Παπανικολάου: «Συγκεντρωμένος στην Εθνική»

πλέον- στην Μπαρτσελόνα αλλά μέσω της συνέντευξής του στη Sportday ξεκαθαρίζει ότι για εκείνον αυτή την χρονική στιγμή υπάρχει μόνο η Εθνική ομάδα.
Ακολουθεί μέρος της συνέντευξης του Κώστα Παπανικολάου στη Sportday:

-Πόσο δύσκολες ήταν οι δυο τελευταίες εβδομάδες για εσένα; Ή μάλλον, πόσο ιδιαίτερες;
«Ωραία πράγματα. Ήταν λίγο παράξενη η τελευταία εβδομάδα. Πολλά ακούστηκαν, ειπώθηκαν, αλλά κοιτούσα να έχω τα αυτιά μου κλειστά γιατί δούλευα. Έκανα κάποιες προπονήσεις στη Θεσσαλονίκη, ακολουθούσα ατομικό πρόγραμμα για βελτίωση, οπότε προσπαθούσα να είμαι συγκεντρωμένος. Να μην αφήνω τα πράγματα να με επηρεάζουν».

-Ναι, αλλά ήταν πράγματα που σε αφορούσαν στο 100%.
«Σίγουρα δεν μπορείς να μένεις τελείως ανεπηρέαστος. Ενοχλεί να ακούγονται κάποια άσχημα πράγματα. Ετσι όμως, είναι η ζωή και ο αθλητισμός. Δεν είμαι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αθλητής που ακούει όσα ακούστηκαν. Που συνέβη ό,τι συνέβη σε εμένα. Είναι φυσιολογικό όταν ο κόσμος ακούει για ποσά τέτοια, ειδικά σε περίοδο κρίσης που ο βασικός μισθός δεν ξεπερνά τα 600 ευρώ, να αντιδρά. Οπότε δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν».

-Ναι, αλλά δεν έβαλες σε κανέναν το πιστόλι στον κρόταφο για να σου δώσει τα λεφτά που πήρες. Σου τα πρόσφεραν.
«Γι' αυτό και δεν έχω σκοπό να απολογηθώ. Απλά ήταν μια δύσκολη εβδομάδα για εμένα και προσπαθούσα να είμαι συγκεντρωμένος μόνο στο κομμάτι που ήθελα εγώ να είμαι».

-Να υποθέσω ότι δεν σηκώθηκες ένα πρωί και είπες «τόσα θέλω». Κάτι θα είχε προηγηθεί.
«Σίγουρα, δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα ό,τι είχα να πω. Αυτό που έγινε ήταν ότι ξύπνησα μια ωραία μέρα στη Θεσσαλονίκη, στο σπιτάκι μου και είδα ότι η Μπαρτσελόνα ενδιαφέρεται για τον Παπανικολάου και πως ψάχνει να κάνει άμεση επαφή με τον Ολυμπιακό για διαπραγματεύσεις. Από εκεί και πέρα ξεκίνησαν όλα. Δεν είμαι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που το ζει αυτό. Πόσοι από τη μια μέρα στην άλλη βρίσκονται αλλού; Άποψη μου είναι ότι αν πας να διευκρινίσεις κάτι, ίσως να παρεξηγηθείς, να μη γίνεις απόλυτα κατανοητός, οπότε προτιμώ να μην πω κάτι. Να το αφήσω έτσι... και όλα καλά».

-Υπέγραψες στην Μπαρτσελόνα και μετά ενσωματώθηκες στην Εθνική, από την οποία ο κόσμος περιμένει ένα μετάλλιο (οι Ελληνες είμαστε γνωστοί ως... ολιγαρκείς).
«Με το που μπαίνεις στην Εθνική κλείνουν οι άλλες πόρτες. Του συλλόγου σου, των διακοπών σου, του τι έγινε πέρυσι ή τι θα γίνει του χρόνου. Τα πάντα! Κλείνουν όλα και συγκεντρώνεσαι σε αυτό που λέγεται "Εθνική". Εδώ εκπροσωπείς όχι μόνο τον εαυτό σου, όχι μόνο την ομάδα σου, αλλά και 10 εκατ. Έλληνες. Οπότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να παλέψεις για το καλύτερο δυνατό, να είσαι συγκεντρωμένος και μέσα από ομαδική προσπάθεια και σκληρή δουλειά, όλοι μαζί να βγάλουμε ένα καλό αποτέλεσμα και οι 12 που θα είναι στο τουρνουά να βγάλουν ένα καλό σύνολο».

-Τέσσερα χρόνια χωρίς μετάλλιο είναι πολλά για την Εθνική στο μπάσκετ. Συνεπώς, οι απαιτήσεις δεν είναι πρωτόγνωρες για εσάς...
«Να σου πω κάτι; Δεν είναι καθόλου πρωτόγνωρο, ειδικά στο μπάσκετ. Αυτό όμως, που είναι λίγο παράξενο είναι ότι ναι μεν φέτος υπήρξε λίγο μεγαλύτερη προσέλευση στο γήπεδο -σε Α1 και Ευρωλίγκα- σε σχέση με άλλες χρονιές, αλλά ουδεμία σχέση είχε με αυτή που υπάρχει στο ποδόσφαιρο».