Houston Rockets: Οι σπουδαιότερες ομάδες της ιστορίας τους
Με την προσθήκη του Ty Lawson οι Rockets ολοκλήρωσαν μία ακόμα εξαιρετική, τα τελευταία χρόνια, μεταγραφή δημιουργώντας μια εξαιρετική τριπλέτα παικτών (Lawson-Harden-Howard) που είναι ικανή να τους οδηγήσει μέχρι και την κορυφή του ΝΒΑ. Το αν θα τα καταφέρουν είναι δική τους υπόθεση.
Διαβάστε παρακάτω τις πλέον περίφημες ομάδες των «ρουκετών» από την εποχή που μετακόμισαν από το San Diego (1971) στο Houston μέχρι και σήμερα.
«Malone Era», 1976-1982
Το 1976 αποτέλεσε χρονιά ορόσημο για τις «ρουκέτες» για δύο λόγους. Πρώτον διότι ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαν ως Houston Rockets στην post season αλλά και δεύτερον γιατί στην ομάδα έφτασε ο «Μωυσής» του ΝΒΑ και μετέπειτα ηγέτης τους, ο Moses Malone. Παρέα με τους Rudy Tomjanovic και Calvin Murphy αποτέλεσαν την «Αγία Τριάδα» της ομάδας, η οποία θα πρωταγωνιστούσε τα επόμενα χρόνια. Τη σεζόν 1978-79 μάλιστα επελέγησαν και οι τρεις να αγωνιστούν στο All-Star Game με τον Malone να αναδεικνύεται μάλιστα MVP.
Η ομάδα έφτασε στο πικ της δύο χρόνια αργότερα, όταν έφτασε μέχρι τους τελικούς του ΝΒΑ! Η ομάδα τελείωσε τη σεζόν με αρνητικό ρεκόρ 40-42 (!), ωστόσο αυτό δεν την εμπόδισε να φτάσει να αντιμετωπίσει στους Τελικούς τους Celtics του Larry Bird, αποκλείοντας διαδοχικά Lakers (2-1), San Antonio Spurs (4-3) και Kings (4-1). Ο «Larry Legend» ωστόσο ήταν πιο έτοιμος οδηγώντας τους «Κέλτες» στην κατάκτηση του τίτλου με 4-2 νίκες. Αυτή ουσιαστικά η πορεία αποδείχτηκε το «κύκνειο άσμα» της ομάδας αλλά και της θητείας του Malone ο οποίος ένα χρόνο αργότερα θα μετακόμιζε στους 76ers, κλείνοντας έτσι τον κύκλο εκείνης της σπουδαίας εξαετίας.
«The Twin Towers», 1983-1987
Η επόμενη της αποχώρησης του Malone έφερε μαύρες μέρες στο Houston, με την ομάδα να τελειώνει τις επόμενες δύο σεζόν με ρεκόρ 14-68 και 29-53. Σε ένα από τα παιχνίδια της τύχης στην ομάδα έτυχε δύο διαδοχικές χρονιές (1983,1984) το Νο. 1 του draft, επιλέγοντας τους Ralph Sampson και Hakeem Olajuon αντίστοιχα. Και οι δύο παίκτες αγωνίζονταν στη θέση του center, αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε τον προπονητή της ομάδας Bill Fitch να τους ξεκινάει μαζί στην πεντάδα, απαρτίζοντας τους περίφημους «Δίδυμους Πύργους» του Houston.
Αλησμόνητη έχει μείνει η σεζόν 1985-86 όταν οι Rockets έφτασαν πάλι μέχρι τους τελικούς, αποκλείοντας διαδοχικά τους Kings (3-0), Nuggets (4-2) και Lakers (4-1). Στη σειρά με τους «λιμνάνθρωπους» μάλιστα, πέτυχαν κάτι εκπληκτικό καθώς έχοντας μειονέκτημα έδρας και όντας πίσω με 1-0, έπαιξαν εξαιρετικά στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια πετυχαίνοντας ισάριθμες νίκες απέναντι στους εν ενεργεία πρωταθλητές. Χαρακτηριστικότερη στιγμή αποτελεί εκείνη του τελευταίου αγώνα στο Los Angeles με τον Sampson να πετυχαίνει ένα από τα μεγαλύτερα buzzer beaters στην ιστορία του ΝΒΑ.
Στους τελικούς ωστόσο περίμεναν για μία ακόμα φορά ο κακός του δαίμονας, Celtics, οι οποίοι όπως και το 1981 επικράτησαν με 4-2 νίκες αφήνοντας τους για μία ακόμα φορά με τη «μπουκιά στο στόμα». Έκτοτε οι «Twin Towers» δεν μπόρεσαν ποτέ ξανά να πάνε μακριά την ομάδα στα Play Off, με τους σοβαρούς τραυματισμούς του Sampson να παίζουν σημαντικό ρόλο. Η εποχή των «Δίδυμων Πύργων» έληξε οριστικά με την ανταλλαγή του τελευταίου στους 76ers το 1987, και τον Olajuon να σηκώνει τα επόμενα χρόνια μόνος του το βάρος των Rockets. Όπως αποδείχτηκε εν τέλει, η υπομονή του επιβραβεύτηκε.
Το repeat (1993-95) και η πρώτη «Big 3»
Το 1993 η ομάδα περνά στα χέρια του Leslie Alexander και οι Rockets επιστρέφουν στις επιτυχίες. Με τον Rudy Tomjanovic στο τιμόνι τους, και τον Olajuon στα καλύτερά του, αποτελούν μία εκ των κύριων υποψήφιων για να αναλάβουν τα σκήπτρα των Chicago Bulls του αποχωρήσαντα για πρώτη φορά από την ενεργό δράση, Michael Jordan.
Συνεπικουρούμενος από τους Kenny Smith, Otis Thorpe, Vernon Maxwell, Robert Horry, Mario Ellie και Sam Cassel, ο Hakeem «The Dream», αναδείχτηκε MVP και Καλύτερος Αμυντικός της σεζόν, ενώ στα Play Off οδήγησε τους Rockets στη «Γη της επαγγελίας», νικώντας τους Knicks με ρεκόρ 4-3 νίκες στους Τελικούς εκείνης της σεζόν. Προηγουμένως είχαν αποκλείσει τους Trailblazers (3-1), Suns (4-3) και Jazz (4-1).
Η επόμενη χρονιά δεν ξεκίνησε καλά για τους πρωταθλητές οι οποίοι είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους. Αυτό οδήγησε τους ιθύνοντες της ομάδας στην ανταλλαγή που έστειλε τον Otis Thorpe στο Portland φέρνοντας στο Houston τον Clyde «The Glide» Drexler. Με την προσθήκη του «Jordan της Δύσης» η ομάδα βρήκε τα πατήματά της, φτάνοντας στην κατάκτηση ενός ακόμα τίτλου. Οι αντίπαλοι στον Τελικό ήταν οι Orlando Magic των Penny Hardaway και Shaquille O’Neal, οι οποίοι ωστόσο αποτέλεσαν εύκολη λεία και «σκουπίστηκαν» με 4-0.
Επόμενη κίνηση των Rockets για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τους Bulls του επιστρέψαντα Jordan, ήταν να δημιουργήσουν την περίφημη «Big 3» η οποία αποτελείτο από τους ήδη υπάρχοντες στο ρόστερ Olajuon-Drexler και του άρτι αφιχθέντα Charles Barkley το 1996. Το ταβάνι τους ωστόσο αποτέλεσαν οι Τελικοί της Δυτικής Περιφέρειας εκείνης της σεζόν, με τους Utah Jazz να περνούν στον τελικό με 4-2 χάρη στο τρίποντο του Stockton στο τελευταίο δευτερόλεπτο του έκτου αγώνα.
Η εποχή ουσιαστικά της Big 3 τέλειωσε τη σεζόν 2000-01, με την ανταλλαγή που έστειλε τον Olajuon στους Toronto Raptors, ενώ νωρίτερα είχαν αποσυρθεί οι Drexler-Barkley.
Η εποχή των «Τ-Mac – Yao» (2002-2009) και η νέα ελπίδα (2013 - …)
Οι Rockets πλέον δεν αποτελούσαν την ομάδα του Olajuon και αυτή η μετάβαση ήταν δύσκολη τον πρώτο καιρό, καθώς οι φίλαθλοι της ομάδας έψαχναν εναγωνίως τον νέο τους ηγέτη. Η αρχή έγινε με την επιλογή του Κινέζου γίγαντα των 2,29 εκατοστών, Yao Ming, στο Νο.1 του draft του 2002 ωστόσο το alter ego του, Steve Francis δεν έπειθε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Τελικώς αυτό άλλαξε με τον τελευταίο να αποχωρεί για τους Magic και τον σπουδαίο Tracy McGrady να έρχεται στο Houston με προοπτική να σχηματίσει παρέα με τον Yao ένα από τα πλέον αχτύπητα δίδυμα στο ΝΒΑ.
Υπήρχαν στιγμές που με τους δύο παίκτες στο ρόστερ, οι «ρουκέτες» έπαιζαν φανταστικό μπάσκετ, ωστόσο το γεγονός ότι και οι δυο ταλαιπωρούνταν συνεχώς από τραυματισμούς ήταν αρκετό για να τους εμποδίσει να επιτύχουν αυτό που μπορούσαν. Η ομάδα κατάφερε να ξεπεράσει μόλις μια φορά το φράγμα του πρώτου γύρου των Play Off το 2009, και αυτή με τους δύο σταρ τραυματίες και σε ρόλο ηγέτη τον Ron Artest!
Ο κύκλος εκείνης της ομάδας έκλεισε τελικώς το 2009 με τον McGrady να αποχωρεί για τη Νέα Υόρκη, ενώ ένα χρόνο αργότερα ο Yao θα έπαιρνε την απόφαση να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Από τότε χρειάστηκε να περάσουν τρεις σεζόν χωρίς να συμμετάσχουν στα Play Off. Αυτό πραγματοποιήθηκε το 2013 όταν οι Rockets αποκλείστηκαν από τους Thunder στο πρώτο γύρο της post season. Αυτό λίγο τους στενοχώρησε ωστόσο καθώς ο νέος προπονητής Kevin McHale και ο GM Darryl Morey ξεκίνησαν να δημιουργούν κάτι καλό, καθώς είχαν ήδη αποκτήσει στις αρχές εκείνης της σεζόν τον James Harden, ενώ τα επόμενα χρόνια στο Houston ήρθαν σπουδαίοι παίκτες όπως ο Dwight Howard, o Trevor Ariza, o Jason Terry, o Corey Brewer και εσχάτως ο Ty Lawson, που συνθέτουν μία εξαιρετικά δυνατή ομάδα εφέτος που έχει ένα μόνο σκοπό. Να θυμίσει στο φίλαθλο κοινό του Houston μέρες που είχαν φέρει παλιότερα ο Olajuon και η παρέα του. Θα τα καταφέρουν άραγε;