«Το μπάσκετ ήταν το άθλημα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις τα τελευταία 30 χρόνια. Στη δεκαετία του '90, τα τηλεοπτικά δικαιώματα στην Ιταλία άξιζαν περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ. Πριν από 30 χρόνια ήταν ίσως 10 εκατομμύρια ευρώ. Την τελευταία σεζόν που έπαιξα μπάσκετ (2002), πλήρωναν 100.000 € για όλη τη λίγκα. Και ρωτάτε γιατί το μπάσκετ είναι τώρα σε αυτήν την κατάσταση; Είναι από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Αν έχεις τηλεοπτικά δικαιώματα, έχεις τα πάντα.
Η Παρτιζάν αξίζει περισσότερο στην Euroleague από κάποιες ομάδες που ήδη παίζουν εκεί και έχουν εγγυημένα συμβόλαια. Η κατάσταση με τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι μια καταστροφή αυτή τη στιγμή. Έβλεπα συλλόγους να παραπονιούνται πάντα ότι η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη στην Euroleague. Αυτό που έκανε τα πράγματα χειρότερα ήταν ο κορωνοϊός, που κατέστρεψε τα πάντα.
Η τηλεόραση είναι το κλειδί. Τι παίρνει η Euroleague από τρεις ρωσικές ομάδες; 300 χιλιάδες ευρώ; Και έχεις μία ομάδα στη Σερβία με τη σερβική τηλεόραση να πληρώνει περίπου 1 εκατ. ευρώ!
Τι φέρνουν οι γαλλικές ομάδες; Ακόμη και η IMG χάνει χρήματα με τους γαλλικούς συλλόγους επειδή η τηλεόρασή τους δίνει μηδέν ευρώ. Παίρνει περισσότερα χρήματα από τη σερβική τηλεόραση παρά με δύο ομάδες που παίζουν στην Euroleague από τη Γαλλία.
Τα τηλεοπτικά δικαιώματα κάνουν τη διαφορά στο ΝΒΑ. Βάζουν όλο και περισσότερα χρήματα. Επειδή τα εισιτήρια είναι περιορισμένα».
