Οι Καλύτεροι Παίκτες που δεν βγήκαν ποτέ MVP

10. Kevin ΜcHale (Celtics) 1980-93

Ο προπονητής των Houston Rockets υπήρξε ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών της Big 3 των Celtics που κέρδισε τρία πρωταθλήματα τη δεκαετία του 80’. Ωστόσο δεν ήταν «ο» πρωταγωνιστής, κι αυτό εν τέλει φαίνεται να του κόστισε σε ατομικό επίπεδο. Ποιος ήταν ο λόγος; Μα φυσικά ο Larry Bird. Παρόλα αυτά συμμετείχε 7 φορές σε All-Star Game, όντας γνωστός ως υπαρχηγός του «Larry Legend» στους Κέλτες.

9. Dolph Schayes (Syracuse Nationals/Philadelphia 76ers), 1948-64

Αστέρας της πρώτης εποχής του ΝΒΑ, ο οποίος μπορούσε να κάνει τα πάντα στο παρκέ, εξ ου και συμμετείχε σε 12 All-Star Game. Είχε ωστόσο την ατυχία να ανταγωνίζεται κάτι τύπους όπως… ο Bill Russell, o Bob Pettit, o Bob Cousy και αργότερα ο Wilt Chamerlain. Προφανώς και ήταν αδύνατο να καταφέρει να φτάσει στην κορυφή, ωστόσο το 1958 έφτασε πολύ κοντά στο να το πετύχει, τερματίζοντας δεύτερος στη σχετική ψηφοφορία.

8. Dwayne Wade (Miami Heat), 2003-σήμερα

Ένας από τους μεγάλους αδικημένους που δεν έχει καταφέρει ποτέ (και όλα δείχνουν ότι δεν θα μπορέσει ποτέ) να γίνει MVP είναι ο αρχηγός και νυν σταρ των Miami Heat. Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα που ο Wade δεν κατάφερε μέχρι στιγμής να βρεθεί στην κορυφή, δεν είναι τόσο ότι είχε επί μία τετραετία συμπαίκτη τον Lebron και μια διετία των Shaq, όσο το ότι ποτέ δεν κατάφερε να μείνει υγιής. Πέρσι άλλωστε απέδειξε ότι και στα 34 του, μπορεί ακόμα να κάνει θαύματα αν μείνει μακριά από τραυματισμούς.

7. Scottie Pippen (Chicago Bulls), 1988-2003

Όπως και στην περίπτωση του McHale, έτσι και ο Pippen ανήκει σε ένα ιδιαίτερα καταραμένο κλαμπ παικτών. Εκείνων που φαίνονταν τόσο πολύ λόγω της παρουσίας ενός καλύτερου σταρ στην ομάδα. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο σταρ δεν είναι άλλος από τον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών, Michael Jordan. Βέβαια, ο «Ινδιάνος» στάθηκε και για άλλο λόγο άτυχος, καθώς τη χρονιά που ο «Air» εγκατέλειψε για πρώτη φορά, είχε την ατυχία να τερματίσει πίσω από τον εκπληκτικό εκείνη τη σεζόν Hakeem Olajuon στην κούρσα για τον MVP. Ακόμα και χωρίς τίτλο Καλύτερου Παίκτη, ο Pippen συγκαταλέγεται μέσα στους 50 καλύτερους όλων των εποχών, έχοντας κατακτήσει και 6 τίτλους στο πλευρό του Jordan.

6. Patrick Ewing (New York Knicks, Seattle Supersonics, Orlando Magic), 1985-2003

Ο θρύλος των Knicks, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του βρέθηκε να σημειώνει 20+ πόντους και 10+ ριμπάουντ, ήταν εκ των πρωταγωνιστών του ΝΒΑ στη δεκαετία του 90’. Ωστόσο όπως και οι περισσότεροι αστέρες εκείνης της εποχής, το βραβείο του MVP είχε μονοπώλιο, και άκουγε στο όνομα «Michael Jordan» ενώ τη διετία που αποσύρθηκε, είδε την πλάτη του Olajuon.

5. Gary Payton (Seattle Supersonics, L.A. Lakers, Boston Celtics, Miami Heat), 1990-07

Ο «Glove» υπήρξε εκ των κορυφαίων playmaker στην ιστορία του αθλήματος, κυρίως για τις αμυντικές του ικανότητες. Τα κατορθώματά του άλλωστε όταν μάρκαρε τον Michael Jordan, είναι η καλύτερη απόδειξη, καθώς με τον MJ να δηλώνει πως του έβγαινε κυριολεκτικά η πίστη κάθε φορά που τον μάρκαρε. Ωστόσο ποτέ δεν κατάφερε να μπει σοβαρά στο παιχνίδι για τον MVP της σεζόν, ακόμα και όταν έφυγε από το Seattle το έτερον ήμισυ του, Shawn Kemp.

4. Dominique Wilkins (Atlanta Hawks, Los Angeles Clippers, Boston Celtics, San Antonio Spurs, Orlando Magic), 1982-1999

Μπορεί οι περισσότεροι να τον έχουν στη μνήμη τους ως η μηχανή των καρφωμάτων, ωστόσο ο Wilkins ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ. Οι αριθμοί του τη σεζόν 1985-86 (30.3 πόντοι, 7.9 ριμπάουντ) αποδεικνύουν έμπρακτα τον παραπάνω ισχυρισμό. Ωστόσο αυτός ήταν ιδιαίτερα άτυχος, καθώς αρχικά ανταγωνιζόταν για τον τίτλο του κορυφαίου, τους Bird-Magic και ύστερα των Jordan. Δύσκολο το εγχείρημα Dominique…

3. John Stockton (Utah Jazz), 1984-2003

Είναι δεδομένο πως όσο ανεβαίνουμε πιο ψηλά στη λίστα, τα ονόματα που θα έρχονται θα νιώθουμε ότι αδικούνται περισσότερο. Ο John Stockton προφανώς και δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Ίσως εάν ο χαρακτήρας του εντός γηπέδου ήταν πιο ενεργητικός και όχι τόσο χαμηλών τόνων να τα είχε καταφέρει. Ωστόσο αυτό δεν φαίνεται να τον ένοιαζε ιδιαίτερα, πέραν του γεγονότος να κερδίσει κάποιον τίτλο με τους Bulls του Jordan να αποτελούν το κύριο εμπόδιο του. Όπως ήταν άλλωστε και ο ίδιος ο «Air» για να κατακτήσει τον τίτλο του κορυφαίου.

2. Isiah Thomas (Detroit Pistons), 1981-1994

Τι κοινό έχει ο Isiah Thomas και o Dominique Wilkins; Μα προφανώς είχαν πάντοτε μπροστά τους, τους ίδιους παίκτες για το βραβείο του MVP (Bird-Magic και ύστερα Jordan). Για τον Thomas ωστόσο είναι ίσως αδιανόητο πως όχι μόνο δεν κατάφερε να το κατακτήσει, αλλά ποτέ δεν έφτασε κοντά! Ο «κοντορεβιθούλης» αλλά θαυματουργός point guard, ήταν ο πρωταγωνιστής της ομάδας του, ειδικότερα στην πορεία των «Bad Boys» προς το repeat τη διετία 1989-90. Παρόλα αυτά ποτέ δεν κατάφερε να συγκινήσει τους ψηφοφόρους για τον τίτλο του MVP.

1. Jerry West (L.A. Lakers), 1960-74

Είναι ο παίκτης που έχει φτάσει πιο κοντά από ποτέ στην κατάκτηση του συγκεκριμένου βραβείου, κι όμως πάντα τερμάτιζε δεύτερος στη σχετική ψηφοφορία. Ούτε λίγο ούτε πολύ τέσσερις φορές ψηφίστηκε δεύτερος ο σταρ της μεγάλης ομάδας των Lakers των 70’s. Στα 14 χρόνια που έπαιξε μπάσκετ, αγωνίστηκε σε αμφότερα All-Star Game, κατέκτησε το πρωτάθλημα του 72’, ενώ κρατάει ένα σημαντικό ρεκόρ. Εκείνο του MVP των Play Off με την ομάδα του να μην κατακτά στο τέλος το πρωτάθλημα!