Ντάρντεν: «Μηχανή του Ολυμπιακού ο Σπανούλης»

Ο 31χρονος φόργουορντ μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ για τον αυριανό (25/10) αγώνα της Ευρωλίγκας στο ΣΕΦ, ανάμεσα στους Πειραιώτες και τη Ζαλγκίρις Κάουνας, αλλά και την ευρωπαϊκή εμπειρία του σε Τουρκία, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία και Λιθουανία. Αναλυτικά τα όσα είπε…

-Ξεκινήσαμε με δυο νίκες (επί της Τσεντεβίτα και της Κάχα Λαμποράλ) τη σεζόν και τώρα αντιμετωπίζετε τους πρωταθλητές Ευρώπης.
«Ο Ολυμπιακός πέρυσι ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Είναι ομάδα με νέους, ταλαντούχους παίκτες και πρέπει να πάμε στο γήπεδό του έτοιμοι να παίξουμε ένα σκληρό ματς. Τους είχαμε συναντήσει σε φιλικό προετοιμασίας, στη Μόσχα. Είναι σκληρό σύνολο που συνδυάζει νιάτα και εμπειρία. Θα γίνει δυνατή μάχη. Εμείς παίζουμε εκτός έδρας και πρέπει να είμαστε όλοι έτοιμοι να δώσουμε ό,τι καλύτερο έχουμε».

-Τι θα χρειαστείτε πρωτίστως;
«Οφείλουμε να βγούμε στο παρκέ και να εκτελέσουμε το πλάνο μας. Να κάνουμε ό,τι... κάνουμε, ό,τι μπορούμε να εμφανίσουμε, αρχής γενομένης από την άμυνα. Θα πρέπει να παλέψουμε για τη νίκη, επί 40'. Ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός στηρίζεται στον Σπανούλη, οπότε αν παίξουμε καλή άμυνα πάνω του θα αυξήσουμε τις πιθανότητές μας. Είναι η μηχανή που... τους κάνει να προχωρούν. Είναι πάρα πολύ καλός και έμπειρος βετεράνος παίκτης και θα ήταν χρήσιμο να τον περιορίσουμε, όσο περισσότερο μπορούμε. Βέβαια, το όλο θέμα δεν αφορά έναν παίκτη, αλλά την ομαδική προσπάθεια. Πρέπει να παίξουμε ομαδικά, κάτι που κάνουμε σε κάθε ματς και να καταλάβουμε πως δεν θα είναι εύκολη η αποστολή μας».

-Τι μπορεί να κάνει την ειδοποιό διαφορά;
«Στους εκτός έδρας αγώνες πρέπει να έχεις χαρακτήρα! Γιατί αυτός θα λειτουργήσει όταν δεν θα πάνε όλα, όπως θες εσύ, όταν δεν θα είναι όλα, όπως τα είχες υπολογίσει. Σε τέτοιες στιγμές μετρά το να είμαστε ενωμένοι ως ομάδα και να συνεχίσουμε να παλεύουμε. Να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον, να πιστέψουμε στις αρχές που έχουμε διδαχτεί. Τότε θα έχουμε την ευκαιρία να νικήσουμε».

-Έχεις παίξει στην Τουρκία (2004-05), το Βέλγιο (2005-2008), τη Γαλλία (2009-2011), την Ισπανία (2011-2012) και τώρα στη Λιθουανία. Τι έμαθες σε κάθε χώρα;
«Όταν ήμουν στην Τουρκία, μόλις είχα έρθει από τις ΗΠΑ. Ήμουν ρούκι και πραγματικά δεν καταλάβαινα... ποιο είναι το στιλ. Η προσαρμογή είναι δύσκολη, ιδιαίτερα όταν έρχεται από κολέγιο, όπου έχεις μεγάλο χρόνο συμμετοχής και ξαφνικά έχεις μόνο λίγα λεπτά. Το τουρκικό μπάσκετ ήταν τότε σε άνθηση. Μόλις είχε αρχίσει να γίνεται πιο δυνατό. Ο κόσμος, όμως, από τότε λάτρευε το άθλημα, το ΝΒΑ προβαλλόταν σε «ανοιχτό» κανάλι. Εγώ, όμως, προσπαθούσα να καταλάβω και να προσαρμοστώ. Στο Βέλγιο υπήρχε διαφορά, σε επίπεδο ταλέντου. Τότε ξεκίνησα να καταλαβαίνω ότι οι μεγαλύτερες ομάδες είναι αυτές που περιμένει ο κόσμος να έχουν τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Έχουν πολλούς Αμερικανούς, συνάντησα έτσι παίκτες που είχα αντιμετωπίσει και στη χώρα μου. Σε όλους μας άρεσε να τρέχουμε, οπότε... το κάναμε. Το στιλ, όμως, το όριζε σε κάθε ομάδα ο προπονητής της. Στη Γαλλία τους αρέσει να τρέχουν, γιατί έχουν αθλητικούς παίκτες, τους αρέσει το ανοιχτό παιχνίδι, τα άλεϊ ουπ. Υπάρχει ταλέντο, αλλά είναι... ωμό. Στην Ισπανία επίσης, τρέχουν, αλλά πιο ελεγχόμενα. Υπάρχει δομή. Το ταλέντο είναι πολύ καλό, όπως όλοι γνωρίζουν. Τους αρέσει το run and gun, αλλά αυτό με το ταλέντο και τη γνώση. Στη Λιθουανία είμαι ακόμα καινούριος. Υπάρχει πολύ ταλέντο, όπως αποδεικνύεται αν δείτε πόσο μικρή χώρα είναι και πόσους παίκτες έχει που να παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο. Απολαμβάνουν όλοι το μπάσκετ, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα όπου έχω βρεθεί. Μαθαίνω ακόμα το στιλ. Ο κοινός παρονομαστής όλων των κόουτς με τους οποίους έχω δουλέψει είναι πως όλοι σου ζητούν να παίξεις άμυνα».

-Πόσο εύκολο είναι να παίζεις σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις και να έχεις ως στόχο τη διάκριση και στις τρεις;
«Το λατρεύω! Σημαίνει πως έχω περισσότερα παιχνίδια για να παίξω! Κάθε λίγκα είναι διαφορετική, αλλά όλες είναι ανταγωνιστικές. Και όλες οι ομάδες παίζουν για τον ίδιο στόχο: τη νίκη, για να είναι η δική σου ομάδα εκείνη που θα μείνει όρθια στο τέλος. Η Ευρωλίγκα είναι η κορυφαία διοργάνωση σε αυτό που κάνουμε εδώ στην Ευρώπη. Η VTB League είναι επίσης, ανταγωνιστική, ενώ στη LKL όλες οι ομάδες παίζουν για να κερδίσουν και αν μη τι άλλο αυτό είναι διασκεδαστικό. Για να αντέξεις πρέπει να είσαι δυνατός στο πνεύμα. Αν κάνεις ένα κακό παιχνίδι, δεν έχεις την πολυτέλεια να το επεξεργαστείς για ώρες. Πρέπει να το αφήσεις να ξεχαστεί και να προχωρήσεις, γιατί σε περιμένει άλλο ματς. Αν μείνεις πίσω, θα επηρεαστεί η ομάδα σου. Δεν έχεις χρόνο να καθίσεις και να σκεφτείς τι έχει γίνει. Μόνο τι θα γίνει, όπως και να διορθώσεις τα λάθη σου. Όχι, όμως, μόνο σου. Με την ομάδα σου. Τότε είσαι έτοιμος για όποιον έχεις απέναντι σου. Και πάντα μέσω της άμυνας έχει τύχη να νικήσεις τον οποιονδήποτε».