Νίκολας στο Onsports: «Κανέναν δεν αγάπησα όπως τον Παναθηναϊκό!» (photos+videos)

Ο Αμερικανός γκαρντ παραδέχεται ότι στους νταμπλούχους Ελλάδας πέρασε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του και μαζί τους βίωσε στιγμές που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ο 32χρονος άσος κάνει λόγο για μια ομάδα – οικογένεια που όλα τα μέλη της είναι ενωμένα τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου, κάτι που, όπως λέει, δεν το συναντάς συχνά σε επαγγελματικό επίπεδο.

Ο Νίκολας πέρασε τρία χρόνια στους «πράσινους», μια ομάδα που όπως μας εκμυστηρεύεται έχει στην καρδιά του περισσότερο από όλους τους άλλους συλλόγους που αγωνίστηκε. Αγάπησε τον Παναθηναϊκό και αγαπήθηκε από τους φίλους του, τους οποίους ευχαριστεί για ακόμη μία φορά δημόσια για την υποστήριξή τους στον ίδιο και την ομάδα και τους παροτρύνει να συνεχίσουν να το κάνουν.

Ο έμπειρος καλαθοσφαιριστής έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο τουίτερ πριν από λίγο καιρό ότι αποσύρεται από το μπάσκετ και αυτό είναι κάτι που το επιβεβαιώνει και στο Onsports αν και αφήνει ένα… παραθυράκι μήπως γίνει κάτι… τρελό και επιστρέψει, όπως χαρακτηριστικά τονίζει…

Ντρου, ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από τον Παναθηναϊκό;

«Εξαιρετικές. Τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Τα τρία χρόνια που ήμουν εκεί πέρασα πολύ καλά. Κερδίσαμε την Ευρωλίγκα δύο φορές και το ελληνικό πρωτάθλημα όλες τις σεζόν. Οπότε τα συναισθήματα είναι σίγουρα καλά».

Ποια στιγμή σου με τον Παναθηναϊκό δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Θα πω αυτή που έρχεται στο μυαλό μου πρώτη. Η άμυνα που έπαιξα στον Ραμούνας Σισκάουσκας στον τελικό της Ευρωλίγκας του 2009. Έβλεπα την μπάλα να είναι στον αέρα και ήλπιζα να μην μπει μέσα. Βγήκε έξω και άρχισα να πανηγυρίζω για τον πρώτο μου τίτλο με τον Παναθηναϊκό στη διοργάνωση».

Ποιο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό θυμάσαι πιο έντονα;

«Θα έλεγα όλα τα ματς που παίξαμε εναντίον του Ολυμπιακού, δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα από αυτά. Η ατμόσφαιρα, το περιβάλλον και όλα αυτά. Ήταν καυτοί αγώνες. Αυτές τις αναμετρήσεις δεν θα τις ξεχάσω ποτέ».

Ποιος ήταν ο αγαπημένος σου συμπαίκτης στον Παναθηναϊκό και γιατί;

«Δεν ξέρω, ήταν τόσοι πολλοί. Αν θα έπρεπε να πω έναν θα έλεγα τον Μάικ Μπατίστ. Όταν πρωτοήρθα με βοήθησε να προσαρμοστώ στο κλίμα της ομάδας. Δεν θέλω να ξεχάσω, όμως, παιδιά, όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Σάρας. Είχα πολλούς καλούς συμπαίκτες. Δεν το λέω επειδή ήταν καλοί παίκτες, αλλά ήταν επίσης καλοί συμπαίκτες».

Έμαθες ότι ο Μπατίστ επέστρεψε μετά από έναν χρόνο απουσίας στον Παναθηναϊκό;

«Ναι. Είμαι ακόμη πολύ κοντά με τον Μάικ (Μπατίστ). Μιλάμε πολύ συχνά και έμαθα τα νέα ότι ο Μάικ επέστρεψε στον Παναθηναϊκό. Τον πήρα τηλέφωνο και του έδωσα συγχαρητήρια. Ξέρω ότι ήθελε να επιστρέψει και να κλείσει την καριέρα του στον ΠΑΟ».

Όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει και λείπεις από τον Παναθηναϊκό, σκέφτηκες ποτέ να επιστρέψεις;

«Θα έλεγα ότι στενοχωρήθηκα όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Δεν ήθελα να αποχωρήσω, αλλά ήταν έτσι η κατάσταση που έπρεπε να μειωθεί το μπάτζετ. Το κατάλαβα για ποιο λόγο έπρεπε να γίνει αυτό. Ο Παναθηναϊκός για μένα είναι σαν την οικογένειά μου. Πάντα θα συνεχίσω να τον παρακολουθώ. Θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή φέτος για να δω κάποιο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ».

Κατέκτησες έξι τρόπαια με τον Παναθηναϊκό. Δύο φορές την Ευρωλίγκα (2009, 2011), τρεις το ελληνικό πρωτάθλημα (2009, 2010, 2011) και μία φορά το Κύπελλο Ελλάδας (2009). Ποιον τίτλο χάρηκες πιο πολύ;

«Θα έλεγα την Ευρωλίγκα του 2011, επειδή κανείς δεν μας περίμενε να το κάνουμε. Είχαμε κάνει πολλές αλλαγές. Ο Σπανούλης πήγε στον Ολυμπιακό και ο Νίκολα Πέκοβιτς στο ΝΒΑ. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε τον τίτλο, ακόμη και να περάσουμε την Μπαρτσελόνα στους 8. Αλλά τα καταφέραμε. Ίσως αυτός να ήταν ο πιο ξεχωριστός τίτλος».

Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Δημήτρη Διαμαντίδη;

«Εξαιρετική. Δεν μπορώ να πω αρκετά για τον Δημήτρη. Πρώτα σαν άνθρωπο και δεύτερον σαν συμπαίκτη από την άποψη ότι καταλαβαίνει τα πάντα. Κάνει το παιχνίδι πολύ πιο εύκολο για όλους τους άλλους στο γήπεδο. Είναι πράγματα που δεν μπορείς να καταλάβεις μέχρι να παίξεις μαζί του. Πάντα είχαμε μια πάρα πολύ καλή συνεργασία οι δυο μας. Απολάμβανε να αγωνίζεται μαζί μου όσο και εγώ μαζί του».

Από όλα όσα λες μπορώ να καταλάβω ότι ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα που αγάπησες περισσότερο. Ισχύει αυτό;

«Σίγουρα. Αυτό δεν είναι έλλειψη σεβασμού προς τις άλλες ομάδες, με τις οποίες αγωνίστηκα, αλλά όταν ήμουν στον Παναθηναϊκό ένιωσα σαν οικογένεια. Όλοι ενδιαφέρονται πραγματικά ο ένας για τον άλλον. Από τις στιγμές που ήμασταν στο γυμναστήριο μέχρι αργά, τις ατέλειωτες ώρες που περάσαμε στο παρκέ, όλα... Η διοίκηση ήταν καταπληκτική. Δεν μπορώ να πω ότι είχα στενή επαφή με τους κ. Γιαννακόπουλους, αλλά κάθε φορά που θα τους έβλεπα θα τους χαιρετούσα και εκείνοι το ίδιο. Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έδωσαν σε μένα και στον Παναθηναϊκό. Ελπίζω ότι με εκτιμούν εξίσου, γιατί κάθε φορά που φορούσα αυτή τη φανέλα έπαιζα όσο πιο δυνατά μπορούσα» 

Ο Παναθηναϊκός είναι ένα κομμάτι της ζωής μου που δεν μπορείς ποτέ να αντικαταστήσεις. Για μένα ήταν ιδιαίτερο γιατί σε επαγγελματικό επίπεδο πολλές φορές οι ομάδες και οι συμπαίκτες αποχωρίζονται εύκολα μόλις τελειώσει η προπόνηση. Ωστόσο, στον Παναθηναϊκό ήμασταν ενωμένοι τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου».

Παρακολούθησες την ομάδα την περασμένη περίοδο; Πώς είδες τη νέα προσπάθεια που ξεκίνησε πέρσι;

«Για να είμαι ειλικρινής δεν είδα όλα τα παιχνίδια, επειδή η ομάδα ήταν πολύ καινούρια εκτός από τον Διαμαντίδη και τον Τσαρτσαρή. Υπήρχαν πολλά νέα πρόσωπα. Μου φάνηκε λίγο παράξενο, αλλά τώρα που επέστρεψε ο Μάικ και ο Φώτσης και είναι και ο Διαμαντίδης θα παρακολουθήσω σίγουρα περισσότερα ματς».

Με ποιον παίκτη της σημερινής ομάδας του Παναθηναϊκού μιλάς πιο συχνά;

«Με τον Μάικ (Μπατίστ). Δεν έχω μιλήσει με τον Δημήτρη (Διαμαντίδη). Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν όταν παίξαμε ως αντίπαλοι. Πάει πολύς καιρός. Με τον Μάικ έχω κρατήσει τη μεγαλύτερη επαφή».

Έγραψες πρόσφτα στον προσωπικό σου λογαριασμό στο τουίτερ ότι αποσύρθηκες από την ενεργό δράση. Είναι η τελική σου απόφαση αυτή;

«Αυτή τη στιγμή ναι. Εκτός και αν… Δεν ξέρω… Αν κάτι τρελό γίνει και αποκτήσω ξανά την αγάπη μου για το μπάσκετ. Είμαι πολύ σίγουρος τώρα ότι έκλεισε η καριέρα μου. Ο λόγος που σταμάτησα είναι ότι το παιχνίδι άρχισε να γίνεται δουλειά. Το έκανα για κάτι διαφορετικό, αυστηρά για την αγάπη μου για το άθλημα.

Ποτέ δεν έπαιξα μπάσκετ για να κάνω λεφτά. Το έκανα επειδή το αγαπούσα. Τα χρήματα και όλα αυτά ήρθαν επειδή έπαιζα καλά, αλλά ποτέ δεν τα είχα σαν κίνητρο για να παίξω μπάσκετ. Από τη στιγμή που αυτή η αγάπη άρχισε να ξεφτίζει, για μένα, ήξερα ότι ήταν η στιγμή για να αποσυρθώ».

Θα μπορούσες να κάνεις έναν απολογισμό της καριέρας σου;

«Φυσικά. Ήμουν απλά ένα παιδί που δεν πίστευε ποτέ κανείς ότι θα έφτανε στο επίπεδο του παίκτη που έφτασα. Ο κύριος στόχος μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, αλλά αυτό δεν έγινε. Στο απόγειο της απόδοσής μου έπαιξα για τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Κέρδισα 2 φορές την Ευρωλίγκα, μία φορά το βραβείο του πρώτου σκόρερ στη διοργάνωση και πρωταθλήματα σε διαφορετικές χώρες. Στα μάτια μου η καριέρα μου είναι πολύ ολοκληρωμένη. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με αυτά που έκανα».

Ήσουν ένας από τους καλύτερους σουτέρ στην Ευρώπη. Πιο ήταν το μυστικό σου για το εξαιρετικό σουτ που είχες;

«Μόνο ένα πράγμα. Δουλειά και επανάληψη. Αυτή είναι η μόνη μου συμβουλή. Αν θέλεις να έχεις εξαιρετικό σουτ θα πρέπει να το δουλεύεις κάθε μέρα. Κάθε μέρα… σουτ, σουτ και σουτ. Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό για αυτό. Κάποιοι προσπαθούν να το κάνουν και να ξοδεύουν χρόνο σε αυτό, κάποιοι όχι. Πιστεύω ότι το σουτ το χρειάζεται αυτό».

Πάνε μερικοί μήνες που αποχώρησες από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Με τι ασχολείσαι τώρα;

«Τώρα μεταδίδω αγώνες του κολεγιακού πρωταθλήματος στις ΗΠΑ. Μόλις επέστρεψα τον περασμένο Δεκέμβρη από τη Μόσχα, τον Ιανουάριο ξεκίνησα να το κάνω αυτό. Το απολαμβάνω γιατί με κρατά στο χώρο του μπάσκετ, μπορώ να μιλάω για το παιχνίδι του μπάσκετ, κάτι που κάνω κάθε μέρα, είτε πληρώνομαι για αυτό είτε όχι. Είναι μια καλή ευκαιρία».

Πού θέλεις να είναι το μέλλον σου;

«Δεν ξέρω. Ίσως να συνεχίσω να μεταδίδω αγώνες. Επίσης, τώρα που αποσύρθηκα θέλω να βοηθώ ανθρώπους που θέλουν να μάθουν το παιχνίδι του μπάσκετ, ή παιδιά γενικότερα και ειδικά αυτά που ζουν με στερήσεις και περνάνε δύσκολα. Θα ήθελα να είμαι μέντορας για αυτά και να τους βοηθώ να βρίσκουν το δρόμο τους και να έχουν μια καλύτερη ζωή».

Έζησες τρία χρόνια στην Ελλάδα, όσα πέρασες φορώντας την πράσινη φανέλα του Παναθηναϊκού (2008-2011). Τι έχεις να πεις για την Ελλάδα σαν χώρα;

«Εξαιρετική χώρα. Η καλύτερη που έχω παίξει. Στην εποχή μου υπήρχαν οικονομικά προβλήματα, αλλά από την πλευρά μου, λάτρεψα την πόλη της Αθήνας, τους ανθρώπους, τα νησιά... Από τα πιο όμορφα μέρη στον κόσμο για να πάει κανείς. Εξαιρετική εμπειρία».

Η άποψή σου για το ελληνικό μπάσκετ ποια είναι;

«Αυτή τη στιγμή η κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ είναι η κυριαρχία δύο ομάδων, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Από εκεί και πέρα οι άλλες ελληνικές ομάδες παλεύουν για τη δική τους πρωτιά. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες αν όχι η μεγαλύτερη αντιπαλότητα σε όλο το μπάσκετ. Λέω συνέχεια στους ανθρώπους εδώ στις ΗΠΑ ότι δεν έχετε δει πραγματικό παιχνίδι μπάσκετ αν δεν έχετε δει αυτό ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό».

Πώς έζησες την αγάπη του κόσμου του Παναθηναϊκού και την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι φίλαθλοι σε κάθε αγώνα;

«Σε μερικά ματς όπως αυτά με τον Ολυμπιακό ή η σειρά με την Μπαρτσελόνα ήταν η καλύτερη εμπειρία που ένας παίκτης μπορεί να έχει. Να βγαίνει στο παρκέ και να βρίσκει μια τέτοια υποστήριξη. Είναι απλά εξαιρετικό. Δεν μπορώ να περιγράψω με λέξεις πόσο ωραίο ήταν…»

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο του Παναθηναϊκού;

«Απλά θέλω να σας ευχαριστήσω ξανά. Το έχω πει πολλές φορές στα social media. Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός έχει τους καλύτερους φιλάθλους στον κόσμο και η υποστήριξή τους είναι μοναδική. Ευχαριστώ για όλες τις εξαιρετικές εμπειρίες που μου δώσατε και μας βοηθήσατε να πάρουμε τους τίτλους που έχουμε. Συνεχίστε να δείχνετε την ίδια υποστήριξη, την ίδια αγάπη στην ομάδα και ξέρω ότι θα το κάνετε. Σας ευχαριστώ για όλα».

Δείτε βίντεο και φωτογραφίες με την καριέρα του Νίκολας στον Παναθηναϊκό: