Κέσελ στο Onsports: «Τα καλύτερά μου χρόνια στην Ελλάδα» (photos+video)

Ο Σέρβος φόργουορντ βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα και… ετοιμάζεται για τις καλοκαιρινές του εξορμήσεις στα ελληνικά νησιά, τα οποία δεν έχει επισκεφτεί στο παρελθόν και περιμένει πώς και πώς για μερικές στιγμές χαλάρωσης.

Το Onsports συνάντησε τον διεθνή άσο στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν» που μας φιλοξένησε για τη συνέντευξη αναπτύξαμε όλο το… κουβάρι των αναμνήσεών του στην Ελλάδα, τη σχέση του με τον… τυχερό Πέρο Άντιτς, ο οποίος… ίσως τελειώσει την καριέρα του με ένα δακτυλίδι πρωταθλητή στο ΝΒΑ αλλά και τους στόχους του για την επόμενη χρονιά.

Ξεκίνησες την περσινή χρονιά στην Βαλένθια, αλλά τον χειμώνα πήγες στην Λε Μαν. Πως ήταν η σεζόν για σένα;

«Την προηγούμενη χρονιά είχα πολλές δυσκολίες στην Βαλένθια. Η σχέση μου με τον κόουτς Περάσοβιτς δεν ήταν σε καλό επίπεδο. Δεν ήμουν ικανοποιημένος με τον ρόλο που είχα στην ομάδα και δεν είχα τον χώρο για να δείξω το παιχνίδι μου, ειδικά μετά από μια εξαιρετική χρονιά που είχα με τον Ολυμπιακό. Αποφασίσαμε με την ομάδα ότι θα ήταν καλύτερο για όλους να χωρίσουμε τους… δρόμους μας. Τον Ιανουάριο αποφάσισα να πάω κάπου που θα είχα τον χώρο και θα μπορούσα να παίξω και να βελτιώσω κάποια πράγματα, όπως την αυτοπεποίθησή μου. Θεωρώ ότι ήταν σωστή απόφαση, καθώς στην Λε Μαν βρήκα τη φόρμα μου και τον ρυθμό μου. Μπορεί η ομάδα να μην ήταν σε υψηλό επίπεδο, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι εκεί, ο κόουτς και ο πρόεδρος είχαν καλή σχέση με μένα και είχα τον χώρο για να παίξω. Ήταν καλή απόφαση να παίξω εκεί. Μπορώ να πω πως από την Λε Μαν απέκτησα ρυθμό, αυτοπεποίθηση και επέστρεψα σε φουλ φόρμα».

Έχεις κάποια σχέδια για τη νέα χρονιά;

«Όλο το καλοκαίρι έκανα ατομική προπόνηση με τον προπονητή της φυσικής κατάστασης της Εθνικής Σερβίας και τον προπονητή μου. Έχω εμπιστοσύνη στον μάνατζέρ μου ότι θα μου βρει κάτι καλό και θα με βάλει ένα σκαλί εκεί που ήμουν δύο χρόνια πριν. Θα ήθελα να πάω σε μία καλή ευρωπαϊκή ομάδα».

Έχεις κάποια πρόταση ή κάποιο ενδιαφέρον από την Ελλάδα;

«Στην Ελλάδα δεν έχω κάποια πρόταση. Υπάρχουν οι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Άκουσα πως ο Παπανικολάου πήγε στην Μπαρτσελόνα. Είχε δύο πολύ καλές σεζόν με τον Ολυμπιακό και χαίρομαι γι’ αυτόν, καθώς είναι ένα εξαιρετικό παιδί. Αυτό είναι δουλειά του μάνατζέρ μου. Δική μου δουλειά είναι να είμαι έτοιμος».

Είπες για τον Παπανικολάου, ο οποίος κατάφερε να πάει στην Μπαρτσελόνα, μετά από δύο καλές χρονιές με τον Ολυμπιακό που κατέκτησε ισάριθμες Ευρωλίγκες. Ποιο ήταν το μυστικό του Ολυμπιακού για αυτή την επιτυχία;

«Θεωρώ πως ήταν όλη η ομάδα. Την πρώτη μου χρονιά στον Ολυμπιακό, στην ομάδα υπήρχαν μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού και εγχώριου μπάσκετ. Στην ομάδα ήταν αρχηγός ο Παπαλουκάς, ο Σπανούλης μόλις είχε έρθει στην ομάδα. Ήταν οι Μπουρούσης, Μαυροκεφαλίδης, Ράσο Νεστέροβιτς, Τεόντοσιτς και άλλοι και μετά από αυτή την χρονιά, η ομάδα αποφάσισε να επενδύσει σε νέους παίκτες, όπως ο Σλούκας, ο Μάντζαρης, ο Παπανικολάου και νομίζω ότι κάναμε ωραία ατμόσφαιρα. Δημιουργήθηκε μια ωραία ατμόσφαιρα. Ήταν η καλύτερή μου χρονιά στον Ολυμπιακό. Δημιουργήθηκε μεγάλη χημεία, δυνατή φιλία και στα δύσκολα σημεία αυτά φάνηκαν, όπως με την ΤΣΣΚΑ και την Ρεάλ Μαδρίτης όπου η ομάδα έχανε και κατάφερε να το γυρίσει».

Θεωρείς ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο τελικός της Ευρωλίγκας με την ΤΣΣΚΑ στην Κωνσταντινούπολη;

«Ο τελικός της Πόλης ήταν το παιχνίδι που δύσκολα θα επαναληφθεί. Η ΤΣΣΚΑ ήταν μπροστά με 19 πόντους στην τρίτη περίοδο. Φέτος τα παιδιά πήγαν με λίγο περισσότερη πίεση. Το 2012 όλοι στην ομάδα ήμασταν χαρούμενοι που πήγαμε στο Final 4 και ήμασταν έτοιμοι να παίξουμε το παιχνίδι μας. Κερδίσαμε την Μπαρτσελόνα και ξέραμε ότι η ΤΣΣΚΑ ήταν μεγάλη ομάδα. Την επόμενη χρονιά, η Ρεάλ ξεκίνησε πολύ καλά, δεν ήταν στο επίπεδο της ΤΣΣΚΑ αλλά ο Ολυμπιακός έχει τη χημεία και ποτέ δεν τα παρατήσανε».

Περίμενες ποτέ ότι θα μπορούσε να γυρίσει το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ;

«Θυμάμαι στα αποδυτήρια, ο κόουτς Ίβκοβιτς ήταν σκληρός μαζί μας. Μας είπε ότι δεν ήταν κακό να χάσουμε από την ΤΣΣΚΑ στον τελικό, αλλά ήταν ντροπιαστικό πως δεν παλεύαμε. Μας ζήτησε να το βγούμε και να παλέψουμε και εμείς είπαμε αν είναι να χάσουμε ας είναι με το κεφάλι ψηλά. Είδαμε ότι χαλάρωσαν, πετύχαμε κάποια συνεχόμενα τρίποντα και ρίξαμε τη διαφορά και εκείνη την στιγμή όλοι οι παίκτες άρχισαν να το πιστεύουν. Είχαμε μεγάλη υποστήριξη και από τον κόσμο, που μας έδωσε ώθηση και μόλις ο Πρίντεζης πέτυχε αυτό το σουτ με το ένα χέρι, όλος ο πάγκος πετάχτηκε στον αέρα. Λίγο πριν το τέλος, ήμουν στον πάγκο με τον Λο και με ρώτησε για τις βολές του Σισκάουσκας. Του είπα: «Αν ήταν όποιος άλλος παίκτης, ίσως να τις έχανε. Ο Σισκάουσκας είχε μεγάλη εμπειρία και δύσκολα θα τις χάσει». Μόλις έχασε την πρώτη βολή κοιταχθήκαμε με τον Λο σα να ήταν η σειρά μας για την κούπα. Αυτός ο τελικός, τα τελευταία 5 με 7 δευτερόλεπτα θα τα θυμάμαι για την υπόλοιπη ζωή μου».

«Ίσως ο Άντιτς να πάρει και πρωτάθλημα στο ΝΒΑ»

Ο Μάρκο Κέσελ, το διάστημα που ήταν στον Ολυμπιακό δημιούργησε μερικές ισχυρές φιλίες, όπως για παράδειγμα με τον Πέρο Άντιτς, με τον οποίο μπορούσαν να μιλήσουν στην ίδια γλώσσα, αλλά και με τον Κάιλ Χάινς, όπου ήταν συγκάτοικοι στις αποστολές. Το καλοκαίρι, αμφότεροι αποχώρησαν από το Λιμάνι και ο Σέρβος φόργουορντ μας… εξήγησε τους… λόγους.

Περίμενες ποτέ πως ο Πέρο Άντιτς θα συνεχίσει την καριέρα του στο ΝΒΑ;

«Ήξερα πως ο Πέρο θα πάει στην Αμερική μερικές μέρες πριν, όταν με ενημέρωσε ο μάνατζέρ μας, ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Ήξερα ότι είχε καλές προτάσεις από την Ρωσία, αλλά δεν ήθελε να φύγει μακριά από την οικογένειά του, ενώ αναζητούσε κάποιες ομάδες με περισσότερη φήμη και περισσότερες φιλοδοξίες. Τότε του είπε να δοκιμάσουν το ΝΒΑ και τα κατάφερε. Δεν έχουμε μιλήσει από τότε. Ο Πέρο πάντα μιλούσε για την Ρωσία με αγάπη και του άρεσε το μπάσκετ εκεί. Πίστευα ότι θα ήθελε να μείνει στην Ευρώπη. Τι να πω; Τα τελευταία χρόνια έχει δύο Ευρωλίγκες και είναι τόσο τυχερός που θα πάρει δακτυλίδι πρωταθλήματος με τους Ατλάντα Χοκς και θα τελειώσει την καριέρα του».

Εσύ πιστεύεις πως μπορείς να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις του ΝΒΑ;

«Νομίζω ότι στο μπάσκετ ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Υπάρχουν πάνω και κάτω σε μία καριέρα. Είχα μια περίοδο που πήγα καλά, αλλά την περσινή σεζόν έκανα λάθος επιλογή. Σέβομαι απόλυτα τους ανθρώπους της Βαλένθια, αλλά θεωρώ ότι δεν έπρεπε να φύγω από τον Ολυμπιακό που ένιωθα πολύ καλά. Ο Πέρο στην δική μου ηλικία έπαιζε στην Βουλγαρία. Πέντε χρόνια μετά είναι στην Ατλάντα. Έχω πέντε ακόμα χρόνια για να μάθω αν μπορεί η καριέρα μου να είναι ανάλογη με αυτή (σ.σ. γέλια)».

Ένας άλλος πολύ καλός σου φίλος, ο Κάιλ Χάινς έφυγε για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Θεωρείς πως η απόφασή του να φύγει από τον Ολυμπιακό που είχε δύο συνεχόμενες Ευρωλίγκες ήταν σωστή;

«Αυτό είναι δική του απόφαση και όλοι έχουν τους δικούς τους λόγους γι’ αυτό που κάνουν. Μετά από μία καλή σεζόν στον Ολυμπιακό σκεφτόμουν ότι έπρεπε να πάω σε κάποια λίγκα με περισσότερο ανταγωνισμό και να μετάσχω σε κάποιο ευρωπαϊκό. Ήταν το μεγαλύτερο λάθος στην καριέρα μου. Έφυγα από μία ομάδα που την ένιωθα οικογένειά μου. Η ΤΣΣΚΑ είναι μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα και πάντα πάει στο Final 4. Ο Χάινς μπορεί να τους βοηθήσει πολύ και να κερδίσουν την Ευρωλίγκα την επόμενη χρονιά. Είναι καλός παίκτης και καλός χαρακτήρας. Ο Κάιλ, ο Κώστας (σ.σ. Παπανικολάου) και ο Άντιτς αξίζουν τις μεταγραφές τους. Είναι πολύ καλοί χαρακτήρες».

«Ο Ολυμπιακός θα βρει τον δρόμο του και θα είναι και πάλι δυνατός»

Θεωρείς πως η αποχώρηση των τριών παικτών θα αποδυναμώσει τον Ολυμπιακό;

«Σίγουρα ήταν σημαντικοί παίκτες για τον Ολυμπιακό. Αλλά έμεινε ο Σπανούλης, έμεινε ο Πρίντεζης και οι νεαροί παίκτες που έχουν δείξει πως μπορούν να ανταποκριθούν σε μεγάλα παιχνίδια, όπως ο Σλούκας, ο Μάντζαρης που είχε έναν τραυματισμό και τώρα επιστρέφει. Ο Ολυμπιακός θα βρει τον δρόμο για να είναι πολύ δυνατός και πάλι. Αν έχεις έναν παίκτη σαν τον Σπανούλη, τότε η ομάδα σου δεν είναι δυνατόν να μην έχει πιθανότητες».

Πίστευες πως ο Ολυμπιακός μπορούσε να φτάσει σε αυτή την επιτυχία;

«Ήξερα πως η ομάδα είναι πολύ δυνατή, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και διοικητικά. Έχει ανθρώπους που δουλεύουν κάθε μέρα για την ομάδα. Οι παίκτες προπονούνται σκληρά και είναι μια οικογένεια. Αυτό που συνάντησα στον Ολυμπιακό δεν το έχω συναντήσει πουθενά αλλού στην καριέρα μου και ξέρω πως θέλουν να παραμείνουν δυνατοί. Κανείς δεν μπορούσε να πει μέχρι που θα φτάσουν. Όταν ήμουν στην ομάδα, χάσαμε στον πρώτο γύρο από την Μπιλμπάο, την Καντού αλλά περάσαμε. Μετά στους «16» αντιμετωπίσαμε τη Σιένα και μας έλεγαν ότι δεν μπορούσαμε να πάμε στο Final 4. Εμείς πήγαμε και μας είπαν ότι με την Μπαρτσελόνα θα χάσουμε. Την κερδίσαμε και την Μπαρτσελόνα, αλλά μας είπαν ότι δεν μπορούμε να τα… βγάλουμε πέρα με την ΤΣΣΚΑ, αλλά εμείς πήραμε το τρόπαιο. Η ίδια ιστορία ήταν και τη φετινή σεζόν. Ήταν σχεδόν η ίδια σεζόν».

Δύο συνεχόμενες Ευρωλίγκες, αλλά ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κάνει το back to back και στην Ελλάδα…

«Η διαφορά του πρωταθλήματος του 2012 με του φετινού ήταν πως αμέσως μετά το Final 4 της Κωνσταντινούπολης είχαμε το πρώτο παιχνίδι των τελικών με τον Παναθηναϊκό. Είχαμε αυτοπεποίθηση και ενέργεια και πήραμε το πρωτάθλημα. Τώρα, ο Ολυμπιακός είχε το Final 4 μετά ακολούθησε διακοπή και ακολούθησαν προημιτελικοί και ημιτελικοί και θεωρώ πως μετά από την Ευρωλίγκα τα παιδιά… άδειασαν. Ο Παναθηναϊκός δεν προκρίθηκε στο Final 4 και είχε μεγάλο κίνητρο να κερδίσει το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω με τον τρίτο αγώνα στο ΣΕΦ (σ.σ. τα επεισόδια) τι θα γίνει, αλλά το σίγουρο είναι πως οι τελικοί στην Ελλάδα δεν πρέπει να συμβαίνουν με αυτό τον τρόπο. Θα μπορούσε να είχε αλλάξει τα πάντα ένα ματς. Όμως αυτό αποτελεί απόδειξη πως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός είναι οι δύο μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός είναι ο Πρωταθλητής Ελλάδας και ο Ολυμπιακός ο Πρωταθλητής Ευρώπης».

Θεωρείς ότι σημαντικό ρόλο και στις δύο περιπτώσεις ήταν η έλλειψη της μεγάλης πίεσης στις ομάδες που κατέκτησαν το πρωτάθλημα;

«Τη χρονιά που έπαιξα δεν είχαμε μεγάλη πίεση. Όταν αγωνίζεσαι στον Ολυμπιακό πάντα υπάρχει πίεση από τον κόσμο όπου θέλει μόνο νίκες. Ανάλογα είναι και με τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς πίεση σε μία ομάδα με εκατομμύρια οπαδούς. Εμείς θυμάμαι πως μεγαλώσαμε σαν ομάδα και με τη βοήθεια του Σπανούλη, όπου πηγαίναμε παιχνίδι με το παιχνίδι και βήμα βήμα για την κορυφή».

«Νικητής ο Διαμαντίδης»

Ίσως έγινε κάτι ανάλογο και από τον Παναθηναϊκό; Ο Ομπράντοβιτς αποχώρησε μετά από πολλά χρόνια και στην ομάδα έμειναν μόνο οι Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής που οδήγησαν την ομάδα στη νέα… εποχή;

«Είναι πολύ πιθανό. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα και είναι δύσκολο μετά από 13 χρόνια που ήταν ο Ομπράντοβιτς στην ομάδα. Πιστεύω ότι έχει ισχυρή διοίκηση με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την ομάδα. Ο Διαμαντίδης είναι μεγάλος νικητής. Το έδειξε και στους φετινούς τελικούς. Και άλλοι παίκτες έδωσαν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του».

Αν είχες πρόταση από τον Παναθηναϊκό θα το σκεφτόσουν;

«Είναι… δύσκολη ερώτηση. Δεν μπορώ να πω κάτι τώρα. Σε περίπτωση που έρθει κάποια πρόταση θα το σκεφτώ. Αλλά δεν το ξέρω…».

Θα επέστρεφες στον Ολυμπιακό;

«Έχω δύο σημαντικές σεζόν στον Ολυμπιακό και σέβομαι όλους τους ανθρώπους στην ομάδα. Στο μέλλον γιατί να μην επιστρέψω κάπου που νιώθω χαρούμενος;».

«Ζουν για το μπάσκετ Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς»

Αναμφίβολα δύο προσωπικότητες που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη του σερβικού μπάσκετ είναι οι Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Ο Ομπράντοβιτς αποφάσισε να γυρίσει στους πάγκους και την Φενέρμπαχτσε…

«Ο Ομπράντοβιτς και ο Ίβκοβιτς είναι οι καλύτεροι προπονητές στην Ευρώπη. Ο Ομπράντοβιτς πέτυχε σημαντικά πράγματα στον Παναθηναϊκό και ο κόσμος τον σέβεται. Ίσως ήθελε μια νέα πρόκληση και να κάνει κάτι παρόμοιο στην Φενέρμπαχτσε. Του εύχομαι καλή τύχη. Δεν έχω δουλέψει με τον Ομπράντοβιτς. Τον ξέρω απ’ όταν ήμουν μικρός. Έχουν κάνει πολλά για την Σερβία και το μπάσκετ μαζί με τον Ίβκοβιτς και όλοι τους σέβονται. Με τον Ντούντα δούλεψα 4 χρόνια και στην Εθνική και στον Ολυμπιακό. Πέτυχα τα καλύτερα πράγματα στην καριέρα μου με τον Ίβκοβιτς».

Θεωρείς πως ζουν μόνο για το μπάσκετ;

«Ναι… (γέλια). Είναι εθισμένοι στο μπάσκετ. Ο Ίβκοβιτς έχει ακόμα και τώρα το ίδιο πάθος με παλιά. Έχει κάποια προβλήματα στην Εθνική, αλλά παλεύει με το ίδιο πάθος για να πετύχει».

Ποια είναι η άποψή σου για το επερχόμενο Ευρωμπάσκετ στην Σλοβενία;

«Πολλοί παίκτες είχαν δύσκολες σεζόν και κάποια παιδιά θέλουν να δουλέψουν για να είναι έτοιμοι για τη νέα περίοδο. Ο Ντούντα έφερε μερικούς νεαρούς ταλαντούχους παίκτες. Η Σερβία δύσκολα μπορεί κάποιος να την προβλέψει. Όπως στο Ευρωμπάσκετ στην Πολωνία που πήρε το ασημένιο και είχε στην σύνθεσή της πολλά νεαρά παιδιά. Μπορεί σ’ αυτό το πρωτάθλημα που μερικοί παίκτες θα ανέβουν».

Υπάρχει κάποιο φαβορί;

«Η Ισπανία είναι πάντα δυνατή ομάδα, ανεξαρτήτως ποιοι θα παίξουν. Νομίζω ότι και η Γαλλία έχει πολύ αθλητική ομάδα. Η Ρωσία χωρίς τον Κιριλένκο μπορεί να τα καταφέρει. Η Ελλάδα έχει σημαντικούς παίκτες και νέο τεχνικό. Και το Μαυροβούνιο μπορεί να κάνει πολλά καλά πράγματα».

«Θέλω το μετάλλιό μου»

Ο 25χρονος διεθνής φόργουορντ μας μίλησε για τις στιγμές που κρατάει από την Ελλάδα, τις φιλίες που έχει στον Ολυμπιακό, αλλά και το… χαμένο μετάλλιο του πρωταθλήματος του 2012, το οποίο θέλει για τη συλλογή του.

Ποιες είναι οι σχέσεις σου με τους πρώην συμπαίκτες σου στον Ολυμπιακό;

«Την περσινή χρονιά έμεινα φίλος με τους περισσότερους. Φέτος μόλις κέρδισε ο Ολυμπιακός την Ευρωλίγκα, ο Πέρο με πήρε από το skype και μου έκανε πλάκα που έφυγα από την ομάδα. Του έδωσα τα συγχαρητήριά μου και έχουμε άριστη σχέση, είμαστε σαν «αδέρφια». Έχω καλή φιλία με τον Σπανούλη και με άλλους παίκτες που επικοινωνούμε. Με όλους τους  παίκτες έχουμε άριστες σχέσεις, ειδικά με τον Πέρο και τον Κάιλ που είμαστε σαν οικογένεια. Αν μπορείς να επιβιώσεις μετά τον τελικό της Πόλης χτίζεις σημαντική φιλία. Με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, πέρυσι πήγαμε για ψάρεμα και με έμαθε πώς να ψαρεύω και να κάνω καταδύσεις. Όπως και με τον Βασιλόπουλο, που είναι καλό παιδί και ελπίζω θα τελειώσουν οι τραυματισμοί του και να παίζει σε υψηλό επίπεδο».

Ποια πράγματα σου έχουν μείνει από την Ελλάδα;

«Η Ευρωλίγκα και ο ελληνικός τίτλος. Ήταν σημαντικό συναίσθημα. Είχαμε μόλις κερδίσει την Ευρωλίγκα και όλοι περίμεναν το πρωτάθλημα. Το περίμεναν πολύ και οι οπαδοί και οι άνθρωποι της ομάδας. Μόλις επέστρεψα για την απονομή και είδα τόσο πολύ κόσμο μέσα στο παρκέ τρελάθηκα. Θα το θυμάμαι για πάντα. Και θέλω να πω κάτι (γέλια). Σε αυτούς τους πανηγυρισμούς, κάποιος μου πήρε το μετάλλιο μου από τους φιλάθλους όταν με τραβούσαν και το θέλω πίσω. Όλοι πανηγυρίζαμε και μόλις επέστρεψα στα αποδυτήρια είχα μόνο την κορδέλα»!

Θα έπαιζες σε άλλη ελληνική ομάδα;

«Σε αυτή την περίπτωση είναι δύσκολο. Το πρωτάθλημα δεν είναι δυνατό λόγω της οικονομικής κρίσης. Το ελληνικό μπάσκετ έπρεπε να είχε δυνατές ομάδες όπως στο παρελθόν με τους ΠΑΟΚ, Άρης και ΑΕΚ. Αλλά με αυτή την κατάσταση είναι δύσκολο».

Θεωρείς ότι μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην Ελλάδα αυτή η κατάσταση;

«Είμαι πάντα αισιόδοξος. Κάποια στιγμή κάτι που μπορεί να γίνει και όλα να αλλάξουν. Πιστεύω ότι η κατάσταση στην Ελλάδα θα αλλάξει και για το μπάσκετ».

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη νέα σεζόν:

«Στόχος μου είναι να βρω μια καλή ομάδα που θα μπορώ να έχω τον χώρο μου και να δείξω τις δυνατότητές μου και πάντα προσπαθώ να είμαι σε ομάδες που έχουν φιλοδοξίες για τίτλους. Ο ανταγωνισμός είναι κάτι που κάθε επαγγελματίας θέλει να έχει. Στο μέλλον θα ήθελα να επιστρέψω σε μία δυνατή ομάδα της Ευρωλίγκας και θα δούμε».

Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζει και ο ατζέντης…

«Ναι (γέλια)! Ο ατζέντης μου δεν είναι κακός…».

Πιστεύεις πως μια καλή χρονιά μπορεί να αλλάξει πολλά;

«Την περσινή χρονιά στη Λε Μαν απέκτησα και πάλι τα στοιχεία στο παιχνίδι μου. Απέκτησα την αυτοπεποίθησή μου και αυτή τη σεζόν είμαι έτοιμος. Θεωρώ ότι ένα παιχνίδι μπορεί να αλλάξει την καριέρα ενός αθλητή. Αν πας καλά μπορεί να αλλάξει την καριέρα σου και εγώ έχω υπομονή, περιμένω και δεν φοβάμαι νέες προκλήσεις».

Σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να συνεχίσεις στο πρωτάθλημα της Σερβίας;

«Ναι το σκέφτομαι. Ο Ερυθρός Αστέρας παίζει στην Ευρωλίγκα και κάνουν μια καλή ομάδα. Περιμένω και ελπίζω να έρθει η καλύτερη στιγμή. Έχω μεγαλώσει στον Ερυθρό Αστέρα. Μου αρέσει να παίζω μπροστά σε παθιασμένο κοινό».

Σε ανάλογες περιπτώσεις όμως μπορεί να έχουμε δυσάρεστα περιστατικά όπως και στο παρελθόν…

«Αυτό είναι άλλο θέμα. Το ίδιο πρόβλημα έχουμε στην Σερβία, αλλά έχουμε ακόμα οπαδούς και των δύο ομάδων στο γήπεδο. Ακόμα και 200 οπαδούς. Αυτό είναι πρόβλημα».

Η σχέση σου με τους Έλληνες και την Ελλάδα ποια είναι;

«Οι άνθρωποι στην Ελλάδα και την Σερβία είναι πολύ κοντά. Ένιωθα πάντα σαν το σπίτι μου. Το φαγητό είναι το ίδιο και στην προσωπική μου ζωή έχω κάνει σπουδαίους φίλους. Έρχομαι εδώ για διακοπές. Είναι ένας θησαυρός που έχω από την παρουσία μου εδώ».

Πιστεύω ότι αναλύσαμε πολύ το μπάσκετ… Παρακολουθείς άλλα αθλήματα;

«Τα παρακολουθώ σχεδόν όλα. Με χαλαρώνει όμως να βλέπω τένις και είμαι φαν του Τζόκοβιτς. Μου αρέσει το πάθος που βγάζει όταν παίζει και… πλεονέκτημα είναι που είναι συμπατριώτης μου».

Ευχαριστούμε πολύ το ξενοδοχείο «Πεντελικόν» για τη φιλοξενία της συνέντευξης και την Σαμάνθα Αποστολοπούλου και το Majenco’s Point of View για την πολύτιμη προσφορά της.