Ολυμπιακός: Το μέχρι τέλους… δικαιώθηκε

Από τη στιγμή που ο Βασίλης Σπανούλης έβαλε τον 4153o πόντο του στην Euroleague και ξεπέρασε τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο για να γίνει ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, όλων των εποχών, επί της ουσίας… ολοκληρώθηκε και η τρέχουσα σεζόν για τον Ολυμπιακό. Άλλος, αντικειμενικά εφικτός, στόχος δεν υπάρχει από τη στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» επέλεξαν να υποβιβαστούν στην Α2 στο ελληνικό πρωτάθλημα, να μην διεκδικήσουν το Κύπελλο και να πορευτούν στην Euroleague με μια ομάδα η οποία έχει χαμηλό «ταβάνι» αποδεδειγμένα μετά από έναν ολόκληρο γύρο στη διοργάνωση. Όταν, πάντως, το καλοκαίρι οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, τόσο στο συνέδριο της Θύρας 7 όσο και σε άλλες εκδηλώσεις και δηλώσεις, μιλούσαν για μια ομάδα που θα διεκδικήσει ξανά την παρουσία της σε ένα Final Four και θα τα δώσει όλα για κάτι μεγάλο στην Euroleague, δεν ήταν λίγοι αυτοί που πείστηκαν.

Βλέπετε, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός και οι διοικούντες του ύψωσαν το… λάβαρο του «Μέχρι Τέλους», αρκετοί ήταν εκείνοι που είχαν πειστεί ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα. Μάλιστα είχε διαμορφωθεί ευρέως η άποψη πως θα επιβεβαιωθούν όλα όσα προέβλεπαν στον Πειραιά και πως η κίνηση αυτή του Ολυμπιακού θα αλλάξει τελείως τον... χάρη στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εν τέλει, αποδείχθηκε πως το μόνο αληθινό και σωστά… προσδοκώμενο ήταν το τέλος! Το τέλος της σεζόν για τον Ολυμπιακό από τον Ιανουάριο, το τέλος όλων εκείνων των γεμάτων έπαρση προσδοκιών που είχαν δημιουργήσει οι διοικούντες τους «ερυθρόλευκους» στον κόσμο της ομάδας τους - με... συνεργούς και αρωγούς όσους υπερθεμάτιζαν φανερά αλλά και δια της πλαγίας οδού για το συγκεκριμένο εγχείρημα - αλλά και το τέλος ενός Ολυμπιακού ανταγωνιστικού, πρωταγωνιστή σε Ελλάδα και Ευρώπη κι αντάξιου του μεγέθους της ιστορίας του συλλόγου των Πειραιωτών.

Διότι όσο και αν το ήθελε ο Ολυμπιακός, δεν βρήκε υποστήριξη από «αδερφικές» δυνάμεις στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα η Αδριατική Λίγκα στην οποία διατυμπάνιζε πως θα συνεχίσει να αγωνίζεται η ομάδα. Παράλληλα, δεν ήταν εφικτό να μετατραπεί αίφνης σε μια κλειστή λίγκα τύπου ΝΒΑ η Euroleague. Μπορεί για τους ανθρώπους της διοργανώτριας αρχής να ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βρουν διάφορα επιχειρήματα στην κόντρα τους με τη FIBA και να «πατήσουν» πάνω στο «Μέχρι Τέλους» του Ολυμπιακού για να συνεχίσουν το σχέδιο διάλυσης των εθνικών πρωταθλημάτων και των εθνικών ομάδων, πλην όμως αποδείχθηκε πως όλα όσα έγιναν με τους «ερυθρόλευκους» έπαιξαν τον ρόλο του… πειράματος.

Τι συνέβη στη διάρκεια αυτού του… δοκιμαστικού μοντέλου του «Μέχρι Τέλους»; Ο Ολυμπιακός επί της ουσίας στο ξεκίνημα της σεζόν έδωσε τα «κλειδιά» στον Ντέιβιντ Μπλατ, με τον έμπειρο προπονητή από τη στιγμή που δεν είχε τους περιορισμούς του πρωταθλήματος για την παρουσία Ελλήνων παικτών στην ομάδα, να αποφασίζει πως έπρεπε να δημιουργήσει ένα σύνολο γεμάτο από ξένους παίκτες. Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση ήταν η ποιότητα, η οποία χρειάζεται αρκετά χρήματα για να αγοραστεί πλην όμως αποδείχθηκε πια πως δεν υπήρχε είτε η διάθεση για να δαπανηθούν είτε η οικονομική δυνατότητα για σοβαρή ενίσχυση, αλλά και το πόσο διατεθειμένος ήταν ο Ολυμπιακός να στηρίξει τον Μπλατ. Τρεις μήνες αργότερα, αυτή η στήριξη επί της ουσίας πήγε… περίπατο, ο Μπλατ χρεώθηκε πολύ περισσότερα από όσα έπρεπε και οι προσθαφαιρέσεις παικτών συνεχίζονται για τον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός συνέχισε με τον βοηθό του Μπλατ, ωστόσο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν άλλαξαν πολλά στη φιλοσοφία του. Παράλληλα, για την ομάδα που στήθηκε το καλοκαίρι, δεν υπήρχε η δυνατότητα ούτε να βρει ρυθμό, ούτε και να «επουλώσει» ενδεχόμενες πληγές που θα άνοιγαν άσχημα βράδια στην Ευρωλίγκα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός, οι ιδιοκτήτες του κατά βάση, αποφάσισαν να ρίξουν την ομάδα στην Α2 και το τίμημα αποδείχθηκε αρκετά βαρύ. Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός του Ιανουαρίου είναι έτοιμος και πάλι να αποδεσμεύσει παίκτες, να φέρει πίσω… άρον-άρον Έλληνες όπως ο Χαραλαμπόπουλος που παραχώρησε με τη μορφή δανεισμού έτσι ώστε να «γεμίσει»… τρύπες – μεγαλύτερες κι από την τρύπα του όζοντος – στο ρόστερ και είναι κοντά σε μια νέα αλλαγή προπονητή, τη δεύτερη σε διάστημα μισής σεζόν!

Το «Μέχρι Τέλους», λοιπόν, αποδείχθηκε πως αφορούσε το τέλος του Ολυμπιακού όπως τον γνώριζε ο κόσμος του. Θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να καταφέρουν οι «ερυθρόλευκοι» να επιστρέψουν στο status που ήταν μέχρι τις αρχές του 2019 όταν και οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος αποφάσισαν να στείλουν  την ομάδα τους στην Α2 και να υψώσουν ένα  λάβαρο επανάστασης που αποδείχθηκε πως έμοιαζε περισσότερο με... κυνήγι ανεμόμυλων. Ο Ολυμπιακός βγήκε ζημιωμένος από όλη αυτή την κατάσταση, αφού πλέον καλείται να βρει τρόπο να δημιουργήσει ένα σύνολο ικανό να επαναφέρει την ομάδα στη Basket League (αυτή τη στιγμή είναι 10ος στην Α2) αλλά και να «χτίσει» από την αρχή μια ομάδα ικανή να παρουσιάζει ανταγωνιστικό πρόσωπο στην Euroleague, εκεί όπου οι Πειραιώτες στην παρούσα φάση είναι στη 13η θέση. Το σίγουρο είναι πως σε καμία περίπτωση δεν άξιζε σε αθλητές όπως οι Γιώργος Πρίντεζης και Βασίλης Σπανούλης να περάσουν τα τελευταία χρόνια της μεγάλης καριέρας τους σε τέτοιο περιβάλλον και υπό αυτές τις συνθήκες. Αν, πάντως, κάποιοι θέλουν να επιμένουν πως το «Μέχρι Τέλους» δικαιώθηκε, μπορούν να το κάνουν. Όπως είπαμε, το τέλος αυτό, αφορά το τέλος του Ολυμπιακού που γνώριζε η μπασκετική κοινότητα μέχρι πριν από μερικά χρόνια…