Λιακόπουλος: «Σέβομαι, δεν φοβάμαι»

Ο 29χρονος γκαρντ, με συνέντευξή του στην επίσημη ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ, μίλησε για την πορεία του από τη Β’ Εθνική μέχρι τη μεγάλη κατηγορία, την πολυπόθητη επιστροφή του Πανελευσινιακού στο κλειστό της Γούβας, αλλά και το… κερασάκι στην τούρτα, που δεν είναι άλλο από τη σωτηρία. Αναλυτικά τα όσα είπε…

-Τελικά, αισθάνεσαι… Έλληνας ή ξένος παίκτης με τόσες αρμοδιότητες που έχεις σε κάθε αγώνα;
«Αισθάνομαι Έλληνας και δεν πιστεύω πως υπάρχει τέτοιο θέμα .Υπάρχουν μόνο αρμοδιότητες που έχει ο κάθε αθλητής για να κερδίζει η ομάδα του. Έγω απλα κάνω κάποια πράγματα που μπορεί να τα κάνουν ξένοι».

-Γιατί ο Πανελευσινιακός αξίζει μια θέση στην Basket League ΟΠΑΠ;
«Πιστεύω πως ομάδες όπως ο Πανελευσινιακός που έχουν καλή οικονομική κατάσταση, οικογενειακό κλίμα, κατακλύζονται από ανθρώπους που αγαπούν το άθλημα και από την πρώτη ημέρα σου στην ομάδα σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι είσαι χρόνια μαζί τους έχουν θέση στην Basket League ΟΠΑΠ γιατί μόνο με τέτοιες ομάδες μπορεί το μπάσκετ να πάει μπροστά».

-Η ομάδα καμάρι της περιοχής, λείπει από την Ελευσίνα αρκετούς μήνες. Πώς σκέφτεστε την πρώτη σας συμμετοχή στην Α1 στο ιστορικό γήπεδο της πόλης, μπροστά στους δικούς σας ανθρώπους;
«Το να παίζεις μακριά από το γήπεδο που ήταν συντελεστής όλων των επιτυχιών έως τώρα είναι πολύ δύσκολο. Όλοι μας περιμένουμε την επιστροφή μας για να έχουμε ακόμη μία ώθηση στην προσπάθειά μας».

-Τι λείπει (πέραν του γηπέδου) στην Ελευσίνα για να γίνει... μόνιμη στην Α1;
«Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάτι άλλο... Είναι η πρώτη χρονιά στην κατηγορία και πρέπει να παραμείνουμε. Απο εκεί και πέρα είναι στο χέρι μας να σταθεροποιηθούμε στην Α1».

-Έπαιζες πριν από δύο χρόνια στη Β’ Εθνική. Θεωρείς με την πορεία, που κάνεις σε Κολοσσό και Ελευσίνα, ότι στα 29 σου έχει χαθεί πολύ χρόνος για εσένα;
«Ειλικρινά δεν το βλέπω έτσι. Έχω περάσει χρόνια στο μπάσκετ με καλές και κακές στιγμές. Ποτέ δεν κοιτάω πίσω και είμαι χαρούμενος για όσα έχω καταφέρει».

-Τι θέλεις να αφήσεις πίσω σου με το 2012;
«Δεν υπάρχει κάτι που θέλω να αφήσω πίσω μου γιατί το 2012 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για εμένα σε επαγγελματικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Ο άθλος που έκανε ο Κολοσσός ήταν από τα καλύτερα πράγματα που θα μπορούσαν συμβούν μέσα σε μια χρονιά».

-Ο προπονητής σου Γιώργος Σκαραφίγκας σε «βάφτισε» Αμερικανό, διαπιστώνοντας ότι η ομάδα σας δεν είχε την αναμενόμενη προσφορά από τους παίκτες από τις ΗΠΑ. Μπορεί μια ομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα, έστω κατώτερο ποιοτικά σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, να πετύχει τους στόχους της χωρίς ουσιαστική βοήθεια από ξένους;
«Πιστεύω ότι το επίπεδο των ξένων που υπάρχει αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ομάδα ανεξάρτητα με το πόσους Έλληνες ή ξένους έχεις. Ο Πανελευσινιακός πέρυσι χωρίς κανέναν ξένο πέτυχε πολύ σημαντικά πράγματα».

-Το λογότυπό σας αναφέρει: «Όχι απλά μια ομάδα... μία ολόκληρη πόλη». Το κερασάκι στην τούρτα θα είναι η επικείμενη επιστροφή στη φυσική σας έδρα;
«Η επιστροφή στη φυσική μας έδρα είναι πολύ σημαντική. Όμως, το κερασάκι στη τούρτα θα είναι η παραμονή της ομάδας στη κατηγορία. Επίσης, αυτό που θέλω να προσθέσω στο λογότυπο, πέρα από την ομάδα και την πόλη, είναι ότι ο Πανελευσινιακός είναι μια μεγάλη οικογένεια».

-Έχετε χάσει αρκετές ευκαιρίες για νίκες, θα προλάβετε να σωθείτε;
«Κοιτάζοντας τη βαθμολογία γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι δεν υπολειπόμαστε από τις άλλες ομάδες. Απομένει λίγο παραπάνω από ένας γύρος και θα κοιτάξουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, κάνοντας ταμείο στο τέλος».

-Πού υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και χαρά για το άθλημα; Στην Α1 πλην των θέσεων 1-2 ή στην Α2 και στη Β’ Εθνική;
«Το ενδιαφέρον και η χαρά για το άθλημα είναι στην κάθε στιγμή που μπαίνεις στο γήπεδο είτε για να αγωνιστείς είτε για να κάνεις προπόνηση. Προσωπικά, είτε αγωνιζόμουν στην Α1 είτε στη Β’ Εθνική, κάθε μέρα θέλω να βελτιώνω τον εαυτό και πετυχαίνω τους στόχους που θέτω. Πανώ από όλα είναι το γεγονός ότι παίζουμε μπάσκετ».

-Το καλοκαίρι αρνήθηκες προτάσεις από μεγαλύτερες ομάδες. Είναι το κίνητρο τού να ηγηθείς μιας ομάδας τόσο ισχυρό ώστε να σε οδηγήσει σε τέτοια απόφαση ή έπαιξαν ρόλο κι άλλοι παράγοντες;
«Έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Ήθελα να γυρίσω στην Αθήνα και να παίξω σε μια ομάδα με οικονομική φερεγγυότητα. Επίσης, ο Πανελευσινιακός ήταν ομάδα που με τράβηξε λόγω του πολύ καλού κλίματος που επικρατεί».

-Έχεις «ψηθεί» για χρόνια στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και της Α2, αλλά και στην Α1 δείχνεις ότι δεν... λογαριάζεις από αντιπάλους και ονόματα. Ήταν τελικά τόσο καλό σχολείο οι δύο «μικρότερες» κατηγορίες;
«Θεωρώ ότι δεν είναι θέμα μικρότερων κατηγοριών. Είναι αρχή που ακολουθώ στη ζωή μου και στην καριέρα μου ότι ποτέ δεν έχω φοβηθεί κανέναν είτε αγωνίζομαι στη Β’ Εθνική είτε στην Α1.Το μόνο που κάνω είναι να τους σέβομαι όλους και να προσπαθώ για το καλύτερο».

-Ως παίκτης που ουσιαστικά έκανε ντεμπούτο στην Α1 σε μεγάλη ηλικία θεωρείς ότι αδίκησες κάπου τον εαυτό σου ή ότι δεν σου έδωσαν την ευκαιρία που σου άξιζε;
«Θεωρώ ότι όλα στη ζωή έχουν ένα δρόμο. Ίσως αυτόν το δρόμο τον διάλεξα μεγάλος, αλλά οι επιλογές μου είχαν πάντα σαν κριτήριο το που θα είμαι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Δεν ξέρω αν αδίκησα τον εαυτό μου ή αν κάποιοι πιστεύουν σε αυτό. Ξέρω οτι είμαι χαρούμενος για τις επιλογές μου και για εδώ που έχω φτάσει».

-Πρωταγωνιστείς για δεύτερη σεζόν στην Α1; Αλήθεια, όταν σκέφτεσαι πως μέχρι πρόπερσι έπαιζες στη Β’ Εθνική τι έρχεται στο μυαλό σου;
«Αυτό που μου έρχεται είναι η δουλειά που έχω κάνει, οι επιλογές μου, οι πίκρες και οι χαρές που έχω περάσει. Κοιτάζοντας το αποτέλεσμα που ήρθε, έστω και αργοπορημένα, μόνο χαρούμενος μπορώ να αισθάνομαι».