Κακιούζης: «Χαρήκαμε, πανηγυρίσαμε, αλλά αρκετά!»

Η ΑΕΝΚ σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της, βαθμολογικά όμως απλώς πρόσθεσε δύο βαθμούς στη συγκομιδή της στη φετινή Basket League ΣΚΡΑΤΣ. Ο 38χρονος φόργουορντ, με δηλώσεις του στην επίσημη ιστοσελίδα της ΚΑΕ, επιχείρησε να χαμηλώσει τους τόνους και να δει μπροστά, συγκεκριμένα στον εκτός έδρας αγώνα με τον Πανελευσινιακό που είναι εξίσου σημαντικός (25/10, 17.00). Αναλυτικά τα όσα είπε…

-Πόσο εύκολο είναι να «αποσυνδεθεί» ένας παίκτης από τον απόηχο μιας μεγάλης νίκης και να συγκεντρωθεί στον επόμενο αγώνα; Πώς το επιτυγχάνει;
«Αυτό έχει κάνει με την εμπειρία που έχουν αποκτήσει οι παίκτες όλα αυτά τα χρόνια με τον προπονητή και το πώς θα το χειριστεί όλο αυτό, την ποιότητα που έχει η ομάδα και γενικώς έχει να κάνει με την ομάδα. Ο καθένας μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά. Εγώ γενικά έχω την τάση ύστερα από νίκες ή ήττες να μη θεωρώ ότι έγινε κάτι σημαντικό».

-Τι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα δύο ματ, είναι αυτό που έχει να αντιμετωπίσει η ΑΕΝΚ κόντρα στον Πανελευσινιακό;
«Στα πρώτα δύο παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και να τα χάναμε και τα δύο δεν θα μας έλεγε κανείς τίποτα, αφού βαθμολογικά θα ήταν αναίμακτα. Το ότι κερδίσαμε τον Ολυμπιακό ήταν κάτι έξτρα για εμάς, αλλά για να έχει αντίκτυπο αυτή η νίκη πρέπει να κερδίσουμε στην Ελευσίνα. Έπρεπε να κερδίσουμε έτσι και αλλιώς, από πριν, το ματς με τον Πανελευσινιακό. Είναι πολύ σημαντικό παιχνίδι για εμάς και για τους στόχους που έχουμε θέσει από την αρχή της σεζόν και θα εξαρτηθεί από εμάς εάν θα κερδίσουμε ή όχι».

-Τι θα πρέπει να έχει η Κηφισιά για να φύγει νικήτρια από την Ελευσίνα;
«Η ομάδα πρέπει να είναι συγκεντρωμένη, να έχει το μυαλό της στο παιχνίδι, να παίξουμε όπως με τον Ολυμπιακό σε όλη τη διάρκεια του ματς στην άμυνα και τις επιθετικές επιλογές μας. Ο Πανελευσινιακός είναι πολύ καλή ομάδα, έρχεται από δύο ήττες και σίγουρα μια τρίτη διαδοχική θα δημιουργήσει πρόβλημα για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Ωστόσο, όπως είπα και πριν, από εμάς θα εξαρτηθεί εάν θα κερδίσουμε. Θεωρώ ότι είμαστε καλύτερη ομάδα από την Ελευσίνα, αλλά θα πρέπει να το δείξουμε στο γήπεδο!».

-Πόσο σημαντική είναι τόσο ψυχολογικά όσο και αγωνιστικά η νίκη επί του Ολυμπιακού για την ομάδα;
«Πολύ σημαντική, γιατί όταν κερδίζεις μια ομάδα της δυναμικότητας του Ολυμπιακού που είναι από τις καλύτερες της Ευρώπης μόνο καλό μπορεί να σου κάνει. Το θέμα είναι πως πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι το ματς αυτό τελείωσε. Χαρήκαμε, πανηγυρίσαμε, αλλά αρκετά! Απλώς κερδίσαμε ένα ματς, σίγουρα επί μιας μεγάλης ομάδας, δεν κερδίσαμε κάποιον τίτλο και το παιχνίδι αυτό έχει τελειώσει, όπως θα είχε τελειώσει εάν είχαμε χάσει».

-Τι σκεφτόσουν την ώρα που σούταρες τις βολές στο τέλος;
«Τίποτα απολύτως. Πήγα, είπα θα βάλω τις βολές και τέλος. Δεν ήταν κάτι καινούριο και δεν έχει να κάνει με τον Ολυμπιακό, έχει να κάνει με την εμπειρία που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν πάω να σουτάρω βολές σκέφτομαι ότι θα βάλω τις βολές για να κερδίσει η ομάδα μου, εάν σκεφτείς ότι θα χάσεις τις βολές δεν έχεις καμία τύχη».

-Με την κλήρωση να φέρνει την ΑΕΝΚ απέναντι στον Απόλλωνα Πατρών στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας πόσο κοντά αισθάνεται η ομάδα τον τελικό, δεδομένου πως «γλίτωσε» από τους δύο θεωρητικά δύσκολους αντιπάλους;
«Όλοι ήθελαν να παίξουν με εμάς ή με την Πάτρα και τελικά θα παίξουμε μεταξύ μας! Και οι τρεις ήθελαν εμάς και οι τρεις θέλαμε να παίξουμε με την Πάτρα. Αυτό το παιχνίδι βέβαια είναι ύστερα από ενάμιση μήνα. Ο Απόλλωνας έχει πολύ καλή ομάδα, το ότι παίζουμε στην έδρα μας είναι ένα πλεονέκτημα, αλλά είναι ένα ματς και εάν δεν παίξεις καλά θα χάσεις, αυτό είναι δεδομένο και όχι μόνο από τον Απόλλωνα, αλλά από τον οποιοδήποτε είτε εντός είτε εκτός έδρας. Όπως είπα βέβαια το παιχνίδι αυτό είναι πολύ μακρινό και μέχρι τότε θα έχουμε παίξει πολύ πιο σημαντικά παιχνίδια για το πρωτάθλημα, πολύ σημαντικά παιχνίδια για την έκβαση της σεζόν».

-Μπορεί να ακουστεί λίγο βαρύγδουπο, αλλά τηρουμένων των αναλογιών θα μπορούσες να παραλληλίσεις τη νίκη της Κηφισιάς επί του Ολυμπιακού με αυτήν της Εθνικής απέναντι στις ΗΠΑ το 2006; Με την έννοια ότι ήταν ένα αποτέλεσμα που δεν περίμενε κανείς και αποτέλεσε τεράστια έκπληξη. Εκτός και αν έχεις κάποιον άλλον παραλληλισμό στο μυαλό σου…
«Όχι, καμία σχέση! Κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό, κάθε νίκη είναι διαφορετική και δεν συγκρίνω ποτέ αυτό που πετύχαμε με την εθνική ομάδα είτε στο Μουντομπάσκετ είτε στο Ευρωμπάσκετ με οτιδήποτε. Η νίκη επί του Ολυμπιακού είναι τεράστια νίκη για την ομάδα της Κηφισιάς, αφού είναι η πρώτη φορά που κερδίζει τους Πειραιώτες στον ενάμιση χρόνο που είναι στην μεγάλη κατηγορία. Θα μπορούσε να έχει έρθει πέρυσι, ήρθε φέτος, αλλά από εκεί και πέρα δεν έχει καμία σχέση και είναι λάθος να τα συγκρίνουμε, γιατί τα μεγέθη είναι τελείως διαφορετικά».

-Νιώθεις πως στην Κηφισιά βρήκες τη νέα Ιθάκη σου ; Διότι εσείς οι παλαιότεροι δείχνετε (και αυτό βγαίνει ξεκάθαρα στο γήπεδο) ότι το διασκεδάζετε εκεί στα βόρεια προάστια και δεν νιώθετε απλώς ότι κάνετε μια δουλειά.
«Εξαρτάται πάντα ποια είναι η Ιθάκη για τον καθένα… Εγώ θέλω πάντα να παίζω σε υψηλό επίπεδο, θέλω πάντα να κερδίζω, θέλω πάντα να κάνω πρωταθλητισμό. Η Κηφισιά, το έχω ξαναπεί αυτό, έχει ένα πλάνο, ένα πρότζεκτ και ξεκινάει κάτι καινούριο και για αυτό με κέρδισε. Οι άνθρωποι που είναι στην ομάδα, από τον πρόεδρο Βαγενά, τον αντιπρόεδρο Ντιγριντάκη, που έχουν τις δουλειές τους, δεν είναι επαγγελματίες παράγοντες, αλλά ασχολούνται σχεδόν όλη την ημέρα με την ομάδα, μέχρι τον προπονητή και το φροντιστή που είναι πιστοί στο πλάνο τους και έχουν αγαπημένο κλίμα. Ήταν πρόκληση για εμένα να πάρω μέρος σε αυτό το πλάνο».

-Μιχάλη, αγωνίστηκες σε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Τουρκία) και αλλού (Ελβετία, Κύπρος). Έμεινε κάποιο απωθημένο, π.χ. που δεν θήτευσες και σε άλλες -συνεχώς αναπτυσσόμενες μπασκετικά- χώρες όπως οι Γερμανία, Ρωσία (αν και είχες βρεθεί κοντά), και τι θα άλλαζες εάν γύρναγες πίσω; Πού δεν θα πήγαινες;
«Δεν έχω μετανιώσει για καμία ομάδα που επέλεξα και δεν θα άλλαζα καμία απόφαση που έχω πάρει! Ό,τι απόφαση έχω πάρει μου έχει προσφέρει εμπειρίες όχι μόνο αθλητικά και στη ζωή μου! Πήγα σε ξένες χώρες, είδα νέα πράγματα, είδα αντιδράσεις, είδα καταστάσεις που με βοηθούν να βελτιώνομαι γενικά και σαν αθλητής αλλά και σαν άνθρωπος. Σε ό,τι αφορά το απωθημένο, αυτό είναι η κατάκτηση της Ευρωλίγκας, αλλά… ποτέ δεν είναι αργά!».

-Τον άλλον μήνα κλείνεις τα 38 σου χρόνια. Θεωρείς ότι ίσως και να είναι η τελευταία σου χρονιά στα παρκέ ή δεν μπορείς να «σκοτώσεις» ακόμα τον παίκτη μέσα σου;
«Όταν θα σηκωθώ ένα πρωί και δεν θα έχω κουράγιο να κάνω προπόνηση και θα λέω από μέσα μου «πού πάω τώρα;», τότε θα είναι η στιγμή που θα πάρω τηλέφωνο και θα πω σταματάω να παίζω. Αυτή τη στιγμή νιώθω πάρα πολύ καλά και δεν με απασχολεί κάτι τέτοιο… Δεν ξέρω τι θα γίνει μέχρι το καλοκαίρι, αλλά τώρα δεν το σκέφτομαι».

-Θα ήθελες να κλείσεις την καριέρα σου στην ΑΕΚ, που είναι και η ομάδα που αγαπάς από μικρό παιδί;
«Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον, μπορεί, γιατί όχι. Δεν μπορώ να το αποκλείσω, αλλά δεν είναι πάντα το τι θέλεις να κάνεις… Δεν εξαρτάται πάντα από εσένα».