ευθύνη, όπως χαρακτηριστικά τονίζει. Μεταξύ άλλων κάνει λόγο για ανοχή καταστάσεων που δεν συνάδουν με την επαγγελματική υπόστασή του, αλλά και για την οχύρωση που χρειάζεται η ομάδα εν όψει της συνέχειας του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η δημόσια δήλωσή του: «Η συμμετοχή μου στον Αθηναϊκό ήταν κάτι σαν υποχρέωση για εμένα. Ήμουν, άλλωστε, αυτός που έβαλε το πρώτο λιθαράκι για να επανιδρυθεί η ομάδα, που έχει γράψει την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, η ομάδα που κατέχει το ρεκόρ Γκίνες. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν συζήτησα καν για την αμοιβή μου, κάτι που έρχεται κόντρα στην επαγγελματική μου υπόσταση. Για αρκετό καιρό ανέχθηκα καταστάσεις, τις οποίες -υπό άλλες συνθήκες- θα είχα καταγγείλει από την πρώτη ημέρα και θα είχα αποχωρήσει. Έβαλα, όμως, πάνω από την επαγγελματική μου υπόσταση τη φιλική μου σχέση με τους αδερφούς Ντάνους. Υπάρχουν, όμως, και όρια.
Φαίνεται πως στα χρόνια που έλειψα από το γυναικείο μπάσκετ (άλλωστε πέρυσι δεν πρόλαβα καν να αντιληφθώ τι συμβαίνει) τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο στον χώρο. Φαίνεται πως το μοντέλο που εγώ και κάποιοι άλλοι οραματιστήκαμε δεν μπορεί να υλοποιηθεί, καθώς υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας και οι ανθρώπινες αδυναμίες. Έχω αστείρευτες αντοχές, αλλά έχω κι αξιοπρέπεια. Ζήτησα να γίνουν αλλαγές που δεν υλοποιήθηκαν. Από τη στιγμή που δεν μπορώ να καθοδηγήσω την ομάδα με τον τρόπο που θέλω, από τη στιγμή που οι συνθήκες δεν μου επιτρέπουν να κάνω με τον επαγγελματισμό που με διέπει τη δουλειά μου, από τη στιγμή που ακούγονται φωνές από ανθρώπους που δεν δικαιούνται διά να ομιλούν, θαρρώ ότι η σωστότερη επιλογή είναι η αποχώρηση.
Η σχέση μου με τον Αθηναϊκό, αυτόν τον Αθηναϊκό, ολοκληρώνεται όχι με τον τρόπο που θα ήθελα, όχι με δική μου ευθύνη. Η ομάδα μοιάζει με ανοχύρωτη πόλη. Ελπίζω πως η δική μου αποχώρηση θα ενεργοποιήσει εκείνους που οφείλουν να την οχυρώσουν. Μπορούσα να πω πολλά. Δεν θα το κάνω. Όχι από αδυναμία, αλλά από σεβασμό στις προσωπικές σχέσεις. Αρκεί να μην εκληφθεί από κανέναν ως αδυναμία...».