Μπλατ: «Μίλησα με την ελπίδα να βοηθήσω ανθρώπους που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες» (video)

Προ ημερών ο Ντέιβιντ Μπλατ συγκλόνισε με τη δημόσια ανακοίνωση του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει. Ο προπονητής του Ολυμπιακού θέλησε με αυτή του την κίνηση να ευαισθητοποιήσει όσους πάσχουν επίσης από σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά και να ενημερώσει τους πάντες για την ασθένεια. Μιλώντας στο euronews, ο Μπλατ εξήγησε την απόφασή του να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά του και αναφέρθηκε στο πως ο ίδιος το αντιμετωπίζει.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Μπλατ:

Κύριε Μπλατ, έχει περάσει μια εβδομάδα από την ημέρα που δημοσιοποιήσατε αυτό το πρόβλημα και μιλήσατε ανοιχτά για αυτήν την ασθένεια με αυτήν την επιστολή σας. Γιατί το αποφασίσατε αυτό;

«Ήταν βαθιά μέσα στο μυαλό μου, προφανώς. Και πραγματικά είχα δυο επιθυμίες με το να βγω και να μιλήσω σχετικά με το πώς έχει αυτή η κατάσταση. Πρώτον, είμαι δημόσιο πρόσωπο. Ο κόσμος με ξέρει, με βλέπει, με αναγνωρίζει και προφανώς θα μπορούσε να πει ότι κάτι δεν ήταν φυσιολογικό με εμένα και αισθάνθηκα ότι ήταν σημαντικό να είμαι ειλικρινής και ευθύς σχετικά με το ποια είναι η κατάστασή μου. Και όχι να λέω δικαιολογίες ή να κρύβω πράγματα, που ειλικρινά δεν υπήρχε λόγος να κρυφτούν. Γενικά, πιστεύω ότι οι άνθρωποι που έχουν προβλήματα διαφόρων ειδών, είτε είναι σωματικά είτε πνευματικά, τείνουν να τα κρύβουν από τους άλλους, κάτι το οποίο για πολλούς λόγους δεν τους κάνει καλό, δεν κάνει καλό στην υγεία τους.

Ο δεύτερος λόγος που βγήκα και δημοσιοποίησα όσα είπα, είναι επειδή είχα την ελπίδα ότι πιθανότατα κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσα να προσφέρω υποστήριξη ή κίνητρο ή έμπνευση σε άλλους ανθρώπους που πάσχουν από αυτού του είδους την αρρώστια που έχω εγώ ή άλλες αρρώστιες που δεν είναι λιγότερο ή είναι πολύ σοβαρότερες».

Ξέρατε κάτι για αυτήν την ασθένεια, πριν σας συμβεί;

«Όχι είναι η αλήθεια. Ειλικρινά, στην κατάστασή μου είχα μια μεγάλη επιθυμία να μάθω τι ήταν αυτή η ασθένεια, τι ακριβώς είναι. Γιατί η πολλαπλή σκλήρυνση δεν είναι μια πολύ γνωστή κατάσταση για τους πιο πολλούς. Εγώ δεν ήξερα τίποτα. Όταν το ακούς είναι λίγο τρομακτικό, ενοχλεί. Είχα την περιέργεια να καταλάβω με τι είχα να κάνω. Συνεπώς, αυτό ήθελα σχετικά γρήγορα, να μάθω τι ακριβώς είναι αυτό».

Και γιατί; Είπατε ότι το δεύτερο ερώτημα ήταν το γιατί...

«Ναι, αυτό ήταν το δεύτερο πράγμα. Είναι μια φυσιολογική ερώτηση. "Γιατί συμβαίνει αυτό σε εμένα;" Και σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν προσπαθείς να λύσεις προβλήματα, το να κατανοήσεις γιατί συμβαίνει αυτό, είναι πολύ σημαντικό. Αλλά δεν υπάρχει απάντηση σε αυτήν την περίπτωση, σε αυτήν την συγκεκριμένη αρρώστια, δεν υπάρχει ξεκάθαρη εξήγηση. Επομένως προσπέρασα γρήγορα το γιατί. Αισθάνθηκα ότι με κρατάει πίσω και δεν με αφήνει να αντιμετωπίσω την τρίτη παράμετρο για το πώς θα λύσω το πρόβλημα, τι χρειάζεται να κάνω, πώς θα γίνω καλύτερα».

Και πώς θα γίνετε;

«Ξέρετε, επειδή αυτή η συγκεκριμένη κατάσταση δεν έχει μέχρι στιγμής κάποια λύση, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να αντιμετωπίσεις τα συμπτώματα. Στην περίπτωσή μου, στο δικό μου είδος πολλαπλής σκλήρυνσης που είναι γνωστή ως Πρωτοπαθής Προϊούσα, με επηρεάζει στην δύναμη και την ισορροπία. Ξέρετε, εξασκούμαι σε καθημερινή βάση και με τρόπο ώστε να βελτιώσω την μυϊκή μου δύναμη, την ευελιξία μου. Και προσπαθώ να έχω έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής που με κρατά σε μια καλή γενική υγεία, κάτι που πάντα σε βοηθά να αντιμετωπίσεις σχεδόν οποιοδήποτε είδος ασθένειας».

Είπατε ότι προσπαθήσατε να μην αλλάξατε την καθημερινότητά σας, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι ήδη η ζωή σας έχει αλλάξει...

«Ας το θέσουμε ως εξής. Δεν τρέχω, δεν κινούμαι όπως συνήθιζα να κάνω. Ξέρετε, στο γήπεδο κινούμαι κάπως πιο αργά. Πρέπει να είμαι λίγο πιο προσεκτικός. Αλλά δεν άλλαξε σε τίποτα την ψυχική μου εικόνα, την πνευματική μου διαύγεια και δεν άλλαξε το πάθος μου για το παιχνίδι. Και δεν με σταμάτησε από το να κάνω το καλύτερο που μπορώ προπονώντας και καθοδηγώντας τους παίκτες μου. Απλά δεν κινούμαι τόσο καλά όσο στο παρελθόν. Αυτό είναι όλο».

Ποιο είναι το πρώτο πρόσωπο στο οποίο μιλήσατε για αυτό;

«Η οικογένεια».

Είχαν αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα πρόβλημα;

«Ναι. Για αυτούς ίσως ήταν μια κάποιου είδους ανακούφιση. Όπως και για εμένα, το να αποκτώ μια ξεκάθαρη εικόνα γιατί έχω αυτές τις σωματικές δυσκολίες που αντιμετώπιζα».

Από ό,τι κατάλαβα, το μάθατε αυτό κατά την διάρκεια της σεζόν...

«Ναι».

Πόσο δύσκολο ήταν να συνεχίσετε, να μην πείτε τότε κάτι και γιατί αποφασίσατε να το πείτε τώρα, στο ξεκίνημα της νέας σεζόν;

«Ξέρετε, δεν ήθελα να περάσω ολόκληρο τον χρόνο με αυτόν τον ίδιο τρόπο της άγνοιας. Θέλω να πω, εγώ ξέρω. Αλλά ο κόσμος που με ξέρει καλά, ρωτούσε από ενδιαφέρον τι συμβαίνει, γιατί έχω αυτές τις δυσκολίες».

Ήξεραν κάτι οι παίκτες;

«Πέρυσι όχι. Τώρα φυσικά ξέρουν. Αλλά θέλω να τονίσω ότι αυτό δεν είναι μια απλή κατάσταση. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τα προβλήματα τους, που είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τη δική μου και αντιμετωπίζουν διαφορετικών ειδών αναπηρίες ή αρρώστιες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις. Το μήνυμά μου σε όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι, προσέξτε τους εαυτούς σας. Μάθετε πράγματα. Αναζητήστε διαφορετικές γνώμες. προσπαθήστε να βρείτε ένα είδος βοήθειας προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ο αριθμός των ανθρώπων που με προσέγγισαν είναι πάρα πολύ μεγάλος και προέρχεται από όλα τα κοινωνικά στρώματα, φυσικά κυρίως από πρόσωπα που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η ενότητα και η αίσθηση ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι με παρόμοια κατάσταση. Δεν είσαι μόνος. Δεν πολεμάς μόνος σου. Μπορεί να προσφέρει υποστήριξη ο ένας στον άλλον».

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας μετά από όλα αυτά;

«Ξέρετε, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο μεγάλος, είπε κάποτε ότι δεν υπάρχει τίποτα που να φοβάσαι εκτός από τον φόβο αυτόν καθ' εαυτόν. Δεν νομίζω ότι, υπό αυτήν την έννοια, αισθάνομαι φόβο. Στην περίπτωσή μου, όπως στα σπορ, όπως στο μπάσκετ που γνωρίζω καλά, το να προσπαθείς και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς, διώχνει όλον τον φόβο. Αν ξέρεις ότι έχεις βγει εκεί έξω και έχεις κάνει την καλύτερη δυνατή δουλειά που μπορείς, αν δεν πετύχεις μπορεί να λυπηθείς αλλά δεν υπάρχει λόγος να απογοητευτείς γιατί έκανες το καλύτερο που μπορούσες. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει με εμένα σε αυτήν την παρούσα κατάσταση. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι ο καλύτερος εαυτός μου και ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί».

Τελευταία ερώτηση, ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στον κόσμο.

«Νομίζω ότι το είπα στην επιστολή μου και αυτό είναι "Ποτέ, μα ποτέ μην τα παρατάτε". Το ανθρώπινο πνεύμα είναι κάτι ξεχωριστό ειδικά όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες. Υπάρχουν πολλά καλά εκεί έξω και πρέπει να μπορείς να τα βρεις και να τα αξιοποιήσεις για να σε βοηθήσουν».