ΕΣΑΚΕ-Ξανθόπουλος: «Γουστάρω που πηγαίνω στο γήπεδο για προπόνηση»

Ο Βασίλης Ξανθόπουλος στην εκτός έδρας νίκη της ΑΕΚ επί του Λαυρίου Megabolt για την 5η αγωνιστική της κανονικής περιόδου της Basket League συμπλήρωσε 463 συμμετοχές και έγινε ο δέκατος παίκτης με τους περισσότερους αγώνες στα 59 χρόνια της Α’ Εθνικής.

«Δεν φανταζόμουν όταν ξεκινούσα να παίζω μπάσκετ ότι θα φτάσω σε αυτό το επίπεδο και τον αριθμό των συμμετοχών», δηλώνει ο 38χρονος πόιντ γκαρντ της Ένωσης για το ρεκόρ του.

Ο Ξανθόπουλος μιλάει στο www.esake.gr για την αγάπη του για το μπάσκετ, τις έντονες στιγμές της καριέρας του, το άγχος της πρώτης αγωνιστικής που νιώθει, πότε σκέφτεται να σταματήσει και τι θα κάνει μετά, και για την ΑΕΚ της φετινής σεζόν.

- Βασίλη τι σημαίνει για σένα το γεγονός ότι εισήλθες στην πρώτη δεκάδα των συμμετοχών όχι μόνο στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα αλλά σε επίπεδο Α’ Εθνικής;
«Παρότι δεν ασχολούμαι με επιδόσεις και νούμερα, είναι σίγουρα ένα ωραίο συναίσθημα. Δεν φανταζόμουν όταν ξεκινούσα να παίζω μπάσκετ ότι θα φτάσω σε αυτό το επίπεδο και τον αριθμό των συμμετοχών. Δεν είχα το τεράστιο ταλέντο για να ονειρεύομαι να φτάσω σε αυτό το επίπεδο. Απολαμβάνω τις στιγμές, λοιπόν, και συνεχίζω».

- Ανέφερες ότι δεν είχες το τεράστιο ταλέντο...
«Ταλέντο είχα, σωματικά υστερούσα. Είμαι κοντός αν και στην θέση του πόιντ γκαρντ, που παίζω δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο. Όταν ξεκινούσα να παίζω μπάσκετ, άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση του τα ψηλά γκαρντ.
Σίγουρα σωματικά υστερούσα αλλά προσπάθησα να αναπτύξω και να βελτιωθώ σε άλλους τομείς. Τομείς σωματικούς και πνευματικούς. Η θέση του πόιντ γκαρντ είναι «εγκεφαλική» γι’ αυτό ανέφερα τον πνευματικό τομέα, ενώ δούλεψα στην ταχύτητα και την μαχητικότητα».

- Το ήθελες πολύ να παίξεις μπάσκετ;
«Και ακόμη θέλω. Από 6 ετών παίζω μπάσκετ και έχω φτάσει στα 38 χρόνια μου. Βρίσκομαι στα γήπεδα 32 χρόνια και το μπάσκετ είναι η όλη μου ζωή. Κάθε μέρα ασχολούμαι πολύ με το μπάσκετ, ακόμη και τώρα που όπως είναι φυσικό αφιερώνω πολύ χρόνο στην οικογένεια μου.
Δεν ασχολούμαι με το μπάσκετ μόνο στο γήπεδο και στις ώρες της προπόνησης, αλλά ακόμη και στο σπίτι μου χαλαρώνω βλέποντας δύο, τρεις αγώνες μπάσκετ.
Δεν μπορεί να σταματήσει αυτή η αγάπη. Βέβαια τον χρόνο δεν τον νίκησε κανείς και κάποια στιγμή θα σταματήσω να παίζω».

- Έχεις σκεφτεί πότε θα βάλεις τέλος στην αγωνιστική καριέρα σου; Και όταν αποφασίσεις να σταματήσεις θα γίνεις προπονητής;
«Τα τελευταία χρόνια πηγαίνω σεζόν με σεζόν. Όταν τελειώνει η αγωνιστική χρονιά βλέπω πως είμαι σωματικά και εάν βρίσκομαι στο επίπεδο που θέλω και παίρνω την απόφαση να συνεχίσω.
Θα δω πως θα είμαι τον προσεχή Μάϊο ή Ιούνιο και θα αποφασίσω εάν θα συνεχίσω για μια ακόμη σεζόν. Δεν το σκέφτομαι τώρα. Αισθάνομαι καλά. Θα δούμε τον Μάϊο.
Από την στιγμή που ασχολούμαι με το μπάσκετ από 6 ετών, η προπονητική είναι στο μυαλό μου για όταν σταματήσω να παίζω, αλλά προς το παρόν μπορεί να περιμένει».

- Έχεις την ίδια... δίψα με τότε που έκανες την πρώτη εμφάνιση σου στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα με την Νήαρ Ήστ την σεζόν 2002-3;
«Ναι την ίδια... δίψα και το ίδιο άγχος όταν αρχίζει η αγωνιστική χρονιά. Πάντα στο πρώτο ματς έχω άγχος, ίσως και παραπάνω τώρα σε σχέση με την εποχή που ήμουν νεότερος».

Ο Βασίλης Ξανθόπουλος στην πρώτη του σεζόν στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα πριν από 20 χρόνια με τα χρώματα της Νήαρ Ήστ και συμπαίκτη τον Λιν Γκριρ, που έκανε στην συνέχεια μεγάλη καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα (Ολυμπιακός, Ντιναμό Μόσχας, Αρμάνι Μιλάνο, Ούνιξ Καζάν κ.α.).

«Γουστάρω να πηγαίνω στο γήπεδο για προπόνηση και μετά την συζήτηση με τα παιδιά στα αποδυτήρια.
Όταν ο αθλητής σταματά τον αθλητισμό, πρέπει να είναι σαν ένας πρώτος θάνατος όπως το είχε περιγράψει ο Γιώργος Σιγάλας. Άρχισα να παίζω μπάσκετ από χόμπι, κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσω και έχω αρχίσει να το επεξεργάζομαι τα τελευταία τρία, τέσσερα χρόνια, για να μην μου πέσει... βαρύ όταν συμβεί».

- Ποιά είναι η πιο έντονη στιγμή της καριέρας σου;
«Είχα την τύχη να έχω ζήσει πολλές έντονες και δυνατές στιγμές. Είμαι πολύ τυχερός γιατί αγωνίζομαι σε ομάδες που διεκδικούν τίτλους και έχω κατακτήσει πολλά τρόπαια.
Στην κατάκτηση του Basketball Champions League από την ΑΕΚ το 2018 στο κατάμεστο από 20.000 κόσμο κλειστό του ΟΑΚΑ είναι από τις λίγες φορές που άφησα τον εαυτό μου να με κυριεύσει το συναίσθημα. Ήταν λίγο πριν την λήξη του τελικού κόντρα στην Μονακό.
Πανηγυρίζει την κατάκτηση του τίτλου του Basketball Champions League το 2018 στο ΟΑΚΑ
Υπήρχε αρκετά μεγάλη πίεση, γιατί είχα σημαντικό ρόλο στην ομάδα και η διοργάνωση γινόταν στην χώρα μας. Το ματς απέναντι στην Μονακό, επίσης, εξελίχθηκε σε ντέρμπι. Είναι η πιο χαρακτηριστική στιγμή γιατί έντονες συγκινήσεις ένιωσα και άλλες φορές στην καριέρα μου και όχι μόνο σε τελικούς.
Και ασφαλώς έζησα και δύσκολες στιγμές όπως εκείνες των τραυματισμών. Ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζούσα τόσο έντονες στιγμές, ακόμη και στα 18 μου χρόνια όταν υπέγραφα το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο».

- Είχες κάποιο πρότυπο;
«Γενικά όχι, από μικρός σκεφτόμουν όχι να μοιάσω σε κάποιον αλλά να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Μου άρεσε για παράδειγμα ο τρόπος που έπαιζε άμυνα ο Γκάρι Πέιτον, αλλά εκείνο που με απασχολούσε ήταν να γίνω ο καλύτερος Βασίλης που μπορούσα».
- Η ΑΕΚ τι μπορεί να πετύχει την φετινή σεζόν;
«Η ομάδα είναι ικανή για να πετύχει αρκετά καλά πράγματα. Προσωπικά το ιδανικό θα είναι όταν τελειώσει η σεζόν να έχουμε φέρει τον κόσμο στο γήπεδο και να παίζουμε σε γεμάτες εξέδρες.
Μόνο εμείς μπορούμε να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο. Εννοώ η αγωνιστική εικόνα μας. Είναι η καινούργια έδρα της ΑΕΚ. Είναι πολύ σημαντικό για μια ομάδα να έχει το δικό της γήπεδο και πρέπει να φέρουμε τον κόσμο κοντά μας με την εικόνα μας και τα αποτελέσματα».
- Θέλεις να προσθέσεις κάτι;
«Είμαι πάρα πολύ τυχερός που ασχολήθηκα επαγγελματικά με αυτό που αγαπάω από μικρός. Δεν έχω λόγια. Μακάρι να συνεχίσω να έχω την υγεία μου και να παίξω όσο περισσότερο μπορώ».

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΤΗΝ Α’ ΕΘΝΙΚΗ