Βασιλόπουλος: «Έτοιμος να επιστρέψω»

Ο 29χρονος φόργουορντ, που δεν αγωνίστηκε σε καμία ομάδα πέρυσι εξαιτίας των διαδοχικών τραυματισμών του που τον έθεσαν νοκ άουτ, μίλησε στο Sentra FM 103.3 για την κατάσταση της υγείας του. Όπως παραδέχθηκε αισθάνεται ήδη πολύ δυνατός κι ελπίζει πως από το Σεπτέμβριο θα είναι και πάλι σε θέση να παίξει μπάσκετ. Αναλυτικά τα όσα είπε…

Για τη συμμετοχή του στο 1o «Chania Basketball Camp»: «Γίνεται φοβερή προσπάθεια από τους Παπαμακάριο, Καλαϊτζή και Γλυνιαδάκη, με τη βοήθεια και του Δήμου Χανίων και τη συμμετοχή πολλών παιδιών. Μπράβο τους που πηγαίνουν στην επαρχία και κάνουν εκδηλώσεις για παιδιά που θέλουν να μάθουν μπάσκετ».

Για το ότι οι γενιές που ακολούθησαν τη δική του δεν ανέδειξαν πολλά ταλέντα: «Υπήρχε κάμψη, όχι ότι δεν υπήρχε παραγωγή, καθώς η Ελλάδα βγάζει πολλά ταλέντα συνεχώς, όμως υπήρχε το μεγάλο πρόβλημα με την υποδομή. Πρέπει εμείς οι μεγαλύτεροι και οι φορείς του μπάσκετ να τους στηρίξουμε και να τους δώσουμε τις βάσεις ώστε να μην παραμείνουν ταλέντα, αλλά να γίνουν σωστοί αθλητές και άνθρωποι. Πλέον, υπάρχουν ταλέντα όπως οι Παπανικολάου, Σλούκας και Μάντζαρης που είναι πολύ καλοί παίκτες με τρομερά αθλητικά προσόντα. Αυτό που μένει από τους ίδιους και από τους φορείς του μπάσκετ είναι να δουλέψουν όσο πιο πολύ μπορούν, ώστε να καταφέρουν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο».

Για την πορεία της αποθεραπείας του: «Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε τριήμερες διακοπές στα Χανιά (σ.σ. γέλια), παίρνοντας ρεπό το πρόγραμμα αποκατάστασης που κάνω. Δόξα τω Θεώ πηγαίνω πολύ καλά, αισθάνομαι πολύ δυνατός και ελπίζω ότι από το Σεπτέμβριο θα είμαι 100% έτοιμος για να μπορέσω να ξαναπαίξω μπάσκετ ».

Για το ότι περιήλθε στην αφάνεια, μετά τους διαδοχικούς τραυματισμούς τους: «Δεν ήταν καθόλου σκληρό. Είναι λογικό από τη στιγμή που πέρασαν μια φάση ταλαιπωρίας να με έχουν ξεχάσει. Ουσιαστικά, εγώ ήμουν ένα χρόνο έξω, αφού πριν συμμετείχα και στην προετοιμασία και στις προπονήσεις με τον Ολυμπιακό. Ειλικρινά, είμαι ένας αθλητής και ένας άνθρωπος που δεν με νοιάζει καθόλου η προβολή. Ποτέ δεν έπαιρνα εφημερίδες να δω τι γράφουν για εμένα και να δω το πρόσωπό μου πρωτοσέλιδο. Οπότε δεν με πείραξε καθόλου να μην προβάλλομαι και να μην υπάρχει αυτή η φήμη, που λένε. Βεβαίως, όσο συνειδητοποιημένος και να είσαι σε ενοχλεί λίγο. Όχι ότι δεν προβάλλεσαι, αλλά το ότι δεν κάνεις αυτό που αγαπάς, να παίζεις μπάσκετ. Δόξα τω Θεώ, είχα κοντά μου την οικογένειά μου, τη γυναίκα, μου το γιο μου Κωνσταντίνο και κατάφερα να παραμείνω δυνατός. Εκείνο το οποίο με πείραξε περισσότερο, πάντως, ήταν που δεν συμμετείχαν σε μια προετοιμασία εθνικής ομάδας».

Για την ετοιμότητα στην οποία βρίσκεται και αν θα γυρίσει σε ομάδα Ευρωλίγκας ή θα προτιμήσει χαμηλότερου επιπέδου: «Αυτές είναι ερωτήσεις που κάνω κι εγώ στον εαυτό μου και δεν έχω καταλήξει. Είμαι προσγειωμένος και θέλω μέρα με τη μέρα να δω σε τι κατάσταση είμαι. Να νιώσω και πάλι δυνατός και τότε να τα βάλω και πάλι κάτω και να δω εάν θα πάω σε επίπεδο Ευρωλίγκα ή σε ομάδα Α1 χωρίς ιδιαίτερη πίεση. Πιστεύω ότι θα μπορέσω να προσαρμοστώ και πάλι γρήγορα. Άλλωστε, δεν ήμουν ποτέ ο παίκτης που έβαζε 30 πόντους ώστε να πρέπει να βρω τα πατήματά μου. Έκανα δουλειές που δεν έκαναν όλοι οι άλλοι και νομίζω είμαι χρήσιμος σε κάθε προπονητή».

Για το εάν είδε ανθρώπους να απομακρύνονται: «Είτε το πιστέψεις είτε όχι, δεν το είδα αυτό. Θες επειδή είμαι έτσι σαν χαρακτήρας και δεν ήμουν ποτέ καβαλημένος, θες επειδή είχα σωστούς φίλους… Άλλωστε, στο δρόμο ο κόσμος με χαιρετάει το ίδιο και με ρωτούν πότε θα γυρίσω. Αυτό για εμένα είναι επιτυχία».