Ζούρος: «Απέρριψα την Εφές για τον Ολυμπιακό»
Στην αποκάλυψη ότι αρνήθηκε την πρόταση της Εφές Αναντολού για να παραμείνει στον πάγκο της, καθώς βρισκόταν σε συζητήσεις με τον Ολυμπιακό, προχώρησε ο Ηλίας Ζούρος.
Ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής μίλησε στην ΟΠΑΠ TV και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην Εθνική ομάδα και το μέλλον του.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Ηλίας Ζούρος στην ΟΠΑΠ TV:
Για την Ευρωλίγκα: «Δεν υπάρχει εφέτος το μεγάλο φαβορί. Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν 2-3 ομάδες που έδειχναν ότι έχουν τα φόντα να διεκδικήσουν το τρόπαιο. Η οικονομική κρίση δεν έχει χτυπήσει όχι μόνο το μπάσκετ, αλλά τις οικονομίες πολλών χωρών. Εξαίρεση αποτελούν η Ρωσία και η Τουρκία που συνεχίζουν να επενδύουν».
Για τον Ολυμπιακό: «Η ομάδα ήταν στρωμένη από πέρσι. Υπάρχουν παίκτες όπως ο Περπέρογλου, ο Μαυροειδής που γνωρίζουν τι σημαίνει η λέξη… ρόλος. Ο Ολυμπιακός ήθελε λιγότερο χρόνο για να αποδώσει. Τώρα έχει βρει το ρυθμό του, όλοι ξέρουν ο ένας τον άλλο. Είναι από τις ομάδες που θα διεκδικήσει τη πρόκριση στο φάιναλ φορ. Στον Ολυμπιακό βρέθηκαν παίκτες όπως ο Σπανούλης, ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης που έχουν ευρωπαϊκές ταχύτητες συν τον Λο και τον Χάινς. Λογικό είναι να μεταφερθεί η ομάδα ένα επίπεδο πιο μπροστά».
Για τον Παναθηναϊκό: «Χρειάζεται υπομονή και ηρεμία. Στην Ελλάδα συνήθως βιαζόμαστε. Θέλουμε να ρολάρει μια ομάδα όπως στο τέλος της σεζόν με το… καλημέρα. Όταν γίνονται τόσες αλλαγές, όταν αλλάζει όλο σχεδόν το ρόστερ, ο προπονητής κι όλο το τεχνικό επιτελείο δεν είναι εύκολο να δουλέψουν όλα… ρολόι. Μια ομάδα χτίζεται με τη λογική… βάζω το εγώ κάτω από το εμείς! Εάν βρεθεί ο τρόπος να καταλάβουν όλοι τι πρέπει να κάνουν τότε πάνε καλά. Έρχονται κι οι νίκες κι ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση,. Ο Αργύρης έχει δουλέψει στην Α1 σε δύσκολες καταστάσεις».
Λεφτά και μπάσκετ: «Υπό προϋποθέσεις παίζουν ρόλο τα λεφτά. Δεν είναι όμως το παν. Όταν έχεις δύο γερά παιχνίδια, ίσως και τρία μέσα στην εβδομάδα χρειάζονται παίκτες υψηλού επιπέδου. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η σωστή διαχείριση του υλικού. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι το παράδειγμα της σωστής διαχείρισης. Είτε με μεγάλο, είτε με μικρό μπάτζετ ο Παναθηναϊκός έπαιζε καλό μπάσκετ και προσέθετε νέα κομμάτια στο αγωνιστικό του στιλ. Αυτό είναι το σημαντικότερο».
Για τη παρουσία Ομπράντοβιτς – Ίβκοβιτς στην Ελλάδα: «Όλοι κέρδισαν από τη παρουσία τους. Και παίκτες και προπονητές. Ο ανταγωνισμός είναι μια διαδικασία που ωφελεί τους πάντες».
Για την εμπειρία στη Λιθουανία: «Είναι σχολή. Έχουν άλλη αντοχή και πολύ καλύτερα πατήματα μέσα στο γήπεδο. Έχει μπει και η άμυνα στο παιχνίδι τους. Είναι μια χώρα με πολύ καλό αθλητικό κομμάτι».
Για τη συνεργασία του με τη Ζαλγκίρις: «Η περίοδος που εργάστηκα ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη. Όποια ομάδα κέρδιζε το πρωτάθλημα θα έπαιρνε τη πράσινη κάρτα για να ανανεώσει τη συμμετοχή της στην Ευρωλίγκα. Κατέκτησε το πρωτάθλημα η Ζαλγκίρις και βελτίωσε σημαντικά το μπάτζετ και τις χορηγίες για τα επόμενα χρόνια. »
Για τον Αρβιντας Σαμπόνις : «Τεράστιος άνθρωπος, τεράστια καρδιά. Προσφέρει πολλά στο Λιθουανικό μπάσκετ. Είναι πολύ ευχάριστο που βρίσκεται στην ομοσπονδία της χώρας του. Μόνο θα κερδίσει το μπάσκετ στη Λιθουανία από τη παρουσία του. Ήταν τιμή που δούλεψα μαζί του».
Για την υποδοχή στη Τουρκία: «Ήταν πολύ ζεστή η υποδοχή τους. Ήμουν ο πρώτος Έλληνας προπονητής που εργαζόταν σε ανδρική ομάδα της Α1. Δεν έχω κανένα παράπονο.»
Για το αν είχε πρόταση παραμονής στην Εφές Αναντολού: «Δέχθηκα πρόταση από την Εφές για να παραμείνω. Είχα μιλήσει όμως με τον Ολυμπιακό για να συνεργαστούμε. Λογικό ήταν να αρνηθώ την πρόταση της Εφές διότι θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος, κάθε προπονητής οφείλει να είναι τίμιος. Από στην στιγμή που υπήρχε η συζήτηση με τον Ολυμπιακό και θα προχωρούσε το θέμα του Ολυμπιακού είπα όχι στην πρόταση της Εφές που θα ήταν η συνέχεια της δουλειάς μου. Δεν μετανιώνω για την επιλογή μου διότι αυτό που μένει διαχρονικά είναι οι συμπεριφορές, πόσο έντιμος είναι ένας άνθρωπος. Δυστυχώς έμεινα χωρίς δουλειά, έχασα δύο μεγάλες ομάδες, όπως ο Ολυμπιακός και η Εφές, αλλά κοιτάμε μπροστά».
Για την Εθνική ομάδα: «Είναι τιμή για μένα που ανέλαβα την εθνική. Και τις δύο χρονιές έλειπαν παίκτες. Τη πρώτη, στο Ευρωμπάσκετ του 2011, έλειπαν οι κοντοί κι ο Σόφο. Την επόμενη χρονιά, πέρσι το καλοκαίρι, στο προολυμπιακό μας έλειπαν οι ι ψηλοί. Υπήρχε μια διαφορά. Τη μία χρονιά η ομάδα είχε το χρόνο να δουλέψει και για αυτό απέδωσε τα μέγιστα. Παίξαμε καλό μπάσκετ με τη Γαλλία με λίγη τύχη θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει και μετάλλιο. Τι να κάνουμε όμως όταν ήρθαν να παίξουν παίκτες που η μόνη τους εμπειρία ήταν η συμμετοχή τους σε ένα τουρνουά. Δεν παίξαμε καλά και στο κρίσιμο παιχνίδι. Ε, κάποιος έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη, την ανέλαβα εγώ. Αυτή η εθνική εάν έχει τους παίκτες που μπορούν να την απαρτίσουν μπορεί να φθάσει ψηλά. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος προετοιμασίας. Το συμβόλαιό μου έχει τελειώσει. Κοιτά μπροστά».
Για το μέλλον του: «Δεν φοβάμαι τις προκλήσεις. Είμαι 27 χρόνια προπονητής, πιστεύω στη δουλειά και δεν βγαίνεις ποτέ χαμένος».
Ο προπονητής που τον βοήθησε: «Ο Θόδωρος Ροδόπουλος. Με τις συμβουλές του έφθασα πολύ ψηλά και σε γνώσεις και σε αντοχές. Με βοήθησε ακόμα και στα ταξίδια μου στην Αμερική».
Άμυνα και Ελλάδα: «Οι Έλληνες παίκτες ξεκινάνε από την άμυνα. Με καλή άμυνα μπορείς να παίξεις γρήγορα. Προσφέρει κάτι που θέλει να δει ο κόσμος. Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά στο πολύ υψηλό επίπεδο. Το δύσκολο να διδάξεις είναι η επίθεση.»
Η δουλειά: « ‘Όλα μπορείς να τα καταφέρεις. Ο θέμα είναι να ασχολείσαι 24 ώρες την ημέρα. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που χρειάζεται μυαλό να λειτουργεί. Κάθε παιχνίδι θέλει να κόβεις τα κομμάτια που σε ενδιαφέρουν, να δημιουργήσεις κάτι δικό σου και με αυτή τη φιλοσοφία να πορεύεσαι. Εάν μείνεις στάσιμος το μπάσκετ θα σε ξεπεράσει».
Η οικογένεια: «Έχω τρία παιδιά, περιμένω το τέταρτο, η οικογένειά μου είναι το κλειδί στην ζωή μου. Η γυναίκα μου με ακολουθεί όπου πάω. Μαζί της νοιώθω ασφάλεια. Πρέπει να έχεις δίπλα σου ένα άνθρωπο να σε στηρίζει και να σε βοηθά να ανταπεξέρχεσαι στις δυσκολίες».
Η επόμενη συνεργασία: «Κοιτάζω τα πάντα. Οτιδήποτε σοβαρό βρεθεί στο δρόμο μου. Κάθε φορά που αφήνω μια δουλειά θέλω να έχω αφήσει πίσω μου ένα έργο. Για παράδειγμα η δουλειά στον Πανελλήνιο τη χάρηκα πάρα πολύ. Έμεινα 2,5 χρόνια».