Μπατίστ: «Τα πάντα για να πάρουμε τίτλους»

Ο Αμερικανός άσος έχει επιστρέψει για τα καλά… στο σπίτι του. Έτσι νιώθει τον Παναθηναϊκό και δεν το έκρυψε ποτέ ο Μάικ Μπατίστ. Ούτε στις δηλώσεις που παραχώρησε στο Euroleague Greece. Ο «Μπουλντόζας» του «εξάστερου» έδειξε σίγουρος πως ο Παναθηναϊκός θα δείξει άμεσα τη βελτίωση που απαιτείται για να καταφέρει να πάρει τίτλους και να έχει ακόμα μια επιτυχημένη χρονιά, ενώ μίλησε ειδικότερα και για τον δικό του ρόλο στα αποδυτήρια της ομάδας. Όπως είπε χαρακτηριστικά, αισθάνεται σαν τον… μεγάλο αδερφό των νεότερων παικτών μέσα στα αποδυτήρια και σπεύδει πάντα να δώσει πολύτιμες συμβουλές σε όσους τις χρειάζονται…

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Τι περιμένεις από την επιστροφή σου στον Παναθηναϊκό;

«Περιμένω να πάμε το ίδιο καλά στο μέλλον. Να παίζουμε σκληρά και να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να πάρουμε τίτλους. Δεν είναι εύκολο το να κερδίζεις τίτλους, αλλά έχουμε πολύ καλό σταφ και ρόστερ, ούτως ώστε να κάνουμε όλα όσα πρέπει για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο. Θα δώσουμε ό,τι καλύτερο έχει ο καθένας και ελπίζω ότι στο τέλος θα κατακτήσουμε τίτλους».

Επέστρεψες πίσω σε καλή κατάσταση... Δούλεψες μόνος σου το περασμένο καλοκαίρι;

«Δούλεψα πολύ το περασμένο καλοκαίρι. Όταν αποφάσισα ότι θα γυρίσω πίσω, ήθελα να γυρίσω στην καλύτερη μου δυνατή κατάσταση. Ήθελα να μπω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο ρυθμό της ομάδας να τον ακολουθήσω. Ακόμα μαθαίνω όμως και προσπαθώ να μάθω τους συμπαίκτες μου, όπως και όλοι οι καινούριοι ο ένας τον άλλο. Κρατάμε κάθε φορά ένα καλό στοιχείο. Ό, τι κάνουμε καλά το κρατάμε, ό,τι δεν κάνουμε καλά όχι. Σ' αυτόν τον τομέα κάνει πολύ καλή δουλειά το τεχνικό τιμ της ομάδας, αλλά ακόμα έχουμε πολλά πράγματα να βελτιώσουμε και θα το κάνουμε και μέσω των αγώνων».

Τι έχει να περιμένει ο κόσμος από σένα;

«Θα προσπαθήσω να ηγηθώ, όπου και όποτε μου δοθεί η δυνατότητα. Έχω ήδη μιλήσει με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Με θέλει να είμαι η φωνή μέσα στα αποδυτήρια και να βοηθάω τα παιδιά να ανεβαίνουν ψυχολογικά, όταν χρειάζεται. Δεν είμαι ο τύπος που θα φωνάζω και να πω στα παιδιά να επιστρέψουν στη μάχη, γιατί δεν είμαι τέλειος και κάνω κι εγώ λάθη. Απλά θα είναι σαν να είμαι ο μεγάλος αδερφός των παιδιών. Πολλά παιδιά με σέβονται, οπότε θα τους σέβομαι και θα προσπαθήσω να τους βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο».

Το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού σε ανακούφισε;

«Πιστεύω πως πάντα υπήρχε το ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές. Ακόμα και όταν αποφάσισα να φύγω και να πάω στην Κωνσταντινούπολη, ήλπιζα μέσα μου ότι η πόρτα θα ήταν πάντα ανοικτή για μένα. Ακόμα κι αν ήταν πετυχημένη η σεζόν στην Φενέρμπαχτσε, ήλπιζα ότι θα επέστρεφα κάποια στιγμή. Πάντα θεωρούσα ότι η Αθήνα ήταν το δεύτερο σπίτι μου και είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα γυρνούσα ξανά εδώ. Απλά δεν ήξερα αν θα ήταν αυτή τη χρονιά ή την επόμενη ίσως. Στην ουσία όμως είναι σαν μην έφυγα ποτέ. Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα και ευτυχισμένος. Είδα πολλούς ανθρώπους να αντιδρούν θετικά στην επιστροφή μου. Δεν θέλω όμως να μετατρέψω την επιστροφή μου σε σαπουνόπερα. Επέστρεψα και αυτό που θέλω πλέον είναι να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο την ομάδα μου».

Οι διαπραγματεύσεις ήταν θέμα λεπτών;

«Μόλις με πήρε τηλέφωνο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, η συμφωνία ήταν σχεδόν έτοιμη κατά το 90%. Μετά ήμουν πολύ πιο ήρεμος, κάθισα σπίτι κι έπαιξα με το γιο μου, συζήτησα με τη Σάρα και ήμουν πολύ καλύτερα. Σαφώς κι έπρεπε να κοιτάξουμε στη συνέχεια, οι δύο πλευρές το υπόλοιπο 10%, ωστόσο απλά συζητήσαμε τις λεπτομέρειες. Ήταν εύκολο να βρεθεί η χρυσή τομή και επέστρεψα».

Είσαι χαρούμενος εδώ, πέρσι στην Τουρκία ήσουν;

«Ήμουν ναι. Ο κόσμος είναι φιλικός, η πόλη είναι πολύ ωραία. Στην ομάδα όμως έπαιζα σε κάθε θέση, ψάχναμε λύσεις αλλά εγώ βρέθηκα να κάνω πράγματα πολύ διαφορετικά από αυτά που έκανα στον Παναθηναϊκό, πράγματα που έκανα πριν από 12-13 χρόνια. Ταλαιπωρήθηκα κυρίως πνευματικά, παρά σωματικά γιατί είμαι ο παίκτης που θέλει να σκέφτεται και να χρησιμοποιεί την εξυπνάδα του μέσα στο παιχνίδι. Ο κόουτς δεν μου έδωσε ποτέ τη δυνατότητα να το κάνω αυτό και να χρησιμοποιήσω τη γνώση μου. Τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι παίκτες, υποφέραμε από αυτό και πληρώσαμε το τίμημα. Αυτό όμως ανήκει στο παρελθόν, έχω ακόμα καλές αναμνήσεις από την Κωνσταντινούπολη, ειδικά από τους συμπαίκτες μου οι οποίοι ήταν πολύ καλοί προς εμένα, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, στήριξε ο ένας τον άλλο, ξεπεράσαμε μαζί κάποιες καταστάσεις. Είναι πράγματα που θα τα κρατήσω βαθιά μέσα μου, στο μυαλό, την καρδιά και την ψυχή μου. Ήταν μία άλλη εμπειρία, άλλη χώρα κι ένα μάθημα ζωής που θα μπορώ να διηγούμαι στα εγγόνια μου όταν θα γεράσω».

Πέρσι ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το νταμπλ, τι εύχεσαι/ελπίζεις για φέτος;

«Μετά την ήττα από την ΤΣΣΚΑ στο Γκομέλσκι Καπ, κάποια παιδιά ίσως να παραξενεύτηκαν από τα όσα μας είπε ο κόουτς, που ήταν κάπως εκνευρισμένος και μας μίλησε σε έντονο ύφος. Είπα στα παιδιά, ακούστε... ό,τι πέτυχαν τα παιδιά πέρσι, εμείς θα πρέπει να τα επαναλάβουμε και να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Πρέπει να πάρουμε και πάλι το νταμπλ και επίσης να φτάσουμε μέχρι το Final-4. Αυτό που πέτυχαν πέρσι τα παιδιά δεν ήταν τυχαίο. Τα παιδιά κέρδισαν το δικαίωμα να κατακτήσουν αυτούς τους τίτλους με τη δουλειά κι έφτασαν πολύ κοντά στην πρόκριση στο Final-4. Υπήρξαν προσθήκες στην ομάδα, έχουμε εμπειρία και περισσότερους ηγέτες, διατηρήθηκε ο βασικός κορμός και ελπίζω να κάνουμε ό,τι ακριβώς πέτυχε πέρσι ο Παναθηναϊκός, συν ένα βήμα παραπέρα. Δεν θα είναι εύκολο, σαν όλες τις ομάδες θα έχουμε τις καλές και τις κακές μας μέρες. Θα προσπαθήσουμε να έχουμε περισσότερες καλές μέρες για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Αν με ρωτάς προσωπικά διψάω για νέους τίτλους».

Υπάρχει έντονος συναγωνισμός στην φροντ λάιν με βάση τους παίκτες που διαθέτει ο Παναθηναϊκός. Τι πιστεύεις εσύ;

«Δεν τον βλέπω ανταγωνιστικά μεταξύ μας. Δηλαδή ποιος θα ξεκινήσει, ποιος θα παίξει περισσότερα λεπτά. Πιστεύω ότι θα υπάρχει συναγωνισμός για να γίνουμε μεταξύ μας καλύτεροι. Δεν με νοιάζει αν θα έρχομαι από τον πάγκο ή θα ξεκινάω στην πεντάδα. Προσωπικά θα κάνω ό,τι μου ζητάει ο προπονητής μέσα στο παρκέ και είμαι σίγουρος πως το ίδιο θα κάνουν και οι συμπαίκτες μου. Κανέναν δεν θα απασχολεί αν θα ξεκινήσει βασικός ή όχι. Το ζητούμενο είναι να βοηθάς την ομάδα όσα λεπτά κι αν βρίσκεσαι στο παρκέ. Στην 9χρονη θητεία μου εδώ, αυτό κάναμε. Δεν μας ένοιαξε ποτέ ποιος έβαλε περισσότερους πόντους, ποιος έπαιξε περισσότερο ή βρέθηκε να δίνει συνεντεύξεις στις εφημερίδες. Κανείς δεν νοιαζόταν γι' αυτό. Αυτό για το οποίο νοιαζόμασταν όλοι ήταν οι νίκες της ομάδας και πως θα κατακτούσαμε τίτλους. Αν με ρωτάς, αυτή πιστεύω ότι είναι η συνταγή και της επιτυχίας για μία ομάδα».

Ζήλεψες λίγο πέρσι που δεν ήσουν εδώ και η ομάδα πήρε το νταμπλ;

«Όχι, καθόλου! (σ.σ. γέλια) Γιατί όχι; Κατέκτησα 17 τρόπαια. Γιατί να ζηλέψω τους παλιούς μου συμπαίκτες; Έχω πάρει ήδη πολλούς τίτλους. Εξάλλου όταν ο Μπατίστ αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να παίρνει τρόπαια και στη συνέχεια. Όπως είπα και πριν εδώ είναι το δεύτερο σπίτι μου, έχω συμπαίκτες που θεωρώ αδέρφια μου, οικογένεια μου που θέλω τα καλύτερα γι' αυτούς. Δεν υπήρξε ποτέ μία στιγμή ζήλιας, ίσα ίσα που ήμουν περήφανος».

Είχες άγχος για τους τελικούς με αντίπαλο τον Ολυμπιακό ή ήσουν σίγουρος;

«Τα παιδιά είχαν πραγματικά μία πολύ καλή ευκαιρία να νικήσουν. Όταν παίζεις χρόνια μπάσκετ, ξέρεις πότε μία ομάδα είναι έτοιμη. Ήξερα ότι είναι έτοιμοι για να πολεμήσουν. Δεν ήξερα αν θα κατακτήσουν το πρωτάθλημα με sweep, αλλά βλέποντας το πρώτο παιχνίδι, ήξερα ότι ήταν σε θέση να πάρουν αυτό τον τίτλο. Έπαιξαν εξαιρετική άμυνα την περασμένη σεζόν, δέχονταν 55-60 πόντους κατά τη διάρκεια της σεζόν. Για μένα οι άμυνες παίρνουν τα πρωταθλήματα και ήμουν σίγουρος. Έβλεπα τους αγώνες από το σπίτι μου στην Καλιφόρνια και ήμουν σίγουρος πως θα τα κατάφερναν».

Παίξατε μακριά από το ΟΑΚΑ, αλλά σε γεμάτα γήπεδα στα δύο πρώτα εντός έδρας παιχνίδια της Euroleague. Ήταν θετικό για σένα;

«Ήταν πολύ θετικό το γεγονός ότι θα παίξουμε σε γεμάτα γήπεδα. Δεν είναι ωραίο να παίζεις σε άδειο γήπεδο τόσο μεγάλους αγώνες. Δεν το ευχαριστιόμαστε. Εμείς παίζουμε για τον κόσμο. Οι παίκτες θέλουν να παίζουν μπροστά σε φιλάθλους. Ερχόμαστε εδώ για να γυμναστούμε σκληρά και όταν παίζουμε στον αγώνα, θέλουμε πολύ να μας δει ο κόσμος. Θέλουμε να αισθανθούμε την αγάπη και την υποστήριξη τους. Είμαι πολύ χαρούμενος που η Ευρωλίγκα έδωσε αυτή τη λύση και είχαμε κόσμο στο πλευρό μας. Τα ταξίδια είναι η λιγότερη κούραση για εμάς, από τη στιγμή που είχαμε τη δυνατότητα να παίξουμε μπροστά στον κόσμο».

Τι είπες στον Ματσιούλις για να πάρεις πίσω τη φανέλα με το νούμερο 8;

«Του τηλεφώνησα γιατί δεν είναι ωραίο να έρθεις εδώ και να του πεις ότι ξέρεις θέλω πίσω τη φανέλα με το νούμερο 8. Ήθελα να του τηλεφωνήσω και να του εξηγήσω τι σημαίνει για μένα αυτός ο αριθμός. Ευτυχώς για μένα είναι πολύ καλό παιδί και δεν είχε πρόβλημα να μου τη δώσει πίσω. Συζητήσαμε και πλέον του χρωστάω ένα τραπέζι. Ξέρω ότι το κόστος στην κάρτα μου θα αυξηθεί κατά πολύ, αλλά δεν με πειράζει. Μάλλον θα βγούμε έξω με τις γυναίκες μας για να περάσουμε καλά και να βγάλω το χρέος μου απέναντι του».

Ποιος είναι το μεγαλύτερο πειραχτήρι στην ομάδα; Εσύ, ο Ματσιούλις ή ο Φώτσης;

«Αλήθεια δεν μπορώ να σου πω. Δεν ξέρω κιόλας. Εμένα μου αρέσει πολύ να κάνω τους υπόλοιπους να γελάνε, να πειράζω τους συμπαίκτες μου. Όταν όμως μπαίνω στο παρκέ, είμαι πολύ σοβαρός σ' αυτό που πρέπει να κάνω. Και πιστεύω πως έτσι πρέπει να είσαι πραγματικά γιατί πρέπει να προετοιμάζεσαι πνευματικά και να είσαι συγκεντρωμένος για τον αντίπαλό σου».