Κάτας στο Onsports: «Νιώθω ιδιαίτερα για τον Παναθηναϊκό» (photos+videos)

Ο Ισραηλινός παλαίμαχος γκαρντ υπήρξε κορυφαίος παίκτης στα νιάτα του, αλλά στάθηκε άτυχος με έναν σοβαρό τραυματισμό που τον βρήκε και αναγκάστηκε να σταματήσει πρόωρα το μπάσκετ.

Μετά από μια πορεία σε Μακάμπι Νταρόμ, Μακάμπι Ραμάτ Γκαν και Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν, ο 40χρονος σήμερα προπονητής πήρε τη μεγάλη μεταγραφή για τη Μακάμπι Τελ Αβίβ το 1995, για να παίξει εκεί για τέσσερα χρόνια.

Το 1999 αφίχθη στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και έζησε αξέχαστες στιγμές, όπως η κατάκτηση του πρωταθλήματος Ευρώπης που ήταν και το μεγάλο του όνειρο, μεγαλύτερο και από το να παίξει στο ΝΒΑ.

Πώς ήταν η παραμονή σου στην Ελλάδα με τον Παναθηναϊκό; Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου;

«Απίστευτες αναμνήσεις. Θυμάμαι την Ελλάδα. Αγαπώ την Ελλάδα, τους ανθρώπους και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Είχα μια εξαιρετική περίοδο εκεί. Είχαμε επιτυχία με τα πρωταθλήματα Ευρώπης και Ελλάδας. Από την άποψη του μπάσκετ, ήταν μια εξαιρετική σεζόν να παίζω για τον κόουτς Ομπράντοβιτς και τον Ιτούδη. Αγαπώ τους συμπαίκτες μου, ένα εξαιρετικό γκρουπ παικτών. Ήταν ιδιαίτερος χρόνος για εμένα. Έμεινα στην Ελλάδα για δύο χρόνια. Πάντα τη νιώθω σαν το δεύτερο σπίτι μου. Μου λείπει πολύ».

Η πιο έντονη στιγμή σου από εκείνη την περίοδο;

«Θα έπρεπε να πω πράγματα για το μπάσκετ, αλλά έχουν περάσει 15 χρόνια. Η καλύτερη ανάμνησή μου από την Ελλάδα είναι η ζωή. Μου αρέσουν τα πάντα, η χώρα, οι άνθρωποι, ο καιρός, η πόλη. Έχω πολλούς φίλους εκεί. Αγαπώ τους οπαδούς, το φαγητό, όλα. Οι διακοπές μου είναι πάντα στην Ελλάδα. Είμαι ένας από τους μεγαλύτερους οπαδούς του ελληνικού λαού».

Πώς θυμάσαι τα ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό;

«Θυμάμαι την ατμόσφαιρα. Ήταν λίγο τρελή. Μου αρέσει να παίζω σε αυτή την ατμόσφαιρα. Αγαπώ να αγωνίζομαι σε μεγάλα ματς. Είναι εύκολο να θυμηθώ γιατί από την πρώτη μέρα στην Ελλάδα, όταν ήμουν στο δρόμο, οπαδοί του Παναθηναϊκού έλεγαν μόνο το ίδιο πράγμα. Απλά νικήστε τον Ολυμπιακό. Έτσι κατάλαβα ότι αυτά είναι τα πιο ιδιαίτερα και σημαντικά παιχνίδια. Παλαιότερα, ήταν τα χρόνια του Παναθηναϊκού που έπαιρνε τα τρόπαια και νικούσε τις περισσότερες φορές. Ήταν κάτι ξεχωριστό».

Μπορείς να φέρεις στο μυαλό σου κάποια συγκεκριμένη ιστορία από αυτές τις αναμετρήσεις;

«Απλά θυμάμαι ένα ματς που παίζαμε με τον Ολυμπιακό και στα μέσα του αγώνα ήμασταν μπροστά 10 πόντους. Τότε, ένας Παναθηναϊκός τρελός φαν μπήκε στο παρκέ με πράσινη φανέλα και όλα ήταν εκτός λογικής. Σταμάτησαν το παιχνίδι και περιμέναμε μιάμιση ώρα εκεί. Ήταν κάτι ιδιαίτερο. Έχω καλές αναμνήσεις και από την περίοδο που ήμουν τραυματίας. Από τα πλέι οφ, στο πέμπτο ματς στο ΟΑΚΑ. Δεν έπαιξα, ήμουν στον πάγκο, αλλά ήταν τρελή η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ. Ήταν πολύ τρελό».

Αυτή τη σεζόν αυτές οι δύο ομάδες ξεκίνησαν με ντέρμπι μεταξύ τους στο Κύπελλο Ελλάδας. Είδες τον αγώνα;

«Όχι».

Άκουσες για το αποτέλεσμα;

«Ναι και για τον προπονητή του Ολυμπιακού».

Ποια είναι η γνώμη σου για όλα αυτά;

«Δεν ήταν έκπληξη για εμένα που ήταν ένα κλειστό παιχνίδι. Μπορούσε να πάει και με τις δύο πλευρές».

Από τη στιγμή που είσαι προπονητής, θεωρείς ότι ήταν σωστή η απόφαση του Ολυμπιακού να αλλάξει τεχνικό;

«Δεν ξέρω ποιος είναι ο λόγος. Είχε εξαιρετική περίοδο, έκανε καλή δουλειά και του εύχομαι καλή τύχη».

Παρακολουθείς τις δύο αυτές ομάδες;

«Παρακολουθώ πάντα το ελληνικό μπάσκετ και ειδικά τα χρόνια που ήταν ο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό. Από τότε, άλλαξε λίγο, όπως και οι ομάδες. Το μπάτζετ είναι χαμηλό, έρχονται άλλοι παίκτες και όχι τα μεγαλύτερα ονόματα. Ο Ολυμπιακός είχε 3-4 καλές σεζόν με χαμηλό μπάτζετ, συγκριτικά με το παρελθόν».

Ποια είναι η γνώμη σου για τον Ολυμπιακό ως αντίπαλο;

«Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον Ολυμπιακό. Κέρδισαν την Ευρωλίγκα δύο σερί χρονιές και παρόλο που αγωνίστηκα στον Παναθηναϊκό καταλαβαίνω ότι έχουν απίστευτους οπαδούς που σπρώχνουν την ομάδα. Εγώ δεν είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει η βία. Θέλω να επικεντρώνομαι στους καλούς φιλάθλους. Αλλά γενικά μου αρέσουν οι Έλληνες οπαδοί, οπότε και αυτοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού που είναι εκπληκτικοί».

Από τους παίκτες και των δύο ομάδων, ποιους θεωρείς ως τους καλύτερους;

«Δεν ξέρω. Τα τελευταία 3-4-5 χρόνια ήταν μόνο ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης. Εμένα μου αρέσουν και οι δύο παίκτες, αλλά από τότε έχουν βγει πολλοί άλλοι Έλληνες. Και στις δύο ομάδες μού αρέσει ο τρόπος που προσαρμόζονται στο χαμηλό μπάτζετ. Με κοντούς ψηλούς και Αμερικανούς φόργουορντ και πιστεύω ότι αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα. Εδώ στο Ισραήλ αγαπάμε το χαμηλό μπάτζετ, αυτή είναι η ζωή! Το κλειδί είναι εκεί. Αλλά αναφορικά με το στιλ του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού, από ό, τι είδα με την ΤΣΣΚΑ, ο νέος προπονητής έχει καινούριο σύστημα και η ομάδα χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί σε αυτό».

Είχες μια αξιόλογη καριέρα αγωνιζόμενος σε μεγάλες ομάδες της Ευρώπης, όπως ο Παναθηναϊκός και η Μακάμπι Τελ Αβίβ. Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις από αυτά που έζησες σαν παίκτης;

«Στην καριέρα μου θα ήθελα να αλλάξω μόνο το γεγονός ότι ήταν μικρή σε διάρκεια λόγω του τραυματισμού. Μόνο αυτό. Όταν έπαιζα, είχα σπουδαίες εμπειρίες και ήταν τιμή μου να αγωνιστώ σε μεγάλους συλλόγους, όπως η Μακάμπι και ο Παναθηναϊκός. Δεν θα άλλαζα τίποτα. Πριν πάω στον Παναθηναϊκό είχα προτάσεις από Μπολόνια, Μπαρτσελόνα, Εφές, αλλά και τον Ολυμπιακό και σκεφτόμουν πού να πάω. Στο τέλος, αυτό που επηρέασε την απόφασή μου ήταν ο κόουτς Ομπράντοβιτς και είμαι πολύ χαρούμενος με αυτή την επιλογή. Τώρα που ξέρω την Ελλάδα και είχα αυτή την εμπειρία να αγωνιστώ για τον Παναθηναϊκό και τον Ομπράντοβιτς, δεν θα άλλαζα την απόφασή μου. Μόνο το γεγονός ότι η καριέρα μου ήταν μικρή σε διάρκεια».

Είχες τη δυνατότητα να παίξεις και στο ΝΒΑ.

«Ναι. Στην πραγματικότητα, πριν πάω στον Παναθηναϊκό, υπέγραψα στους Νιου Γιορκ Νικς, αλλά ήταν η απεργία, το λοκ άουτ εκείνη τη σεζόν. Οπότε, επέστρεψα στη Μακάμπι τότε και μετά αγωνίστηκα στον Παναθηναϊκό».

Είναι αυτό κάτι που θα άλλαζες επίσης; Να παίξεις στο ΝΒΑ;

«Ναι, θα μείνει όνειρο, αλλά δεν είμαι τρελός φαν του αμερικανικού μπάσκετ. Θα ήθελα να έχω αυτή την εμπειρία, όμως σαν μικρό παιδί, μεγαλώνοντας στη Μακάμπι και παρακολουθώντας το ευρωπαϊκό μπάσκετ συνεχώς, το μεγαλύτερό μου όνειρο ήταν να κατακτήσω το πρωτάθλημα Ευρώπης και όχι να παίξω στο ΝΒΑ. Οπότε, σύμφωνα με τη σύντομη καριέρα μου λόγω του τραυματισμού, είμαι χαρούμενος που είχα την ευκαιρία να κερδίσω το ευρωπαϊκό τρόπαιο και όχι να συμμετάσχω στο ΝΒΑ».

Τα τελευταία χρόνια είσαι προπονητής. Τώρα, εργάζεσαι στη Χάποελ Τελ Αβίβ. Ποιοι είναι οι στόχοι σου για την ομάδα και οι προσωπικοί;

«Γενικά, στο Ισραήλ είναι κυρίαρχος η Μακάμπι Τελ Αβίβ. Τώρα, οι νέοι ιδιοκτήτες της Χάποελ Ιερουσαλήμ έφεραν ένα μεγάλο μπάτζετ. Όλες οι άλλες ομάδες έχουν χαμηλό μπάτζετ και πολλούς νεαρούς παίκτες. Πιστεύω ότι οι περισσότερες ομάδες έχουν τον ίδιο στόχο, να πάνε στο Final 4, να έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν και να εκπλήξουν τις μεγαλύτερες ομάδες. Και όχι μόνο αυτό. Εμείς έχουμε πολλούς νέους παίκτες στη Χάποελ Τελ Αβίβ και ο ιδιοκτήτης προσπαθεί να βρει ένα καλύτερο μπάτζετ για να παίξουμε στην Ευρώπη τα επόμενα 2-3 χρόνια. Αυτός είναι ο στόχος μου. Να εφαρμόσω το σύστημά μου στην ομάδα και αν έχουμε την ευκαιρία να κρατήσουμε κάποιους παίκτες. Να μπορέσουμε να έχουμε συνέχεια και πιστεύω ότι σε 2-3 χρόνια θα είμαστε σε θέση να κάνουμε κάποια πράγματα και στην Ευρώπη επίσης».

Μου είπες ότι σαν παίκτης, εκτός από τον Παναθηναϊκό, είχες πρόταση και από τον Ολυμπιακό. Σαν προπονητής, είχες προσφορά από Ελλάδα;

«Όχι ακόμα, επειδή λόγω της προσωπικής μου ζωής, δεν ήθελα να αφήσω το Ισραήλ τα προηγούμενα 5-6 χρόνια. Προπονώ ήδη 10 χρόνια και πιστεύω ότι τώρα είμαι έτοιμος να βγω έξω. Κοιτάω και κάτι εκτός Ισραήλ, αν έχω τη δυνατότητα. Αλλά τώρα είμαι στη Χάποελ Τελ Αβίβ και νιώθω καλά εκεί. Θα δούμε. Ίσως».

Και για ποια ομάδα; Αν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός σε ήθελαν όπως τότε, αυτή τη φορά για τον πάγκο τους, ποιον θα επέλεγες;

«Και οι δύο ομάδες έχουν σπουδαία εμπειρία και είναι εκπληκτικές. Αλλά ακόμα έχω ιδιαίτερο συναίσθημα για τον Παναθηναϊκό. Οπότε, αυτή είναι η πρώτη μου επιλογή, όμως ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις».

Δείτε τα βίντεο και τις φωτογραφίες: