Euroleague: Συγκλονιστική εξομολόγηση από ΜακΚίσικ και Σαντ Ρος για τον ρατσισμό (video)

Ο ΜακΚίσικ ανέφερε: «Μεγαλώνοντας στην Ιντιάνα γνώρισα τον ρατσισμό. Στα 5-6 μου χρόνια δεν ήξερα τι ήταν ακόμη, αλλά η μητέρα μου πάντα μου έλεγε ότι πρέπει να κινούμαι διαφορετικά γιατί είμαι μαύρο αγόρι. Πρέπει να είσαι πολιτισμένος, υπεύθυνος και πειθαρχημένος. Με προετοίμαζε από τότε για τον ρατσισμό και το κατάλαβα αργότερα. Κάθε φορά που ξυπνάμε είναι σαν να βρισκόμαστε σε εμπόλεμη ζώνη. Δεν ξέρεις τι μπορείς να περιμένεις. Ποιος θα σου κάνει κάτι επειδή απλώς δεν του αρέσει το χρώμα του δέρματός σου. Έχω αντιμετωπίσει πολλές καταστάσεις που με έχουν υποτιμήσει, γι’ αυτό έπρεπε να συνεχίσω να παλεύω. Είχα κάποιες φορές που δέχτηκα ρατσιστικά μηνύματα από οπαδούς. Στην αρχή της καριέρα μου τα έπαιρνα πιο βαριά, αλλά όχι πλέον.

Δεν τα παίρνω προσωπικά, δεν ξέρουν καν τι κάνουν και τη σημασία των λέξεων αυτών. Στις ΗΠΑ υπάρχει ρατσισμός και εκεί είναι η οικογένειά μου. Στην Ευρώπη ζω σαν διασημότητα πλέον, γιατί να πάω στις ΗΠΑ και να μου φέρονται άσχημα ή να με σταματούν οι αστυνομικοί επειδή είμαι μαύρος; Δεν θέλω τέτοιες καταστάσεις, αν δεν είναι υποχρεωτικό. Δεν θα έπρεπε να ιδρώνεις όποτε ακούς σειρήνα περιπολικού, αλλά δυστυχώς για τους μαύρους είναι έτσι στις ΗΠΑ. Αξίζουν συγχαρητήρια στην Ευρωλίγκα για το μήνυμα κατά του ρατσισμού».

Από την πλευρά του ο Σαντ-Ρος είπε: «Δεν βίωσα ρατσισμό μέχρι να πάω με τη μητέρα μου στην Ιταλία στα 15. Στο σχολείο σου φέρονται διαφορετικά… Όταν είχα πάει σε ένα κουρείο και έκατσα αφού ήταν η σειρά μου, αλλά μου είπε ‘εδώ δεν κουρεύουμε τέτοια μαλλιά, θα πρέπει να φύγεις’. Μετά μου έπιασε το χέρι μου και με οδήγησε στην έξοδο. Ήμουν 16 χρονών και ένιωσα τόσο άσχημα. Το είπα στη μητέρα μου και δεν ήξερε πώς θα αντιδράσει. Από τότε η ζωή μας ήταν έτσι. Στην Ευρώπη είναι και δεν είναι ρατσιστές. Δεν έχουν συνηθίσει κάποιον σαν εσένα και δεν ξέρουν πώς να αντιδρούν.

Όλοι μου έλεγαν τότε πως έχω ευκαιρία να κάνω καριέρα στο μπάσκετ στην Ευρώπη και προσπάθησα να το σκεφτώ έτσι. Οπότε κάθε φορά που κάποιος με υποτιμούσε ή ήθελε να με ρίξει ή να μου πει κάτι, σκεφτόμουν την οικογένειά μου να χαίρεται για μένα. Στην αρχή της καριέρας μου με επηρέαζαν τα ρατσιστικά μηνύματα, αλλά πλέον τα έχω ξεπεράσει και τα αγνοώ. Ως παίκτες στέλνουμε ένα μήνυμα ενότητας κατά του ρατσισμού και είναι μεγάλη υπόθεση. Πρέπει να στείλεις το μήνυμα και να ελπίζεις πως θα ληφθεί».