Τζόνσον: «Ιστορικό κλαμπ ο Παναθηναϊκός, δεν θα έχανα την ευκαιρία» (videos)

Ένας ποδοσφαιριστής που πέρασε 10 συνεχόμενα χρόνια στο ΝΒΑ, δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια από τις πιο ηχηρές κινήσεις για μια ευρωπαϊκή ομάδα. Ο Ουέσλι Τζόνσον, λοιπόν, ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές μεταγραφές αυτό το καλοκαίρι για τον Παναθηναϊκό και ο ίδιος είναι έτοιμος να τα δώσει… όλα για να αποδείξει πως είναι «ήρεμη… καταιγίδα», όπως ο ίδιος είπε.

Ο Αμερικανός φόργουορντ μιλώντας στην εκπομπή «Pick’n’roll» στην Cosmote TV, αναφέρθηκε στην απόφασή του να παίξει στο «τριφύλλι», στον κόσμο του Παναθηναϊκού που ήδη τον έχει εντυπωσιάσει και είναι κίνητρο για αυτόν αλλά και στη συνεργασία που αναμένεται να έχει με τους Καλάθη και Φριντέτ.

Αναλυτικά όσα είπε ο Ουέσλι Τζόνσον

Για τον εαυτό του: «Είμαι πολύ παρατηρητικός, όταν πρωτογνωρίζω κάποιον δεν ανοίγομαι. Μου αρέσει να βλέπω πριν μιλήσω, αλλά στη συνέχεια ανοίγομαι. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου σοφό αλλά έχω μεγάλους γονείς κι έτσι έχω πάντα δίπλα τους φίλους που θέλω»

Για την απόφαση του να αφήσει το ΝΒΑ: «Ένιωσα ότι ήταν η ώρα να φύγω, μίλησα με την οικογένεια και τον ατζέντη μου. Ένιωσα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να παίξω για ένα ιστορικό κλαμπ και δεν ήθελα να χάσω αυτή την ευκαιρία»

Τι του έκανε εντύπωση από τον Παναθηναϊκό: «Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ήταν το βασικό μου κίνητρο, ήθελα να νιώσω αυτή την ατμόσφαιρα, ήταν ένα κενό που έπρεπε να συμπληρώσω. Έκανα την έρευνα μου, είδα ποιοι παίκτες έπαιξαν εδώ και πόσους τίτλους έχουν κατακτήσει».

Για τον αθλητή Τζόνσον: «Είμαι μια ήσυχη καταιγίδα! Βλέπεις έναν χαμογελαστό τύπο, έναν συγκροτημένο παίκτη, ο οποίος είναι ήσυχος αλλά αν προκληθεί δεν θες να είσαι κοντά του»

Για το στοιχείο που του αρέσει να κάνει και είναι χρήσιμο για την ομάδα: «Αυτό που θέλω είναι να… θυσιάσω τον εαυτό μου για το καλό της ομάδας. Είτε είναι μια έξτρα πάσα, είτε ένα ριμπάουντ, είτε να ανοίξω το παρκέ με το σουτ. Είμαι ένας παίκτης… κόλλα. Μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα στην ομάδα για να κερδίζει και ο,τι μου ζητήσει ο κόουτς»

Γι’ αυτό που τον έβγαλε από τη ρουτίνα του: «Διαφορετικά ήταν τα πάντα. Είχα μια συγκεκριμένη ρουτίνα, έτρωγα συγκεκριμένο φαγητό πριν από τα παιχνίδια. Τώρα αρχίζουν τα πράγματα να έχουν έναν πιο αργό ρυθμό και αρχίζω να συνηθίζω να κάνω ότι και στις ΗΠΑ»

Για τον Μάικ Τζόνσον, τον οποίο θαύμαζε: «Μου αρέσει πολύ ο στίβος, είχα παρακολουθήσει τα ρεκόρ του Τζόνσον στα 200 και 400 μέτρα. Μου αρέσει το άλμα, το τριπλούν. Είμαι τυχερός γιατί η αδερφή ενός φίλου μου, του Που Τζίτερ, η Μελίτα, έχει πάρει μετάλλια, συνεπώς είμαι συνεχώς διπλά σε ολυμπιονίκες»

Για το αν μπήκε στη διαδικασία να παίξει American Football ή να ασχοληθεί με τον στίβο: «Έκανα τα πάντα! Έπρεπε να παίξω Football γιατί στο μέρος που μεγάλωσα είναι κάτι σαν θρησκεία. Έπαιξα ποδόσφαιρο, έπαιξα μπέιζμπολ, έκανα το σπρίντερ αλλά μεγαλώνοντας ψήλωσα, δεν έγινα πιο δυνατός για να παίξω football κι έτσι επέλεξα το μπάσκετ»

Για το αν είναι «τριάρι»: «Ναι είμαι σμολ φόργουορντ αλλά συμφωνώ με τον Αργύρη Πεδουλάκη δεν υπάρχουν πλέον θέσεις. Όλοι οι παίκτες είναι τόσο ταλαντούχοι που μπορούν να κάνουν τα πάντα, ακόμα τα «4άρια» ή οι σέντερ μπορούν να κατεβάσουν την μπάλα»

Για το πως είναι στην ομάδα και πως τον υποδέχθηκαν: «Όλοι έχουν ανοίξει την αγκαλιά τους και με έχουν υποδεχθεί. Ο Καλάθης, ο Παπαπέτρου, ο Παππάς, ο Τόμας, όλοι είναι πάρα πολύ ομιλητικοί και μου λένε τι πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια της σεζόν και τι περιμένουν από εμένα να κάνω μέσα στο παρκέ»

Αν ήξερε κάποιος από τους τωρινούς συμπαίκτες του: «Ναι και με έχει βοηθήσει πολύ αυτό. Ήξερα πολύ καλά τον Τζίμερ Φριντέτ και την ικανότητα του να σκοράρει κι ένιωσα ενθουσιασμένος όταν έμαθα ότι θα είμαστε συμπαίκτες. Ήξερα και τον Νικ Καλάθη από το Μέμφις, ήξερα την ικανότητα του στην πάσα και το γεγονός ότι βλέπει τόσο καλά το παρκέ. Αυτά με κάνουν να είμαι ενθουσιασμένος για τη συνύπαρξη μας»

Για το τι συμβουλές δίνει στα νέα παιδιά του Παναθηναϊκού: «Στα αποδυτήρια πάντα ρωτάω τους συμπαίκτες μου για τις εμπειρίες τους εντός κι εκτός παρκέ. Στο παρκέ τους εξηγώ ότι πρέπει να δέχονται την κριτική, για να τους φωνάζει ο κόουτς προφανώς κάποιον λόγο έχει για να το κάνει. Η κριτική δεν είναι πάντα αρνητική, μπορεί να είναι και εποικοδομητική. Επίσης, τους εξηγώ πως πρέπει να ξεκουράζονται, πως πρέπει να τρώνε γιατί στη διάρκεια της σεζόν αν δεν προσέχουν τον εαυτό τους τότε θα κουραστούν πολύ. Κι εγώ υπήρξα νέος παίκτης και ρωτούσα πάντα τους συμπαίκτες μου για το πως πρέπει να προετοιμάζομαι. Ποτέ δεν υπάρχει λάθος ερώτηση»

Για το τι τον εμπόδισε να κάνει μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ: «Αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου για όλους τους παίκτες. Δεν θέλω να κατηγορήσω άλλους, πάντα εγώ ήμουν αυτός που έφταιγε αλλά στις ομάδες που ήμουν πάντα μου ζητούσαν κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι. Δεν ήμουν ο εαυτός μου, προσπάθησα και βρήκα έναν καλό ρυθμό, όντας ένας παίκτης που βάζει τρίποντα και παίζει άμυνα. Τα τελευταία χρόνια βρήκα αυτόν τον ρόλο αλλά για να γίνω σούπερ σταρ, με δεδομένο ότι επιλέχθηκα στο Νο4 έπρεπε να… είχαν μοιραστεί διαφορά τα χαρτιά σε μένα»

Πως ήταν στους Λέικερς του Κόμπι: «Ο Κόμπι ήταν μέντορας γιατί με… έσπρωξε να γίνω ένας καλύτερος παίκτης, ώστε στη συνέχεια να μπορώ να βοηθάω νέους παίκτες. Τον παρακολουθούσα καθημερινά, είδα την προετοιμασία του όταν επέστρεφε από τον τραυματισμό του στον αχίλλειο. Πως προετοιμαζόταν για τα παιχνίδια όταν ήταν υγιής, μου έμαθε πως να διαβάζω τον αντίπαλο και γενικότερα πολλά για το παιχνίδι»