Οι ιστορίες του Σαλούστρου για Αντετοκούνμπο και Εθνική ομάδα

Χρήστο, τα τελευταία δυο χρόνια φόρεσες τη φανέλα με το εθνόσημο, ήταν κάτι που είχες ονειρευτεί απο πιτσιρικάς; Θα το άλλαζες με κάτι;

"Όταν ξεκίνησα μπασκετ και πάλι στα 18, ήταν το μεγάλο μου όνειρο, ένα άπιαστο όνειρο. Ήθελα έστω 1 δευτερόλεπτο να παίξω με το εθνόσημο και τα κατάφερα τα τελευταία 2 χρόνια. Είναι τρομερό συναίσθημα και το όνειρο κάθε παιδιού. Τίποτα όμως δεν ήταν δεδομένο, δούλεψα παρά πολυ και όταν φοράω τη φανέλα της εθνικής αισθάνομαι ολοκληρωμένος".

Παρακολουθώντας πλέον τις προσπάθειες της Εθνικής απο την τηλεόραση, σου αφήνει μια πικρή γεύση που είσαι εκτός ή αισθάνεσαι ευλογημένος που βρέθηκες έστω και στην προετοιμασία ενόψει του παγκόσμιου κυπέλλου;

"Δεν ξέρω αν μπορω να το χαρακτηρίσω πικρία, σίγουρα όλοι θέλουν να βρίσκονται στην εθνικη, είναι και ο μπασκετικός σου εγωισμός στη μέση. Πάντα όμως ειμαι με το χαμόγελο και την ικανοποίηση, προσπάθησα να βοηθήσω κι εγώ απο την πλευρά μου και τα κατάφερα. Αισθάνθηκα πολυ όμορφα όταν κατα τη διάρκεια της αποχώρησης μου, άκουσα το ευχαριστώ απο τους συμπαίκτες και τους προπονητές. Υπάρχει πολυ μεγάλος σεβασμός ανάμεσα μας".

Τα περισσότερα χρόνια, για να μην πούμε ολα, αυτό που χαρακτήριζε την Εθνική μας ομάδα, ήταν ο όρος "οικογένεια". Υπάρχει αυτό εφέτος; Πως είναι το κλίμα;

"Πραγματικά το κλίμα είναι εξαιρετικό. Είναι ο ορισμός της ομάδας, όλοι μαζί συνέχεια, όχι μόνον στις προπονήσεις αλλα και στα πειράγματα. Γενικώς χαίρεσαι να βιώνεις τέτοιες καταστάσεις".

Ποιος παίκτης κάνει τα περισσότερα αστεία και ποιος δείχνει πιο σοβαρός;

"Θα έλεγα πως τα περισσότερα αστεία, κάνουν οι Λαρεντζακης και Βασιλόπουλος. Δεν μπορω να πω πως υπάρχει κάποιος που δείχνει σοβαρός, όλοι κάνουν πλάκες, μέχρι να μπουν στο παρκέ. Αν πρέπει να απαντήσω για τη σοβαρότητα κάποιου, είναι του Σλούκα. Είναι απίστευτα προσηλωμένος στις προπονήσεις. Όταν όμως τελειώσει η προπόνηση, είναι πρόσχαρος και φιλικός με όλους και συμμετέχει κανονικά στα πειράγματα".

Μέρος στον χαβαλέ παίρνουν και οι προπονητές και όταν μπαίνετε στο παρκέ σταματούν ολα ή κρατούν γενικώς αποστάσεις;

"Όπως είπα, το κλίμα είναι πολυ ωραίο. Έξω απο το γήπεδο, είμαστε όλοι ήρεμοι και περνάμε όμορφα και με τους προπονητές, υπάρχει οικειότητα. Όμως, όταν μπαίνουμε στο παρκέ, υπάρχουν όρια και αποστάσεις. Μπαίνεις και δουλεύεις".

Είναι γνωστή η σχέση σου με την οικογένεια Αντετοκούνμπο. Πίστευες ότι κάποια στιγμή θα ήσασταν ξανά στα ίδια αποδυτήρια;

"Ήταν ευλογία ότι ήμουν και πάλι συμπαίκτης με τον Γιάννη και τον Θανάση, μόνο ο Γκικας έλειπε. Πραγματικά ήταν πολυ όροφο, το ζησαμε όλοι όπως και ο Κώστας, θυμηθήκαμε καταστάσεις, ήταν εκπληκτικό. Υπάρχει ένας αμοιβαίος σεβασμός και αγάπη, τόσο εντός, όσο κι εκτός γηπέδου".

Όταν αντίκρυσες τον Γιάννη στα αποδυτήρια είπατε κάτι ή απλά "μιλήσατε" με τα μάτια;

"Με τον Γιάννη πάντα μιλούσαμε με τα μάτια, εντός κι εκτός γηπέδου, μεγαλώσαμε μαζί. Σου προκαλεί δέος, υπάρχει σεβασμός, είναι ο MVP του ΝΒΑ, η καλύτερη διαφήμιση για τη χώρα μας. Για μένα πάντα είναι ο Γιάννης, ο μικρός της παρέας, παρόλο που είναι 2,11. Θυμάμαι να του ρίχνω ένα κεφάλι και να συζητάμε πράγματα που μας απασχολούν. Είναι παιδί με όλη τη σημασία της λέξης. Μπορεί να είναι ώριμος, όμως, διατηρεί την παιδικότητα του, δεν έχει μπει στο τρυπάκι του σταρ, είναι άνθρωπος πάνω απ ολα".

Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας μερικές ιστορίες απο το παρελθόν με τον Γιάννη και τα υπόλοιπα παιδιά; Τι σου έχει μείνει αξέχαστο;

"Είναι παρά πολλά και θα χαλάσει η μαγεία αν τα μοιραστώ με κάποιον. Μένουν μέσα μας και έχουμε να ζήσουμε παρά πολλά ακόμη".

Η πιο αστεία στιγμή που θυμάσαι και αναφέρεστε όποτε συναντηθείτε;

"Ατάκες και πλάκες που έχουμε κάνει μεταξύ μας και δεν εχουν ξεχαστεί, έστω κι αν εχουν περάσει 8-9 χρόνια".

Υπάρχει όμως πάντα και η άλλη όψη του νομίσματος, θυμάσαι κάτι που άκουσες ή είδες και συγκινήθηκες σε τέτοιο βαθμό που δεν το έχεις βγάλει απο το μυαλό σου;

"Η οικογένεια είναι πολυ δεμένη. Αυτό που με συγκίνησε πολυ, ήταν ο θάνατος του πατέρα των παιδιών. Θυμάμαι να έρχονται όλοι στην προπόνηση, τις δυσκολίες που πέρασαν. Τα παιδιά αυτά, αξίζουν τα καλύτερα, είναι απίστευτα".

Ολα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και στο μυαλό πλέον, είναι μόνο το παγκόσμιο. Η λέξη μετάλλιο έχει ακουστεί στα πηγαδάκια με τον Γιάννη και τους υπόλοιπους διεθνείς;

"Για να πω την αλήθεια, δεν νομιζω ότι υπάρχει κάποιος που να μην έχει βλέψεις για μετάλλιο ή γενικότερα για διάκριση. Παρόλα αυτά, είναι συγκρατημένοι, δεν πετούν στα σύννεφα. Όλοι γνωρίζουν το υλικό που υπάρχει σε αυτή την Εθνικη ομάδα, ομως είναι πολυ νωρίς ακόμη, έχουμε 15 ημέρες μπροστά μας. Ακόμη και μια ήττα θα μας κάνει καλό, θα δούμε τις αδυναμίες μας. Το σημαντικότερο είναι τα χιαστή ματς, με την προϋπόθεση ότι θα παρουσιαστούμε σοβαροί στους ομίλους. Να είμαστε απο τις ευχάριστες εκπλήξεις και όχι απο τις δυσάρεστες. Να ξέρετε πως όλοι οι διεθνείς εχουν δίψα και παθος για διάκριση. Το μετάλλιο θα έρθει μέσα απο ομαδική δουλεια και προσπάθεια".

Απο ποια θέση και κάτω θεωρείς πως θα είναι αποτυχία για την Εθνική μας ομάδα;

"Δεν μπορω να το προσδιορίσω αυτό. Θεωρώ επιτυχία είναι να κερδίζεις και να βλέπεις κάθε ματς διαφορετικά. Η αποτυχία δεν μου αρέσει σαν λέξη. Τους στόχους τους βάζουν οι προπονητές και οι παίκτες και σας διαβεβαιώνω πως το κίνητρο είναι μεγάλο. Είναι όλοι έτοιμοι να επιτύχουν".

Ποια στοιχεία, αγωνιστικά και μη, χαρακτηρίζουν την εφετινή Εθνική ομάδα;

"Νομιζω ο κορμός, υπάρχουν παιδιά που είναι αρκετά χρόνια μαζί. Ακόμη και τα παιδιά που ήταν στα παράθυρα, όπως ο Κονιαρης ή ο Αθηναιου, είναι παίκτες που πονάνε τη φανέλα. Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα, έχουμε τον MVP του ΝΒΑ, μπορούν να ποστάρουν αρκετοί παίκτες, είναι ο αιφνιδιασμός, παρά πολλά. Αν χρειαζόμαστε βελτίωση σε κάποιον τομέα, αυτό είναι το σουτ αλλα θα το βρούμε στη συνέχεια".

Ο τραυματισμός του Σλούκα, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το πλάνο;

"Επηρεάζει πολυ διότι κακά τα ψέμματα μαζί με τον Νικ, είναι τα δυο γκαρντ που στηρίζεται η εθνικη μας ομάδα. Είναι τρομερό δίδυμο και πρέπει να τους δείτε ακόμη και στην προπόνηση. Προέχει όμως η υγεία του. Μακάρι να καταφέρει και να βρεθεί στην Κίνα αλλα πρώτα απ ολα να γίνει καλά".