Μενεγκίν: «Ασταμάτητος ο Νίκος Γκάλης»

Ένας από τους σπουδαιότερους καλαθοσφαιριστές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και αντίπαλος του «γκάνγκστερ» στις αναμετρήσεις της Τρέισερ Μιλάνου με τον Άρη, ο 63χρονος πλέον Ντίνο Μενεγκίν, δέχθηκε με πολύ μεγάλη χαρά να συμμετάσχει στο φιλικό που θα γίνει στις 7 Μαΐου στο Αλεξάνδρειο. Μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της «κίτρινης» ΚΑΕ αναφέρθηκε με τα πλέον κολακευτικά λόγια στο Νίκο Γκάλη αλλά και τους Θεσσαλονικείς φιλάθλους. Αναλυτικά τα όσα είπε…

Μπορείτε να μας περιγράψετε τα συναισθήματά σας για το γεγονός ότι θα βρεθείτε και πάλι στη Θεσσαλονίκη και θα συναντήσετε το Νίκο Γκάλη;
«Είμαι πολύ υπερήφανος που θα βρεθώ στη Θεσσαλονίκη για αυτό το λόγο. Όλοι μιλούν για το Νίκο Γκάλη και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Γκάλης ήταν εξαιρετικός παίκτης, αλλά δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά, γιατί δεν είχαμε χρόνο. Ήμασταν αντίπαλοι και ποτέ συμπαίκτες. Σαν χαρακτήρα δεν το γνώρισα, αλλά από ό,τι μου έχουν πει πρόκειται για έναν ντροπαλό και κλειστό χαρακτήρα, στοιχείο πολύ σημαντικό, γιατί στο παρκέ ήταν εξαιρετικός. Είναι πολύ μεγάλη τιμή για εμένα που θα βρεθώ στο Παλέ».

-Τι είναι αυτό που θυμάστε από εκείνα τα χρόνια που ήσασταν αντίπαλοι; Ποια είναι η καλύτερή σας ανάμνηση από τα παιχνίδια ανάμεσα στην Τρέισερ Μιλάνο και τον Άρη;
«Πάντα τα παιχνίδια ανάμεσά μας ήταν πολύ σκληρά. Ο Άρης και η Τρέισερ Μιλάνο έπαιζαν με τον ίδιο τρόπο, σκληρή άμυνα, είχαν τρομερούς παίκτες στο γήπεδο και φανταστικούς οπαδούς. Πολλοί Έλληνες μού λένε ακόμη για τα παιχνίδια ανάμεσα στις δύο ομάδες εκείνης της εποχής. Και φυσικά δεν θα ξεχάσω τους οπαδούς του Άρη, έχουν μείνει χαραγμένοι στη μνήμη μου».

-Θα θέλατε να μπείτε και πάλι στο γήπεδο και να αντιμετωπίσετε ξανά τον Γκάλη;
«Φυσικά και θα έμπαινα, μόνο που δεν είμαι σε καλή φόρμα πια. Δυστυχώς δεν παίζω πια και, ξέρετε, το μυαλό δουλεύει πιο γρήγορα από τα πόδια πλέον».

-Πώς θα περιγράφατε το Νίκο Γκάλη σαν παίκτη και σαν αντίπαλο;
«Ο Γκάλης ήταν το είδος του αθλητή που όταν ήθελε να πετύχει κάτι δεν μπορούσε κανένας να τον σταματήσει. Είχα την ευκαιρία εγώ να παίξω άμυνα πάνω του, όπως μου είχε ζητήσει ο προπονητής μου, γιατί κανένας δεν μπορούσε και είναι πραγματικά περίεργο, γιατί ο Γκάλης δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός αθλητής, αλλά έκανε ό,τι ήθελε μέσα στο παρκέ. Ντρίμπλαρε όπως ήθελε, σκόραρε μπροστά από πολύ υψηλότερους αντιπάλους, δεν σταματούσε πουθενά! Δυστυχώς, ήμουν πάντα αντίπαλός του και ποτέ συμπαίκτης του και είναι κρίμα για εμένα. Θα ήταν τιμή μου να ήμουν συμπαίκτης του».