Μάντζαρης: «Το θέλουμε πάλι»

Ο Βαγγέλης Μάντζαρης μίλησε στην εφημερίδα Goal για την παρουσία του Ολυμπιακού στο Final-4 του Λονδίνου κι υποστήριξε πως οι «ερυθρόλευκοι» έχουν μεγάλη «δίψα» για την κατάκτηση του δεύτερο συνεχόμενου τροπαίου της Ευρωλίγκας…

Αναλυτικά ο Βαγγέλης Μάντζαρης μίλησε για:

-το αν μπορεί ο Ολυμπιακός να επαναλάβει την περσινή επιτυχία: «Αφού έγινε το περσινό, όλα μπορεί να συμβούν. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να καταφέρει αυτή η ομάδα. Το καλύτερο για εμάς είναι ότι μας έχουν και πάλι αουτσάιντερ, όπως ακριβώς έγινε και πέρυσι, και αυτό μας διώχνει το άγχος και την πίεση και μας βοηθά στο να παίξουμε το μπάσκετ που ξέρουμε. Η ΤΣΣΚΑ θα θέλει να πάρει εκδίκηση έπειτα από αυτό που έγινε πέρυσι, κάτι που μοιάζει λογικό. Πάντως, αν παίξουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας, νομίζω πως θα πάρουμε το εισιτήριο για τον τελικό. Σε ένα Final 4 δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο ποιος είναι το φαβορί, αλλά μετρά το ποια ομάδα είναι πιο έτοιμη κι έχει προετοιμαστεί καλύτερα πνευματικά και σωματικά. Έχω πίστη στην ομάδα, πίστη στους συμπαίκτες μου και στους προπονητές και νομίζω πως όλα θα πάνε καλά. Ούτως ή άλλως, ο Ολυμπιακός είναι ήδη επιτυχημένος και όλοι γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι μία ομάδα που κατακτά την Ευρωλίγκα να φτάσει την επόμενη χρονιά στο Final 4. Πόσω μάλλον να κατακτήσει ξανά το τρόπαιο, αλλά πιστεύω πως εμείς έχουμε καλές πιθανότητες».

-τις πιθανότητες να είναι έτοιμος για το Ευρωμπάσκετ: «Είναι λίγο δύσκολο, αλλά μακάρι να προλάβω να είμαι έτοιμος για την Εθνική. Το έχω βάλει ως στόχο. Αν είμαι καλά, θα ήθελα πολύ παίξω για την Εθνική. Οι γιατροί μου λένε ότι ενδέχεται να προλάβω. Σωματικά τώρα πια νιώθω πολύ καλά. Δεν με ενοχλεί σχεδόν καθόλου το πόδι μου στις απλές κινήσεις και στο τρέξιμο που κάνω. Τώρα όλα είναι πλέον στο μυαλό μου, στο ψυχολογικό κομμάτι. Πιστεύω πως όταν τελειώσει το πρωτάθλημα και δεν βλέπω τους άλλους να παίζουν μπάσκετ, θα είμαι ακόμα καλύτερα».

-τα συναισθήματά του που δεν μπορεί να παίξει: «Κάθε εμπόδιο για καλό. Στην αρχή μου φαινόταν σαν ψέμα, δεν πίστευα το πόσο άτυχος στάθηκα, αλλά στη συνέχεια άρχισα να το συνηθίζω και πλέον περιμένω πώς και πώς να παίξω ξανά σε επίσημο παιχνίδι. Στο παιχνίδι με την Εφές δεν κρατιόμουν. Είχε 12.500 κόσμο και φώναζαν από την αρχή, είχα ανατριχιάσει. Εκεί έλεγα ‘ρε γαμώτο γιατί να λείπω από ένα τέτοιο παιχνίδι;’. Κάτι τέτοιες στιγμές νοσταλγώ το να φοράω τη φανέλα και να πατάω παρκέ. Έζησα πολύ έντονα το ματς. Χάρηκα απίστευτα για την πρόκριση και την πανηγύρισα σαν τρελός αλλά μετά με έπιασε μια μελαγχολία. Σκεφτόμουν πως η ομάδα θα πάει στο Λονδίνο κι εγώ δεν θα μπορέσω να τη βοηθήσω. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, προσπαθώ να είμαι δίπλα στα παιδιά όσο περισσότερο μπορώ στον ψυχολογικό τομέα».