Ίβκοβιτς για όλους και για όλα

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο «Ντούντα» στην εφημερίδα «Πρωταθλητής»: Ο κόσμος γκρινιάζει ότι τα προηγούμενα δύο χρόνια ο Ολυμπιακός είχε σούπερ ρόστερ, αλλά έπασχε στο κομμάτι του προπονητή. Φέτος έχει τον κατάλληλο προπονητή, αλλά όχι τόσο μεγάλο ρόστερ… «Την ομάδα την κάνουν πρώτα οι φίλαθλοι, μετά οι παίκτες και ο προπονητής είναι μάλλον τελευταίος. Δεν είμαι διπλωμάτης και συμβιβασμοί δεν υπάρχουν. Σίγουρα αν είχα στα χέρια μου την περσινή ομάδα θα είχα πιο εύκολη δουλειά. Αλλά στη φετινή έχω περισσότερη εμπιστοσύνη! Γιατί την περσινή δεν την είχα δική μου και δεν την ξέρω από μέσα. Βρήκα ένα κορμό στον Ολυμπιακό και περιμέναμε να δούμε αν θα υπογράψουν στο ΝΒΑ, Κλέιζα και Τσίλντρες. Εγώ ήθελα να έχω αυτούς τους δύο παίκτες. Πιστεύω ότι διαθέτουμε μια καλή ομάδα και ο κόσμος πρέπει να το συνειδητοποιήσει αυτό. Δεν ψάχνω δικαιολογίες, ούτε μου αρέσουν. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται εδώ είναι να μάθω τους παίκτες να είναι επαγγελματίες. Δεν θέλω να παίζουμε υπό πίεση, επιθυμώ να βγάλουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Αν κάποιοι είναι καλύτεροι από εμάς και μας κερδίσουν δίκαια, θα τους πούμε συγχαρητήρια. Δε βλέπω, όμως, καμία τέτοια ομάδα να κάνει τη μεγάλη διαφορά μέχρι στιγμής…» Ο κόσμος ρωτάει γιατί έχει μείνει η ομάδα μόνο με έναν αμερικανό, τον ρολίστα Γκόρντον; Εγώ αποφάσισα. Με τους αδελφούς Αγγελόπουλους έχω μια πολύ καλή συνεργασία Μακάρι να ήταν μαζί μας στην Ισπανία για παράδειγμα να δούνε πως δουλεύουμε. Είχαμε διάφορα θέματα να λύσουμε. Κυρίως συγκέντρωσης και επαγγελματισμού. Δε θέλω να μιλήσω για αυτά που βρήκα εδώ, αφήστε το, σας παρακαλώ… Δεν είναι σωστό! Ο ίδιος ο πρόεδρος μου έλεγε πως δεν έχουμε Αμερικανό παίκτη, παρακολουθούν αμερικάνικο μπάσκετ και τους αρέσει. Τι να κάνω πρόεδρε, του είπα, έτσι είναι τα πράγματα. Παλιά οι ψηλοί έγραφαν την ιστορία, τώρα οι γκαρντ ελέγχουν το παιχνίδι. Έχουμε τον πιο έμπειρο που υπάρχει, τον Παπαλουκά. Όταν ήρθα εδώ και τον βρήκα ξανά, ήταν… άλλος παίκτης. Τώρα βλέπω και πιστεύω ότι θα ξεκινήσει και αυτός να παίζει σαν Παπαλουκάς. Έχουμε ένα μεγάλο ταλέντο που ήταν MVP της Ευρωλίγκα, τον Τεόντοσιτς. Κάποιοι λένε ότι έκλεψα τον παίκτη από τον κουμπάρο! Τον Σπανούλη. Η αλήθεια είναι ότι οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει λίγο πιο πριν. Με αυτούς τους 3 γκαρντ πείτε μου, που να βάλω και άλλον που θέλει την μπάλα στα χέρια του; Κάποιοι προσπάθησαν να… περάσουν από την αρχή ότι δεν μπορούν αυτοί οι παίκτες να παίξουν καλά μαζί. Εγώ προσπαθώ να αποδείξω ότι μπορούν! Ούτε είμαι άνθρωπος που δε θέλω Αμερικάνους. Οι περισσότεροι που είχα μου στέλνουν που και που κανένα μήνυμα ότι τους λείπω (γέλια!) Μετά το τριπλ κράουν του 1997 πέρασαν πολλοί προπονητές, αλλά κανείς δεν μπόρεσε να κερδίσει μια θέση στην καρδιά του κόσμου… Εγώ δεν ήρθα στον Ολυμπιακό για να πάρω τίτλους και να αποθεωθώ. Στην αρχή δεν ήμουν έτοιμος να δεχτώ την πρόταση και είχα το συμβόλαιο με την ομοσπονδία. Τώρα νιώθω έτοιμος να παλέψουμε μαζί με τα παιδιά. Υπάρχουν λόγοι που απέτυχαν οι προηγούμενοι. Αλλά δεν μπορώ να αναφερθώ εγώ, αυτοί πρέπει να εξηγήσουν. Δεν αλλάζουν οι στόχοι του Ολυμπιακού. Είχαμε μια αρκετά αρνητική ατμόσφαιρα, παίζουμε μονίμως χωρίς φιλάθλους. Με τόσες δυσκολίες, μέχρι στιγμής έχουμε φτάσει σε ένα ικανοποιητικό σημείο. Έρχεται η ώρα να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κακά τα ψέματα η σχέση ομάδας – κόσμου είναι κλονισμένη. Πως θα αλλάξει η κατάσταση; Η ομάδα με τον τρόπο που θα παλέψει πρέπει να κερδίσει πάλι την εμπιστοσύνη του κόσμου. Το πρώτο ντέρμπι πλησιάζει. Ποιος έχει το πλεονέκτημα φέτος; Νωρίς είναι ακόμα. Προς το παρόν δε δίνω σε κανέναν πλεονέκτημα. Εσείς πλέον είστε απέναντι με τον κουμπάρο σας. Τον Ομπράντοβιτς. Πόσο περίεργο είναι αυτό που θα ζήσετε; Μέσα στο παιχνίδι χρειάζεται πειθαρχία και για αυτό υπεύθυνος είναι ο προπονητής. Σίγουρα δεν θα αφήσω τους παίκτες και το ξέρουν ήδη στη διάρκεια των ντέρμπι να έχουνε συζητήσεις, γελάκια και όλα αυτά. Αυτά να τα αφήσουν για μετά, μέσα στον αγώνα δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα! Ούτε θα ζητήσω ποτέ από τον παίκτη μου να παίξει επικίνδυνα ή βρώμικα. Πως θα αντιδράσετε αν νιώσετε ότι κάποιοι σας «κλέβουν»; Δε θέλω να απαντήσω υποθετικά. Πρέπει να δώσω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που σφυρίζουν. Αν ξεκινάει το ματς και βλέπεις κάποια γρήγορα φάουλ, διαφορετικά κριτήρια στις επαφές, όλοι καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Όλοι ξέρουμε τι είναι ανθρώπινο λάθος, ή σφάλμα υπό πίεση… Ας δώσουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς τους ανθρώπους και ότι χρειαστεί θα το πούμε μετά τα ντέρμπι…Άλλαξε η γενιά των διαιτητών, μπήκαν νέα παιδιά και πιστεύω ότι αυτά δε θα δείξουν τόσο μεγάλο συμβιβασμό. Όποιος σε κοιτάζει στα μάτια και σε κλέβει δεν είναι μάγκας. Το θέμα είναι να κερδίσει η καλύτερη ομάδα. Ο Ζέλικο αυτή την εποχή είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη. Εγώ κάνω τις δικές μου προσπάθειες. Δεν υπάρχει περίπτωση να χαλάσουμε τη σχέση μας. Πιστεύω κιόλας ότι μπορούμε να βοηθήσουμε την ατμόσφαιρα να γίνει λίγο διαφορετική. Του έχω πει ότι δεν είναι στη δική μας αρμοδιότητα να πάρουμε τους παίκτες και να φύγουμε μέσα στο παιχνίδι… Έχετε να συμβουλέψετε κάτι τον Σπανούλη; Δε χρειάζεται ο Βασίλης καμία ιδιαίτερη συμβουλή. Είναι επαγγελματίας και το μόνο που έχει να κάνει είναι να σκεφτεί και να εκτελέσει τα σχέδιά μας. Αυτά συμβαίνουν στη ζωή. Δηλαδή αν ένας ηθοποιός βρει καλύτερες συνθήκες σε ένα θέατρο και φύγει από αυτό που ήταν παλιά, τι θα γίνει; Έχετε κάνει κάποια εισήγηση για μεταγραφή από τότε που ξεκίνησε η σεζόν ως και σήμερα; Όχι, καμία. Έκανα ένα λάθος που στην παρουσίαση της ομάδας είπα δημόσια ότι θα μείνουμε όπως είμαστε. Τους ρώτησα αν αυτό τους δίνει δικαίωμα να μη δουλέψουν σοβαρά και να επαναπαυτούν. Αν υπάρχει κάποιος παίκτης που θα μας κάνει την διαφορά, θα το συζητήσω με τη διοίκηση. Περιμένω να επιστρέψει όπου να’ ναι και ο Βασιλόπουλος. Κόουτς, πάμε για 4η χρονιά σε τελικό κυπέλλου με το ίδιο καταθλιπτικό μοτίβο. Μήπως μπορείτε να προτείνετε κάποια άλλη λύση; (Ξαφνικά… φουρτουνιάζει!) Δηλαδή είναι τόσο δύσκολο να ανοίξει το γήπεδο και να βάλουν τους φίλαθλους της μιας ομάδας από την μια πλευρά και της άλλη από την αντίθετη και να δούμε ποιος κόσμος ξέρει να υποστηρίζει καλύτερα την ομάδα του; Όχι ποιος θα πετάξει τις μεγαλύτερες φωτοβολίδες, βίδες, κροτίδες, αναπτήρες και κέρματα; Να δούμε αν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ένα ντέρμπι με φυσιολογικές συνθήκες. Δε γίνεται να παίξουμε στο Ελληνικό με περισσότερο κόσμο; Δεν θέλουν να ανοίξουν τα γήπεδα και να έρθουν οικογένειες και όλος ο κόσμος που αγαπάει το μπάσκετ και τους δύο συλλόγους; Πρέπει να γίνονται κάθε φορά τα ίδια; Τον οργανωμένο κόσμο μπορούν με δυνατή προσπάθεια να τον ελέγξουν οι ομάδες. Το 1999 όταν φύγατε μιλήσαμε στον Σωκράτη Κόκκαλη για διάδοχό; Όχι. Είμαστε μαζί στη Θεσσαλονίκη μια μέρα όταν πήρε τηλέφωνο ο Παύλος Γιαννακόπουλος τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του έκανε πρόταση. Τότε σε θέματα οργάνωσης και ότι άλλου μου ζήτησε, τον βοήθησα. Την επόμενη μέρα μου είπε ο Ζέλικο ότι τον πήραν τηλέφωνο και από τον Ολυμπιακό και του είπα να πάει να συζητήσει! Δεν μπήκα, όμως, στη διαδικασία να μιλήσω στον Κόκκαλη για τον Ζέλικο. Τον Σωκράτη Κόκκαλη δεν θα τον ξεχάσω ποτέ και σκέφτομαι συχνά πότε θα τον πάρω τηλέφωνο να συναντηθούμε μια μέρα. Η χειρότερη και η καλύτερη ανάμνησή σας… Δύσκολη ερώτηση. Πιο δυσάρεστη; Όταν έχανα δικούς μου ανθρώπους και ιδίως τον αδερφό μου. Να ξέρετε ότι όταν παίρνω ένα τίτλο, πονάω! Αδειάζω αμέσως. Οι σαμπάνιες, τα πούρα, μου φαίνονται βλακείες! Δεν έχω ξεχάσει όταν με τον Πανιώνιο κερδίσαμε τον ΠΑΟΚ, προκριθήκαμε στην Ευρωλίγκα και επιστρέψαμε στην Αθήνα. Είδα τρία παιδιά που μας περίμεναν. Μου είπαν ευχαριστώ κόουτς που μας έκανες να νιώθουμε μάγκες! Δεν έχει σημασία να σε περιμένει χιλιάδες κόσμος, αρκεί να έχεις κάνει κάποιον ευτυχισμένο. Παραλίγο να υπογράψει στο Ντένβερ Το καλοκαίρι του 2002 ήμουν έτοιμος να υπογράψω στο Ντένβερ! Είχα ένα ραντεβού με τον Κίκι Βάντεγουεϊ στην Νέα Υόρκη και περάσαμε όλη τη νύχτα μαζί με αυτόν και κάποιους άλλους ανθρώπους της ομάδας. Ήταν και ο Μπιλ Ντάφι εκεί (γνωστός Αμερικανός ατζέντης) και μου ζήτησε να υπογράψουμε. Έβαλα κάποιους όρους και τους ζήτησα για να μην είναι μεγάλο το ρίσκο, τον πρώτο χρόνο να έχω κάποιον δίπλα μου σε μια θέση σύμβουλου. Να συνηθίσω την γλώσσα και την δική τους κουλτούρα. Τα λεφτά στην ομάδα έμπαιναν από δύο αδερφές που είχαν και τους Κλίπερς στο ποδόσφαιρο! Μου ζήτησαν να περιμένω λίγες μέρες. Επέστρεψα και μετά μια εβδομάδα υπέγραψα στην ΤΣΣΚΑ. Γιατί είχα μιλήσει μαζί τους και δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο. Τότε ήρθε πάλι φαξ για να πάω στις ΗΠΑ να συμφωνήσω και τους είπα συγγνώμη, αλλά υπέγραψα. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι έχασα μια μεγάλη ευκαιρία. Οι ίδιοι μου έλεγαν να είμαι έτοιμος να υπογράψω. Μετά δεν ξέρω τι έγινε… Δεν μπορούσαμε να μη μιλήσουμε και για την κορυφαία ίσως εθνική ομάδα, αυτή που καθοδήγησε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς από το 1988 ως το 1991…: «Εκείνη την εποχή μας μισούσε όλη η Ευρώπη! Φτιάξαμε πρώτα το πειθαρχικό κομμάτι και έπειτα μια ομάδα που τράβηξε για πρώτη φορά το ενδιαφέρον του ΝΒΑ! Έπαιξαν πολύ σύγχρονο μπάσκετ. Η μεγαλύτερη απώλεια για το παγκόσμιο μπάσκετ ήταν που διαλύθηκε αυτή η ομάδα. Στη Βαρκελώνη κάποιοι αντίπαλοι της ντριμ τιμ έβγαζαν φωτογραφίες τους Αμερικανούς παίκτες όπως μας βγάζει τώρα ο φίλος φωτογράφος! Αν είμαστε όλοι μαζί, θα μπορούσαμε να τους νικήσουμε! Είναι κρίμα που δεν παίξαμε στον τελικό της Βαρκελώνης κόντρα στην Ντριμ Τιμ Τα τελευταία μας παιχνίδια πριν τον πόλεμο ήταν ό,τι χειρότερο… Νομίζω ήταν 26 Ιουνίου του 1991 (σ.σ. τελικός Ευρωμπάσκετ). Πριν πάμε για το μίτινγκ, χτυπάει το τηλέφωνο και ακούω ένα παίκτη (σ.σ. ο Γιούρι Ζντοβτς) να μου λέει: Με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι αν παίξω, θα είμαι ο μεγαλύτερος προδότης. Είμαι έτοιμος, θέλω, αλλά».. Όχι, του είπα δεν είσαι έτοιμος να παίξεις. Στο λόμπι είδα κάποιους δημοσιογράφους Σλοβένους που είχαν έρθει να δούνε τι θα συμβεί. Τους ρώτησα, ήρθατε να ελέγξετε τι θα γίνει; Μην ανησυχείτε ξέρω τι πρέπει να κάνω και άρχισα να τους βρίζω πολύ άσχημα! Καταλάβατε; Ήρθαν να δώσουν… αναφορά! Δεν θα ξεχάσω την ιδέα του Σάσα Τζόρτζεβιτς που έφτιαξε ένα χρυσό μετάλλιο και του το έδωσε (σ.σ. σε αγώνα προς τιμήν του). Μας χώρισε ο πόλεμος, αλλά εμείς κρατήσαμε καλές σχέσεις. Μετά ήρθαν τα χειρότερα! Υπήρξατε μπασκετμπολίστας για 10 χρόνια στη Ραντνίσκι! Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή; Ως παίκτης εκείνη έκανα μια δυνατή προσπάθεια! Είχα ταλέντο και καταλάβαινα καλά το μπάσκετ. Είχα ένα προπονητή, που ήταν ο πρώτος που έβαλε νέα πράγματα στη μεθοδολογία των προπονήσεων. Με βοήθησε αρκετά, αλλά περισσότερο από όλους με «οδήγησε» ο αδελφός μου. Ζούσαμε σε μια περιοχή που δεν υπήρχε τότε επαγγελματικό μπάσκετ. Το καλοκαίρι ήταν καιρός για μπάσκετ! Το πρώτο πρωτάθλημα μπάσκετ έγινε το 1967. Τότε ήμουν 25 χρονών! Ο αδελφός σας; Θεωρείται θρύλος στην πατρίδα σας. Να με συγχωρήσουν οι υπόλοιποι αλλά ειλικρινά δεν υπήρχε ταλέντο σαν τον αδερφό μου! Τόσο στο μπάσκετ, όσο και στην προπονητική. Είχε ιδέες. Μου ζήτησε να τον βοηθήσω και λειτουργούσε περίπου σαν… έφορος. Ο τότε προπονητής μου ο Γκόραν ο Τσένιτς ήθελε να συνεχίσω το μπάσκετ. Είχα τελειώσει το πανεπιστήμιο και τις σπουδές μου στη Γεωλογία Δεν είχα, όμως, διάθεση να φύγω από το Βελιγράδι και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να δουλέψω πάνω σε αυτό που σπούδασα. Μου έκανε μια πρόταση να οργανώσουμε μαζί μια ακαδημία στη Ραντνίσκι, που έχει τεράστιο φυτώριο παραγωγής διαχρονικά. Δέχτηκα. Ήταν το 1971! Πέρασα το φυσικό πρόγραμμα του κόουτς, ξεκίνησα με τους νέους. Η πρώτη επιτυχία μας ήταν το ευρωπαϊκό εφήβων το 1973! Μετά έγινα επαγγελματίας προπονητής. Ο αδελφός μου είχε τελειώσει πολύ καλό προπονητικό σχολείο. Πάντα λέω ότι όσα πρότεινε ήταν μπροστά! Έφερε το 1970 καινούριες ιδέες από τις ΗΠΑ! Ότι και αν έκανε είχε ταλέντο. Ξεκινούσε να τραγουδάει και ήταν καλύτερος και από τον Ρέι Τσαρλς! Θυμάστε την αφορμή που το μπάσκετ τράβηξε το ενδιαφέρον σας; Ήμουν στα 13 μου. Οι δικοί μου δεν με άφησαν να κάνω πυγμαχία! Απέναντι από το σπίτι μου ήταν το σωματείο της Ραντνίσκι! Θυμάμαι σαν τώρα την πρώτη μου προπόνηση σε ένα μικρό γήπεδο, που είχε μόνο ένα κανονικό καλάθι! Ο πατέρας μου δεν καταλάβαινε γιατί εμείς όλη την μέρα σουτάραμε μια μπάλα… Κρυβόταν και μας κοιτούσε! Ζήσατε καλά παιδικά χρόνια; Πάρα πολύ δύσκολα χρόνια… Ο πατέρας μου είχε ντοκτορά στα νομικά, η μάνα μου συγγραφέας και καθηγητής. Ο πατέρας μου δεν μπορούσε να δουλέψει, συνέχεια ήταν στις φυλακές γιατί ήταν στην αντιπολίτευση. Μιλάμε για μια εξαμελή οικογένεια αλλά τουλάχιστον είχαμε φαγητό να φάμε. Όλα τα άλλα ρούχα, παιχνίδια, δεν ξέραμε τι είναι. Έχουμε δει το ντοκιμαντέρ του ESPN για αυτή την ομάδα, τον Ντράζεν, την φιλιά του με τον Ντίβατς και δεν ήταν εύκολο να μην κλάψουμε… Το πρόβλημα είναι ότι χώρισε ένα κράτος με ένα πολύ βρώμικο πόλεμο. Δημιουργήθηκε μίσος, χώρισαν οικογένειες. Οι πολιτικοί και οι ανώτερες δυνάμεις τα κάνουν όλα αυτά. Βλέπετε και τώρα πως τα έχουν κάνει (σ.σ. αγριεύει ξαφνικά). Ένα κράτος 25 εκατομμύρια, που βρέχεται από την Αδριατική με το μεγαλύτερο ποτάμι στην Ευρώπη… Που ποτέ δεν ήταν αμιγώς κουμουνιστικό. Διαλύθηκε απότομα και βίαια. Οι πολιτικοί είχαν τα σχέδιά τους και δυστυχώς τα προχώρησαν. Όλοι, μα όλοι δηλητηριαστήκαμε από τον πόλεμο. Λυπάμαι πάρα πολύ… Όπως τώρα λέμε όλοι είμαστε Ολυμπιακοί, τότε λέγαμε όλοι είμαστε Γιουγκοσλάβοι και αδέρφια. Κόουτς, έχετε πάρει τα πάντα στην καριέρα σας εκτός από χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Υπάρχει κάτι που το θέλετε και δεν το έχετε κατακτήσει; Είμαι ευχαριστημένος για όσα έχω κάνει. Δε μετράμε την ποιότητας μιας δουλειάς μόνο με τους τίτλους. Οι τίτλοι παίζουν ρόλο, αλλά υπάρχουν και προπονητές που έχουν κάνει τρομερή δουλειά ιδίως στο παραγωγικό επίπεδο και δεν έχουν αναγνώριση. Με γεμίζει που έχω κάνει τόσους φίλους σε όλα τα κράτη. Αν μπορούσα από την αρχή να διαλέξω την καριέρα μου, πάλι την ίδια διαδρομή θα ακολουθούσα. Παρακολουθώ το σύγχρονο μπάσκετ και θέλω να παίξει και ο Ολυμπιακός σε αυτό το στιλ, χωρίς να επιμένω στις παλιές παραδόσεις του αθλήματος. Κόουτς, τι έφταιξε για τις αποτυχίες της Σερβίας το διάστημα 2004-07; Τότε πίεσα πολύ τον Ομπράντοβιτς να πάρει την εθνική για την Ολυμπιάδα της Αθήνας. Η ομάδα στάθηκε άτυχη με κάποια αποτελέσματα και ήταν ανέτοιμη για το ματς με την Κίνα. Στο Βελιγράδι χάσαμε το νοκ – άουτ παιχνίδι με τη Γαλλία… Μια ομάδα που είναι έτοιμη και οργανωμένη δεν θα έχανε ποτέ. Όταν ανέλαβα πάλι την εθνική, άλλαξα όλη τη… γενιά και αυτό δεν ήταν εύκολο. Ξεκινήσαμε από το μηδέν το καλοκαίρι του 2008 μαζί με την Ιταλία, κοιτάξτε την πρόοδο που έχει κάνει η μια και η άλλη ομάδα… Παίξαμε τελικό στην Πολωνία και είναι δεδομένο ότι έπρεπε να είμαστε και στον τελικό του παγκόσμιου στην Τουρκία. Δεν θέλω να σκέφτομαι, όμως, αυτό το ματς γιατί θα θυμώσω! Μιλάμε για αγώνα 20-30 πόντων!