Vin Baker: Ο παίκτης πριν τον… barista (videos)

Ο θρύλος του Hartford

Γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1971 στην πόλη Lake Wales της Florida, και μπήκε στο ΝΒΑ το 1993 φορώντας τη φανέλα των Milwaukee Bucks οι οποίοι τον είχαν επιλέξει στο Νο. 8 του draft εκείνης της χρονιάς. Μέχρι την είσοδό του στο ΝΒΑ είχε πολλά παράσημα από την παρουσία του στο κολλέγιο του Hartford στο οποίο θεωρείται θρύλος ακόμα και σήμερα. Παραμένει ακόμα ο πρώτος σκόρερ του καθώς στα τέσσερα χρόνια που φοίτησε εκεί πέτυχε 2,238 πόντους, με τη φανέλα του με το #42 να κοσμεί την οροφή του γηπέδου.

Ημέρες δόξας σε Milwaukee-Seattle

Στο Milwaukee τον περίμεναν να κάνει τη διαφορά στη ρακέτα τους (και όχι μόνο) , αφού με κορμί 2,11 έχοντας μάλιστα την ικανότητα να σουτάρει και περιφερειακά ήταν φανερό πως προοριζόταν για μεγάλα πράγματα. Τη rookie του χρονιά είχε 13.5 πόντους και 7.6 ριμπάουντ ανά αγώνα, δείχνοντας ένα μικρό δείγμα του τι θα ακολουθούσε. Την επόμενη σεζόν στους Bucks έφτασε ο Glenn Robinson και μαζί με τον Baker έγιναν οι ηγέτες των «ελαφιών». Ο δυναμικός τότε forward/center είδε τους αριθμούς του να εκτοξεύονται τη δεύτερη σεζόν του στους 17.7 πόντους και τις επόμενες δύο στους 21 (!) με αποτέλεσμα να κληθεί διαδοχικά σε τέσσερα All-Star Game. Η αποτυχία ωστόσο του διδύμου Robinson-Baker να οδηγήσει την ομάδα στην post season οδήγησαν στην απόφαση των Bucks πως ένας εκ των δύο έπρεπε να αποχωρήσει.
Αυτός που πλήρωσε τελικά τη νύφη ήταν ο Baker ο οποίος το 1996 έκανε το αντίθετο δρομολόγιο με τους Tyron Hill και Terrell Brandon για να καταλήξει στους Seattle Supersonics ως αντικαταστάτης του Shawn Kemp. Στο Seattle συνέχισε να φορτώνει με καλάθια τις αντίπαλες άμυνες καθώς την πρώτη του σεζόν μετρούσε κατά μέσο όρο 19.2 πόντους και 8 ριμπάουντ. Επίδοση που του εξασφάλισε και την (τελευταία του) συμμετοχή σε All-Star Game, ενώ στο τέλος της σεζόν αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην καριέρα σε αγώνες Play Off. Κάπου εκεί όμως θα άρχιζε η κατηφόρα.

Από χρυσός Ολυμπιονίκης… στον πάτο

Την επόμενη σεζόν στο Seattle εμφανίστηκε άλλος παίκτης τελειώνοντας τη σεζόν με 13.8 πόντους μ.ο., ενώ τις επόμενες χρονιές παρουσιαζόταν κάθε χρόνο και πιο βαρύς. Αυτό ωστόσο δεν τον εμπόδισε το καλοκαίρι του 2000 να είναι ένας εκ των εκλεκτών του Rudy Tomjanovich για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Sydney. Αυτή ωστόσο ήταν μία αναλαμπή πριν την… κατρακύλα.
Το 2002 έγινε ανταλλαγή καταλήγοντας τελικά στη Βοστόνη και τους Celtics. Ο Baker ωστόσο φαινόταν πως δεν ήταν ο παίκτης που ήταν παλιά, καθώς το υπέρβαρο κορμί του (160 Kg) επηρέαζε σε πολύ μεγάλο βαθμό το παιχνίδι του όσο και την ψυχολογία του. Αιτία των παραπανίσιων κιλών του ήταν το αλκοόλ, καθώς όπως δήλωσε αργότερα κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες στα ξενοδοχεία πριν τους αγώνες αλλά και στο σπίτι του μετά από έναν κακό αγώνα. Σε μια προπόνηση μάλιστα ο προπονητής των «Κελτών» Jim O’Brien τον έστειλε σπίτι του καθώς βρωμοκοπούσε… ουίσκι! Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Baker, με τους Celtics να τον αφήνουν ελεύθερο το 2004. Δεν θα έμενε και πολύ χωρίς δουλειά καθώς λίγες μέρες μετά τον απέκτησαν οι New York Knicks, με τους οποίους αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην καριέρα στην post season.
Ουσιαστικά εκεί τελείωσε και η καριέρα του στο ΝΒΑ, καθώς τα προβλήματα με το αλκοόλ του είχαν δημιουργήσει πρόβλημα στην ψυχολογία του με αποτέλεσμα σε καμία από τις μετέπειτα ομάδες του (Rockets, Clippers, Timberwolves) να μην μείνει παραπάνω από μισή σεζόν. Τελευταία του επίσημη ομάδα ήταν οι «λύκοι» από τους οποίους έμεινε ελεύθερος το Νοέμβριο του 2006 μην παίζοντας ούτε ένα παιχνίδι.

Η ζωή μακριά από τα γήπεδα

Ο Baker φημολογείται ότι από τα συμβόλαιά του στο ΝΒΑ κέρδισε πάνω από 100 εκατ. δολάρια ωστόσο τα έχασε όλα και με το παραπάνω λόγω των προβλημάτων του, με τη βίλα του 930 m2 στο Durham του Connecticut να μπαίνει σε πλειστηριασμό το 2008 και να αγοράζεται έναντι 2.8 εκατομμυρίων προκειμένου να ξεπληρώσει τα χρέη του. Πλέον έχει ξεφύγει από τη μιζέρια και τα προβλήματα που τον ταλαιπωρούσαν, βάζοντας τη ζωή του σταδιακά στον ίσιο δρόμο. Όντας πατέρας τεσσάρων παιδιών δουλεύει πλέον ως barista σε γνωστή καφετέρια στην Αμερική, και εκπαιδεύεται μάλιστα για να αναλάβει χρέη manager του συγκεκριμένου καταστήματος! Όχι και άσχημα για κάποιον που είχε τα πάντα, τα έχασε όλα, βρέθηκε λόγω του προβλήματός του ένα βήμα πριν το θάνατο και τελικά ορθοπόδησε και κατάφερε σταδιακά να ξαναβρεί τη ζωή του. Good luck Mr. Baker…