Ζευγώλης: «Έχει πάρει το δρόμο του ο Αθηναϊκός»

Με αφορμή τη μεγάλη επιτυχία του συγκροτήματος του Βύρωνα, που μπήκε στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες, μίλησε στο Sentra FM 103.3 για το μερίδιο επιτυχίας που του αναλογεί, που είναι το μικρότερο δυνατό, τον τρόπο λειτουργίας του συλλόγου, ο οποίος δείχνει το δρόμο ακόμα και στις ΚΑΕ, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα στο ελληνικό μπάσκετ. Αναλυτικά τα όσα είπε...

Για το ρεκόρ που πέτυχε ο Αθηναϊκός και το μερίδιο της επιτυχίας του: «Ήταν ο Δικαιουλάκος, ο Κτιστάκης κι εγώ. Εγώ έχω το μικρότερο μερίδιο. Αυτοί οι δύο έφτασαν μέχρι τις 80 νίκες. Είναι πολύ μεγάλο γεγονός αυτό που έχει πετύχει ο Αθηναϊκός. Όχι μόνο το τωρινό, αλλά γενικά στο γυναικείο μπάσκετ, το οποίο βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση».

Για το εάν συγκρίνεται ο Σπόρτιγκ, στην τεχνική ηγεσία του οποίου βρισκόταν στο παρελθόν, και ο σύγχρονος Αθηναϊκός: «Την εποχή του Σπόρτιγκ στο ελληνικό γυναικείο μπάσκετ το επίπεδο ήταν πιο ψηλό. Τα τελευταία χρόνια στο γυναικείο μπάσκετ υπάρχουν λίγες ομάδες που έχουν πολλές καλές παίκτριες μαζί. Επικρατεί η σκέψη να φεύγουν στο εξωτερικό. Όλες οι καλές παίκτριες που έπαιζαν στην Εθνική τότε προέρχονταν από τις καλές ομάδες της Ελλάδας, όπως η Καλαμαριά, η ΜΕΝΤ, το Φάληρο και κάποτε η Γλυφάδα. Υπήρχαν αρκετές ισχυρές ομάδες. Ο Σπόρτιγκ ήταν ομάδα που με τον ερχομό της Κωνσταντινίδου ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο. Ανέλαβα το Σπόρτιγκ το 1985 όταν ήμουν φαντάρος. Έμεινα μαζί τους δύο χρόνια σερί. Ήταν ομάδα πολύ δυνατή. Ο Αθηναϊκός έκανε κάτι περισσότερο, με μεγαλύτερο μπάτζετ όμως. Έφτιαξε πολύ ισχυρή ομάδα, η οποία κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό».

Για το πώς φτιάχθηκε αυτή η ομάδα: «Έχει δομηθεί από έναν άνθρωπο φοβερά συγκεντρωτικό και πάρα πολύ εύστοχο σε ό,τι κι αν επιλέγει να κάνει. Οργάνωσε πολύ καλά την ομάδα και είχε αρκετούς χορηγούς. Έδειξε το δρόμο ακόμα και για το ανδρικό μπάσκετ. Πλέον, έχει πάρει το δρόμο της. Το μόνο που αλλάζει είναι το ρόστερ και τα στελέχη της. Αυτό συνεχίσαμε κι εμείς φέτος. Έχει μικρότερο μπάτζετ σε σχέση με τα συνήθη δεδομένα του Αθηναϊκού, λόγω και της κρίσης. Παρόλο που είχαμε ατυχίες με τραυματισμούς, η ομάδα έχει κάποια στοιχεία που σε υποχρεώνουν να προσαρμοστείς σε αυτά και να μπεις σε μια λογική πολλών προπονήσεων. Πλέον, στο γυναικείο μπάσκετ εφαρμόζω πράγματα που χρησιμοποιούσα στην Α1 Ανδρών. Σε τέτοιο επίπεδο είμαστε και η ομάδα ζητάει ακόμα περισσότερα».

Για τη σύγκριση που γίνεται μεταξύ γυναικείου και ανδρικού αθλητισμού: «Τα μειονεκτικά σχόλια που γίνονταν κάποτε για το γυναικείο μπάσκετ και γενικά το γυναικείο αθλητισμό έχουν σταματήσει μετά και τις επιτυχίες που έχουν έρθει από τις γυναίκες. Τρανή απόδειξη είναι η γυναικεία ομάδα πόλο. Οι Γυναίκες έχουν πλέον τη δυναμική. Είναι και παιχνίδι που είναι σώμα με σώμα. Κάποτε έλεγαν ότι κάνουν μόνο για το βόλεϊ. Στο μπάσκετ έχουμε πάρα πολύ δυνατές και ταλαντούχες κοπέλες. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε ασχοληθεί τόσο με το συγκεκριμένο άθλημα ώστε να γίνουν περισσότερες και καλύτερες ακαδημίες. Υπάρχει περιορισμένος αριθμός παικτριών σε υψηλό επίπεδο, ώστε να έχουμε μια δυνατή εθνική ομάδα που να έχει επιτυχίες».

Για την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο: «Η κατάσταση είναι χάλια. Πρέπει να βρεθούν να μπουν σε κάθε σύλλογο για μπασκετικούς λόγους και να μείνουν εκεί. Στην Α1 Ανδρών είναι χειρότερα τα πράγματα. Μπαίνουν άνθρωποι σε κάποιο σύλλογο και για κάποιο λόγο απογοητεύονται εύκολα. Η λύση είναι το παράδειγμα του Αθηναϊκού. Να μαζευτούν αρκετοί άνθρωποι κι όχι ένας, που να θέλουν να βοηθήσουν. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος συλλογικός, όπως μια χορηγία, γιατί οι χορηγίες είναι ελάχιστες εν καιρώ κρίσης».