Μαρκόπουλος: «Τώρα αρχίζει το πρωτάθλημα»
Τη στήριξη των φιλάθλων του ΠΑΟΚ ζήτησε ο Σούλης Μαρκόπουλος, καθώς όπως χαρακτηριστικά τώρα αρχίζει το πρωτάθλημα.
Η Basket League ΟΠΑΠ μπαίνει στην τελική ευθεία της ολοκλήρωσής της, με τους παίκτες να έχουν περισσότερη ανάγκη παρά ποτέ τη συμπαράσταση του κόσμου. Ο προπονητής του «Δικεφάλου του Βορρά», με δηλώσεις του στο Arena FM 89.4, μίλησε για την κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς πριν από είκοσι χρόνια, το μπάσκετ που είναι η ζωή του, αλλά και το «σπρώξιμο» από τους φιλάθλους που χρειάζονται οι παίκτες του. Αναλυτικά τα όσα είπε…
Για το γεγονός πως ήταν προπονητής του ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς, πριν από είκοσι χρόνια: «Είναι δύο απίθανες συμπτώσεις. Είναι πολύ διαφορετικές οι καταστάσεις τότε με τώρα. Είναι όπως τα φέρνει ο Θεός. Ήταν πολύ όμορφο να γιορταστεί μια επιτυχία σε ένα γήπεδο που ήταν στα σκαριά. Ήταν πολύ συγκινητική για εμένα αυτή η στιγμή. Χαρήκαμε με τα παιδιά και θυμηθήκαμε τα παλιά. Τότε είχαμε μια ομάδα που μπορούσε να παίξει με οποιονδήποτε αντίπαλο και στην Ευρώπη χωρίς να φοβάται τίποτα. Αυτό είναι που πληγώνει στους σημερινούς δύσκολους, από όλες τις απόψεις, καιρούς. Εδώ και περίπου είκοσι χρόνια η Θεσσαλονίκη απέχει από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις».
Για το μπάσκετ που είχε παίξει τότε ο ΠΑΟΚ, κόντρα στη Στεφανέλ: «Ήταν πάρα πολύ καλό το μπάσκετ που είχαμε παίξει. Είχαμε βρεθεί σε πάρα πολύ καλή ημέρα, αλλά και όλη την εβδομάδα φαινόταν πως οι παίκτες το ήθελαν και έδειχναν προσήλωση στην προπόνηση. Μελετήσαμε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια για το πώς θα ανταποκριθούμε στην όποια δυσκολία. Επιπλέον, όλοι οι παίκτες είχαν βρεθεί σε πάρα πολύ καλή επιθετική ημέρα, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό, καθώς ο ΠΑΟΚ εκείνη την εποχή έπαιζε αρκετά καλή άμυνα, αλλά το όπλο του ήταν η επίθεση που μπορούσε να σκοτώσει κάθε άμυνα. Θυμάμαι κάποια στιγμή είχαμε τέσσερα γκαρντ που μάρκαραν παντού».
Για τα αντικείμενα που συλλέγει η ΚΑΕ ΠΑΟΚ, για τη δημιουργία μουσείου: «Εγώ έδωσα αυτό που είχα και μου είχε μείνει, μια γραβάτα. Δεν έχει ξαναφορεθεί η γραβάτα αυτή».
Για το τι σημαίνει το μπάσκετ για εκείνον: «Είναι η ζωή μου όλη. Εάν βγάλεις την οικογένειά μου αυτό που με απασχόλησε είναι το μπάσκετ. Έχει μια περίεργη υφή σαν άθλημα. Σε καθηλώνει και σε βάζει μέσα στα πράγματα. Πρέπει να προσπαθείς να δημιουργείς κάτι καινούριο και πρωτότυπο. Υπάρχει δράση αντίδραση κι αυτό είναι που σε καθηλώνει».
Για το εάν νιώθει την αναγνώριση του κόσμου: «Αυτό πρέπει να το πουν οι άλλοι. Εγώ αισθάνομαι πως με αγαπάει ο κόσμος και ακόμα και στην Αθήνα δεν είχα ποτέ εχθρικές συμπεριφορές».
Για το εάν έχει κάποιο απωθημένο: «Πάντα πρέπει να είσαι ευχαριστημένος με αυτά που σου δίνει η ζωή. Εγώ χαίρομαι που οι πρώτοι προπονητές μου με ώθησαν να γίνω προπονητής και βρήκα μια δεύτερη ζωή».
Για τον ΠΑΟΚ σήμερα: «Η προσπάθεια από την αρχή ήταν να είμαστε ανταγωνιστική ομάδα. Οι παίκτες να βγάζουν ενέργεια μέσα στο γήπεδο. Είμαστε ευχαριστημένοι και θέλουμε να συνεχίσουμε σε αυτό το επίπεδο. Τώρα αρχίζει το πρωτάθλημα. Θέλουμε περισσότερο σπρώξιμο από τον κόσμο για να πατήσουν κάποιοι παίκτες στα πρώτα βήματα της καριέρας τους».
Για τους λόγους που θεωρεί πως ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο: «Το 1994 το γήπεδο ήταν πάντα γεμάτο, τέσσερις και πέντε ώρες νωρίτερα. Ο κόσμος έχει μείνει εκεί που έπαιζε παντού ο ΠΑΟΚ και έφευγαν όλοι ευχαριστημένοι. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά και οικονομικά τα θέματα έχουν δυσκολέψει. Βέβαια, αυτό δεν είναι δικαιολογία. Δεν πρέπει ο φίλαθλος να πηγαίνει μόνο στα εύκολα παιχνίδια. Ο ΠΑΟΚ είναι ΠΑΟΚ και δεν πηγαίνεις στο γήπεδο μόνο για τους παίκτες, αλλά και για την ομάδα».
