«Διαφορετική αύρα στο Μαρούσι!»

Το περασμένο καλοκαίρι η ομάδα των βορείων προαστίων ξεπέρασε το καταστροφικό πέρασμα των Γκάμαρη, Μαρρή και όχι μόνο κατάφερε να σώσει την χρονιά, αλλά εξασφάλισε τη συμμετοχή της στα πλέι οφ από την πέμπτη θέση της τελικής κατάταξης. Ο Σταύρος Ελληνιάδης, ο οποίος έχει το δικό του μερίδιο σε αυτή την πορεία, μίλησε για τη φετινή χρονιά των «κιτριόμαυρων», τονίζοντας στην αρχική του τοποθέτηση: «Μιλάω με το θάρρος που μου έδωσε το περασμένο καλοκαίρι ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Κώστας Κουτσούκος, λέγοντας ότι στα δύσκολα στάθηκα περισσότερο Μαρουσιώτης από τους Μαρουσιώτες».

Στη συνέχεια ο Διευθυντής Αγωνιστικού τμήματος της ΚΑΕ Μαρούσι ανέφερε:   «Προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ από την συναισθηματική φόρτιση που έχει κάποιος που δίνει μια μάχη, σκέφτομαι ότι τελικά την αδικούμε μόνοι μας την φετινή πορεία. Κανονικά πιστεύω ότι αν το Μαρούσι είχε πίσω του λαό, θα έπρεπε τώρα να οργανώσει φιέστα ανάλογη με εκείνη που οργάνωσε ο Ολυμπιακός με τον ερχομό του Ντέταρι. Δεν υπάρχει ένας που να πίστευε ότι η ομάδα που αποβλήθηκε από την Ευρωλίγκα και δεν κατέβηκε στο κύπελλο, μια εβδομάδα πριν το τζάμπολ, τερμάτισε με 13 νίκες , στην 5η θέση της βαθμολογίας. Σα ψέμα μου φαίνεται.

Σε πρώτη φάση, αυτό σημαίνει ότι κάτι έκανε πολύ καλά, έστω και με τα δεδομένα προβλήματα. Και η διοίκηση που επέλεξε τον Βαγγέλη Αλεξανδρή και ο ίδιος ο Αλεξανδρής με τους συνεργάτες του και φυσικά πρώτα και πάνω από όλα οι παίκτες που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο. Δεν ξέρω τι λέγανε γι αυτά τα παιδιά, πριν έρθουν στην ομάδα μας ,αυτό που ξέρω είναι πως ήταν άντρες με όλη τη σημασία της λέξης. Και στις εξηγήσεις τους και στην προσπάθειά τους.

Να ξέρετε όμως ότι όσο εύκολο φάνηκε τόσο δύσκολο ήταν. Κερδίσαμε κρίσιμα ματς στον πόντο, λόγω εμπειρίας και προσωπικότητας. Αν τα χάναμε θα παίζαμε με την πλάτη στον τοίχο μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Κάθε δύσκολο ματς τα «καθάριζε» και διαφορετικός παίκτης. Σας θυμίζω  ενδεικτικά πώς έβαλε το νικητήριο καλάθι με τον Κολοσσό ο  αρχηγός μας , ο Γκαγκαλούδης. Οι νίκες εκείνες , μας  έδιωξαν το άγχος και στην πορεία αρχίσαμε να παίζουμε πολύ καλό μπάσκετ.

Η διοίκηση έκανε μια συγκινητική προσπάθεια να διαχειριστεί την κατάσταση. Μετά το φιάσκο Γκάμαρη –Μαρρή, εντελώς ξαφνικά ήταν σα να βρήκε ένα μωρό έξω από την πόρτα της. Το πήρε στην αγκαλιά, το ζέστανε και το βοήθησε  όσο μπορούσε. Σύμφωνοι, τα οικονομικά  ήταν περιορισμένα, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι είχε λεφτά   και δεν έδωσε. Αν μάλιστα είχαν υλοποιηθεί και κάποιες διαβεβαιώσεις που είχε πάρει , τότε θα μιλάγαμε σε άλλη βάση.

Προβλήματα υπάρχουν όπως σε όλες τις ομάδες, αλλά πιστέψτε με: ούτε τα κρύψαμε, ούτε τα βάλαμε κάτω από το χαλί. Με  τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν, ήταν αδύνατο να κρατήσουμε, όσο κι αν το θέλαμε, τον Κόμματο και τον Χουέρτας. Αν έμεναν, με τη ‘’χημεία’’ που βρήκαμε με την προσθήκη του Μπάγκαριτς δεν νομίζω ότι θα υποχωρούσαμε από την 3η θέση, στην οποία περάσαμε την μεγαλύτερη διάρκεια του πρωταθλήματος.

Την ένταση και τις δυσκολίες τις ξεπερνάγαμε με χιούμορ στα όρια της καλώς εννοούμενης τρέλας,  το χαμόγελο, τις καραμέλες του Κουτσούκου και την ειλικρίνεια που χαρακτήριζε τις σχέσεις μας. Και παρά τις ατυχίες που μας βρήκαν με σοβαρούς τραυματισμούς (Κογιαντίνοβιτς, Βαβάτσικος, Σεφερίδης συν τις τιμωρίες των Ουϊντεν, Σούμπτερ) δεν λυγίσαμε. Πιστεύω κι εγώ ότι το Μαρούσι έχει μια διαφορετική αύρα από τις άλλες ομάδες. Το νιώθουν οι πιστοί φίλοι μας που μέσα από τις δυσκολίες έγιναν ακόμη πιο πιστοί».