Λάνγκντον στο Onsports: «Η Ελλάδα ξύπνησε τις ΗΠΑ» (photos+videos)

Υπήρξε παίκτης του τωρινού προπονητή των ΗΠΑ, Μάικ Σιζέφσκι, στο Πανεπιστήμιο του Duke και με την αποφοίτησή του, το 1999, επελέγη στο νούμερο 11 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Κλίβελαντ Καβαλίερς.

Αγωνίστηκε στους Καβς την τριετία 1999-2002 με σημαντικά στατιστικά, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε στην Ευρώπη. Πρώτος του σταθμός ήταν η ιταλική Μπενετόν Τρεβίζο (2002-2003), ακολούθησαν η τουρκική Αναντολού Εφές (2003-2004) και η ρωσική Δυναμό Μόσχας (2004-2005) για να καταλήξει στην επίσης ρωσική ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου έπαιξε για έξι χρόνια και γνώρισε μεγάλες διακρίσεις.

Κατέκτησε την Ευρωλίγκα δύο φορές (2006, 2008) και ήταν ο MVP του Final 4 του 2008, μέλος της καλύτερης πεντάδας δύο φορές (2007 και 2008) και μία φορά της δεύτερης. Επίσης συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της δεκαετίας στη διοργάνωση.

Ο 38χρονος παλαίμαχος σούτινγκ γκαρντ από την Καλιφόρνια έχει αγωνιστεί και στην εθνική των ΗΠΑ κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στους Παναμερικανικούς Αγώνες Κ-18 της Σάντα Ρόσα το 1994 και το χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ελλάδας το 1998.

Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι η Σερβία θα νικούσε τις ΗΠΑ; Ίσως μετά από την εξαιρετική αρχή των Σέρβων στον τελικό;

«Νόμιζα ότι οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες με τη Σερβία. Οι ΗΠΑ έπαιζαν πολύ καλά για να τους σταματήσει η Σερβία. Αγωνίστηκαν σκληρά, μαζί και με μεγάλο πάθος σε ολόκληρη τη διοργάνωση».

Αν ήταν η Ισπανία στον τελικό, θεωρείς ότι το ματς θα ήταν πιο κλειστό όπως αυτό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008;

«Πίστευα ότι η Ισπανία θα ήταν ένας πολύ καλύτερος αντίπαλος και θα δημιουργούσε στις ΗΠΑ περισσότερα προβλήματα. Θα είχαν την υποστήριξη του κοινού τους επίσης, αλλά αυτό είναι μόνο υποθέσεις τώρα, οπότε ας δώσουμε στη Σερβία τα εύσημα που ήταν η ομάδα που έφτασε στον τελικό».

Η Σερβία δεν μπόρεσε να είναι ανταγωνιστική εναντίον των ΗΠΑ. Από τις υπόλοιπες ομάδες του τουρνουά, ποιες θεωρείς ότι ήταν πιο κοντά;

«Πραγματικά θεωρώ ότι η Ισπανία ήταν η μοναδική ομάδα που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ είχαν σπουδαίο βάθος πάγκου και νομίζω ότι η Ισπανία είναι η μόνη ομάδα με το ίδιο είδος βάθους πάγκου».

Πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, όλοι έβλεπαν έναν τελικό ανάμεσα σε Ισπανία και ΗΠΑ. Μετά από τα πρώτα παιχνίδια το ίδιο, αλλά η Ελλάδα θεωρούταν στα μετάλλια. Πώς εξηγείς ότι Ισπανία και Ελλάδα δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες;

«Ειλικρινά δεν είδα την Ελλάδα να παίζει, οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω το παιχνίδι τους. Με την Ισπανία, σε έναν νοκ άουτ γύρο, όλα μπορούν να γίνουν σε ένα ματς. Η Γαλλία προετοιμάστηκε πολύ καλά και έπαιξε ένα σπουδαίο ματς. Είχαν παίκτες που πηδούσαν και έβαζαν μεγάλα σουτ. Η Ισπανία έπαιζε πολύ καλά και νικούσε τις άλλες ομάδες με μεγάλη διαφορά. Εναντίον της Γαλλίας απλά δεν έβαλαν τα σουτ και άρχισαν να νιώθουν την πίεση. Το να είσαι στο σπίτι μπορεί να είναι ένα μεγάλο αβαντάζ και να προσθέσει επίσης πίεση σε κλειστά παιχνίδια, στα οποία αναμένεται να νικήσεις. Ίσως σε αυτόν τον αγώνα, η επιπρόσθετη πίεση της Ισπανίας να παίζει εντός έδρας ήταν στην πραγματικότητα ένα αβαντάζ για τη Γαλλία».

Είναι καλό για το μπάσκετ που οι ΗΠΑ μοιάζουν να είναι σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από τις άλλες ομάδες και δεν έχουν δυνατούς αντιπάλους;

«Είτε είναι καλό είτε όχι δεν έχει σημασία. Είναι απλά ο τρόπος που ήταν η διοργάνωση φέτος. Ίσως τα άλλα χρόνια να είναι διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος γιατί οι ομάδες πρέπει να παίζουν τα παιχνίδια».

Τι μπορούν να κάνουν οι ευρωπαϊκές ομάδες για να είναι ανταγωνιστικές εναντίον των ΗΠΑ κατά την άποψή σου, ενός ανθρώπου που γνωρίζει και τα δύο στιλ μπάσκετ;

«Για να ανταγωνιστείς την ομάδα των ΗΠΑ πρέπει να προετοιμαστείς καλά και να προσπαθήσεις να τους κάνεις μια ομάδα του μισού γηπέδου. Αυτό λέγεται ευκολότερα από ό, τι γίνεται. Πρέπει να τους δώσεις ένα σουτ. Δεν πρέπει να κάνεις λάθη. Πρέπει να τους κάνεις να δουλέψουν στην άμυνα και τελικά και πιο σημαντικά, πρέπει να βάλεις τα σουτ ώστε να μην βγουν στο τρανζίσιον και τρέξουν. Όλα λέγονται ευκολότερα από ό, τι γίνονται!»

Η τελευταία ομάδα που νίκησε τις ΗΠΑ παραμένει η Ελλάδα, από το 2006 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας. Θυμάσαι αυτό το παιχνίδι; Πιστεύεις ότι ήταν σύμπτωση, μοίρα, ικανότητα ή ένα μάθημα για τις ΗΠΑ;

«Το θυμάμαι αυτό το ματς, αφού ο συμπαίκτης μου τότε και καλός φίλος, ο Τεό Παπαλουκάς, ήταν ένας από τους παίκτες κλειδιά. Με τον Διαμαντίδη, τον Φώτση, τον Σπανούλη, τον Κακιούζη και τον Ζήση επίσης, για να πω μερικά ονόματα. Ήταν μια πολύ καλή ελληνική ομάδα που έπαιξε πολύ καλά μαζί και αγωνίστηκε σπουδαία εκείνη τη μέρα. Ναι, σαφώς και ξύπνησε τις ΗΠΑ και συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να προετοιμάζονται και να είναι συγκεντρωμένοι για κάθε ομάδα που αντιμετωπίζουν επειδή στον γύρο των μεταλλίων όλα μπορούν να συμβούν».

Εσύ προσωπικά είχες επιτυχία με την εθνική ΗΠΑ, το 1994 με την Κ-18 και το χρυσό μετάλλιο στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα και το 1998 το χάλκινο μετάλλιο στην Ελλάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου;

«Έχω πολύ καλές αναμνήσεις παίζοντας με τις ΗΠΑ. Θα κρατήσω την εμπειρία των ταξιδιών σε ξένες χώρες σε τόσο νεαρή ηλικία και τις ευκαιρίες να παίξω εναντίον κάποιων πολύ καλών ομάδων και παικτών από όλον τον κόσμο. Και το ότι μπόρεσα να μάθω για άλλους πολιτισμούς και ότι οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο είναι όλοι ίδιοι. Πραγματικά πιστεύω ότι αυτή η εμπειρία μού επέτρεψε να είμαι ανοιχτός στην ιδέα του να έρθω στην Ευρώπη και να παίξω μπάσκετ επαγγελματικά. Νομίζω ότι ήταν μια αρχή στην ικανότητά μου να έχω ένα επιτυχημένο μέλλον».

Ήσουν στο Duke, όπου είχες προπονητή τον τεχνικό των ΗΠΑ, τον Μάικ Σιζέφσκι. Τι έχει αυτός ο κόουτς και μένει τόσα πολλά χρόνια σε ομάδες όπως το Duke και η εθνική ΗΠΑ;

«Απόλαυσα τα χρόνια μου στο Duke αγωνιζόμενος για τον Κόουτς Κ. Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές στην ιστορία του αθλήματος και είναι τιμή μου που μπόρεσα να με προπονήσει. Έκανε πολλά για να με κάνει καλύτερο και με προετοίμασε για να κάνω το βήμα του επαγγελματισμού. Είναι πολύ ανταγωνιστικός και σπρώχνει τις ομάδες του να είναι οι καλύτερες. Δημιουργεί μια σύνδεση με τους παίκτες και εξασφαλίζει ότι θα είναι ενωμένοι σαν ομάδα. Έχει συνειδητοποιήσει ότι ένα γκρουπ παικτών που παίζουν σαν μια μονάδα είναι καλύτερο από ένα γκρουπ που παίζει σαν ατομικές μονάδες».

Δείτε τα βίντεο και τις φωτογραφίες με τον Τράγιαν Λάνγκντον: