ΝΒΑ: Η δύναμη της Ευρώπης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (photos+video)

Η regular season στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχει ολοκληρωθεί με πλήθος ευρωπαϊκών αστέρων να διακρίνονται εκτός της «Γηραιάς» ηπείρου για ακόμη μία χρονιά. 

Τρανό παράδειγμα οι υποψηφιότητες για το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη, οι οποίες έχουν κατά κύριο λόγο ευρωπαϊκό... αέρα.

Η δυάδα Νίκολα Γιόκιτς και Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι φαβορί για την κατάκτηση του πολυπόθητου βραβείου και μονάχα εκείνοι από την αρχή μέχρι το τέλος της κούρσας έδιναν το παρών στα MVP Ladder, ενώ ένας ακόμα Ευρωπαίος σταρ ο Λούκα Ντόντσιτς των Ντάλας Μάβερικς έχει θέσει σοβαρή υποψηφιότητα.  

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή... 

• Ο Νίκολα Γιόκιτς, ο περσινός MVP κοντράρεται στα... ίσια με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο (δύο φορές MVP) με τον Σέρβο θρύλο να είναι ο επικρατέστερος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αφού “έσπασε” πολλά ιστορικά ρεκόρ φέτος όπως του ότι έγινε ο μοναδικός παίκτης με 2000+ πόντους, 1000+ ριμπάουντ και 500+ ασίστ σε μία χρονιά, ενώ επίσης έγινε ο πρώτος που είχε θέση στο Top-10 της κατάταξης σε πόντους, ριμπάουντ και ασίστ και πέτυχε και τα περισσότερα triple double με 19 (27.1 πόντους, 13.8 ριμπάουντ και7.9 ασίστ). 

• Από την άλλη, ο Greek Freak, Γιάννης Αντετοκούνμπο έχοντας 29.9 πόντους, 11.6 ριμπάουντ, 5.8 ασίστ ανά αγώνα παραμένει «διψασμένος» για διακρίσεις και τίτλους. Ωστόσο, ο Έλληνας σταρ του ΝΒΑ είχε δηλώσει για τον τίτλο του MVP: «Σε κρατάει πίσω. Πιστεύω πραγματικά σε αυτό: δεν αξιοποιείς πλήρως τις δυνατότητές σου όταν ανησυχείς για λάθος πράγματα. Έχω εμμονή με το μπάσκετ. Θέλω πραγματικά να είμαι όσο καλύτερος μπορώ. Δεν θέλω να είμαι ο πρωταθλητής στο σκοράρισμα. Δεν θέλω να κερδίσω τον τίτλο του MVP. Μπορώ να νοιάζομαι λιγότερο γι' αυτό. Θέλω απλώς να είμαι ο καλύτερος που μπορώ και όπου με πάει αυτό, είμαι εντάξει μ' αυτό.  Αυτό είναι κάτι που με απομακρύνει από τους στόχους που θέλω πραγματικά να πετύχω».

• Ο σταρ των Σίξερς, Τζοέλ Εμπίντ με καταγωγή από το Καμερούν θέλει να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία του θεσμού και παραμένει στην κορυφή της αντίστοιχης λίστας. Μάλιστα πέτυχε το ιστορικό επίτευγμα του να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ με 30,6 πόντους κάτι που έχει να πετύχει πεντάρι στο ΝΒΑ από το 2000 όταν και τα κατάφερε ο θρυλικός Σακίλ Ο’ Νιλ, ενώ όλα αυτά τα σημείωσε σε λιγότερα από 40′ λεπτά μέσο όρο συμμετοχής στους αγώνες.

• Ο τελευταίος και καθόλου υποδεέστερος των παραπάνω Λούκα Ντόντσιτς είναι θέμα χρόνου να κερδίσει τον τίτλο του MVP, αν αυτό δεν γίνει φέτος. Ο Σλοβένος ΝΒΑερ κάνει θαύματα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με 43 double-double! (28.3 πόντοι, 9.2 ριμπάουντ, 8.8 ασίστ ανά αγώνα). Ο Ντότσιτς ήταν εκείνος που οδήγησε στο πλεονέκτημα έδρας στα playoffs το Ντάλας και από εδώ και πέρα θα κριθεί πόσο μακριά θα καταφέρει να τους «κουβαλήσει» στην postseason.

Ποιος όμως άνοιξε τον δρόμο προς την Αμερική; 

Μέχρι να εμφανιστεί ο Τόνι Κούκοτς και να εντυπωσιάσει ανεβαίνοντας γρήγορα τα σκαλοπάτια του τοπ επιπέδου στο ΝΒΑ στη θρυλική ομάδα των Σικάγο Μπουλς, οι μη Αμερικανοί παίκτες της λίγκας δεν είχαν ούτε το κύρος ούτε την προσοχή που θα έπρεπε από τις ομάδες και τους φιλάθλους. 

Οι ουκ ολίγοι συνεχιστές του Κροάτη θρύλου, όπως οι Ντιρκ Νοβίτσκι και τα αδέρφια Γκασόλ με το πέρασμα των χρόνων και τις εντυπωσιακές επιδόσεις τους αναδιαμόρφωσαν τα πλαίσια στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ.  

Πλέον τις τελευταίες σεζόν οι παίκτες που προέρχονται από την Ευρώπη πρωταγωνιστούν στο ΝΒΑ και αυτό αποδεικνύεται από τους αριθμούς και τα βραβεία. 

Και ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας στο πέρας του Ατλαντικού; 

Η αλήθεια είναι πως αναφερόμαστε σε παίκτες με αστείρευτο ταλέντο και σκληρούς «εργάτες» του μπάσκετ, ωστόσο η νοοτροπία της Ευρώπης και το έξυπνο μπάσκετ δεν ταυτίζεται με εκείνη της λάμψης και του θεάματος του ΝΒΑ. 

Οι Ευρωπαίοι παίκτες έχουν συνηθίσει από μικροί σε στρατηγικές νόρμες, καλούπια τακτικής και αμυντικών σχημάτων από τα πρώτα βήματα στα παρκέ γεγονός που αυξάνει την μπασκετική ευφυΐα του αθλητή.  

Την ίδια ώρα στα Κολλέγια των ΗΠΑ η έμφαση δίνεται στο man to man game και την ατομικότητα του παίκτη, όταν στην Ευρώπη η ομαδικότητα είναι εκείνη που κάνει όλη τη δουλειά και όχι η ανάδειξη του μονομερούς ταλέντου.  

Έτσι, με περίσσεια τακτικής «φυτεμένη» στο μυαλό του Ευρωπαίου παίκτη στις ΗΠΑ φαίνεται αυτό που λέμε το μπασκετικό iq, πράγμα που τον ξεχωρίζει. Όταν δε αυτό συνδυάζεται με σωματικές ικανότητες, αθλητικότητα και ταλέντο τότε...  

Τότε έχουμε άλλη μία υποψηφιότητα Ευρωπαίου MVP στο ΝΒΑ....