Μουντομπάσκετ 2019: Οι τρεις… σωματοφύλακες της Ελλάδας
Παπανικολάου, Σλούκας και Μάντζαρης 10 χρόνια μετά το Mundobasket U19 και το ασημένιο μετάλλιο στη Νέα Ζηλανδία, παλεύουν ξανά σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ για την Ελλάδα.
Πριν από 10 χρόνια, οι Κώστας Σλούκας, Βαγγέλης Μάντζαρης και Κώστας Παπανικολάου, αγωνίζονταν ξανά σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ. Με τη διαφορά ότι αυτό ήταν ένα Μουντομπάσκετ για ομάδες κάτω των 19 ετών. Τότε, η Ελλάδα με τους τρεις νεαρούς στη σύνθεσή της έφτασε μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε από τις ΗΠΑ, ενώ ήδη μετρούσε δυο σερί κατακτήσεις αντίστοιχων Ευρωμπάσκετ.
Τώρα, 10 χρόνια μετά το 2009, οι Σλούκας, Μάντζαρης και Παπανικολάου είναι και πάλι σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ με τη φανέλα της Ελλάδας. Αυτή τη φορά, είναι το Μουντομπάσκετ της Κίνας αυτό στο οποίο συμμετέχουν οι τρεις «σωματοφύλακες» της «γαλανόελυκης», όπως τους κατονομάζει το site της FIBA, και μιλούν για αυτή τους την εμπειρία αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να αγωνίζεται κανείς για την εθνική ομάδα της χώρας του.
Αναλυτικά όσα είπαν οι τρεις διεθνείς
Κώστας Παπανικολάου: «Ήμουν ένας από τους τυχερούς που είχε την ευκαιρία να ζήσει μεγάλες στιγμές με τις εθνικές ομάδες, ειδικότερα στα μικρότερα κλιμάκια. Κερδίσαμε κάποια μετάλλια, αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι πριν 10 χρόνια στη Νέα Ζηλανδία τερματίσαμε δεύτεροι. Ελπίζουμε τη φετινή σεζόν να έχουμε μια καλή… επέτειο για να κάνουμε κάτι ξεχωριστό, 10 χρόνια μετά.
Μπορεί να ακουστεί κλισέ, αλλά είμαστε σαν πραγματική οικογένεια. Το εννοώ πραγματικά. Όλοι μπορούν να δουν τι σχέση μας εντός κι εκτός παρκέ. Ακόμα και όταν είναι ανοικτές οι κάμερες εμείς κάνουμε πλάκα μεταξύ μας. Αυτό μας βοηθάει στο να βγάλουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Είμαι τυχερός και περήφανος που ανήκω σε αυτό το γκρουπ παικτών».
Βαγγέλης Μάντζαρης: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα τον εθνικό ύμνο φορώντας αυτή τη φανέλα. Το να περάσω μέσα από όλα τα κλιμάκια των εθνικών ομάδων με βοήθησε να αισθανθώ την τιμή και την αναμονή, κάθε φορά που είχα την ευκαιρία να παίξω.
Όταν σε προσκαλούν οι «μικρές» εθνικές ομάδες για πρώτη φορά είναι κάτι που δεν ξεχνάς ποτέ στην καριέρα σου. Υπάρχουν πολλοί νέοι που έχουν το ίδιο όνειρο με εσένα. Είναι το πρώτο σημάδι πως μπορείς να προχωρήσεις και να έχεις προσδοκίες».
Κώστας Σλούκας: «Είναι η πρώτη ανταμοιβή. Μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά. Με ενθάρρυνε και πίστεψα πως μια ημέρα θα βρεθώ στη θέση των ειδώλων της παιδικής μου ηλικίας. Δεν έχει σημασία πόσο μακριά θα φτάσεις σαν επαγγελματίας παίκτης, οι στιγμές που περνάς παίζοντας για την εθνική ομάδα θα έχουν πάντα ξεχωριστή θέση στο βιβλίο των αναμνήσεων».
