Είναι βαριά η κληρονομιά κύριε Drummond (photos)

Ο νεαρός center κάθε χρόνο που περνάει γίνεται όλο και πιο κυρίαρχος στο παιχνίδι του και στο πρόσωπό του στηρίζονται τα «πιστόνια» αρχικά για επιστροφή στα Play Off, και μακροπρόθεσμα στην ελίτ του ΝΒΑ. Στην πρεμιέρα άλλωστε του πρωταθλήματος κυριάρχησε πλήρως απέναντι στους Hawks πετυχαίνοντας 18 πόντους ενώ μάζεψε 19 ριμπάουντ!

Η κληρονομιά βέβαια του Drummond μόνο... ελαφριά δεν είναι, καθώς κατά το παρελθόν σπουδαίοι centers αποτελούσαν σημείο αναφοράς κάτω από τα καλάθια του Palace of Detroit. Το Οnsports διάλεξε τους 5 καλύτερους και σας τους παρουσιάζει.

5. Walter Dukes

Πολλοί ίσως να μην γνωρίζετε τον Walter Dukes, ωστόσο είναι βέβαιο ότι ανήκει στην ελίτ των ψηλών των Pistons. Ξεκίνησε την καριέρα από τους Harlem Globetrotters 1953, ενώ έπειτα από μία διετία μετακόμισε στους Knicks και τους Lakers για τις επόμενες δύο σεζόν.
Τα «Πιστόνια» αποτέλεσαν το «σπίτι» του, καθώς φόρεσε τη φανέλα τους για έξι διαδοχικές σεζόν μεταξύ της δεκαετίας του 50’ και του 60’ και αποτέλεσε σημείο αναφοράς της ομάδας εκείνα τα χρόνια. Οι μέσοι όροι του ξεπερνούσαν το double-double (10.4 πόντοι, 11.3 ριμπάουντ), γεγονός που του απέφερε τη συμμετοχή σε δύο All-Star Game(60’ και 61’). Είναι ο έκτος καλύτερος ριμπάουντερ στην ιστορία της ομάδας.
Στο παλμαρέ του ανήκει και ένα όχι και τόσο τιμητικό ρεκόρ, αυτό των περισσότερων αποβολών με έξι φάουλ στην ιστορία του ΝΒΑ μέχρι να εμφανιστεί ο Vern Mikkelsen, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ αποβλήθηκε συνολικά 121 φορές!

4. Rasheed Wallace

O «Sheed» ίσως να αδικείται από τη συγκεκριμένη θέση ωστόσο, μέτρησε το γεγονός ότι περισσότερο αγωνίστηκε ως power forward παρά ως center στο επιτυχημένο πέρασμά του από το Detroit. Ο ερχομός του μεσούσης της περιόδου 2003-04 ήταν η κίνηση-ματ, ώστε η αρμάδα τότε του Larry Brown να φτάσει μέχρι την κατάκτηση της κορυφής του ΝΒΑ, επικρατώντας στους τελικούς των θεωρητικά δυνατότερων Lakers των Kobe, Shaq, Malone και Payton!
Η καριέρα του ξεκίνησε από τους Washington Bullets το 1995, ωστόσο την επόμενη σεζόν και για μία οκταετία αποτέλεσε βασική μονάδα των περίφημων Jailblazers μέχρι το 2004. Ο Wallace ήθελε να φτάσει στην κορυφή και έπειτα από λίγη… γραφειοκρατία και ένα παιχνίδι με τους Atlanta Hawks (!), μετακόμισε στο Detroit, όπου με συμπαίκτες τους Billups, Hamilton, Okur, Prince και Ben Wallace κατέκτησαν την κορυφή του ΝΒΑ. Οι Pistons προσπάθησαν να κάνουν τα repeat την επόμενη σεζόν, ωστόσο οι Spurs των Duncan-Parker-Ginobili είχαν αντίθετη άποψη στους Τελικούς.
Ο «Sheed» συνέχισε μέχρι το καλοκαίρι του 2009 στο Detroit, όταν και μετακόμισε στους Celtics, ενώ με το τέλος της σεζόν εκείνης αποχώρισε από την ενεργό δράση για να γυρίσει μία διετία αργότερα για λογαριασμό των New York Knicks, για να βάλει οριστικά τέλος στην καριέρα του το 2013.

Όπως και ο Dukes, έτσι και ο Wallace κατέχει ένα από τα αρνητικά ρεκόρ του ΝΒΑ, που δεν είναι άλλο από εκείνο των περισσότερων τεχνικών ποινών καθώς έχει σύνολο 317! Μέχρι και τεχνική ποινή επειδή κοίταζε το διαιτητή έχει δεχτεί ιδιόρρυθμος πρώην σταρ! Στα θετικά του συγκαταλέγονται οι τέσσερις συμμετοχές του σε All-Star Game (οι δύο ως «Πιστόνι»), ενώ στην καριέρα του μέτρησε κατά μέσο όρο 14.4 πόντους και 6.7 ριμπάουντ.

3. Ben Wallace

O εμβληματικός αρχηγός της σπουδαίας ομάδας του 2004 δεν θα μπορούσε να μην είναι παρόν στη συγκεκριμένη λίστα. Αν και δεν ξεπερνούσε τα 2.06 μ. ο Wallace ήταν μια πραγματική υπερδύναμη και ένα απροσπέλαστο «κάστρο» κάτω από τα καλάθια των Pistons. Μπορεί το σκοράρισμα να μην ήταν ποτέ το φόρτε του (ειδικά οι βολές που είχε μέσο όρο κάτω του 45%), ωστόσο αυτό λίγη σημασία είχε με την συνολική προσφορά του.
Ο Wallace ξεκίνησε την καριέρα του από τους Washington Bullets το 1996 χωρίς μάλιστα να έχει επιλεγεί στο draft, ενώ ύστερα από μία τριετία μετακόμισε στους Magic. Το καλοκαίρι του 2000 ήταν μέσα στο πακέτο παικτών που εστάλησαν στο Detroit στο πλαίσιο της ανταλλαγής του Grant Hill στο Orlando, ωστόσο κανείς δεν μπορούσε να προδικάσει την εντυπωσιακή συνέχεια που θα ακολουθούσε.
Στο Detroit ήταν ο ηγέτης της άμυνας, οι μέσοι όροι του εκτοξεύτηκαν από την πρώτη του κιόλας σεζόν (από τους 4.8 πόντους στους 6.4, τα 1.6 κοψίματα στα 2.3 και από τα 8.2 ριμπάουντ στα 13.2!). Αναδείχτηκε 4 φορές Καλύτερος Αμυντικός του ΝΒΑ, 2 φορές Καλύτερος Ριμπάουντερ και 4 φορές All-Star. Κορυφαία του στιγμή με τους Pistons αποτελεί η κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2004.
Αγωνίστηκε μέχρι το 2006 στο Detroit, ενώ ακολούθησαν δύο διετείς θητείες σε Bulls και Cavaliers, πριν επιστρέψει και πάλι το 2009 στους Pistons μέχρι το 2012 όταν αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση.

2. Bill Laimbeer

Όταν μιλάμε για τους καλύτερους center στην ιστορία των Pistons στη λίστα δεν νοείται να μην βρίσκεται ο Bill Laimbeer. Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος, σίγουρα ωστόσο είναι ο γνωστότερος. Ο «πιο μισητός παίκτης» όπως έχουν αποφανθεί χιλιάδες παίκτες που τον αντιμετώπισαν, τις δεκαετίες του 80’ και του 90’, ήταν εκ των βασικών «γραναζιών» των περίφημων «Bad Boys» που κατέκτησαν δύο back to back πρωταθλήματα το 1989 και 1990.
Η καριέρα του ξεκίνησε από την Ευρώπη καθώς τη σεζόν 1979-80 αγωνίστηκε στην Ιταλία και τη Brescia, ωστόσο από την επόμενη χρονιά μετακόμισε στο ΝΒΑ όπου αγωνίστηκε μέχρι το 1993 όταν και σταμάτησε την καριέρα του (Cleveland Cavaliers 1980-82, Detroit Pistons 1982-1993). Στο Detroit συνάντησε τους Isiah Thomas και Joe Dumars απαρτίζοντας την αυθεντική «Big 3» των Pistons, όντας οι πιστοί φύλακες της 9χρονης θητείας του Chuck Daly στη θέση του προπονητή. Με τις προσθήκες αργότερα των Mashburn, Rodman, Salley, Toney το puzzle των «Bad Boys» ολοκληρώθηκε, που είχε ως αποτέλεσμα τους δύο τίτλους που κατέκτησαν στις αρχές του 90’.
Ο Daly διέκρινε την έφεση του Laimbeer να είναι αποδοτικός επιθετικά καλύτερα μακριά από το καλάθι, κι έτσι τον ενθάρρυνε να βελτιώσει το περιφερειακό του σουτ, με τα αποτελέσματα να είναι άκρως θετικά. Αγωνίστηκε σε 4 All-Star Game ενώ αναδείχτηκε και καλύτερος Ριμπάουντερ το 1986. Είχε κατά μέσο όρο 12.9 πόντους και 9.7 ριμπάουντ. Πλέον εργάζεται επιτυχημένα ως προπονητής στο WNBA κατακτώντας τον τίτλο 3 φορές, ενώ 2 φορές έχει αναδειχτεί Προπονητής της Χρονιάς.

1. Bob Lanier

Με διαφορά ο κορυφαίος center όλων των εποχών για τους Pistons. Οι περισσότεροι δεν τον θυμούνται ωστόσο, τόσο η προσφορά του όσο οι αριθμοί του αρκούν για να τον στείλουν στην κορυφή της λίστας. Ξεκίνησε την καριέρα του από τους Pistons και επί μία δεκαετία αποτέλεσε το σημείο αναφοράς της ομάδας. Οι μέσοι όροι του με τους Pistons προκαλούν ζάλη (22.7 πόντοι, 11.8 ριμπάουντ και 2 κοψίματα ανά αγώνα). Το 1980 μετακόμισε στο Milwaukee όπου αγωνίστηκε μέχρι το 1984, όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Από το 1992 αποτελεί μέλος του Hall of Fame, έχει συμμετάσχει σε 8 All-Star Game (7 ως «πιστόνι»), ενώ στην ιστορία των Pistons είναι τρίτος σε κοψίματα, δεύτερος ριμπάουντερ και πρώτος σκόρερ όλων εποχών. Και στις δύο ομάδες που αγωνίστηκε η φανέλα του κοσμεί την οροφή των γηπέδων τους.