Ρικ Πιτίνο: Η θεωρία της επιτυχίας!

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Το να εμπνέεις και να καθοδηγείς τους άλλους είναι θέμα μεθόδου ή χάρισμα;

Νομίζω είναι και τα δύο. Το να εμπνέεις τον κόσμο και να φτάνει σε σημεία που δεν ήξερε ότι μπορεί να φτάσει, αυτό σίγουρα είναι χάρισμα. Αλλά όσον αφορά τη μέθοδο, είναι ένα κομμάτι της ζωής σου να ανεβάζεις τον άλλον. Είναι κάτι που αντίστοιχα βελτιώνει τη δική σου αυτοπεποίθηση. Οταν βλέπεις ότι επηρεάζεις θετικά τον άλλον, τότε αντίστοιχα φτιάχνει και η δική σου ψυχολογία.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος της αποτυχίας και ποια η ζημιά της επιτυχίας;

Κατ’ αρχάς, δεν θα χαρακτήριζα την αποτυχία όφελος. Πιστεύω ότι η αποτυχία μπορεί να λειτουργήσει σαν λίπασμα για να βοηθήσει μελλοντικά πράγματα να μεγαλώσουν, και ειδικά κάποια μαθήματα που μπορείς να πάρεις από την αποτυχία ώστε να σταματήσεις να αποτυγχάνεις στο μέλλον. Δεν θα το χαρακτήριζα όμως όφελος. Κάποιες φορές, όμως, όταν αποτυγχάνεις, αν καταλάβεις γιατί απέτυχες, βρήκες τη λύση για τα μελλοντικά προβλήματα. Τα μειονεκτήματα της επιτυχίας είναι όταν την «αγκαλιάζεις». Νομίζεις ότι έχεις φτάσει «εκεί», το εγώ σου ξεπροβάλλει, δεν είσαι μέλος της ομάδας. Η επιτυχία θα πρέπει να γιορτάζεται, αλλά όχι να γίνεται ένα με σένα. Γιορτάζεις εκείνη τη στιγμή, μαζί με την ομάδα σου, αλλά δεν πρέπει να νομίζεις ότι την έχεις κάνει δική σου, γιατί όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο μαλακώνεις και αρχίζεις να χάνεις.

Ποιο είναι το κίνητρο για να συνεχίσετε την προπονητική; Είναι το ίδιο όλα αυτά τα χρόνια;

Το δικό μου κίνητρο είναι διαφορετικό. Θεωρώ ότι όλα σχετίζονται με την ηλικία. Οταν είσαι νέος, έχεις κίνητρο να ανελιχθείς και να φτάσεις στην επιτυχία, να στηρίξεις την οικογένειά σου, να γίνεις κορυφαίος προπονητής. Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, το κίνητρο είναι να ικανοποιείς το πάθος σου. Το πάθος είναι κάτι που είχα πάντοτε στη ζωή μου, τώρα είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Είναι η ίδια μου η ζωή. Δεν προπονώ για να ανελιχθώ ή να στηρίξω την οικογένειά μου, το κάνω πια γιατί αυτό είναι το πάθος μου.

Πώς άλλαξε η προπονητική στο πέρασμα των χρόνων και τι είναι αυτό που δεν έχει αλλάξει;

Θα έλεγα ότι οι μέθοδοι αλλάζουν, οι προπονητικές συνήθειες αλλάζουν, κάποια πράγματα έχουν γίνει πιο εκλεπτυσμένα, τα στατιστικά είναι μέρος του αγώνα. Αυτό που δεν αλλάζει ποτέ είναι το κίνητρο, το τι χρειάζεται για να βρεις και να πατήσεις το κουμπί του άλλου. Αυτό είναι το κλειδί πάντοτε. Ολοι έχουν ένα κουμπί, το οποίο χρειάζεται να πατήσει κάποιος, για να φτάσουν στο μάξιμουμ.

Πώς καταφέρνετε να σκέφτεστε θετικά υπό πίεση;

Αυτό έχει να κάνει με το πώς περιγράφεις την πίεση. Είναι δύσκολο να παραμείνεις θετικός όταν τελείς υπό άγχος. Εάν υπάρχει μια αρρώστια στην οικογένειά σου και δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί, το να είσαι θετικός είναι δύσκολο. Οταν όμως μιλάμε για πίεση, αυτό είναι ένα προνόμιο. Είναι ένας σύμμαχος που σε βοηθάει να εξελιχθείς νωρίς, να εστιάσεις περισσότερο και να έχεις καλύτερα αποτελέσματα. Η πίεση, λοιπόν, είναι κάτι γνωστό, κάτι που είναι κοντά μου, γιατί είμαι ανταγωνιστικός. Ολοι όσοι είναι ανταγωνιστικοί, αγαπούν την πίεση, είναι ο σύμμαχός τους για την επιτυχία.

Κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί κάποιος να πάρει τις καλύτερες αποφάσεις;

Οταν έχει ψάξει τα πάντα. Κάτι το οποίο έχω καταλάβει από την ελληνική κουλτούρα είναι ότι οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις με βάση το συναίσθημα. Τα συναισθήματα κάποιες φορές μπορούν να σε οδηγήσουν στο να πάρεις μια λάθος απόφαση. Οταν έχεις να κάνεις με σπουδαία συναισθήματα, είναι καλύτερο να κάνεις δύο βήματα πίσω, με σκοπό να κάνεις δέκα βήματα μπροστά την επόμενη μέρα. Είναι καλύτερα να κοιμηθείς έτσι και να ξυπνήσεις την επομένη, όταν θα υπάρχει λιγότερο συναίσθημα, και να πάρεις την καλύτερη απόφαση σε σχέση με μια συναισθηματική επιλογή.

Ποια είναι η επόμενη πρόκλησή σας;

Η επόμενη πρόκληση είναι το επόμενο παιχνίδι. Αγαπώ τα μονοήμερα συμβόλαια, σίγουρα σχεδιάζω το μέλλον, αλλά δεν ζω με την προοπτική του. Σίγουρα αγαπώ το παρελθόν, αλλά δεν ζω σε αυτό. Οπότε η επόμενη πρόκληση είναι αυτό που είναι μπροστά μου την ίδια μέρα. Θα προετοιμαστώ για το αύριο, αλλά δεν θα ζήσω για το αύριο.

Υπάρχει κάποιο γνωμικό ή μάθημα ζωής που ακόμη επηρεάζει την πορεία σας;

Νομίζω ότι πολύ συχνά οι άνθρωποι κολλάνε στα προβλήματά τους σκεπτόμενοι ότι ο κόσμος τους διαλύεται. Πραγματικά δεν ισχύει αυτό. Ο Lou Holtz (προπονητής του αμερικανικού φούτμπολ) είχε πει ότι «το 80% των ανθρώπων που γνωρίζεις δεν νοιάζονται για τα προβλήματά σου, ενώ το άλλο 20% χαίρεται που τα έχεις». Οπότε νομίζω ότι το καλύτερο είναι όταν τα μειώνουμε σε αξία, τα διορθώνουμε και προχωράμε μπροστά, απ’ το να τα υπερτονίζουμε.